Category: Cyborg

Άδειες οδήγησης

Δευτέρα 1 Φλεβάρη. Βρισκόμουν σ’ ένα πάνελ συζήτησης περί της ασφάλειας στο internet και, θα το πω, ήταν τρομακτικό. Ανάμεσα σε ατομικές απάτες, οργανωμένο έγκλημα, επιχειρηματική και κρατική κατασκοπεία, είναι πολύ επικίνδυνα τα πράγματα εκεί έξω. Κάτι το οποίο σύμφωνα με έναν ομιλητή του πάνελ, επιδεινώνεται εκθετικά.

Υπάρχουν εξαιρετικά σύνθετα προβλήματα που ακόμα και ο εξυπνότερος των έξυπνων θα παραδεχόταν ότι δεν μπορούν να λυθούν εύκολα. Όμως ο Craig Mundie, επικεφαλής του τμήματος ερευνών της microsoft, πρότεινε μια εκπληκτικά απλή λύση που δείχνει καλή αφετηρία για να αντιμετωπιστούν όλα αυτά τα προβλήματα: άδειες οδήγησης στο internet.

Το ζήτημα με το internet είναι ότι δεν φτιάχτηκε σκόπιμα για να είναι ένα παγκόσμιο σύστημα μαζικής επικοινωνίας. Μερικές δεκάδες τύπων, που ήξεραν ο ένας τον άλλον, ξεκίνησαν το δίκτυο. Η ανωνυμία που έχει γίνει ο πυρήνας και αγαπημένο χαρακτηριστικό του internet δεν υπήρχε στην αρχή: ήταν σαφές ποιος ήταν ποιος.

Καθώς το internet άρχισε να επεκτείνεται και να συγκεντρώνει περισσότερους χρήστες, σταμάτησε το να ξέρει ο καθένας ποιοί είναι οι άλλοι, αλλά σε κανένα σημείο δεν έγινε αλλαγή στο πως δουλεύουν τα πράγματα. Το web άρχισε να γίνεται ένας χώρος μη ταυτοποίησης, και συνεχίζει να είναι έτσι μέχρι σήμερα. Ο καθένας μπορεί να μπει online και κανείς δεν χρειάζεται να πει ποιος είναι. Αυτό είναι που επιτρέπει έναν μεγάλο όγκο κυβερνοεγκλήματος: αν υποστείτε επίθεση από έναν υπολογιστή, μπορεί να εντοπίσετε που ακριβώς βρίσκεται αυτό το μηχάνημα, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να προχωρήσετε ένα βήμα ακόμα και να βρείτε την ταυτότητα του υπολογιστή που χάκαρε τον υπολογιστή που χάκαρε εσάς.

Αυτό που προτείνει ο Mundie είναι να επιβληθεί ταυτοποίηση. Κάνει μια αναλογία με την χρήση του αυτοκινήτου. Αν θέλεις να οδηγήσεις αυτοκίνητο πρέπει να έχεις άδεια οδήγησης (συν ασφάλεια κλπ). Αν κάνεις κάτι άσχημο με αυτό το αυτοκίνητο, για παράδειγμα αν παραβιάσεις το νόμο, είναι πιθανό ότι θα χάσεις την άδεια οδήγησης και θα σου απαγορευτεί να ξανα-οδηγήσεις στο μέλλον. Μ’ άλλα λόγια υπάρχει ένα νομικό και κοινωνικό καθεστώς που επιβάλει την πειθαρχία. Ο Mundie φαντάζεται ότι θα υπάρχουν διαφορετικά είδη ταυτότητας για χρήση στο internet: ένα για τους ανθρώπους, ένα για τις μηχανές και ένα για τα προγράμματα (που συχνά δουλεύουν σαν proxies των άλλων δύο).

Φυσικά υπάρχουν κάποια εμπόδια για να γίνει αυτό το σχέδιο πραγματικότητα. Ακόμα και εδώ που βρίσκομαι, στα βουνά της ελβετίας, μπορώ να ακούσω την παγκόσμια κραυγή: «Μα έχουμε δικαίωμα στην ανωνυμία στο Internet!» Αλήθεια; Το έχετε; Πώς σας ήρθε κάτι τέτοιο;

Ο Mundie υπέδειξε ότι στον φυσικό κόσμο νοιώθουμε εντελώς άνετα με το γεγονός ότι υπάρχουν συγκεκριμένα μέρη που δεν μας επιτρέπεται να πάμε χωρίς να ταυτοποιηθούμε. Μπορείς να περπατήσεις στο δρόμο χωρίς κανένας να ξέρει ποιός είσαι; Εντελώς. Μπορείς να μπεις σ’ ένα μηχάνημα τράπεζας χωρίς να δώσεις το όνομά σου; Όχι.

Είναι εύκολο να οραματιστούμε το ίδιο είδος διαφοροποιημένων δομών για το Internet είπε ο Mundie. Δεν έδωσε κάποια παραδείγματα, οπότε σκέφτηκα εγώ ένα. Αν θέλεις να μπεις στο Time.com και να διαβάσεις τι γίνεται στον κόσμο, μια χαρά είναι. Κανείς δεν χρειάζεται να ξέρει ποιος είσαι. Αν όμως θέλεις να φτιάξεις ένα site που να δέχεται δωρεές, μέσω καρτών, για τα θύματα του σεισμού στην αιτή; Ωραία, θα πρέπει να δείξεις την ταυτότητά σου για να το κάνεις.

Η αλήθεια με το θέμα αυτό είναι ότι το Internet βρίσκεται ακόμα στη φάση της Άγριας Δύσης. Σε μεγάλο βαθμό δεν υπάρχει νόμος εδώ. Όμως καθώς όλο και περισσότεροι μπαίνουν στο διαδίκτυο, αυτή η έλλειψη νόμων γίνεται όλο και μεγαλύτερο πρόβλημα. Καθώς οι ανθρώπινες κοινωνίες εξελίσσονται αναπτύσσουν πιο αυστηρά στάνταρ για τους εαυτούς τους, έτσι ώστε να ελέγχουν την ποσοτική τους μεγέθυνση. Δεν υπάρχει λόγος να σκεφτούμε ότι αυτό δεν μπορεί να ισχύσει για το Internet.

Αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί σύντομα. Οι κυβερνήσεις μιλάνε σίγουρα η μία με την άλλη γι’ αυτό το θέμα (αν και, εξ ορισμού, κάθε αποτελεσματική προσπάθεια θα πρέπει να είναι διεθνής εκ φύσεως), αλλά ακόμα και στην ευρώπη, που υπάρχει ένας οργανισμός κυβερνοασφάλειας, μόνο τα μισά κράτη της ηπείρου έχουν υπογράψει την συμμετοχή τους σ’ αυτόν.

Ένα κάπως μπερδεμένο ζήτημα που υποδείχθηκε στη σημερινή συζήτηση: οι μυστικές υπηρεσίες των κυβερνήσεων είναι οι πολύ μεγάλοι ωφελημένοι της ανωνυμίας του Internet. Παρακολουθούσαν τον καθένα και πριν το web, αλλά πόσο ευκολότερο έχει γίνει τώρα το να κυκλοφορούν σ’όλο τον κυβερνοχώρο χωρίς κανείς να τους παίρνει χαμπάρι;

Συνεπώς μην περιμένετε αλλαγές σύντομα. Αλλά να ξέρετε ότι εκείνοι που είναι υπεύθυνοι – όπως σχεδόν όλοι όσοι έχουν ευθύνες για οτιδήποτε σχετικά με το Internet – το σκέφτονται.

Αυτά έγραφε η κοινωνιολόγος Βarbara Kiviat στο αμερικανικό καθεστωτικό time. Μεταφράσαμε όλο το άρθρο της. Πότε τα έγραφε; Χτες; Μήπως προχτές ή, έστω, πριν μερικούς μήνες;

Όχι. Ήταν πριν ακριβώς 11 χρόνια. Στις 30 Γενάρη του 2010…

“Κοινωνική ευθύνη”…

Δευτέρα 1 Φλεβάρη. Είναι υποχρέωσή μας, σαν εργάτες αυτόνομοι, να προ-ειδοποιούμε όσο πιο καθαρά γίνεται για την «προετοιμασία» του μέλλοντος, για τις καπιταλιστικές και κρατικές τάσεις, γυρίζοντας όσο πίσω χρειάζεται για να εντοπίσουμε τα ίχνη των ιστορικών διαδρομών… Το ίδιο κάνουμε μέσω cyborg εδώ και 5,5 χρόνια για μια σειρά ζητημάτων σχετικών με τις «νέες τεχνολογίες», συμπεριλαμβανόμενων των βιοτεχνολογιών… Το ότι ο κόσμος βαριέται να ξεκολλήσει απ’ την καθημερινή τριβή και μιζέρια του, αρνείται το να ξέρει τα καθοριστικά για την ζωή του, και το ότι εμείς είμαστε de facto περιθωριακοί (επειδή είμαστε καθαροί από κάθε άποψη…) περιορίζει κατά πολύ την εμβέλεια όλης αυτής της δουλειάς, για την οποία δεν έχουμε κανένα «δικό μας» όφελος.

Θα συνεχίσουμε ωστόσο, όσο μπορούμε. Το άρθρο του 2010 φωτίζει (ελπίζουμε) καθαρά τι έχει ξεκινήσει επιθετικά σχετικά με την λογοκρισία και τον έλεγχο στον κυβερνοχώρο από το 2020· στο όνομα, ως γνωστόν, της «υγείας»… Αλλά δεν είναι το μόνο σήμα-κινδύνου-απ’-το-παρελθόν για αυτά που γίνονται ήδη και θα γίνουν (όπως όλα δείχνουν) πολύ πιο συστηματικά και μεθοδικά το 2021.

Δυο χρόνια πριν την συγγραφή του πιο πάνω άρθρου, ο Lawrence Lessig, καθηγητής νομικής στο πανεπιστήμιο του Stanford και απ’ τους συνιδρυτές των Creative Commons, μιλούσε στο τεχνολογικό συνέδριο Fortune’s Brainstorm στο Half Moon Bay της καλιφόρνια. Κι εκεί, ανάμεσα σε άλλα, είπε κι αυτό:

… Σε κάποια φάση, σ’ ένα δείπνο όπου βρισκόταν και ο Richard Clark, τον ρώτησα «Υπάρχει κάτι ισοδύναμο με τον Patriot Act – ένας i-Patriot Act – που να είναι σε αναμονή ενός σημαντικού γεγονότος ώστε να βρεθεί η δικαιολογία να επιβληθεί αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο που δουλεύει το Internet;». Και μου απάντησε «Φυσικά και υπάρχει…» – και ορκίζομαι ότι έτσι ακριβώς το είπε – «… και δεν θα αρέσει πολύ στον Vint Cerf».

Ο Richard Clark ήταν «εθνικός συντονιστής για την ασφάλεια, την προστασία των υποδομών και την αντιτρομοκρατία» στις ηπα απ’ το 1998 ως το 2003. Στη συνέχεια προσελήφθη απ’ την πετροχούντα των εμιράτων, και έφτιαξε για λογαριασμό της μια δομή κυβερνοκατασκοπείας, υποτίθεται για την παρακολούθηση των «εξτρεμιστών». Οι τοξικοί του Ντουμπάι το χρησιμοποιούν, φυσικά, εναντίον των πάντων: απ’ τις γυναίκες ακτιβίστριες μέχρι τους αξιωματούχους της fifa… Ο Clark δεν πρέπει να έχει πρόβλημα: έχει συμμετάσχει σε διάφορες «βρώμικες» εκστρατείες του αμερικανικού κράτους…

Ο Vint Cerf (Vinton Gray Cerf) είναι απ’ τους πρωτοπόρους της δημιουργίας του internet όπως το ξέρουμε, και μαζί με τον Bob Kahn (δημιουργό του πρωτοκόλλου TCP/IP) θεωρούνται «οι πατέρες του διαδικτύου». Οπότε είναι εύκολο να καταλάβει ο καθένας γιατί δεν θα του άρεσε ένας …i-Patriot Act… (Εν τω μεταξύ κάποια video με σχετικές δηλώσεις του Lessig έχουν εξαφανιστεί απ’ το διαδίκτυο…)

Έχουμε, λοιπόν, τα εξής δεδομένα. Πρώτον, εδώ και 1,5 (μπορεί και παραπάνω) δεκαετία υπάρχουν αμερικανικά / δυτικά σχέδια για την πειθάρχηση «της κυκλοφορίας στο internet». Σίγουρα μέσω της αυστηρής προσωποποίησης όλων όσων μπαίνουν είτε στο σύνολό του κυβερνοχώρου είτε σε ορισμένες περιοχές του (το πρώτο είναι αρκετά πιθανό).

Δεύτερον, δημιουργήθηκαν σ’ όλο αυτό το διάστημα (απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα) και επιβλήθηκαν οι τεχνολογίες «αποκοπής» της πρόσβασης σε διάφορες περιοχές του κυβερνοχώρου, από κράτη, «για την προστασία των υπηκόων».

Τρίτον, μέσα στο κουρνιαχτό που έχει σηκώσει η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, εκτός απ’ την βιο-ασφάλεια έχει σηκωθεί ψηλά και εξίσου δημαγωγικά και το ζήτημα της κυβερνο-ασφάλειας. Η συστηματική λογοκρισία, που προς το παρόν, και με την αναμονή επίσημων κρατικών νομοθεσιών, γίνεται με αποφάσεις των ιδιωτικών εταιρειών / πλατφορμών των antisocial media, είναι μόνο μια πλευρά αυτής της εξέλιξης. Οι καταγγελίες για κυβερνοεπιθέσεις (στις ηπα…) που αποδίδονται είτε στη Μόσχα, είτε στο Πεκίνο, είτε στην Πγιονγκγιάνγκ, είτε είναι πραγματικές είτε είναι προβοκατόρικες, είναι μια άλλη πλευρά. Και το γεγονός ότι με την εξάπλωση των 5G επικοινωνιών πολύ μεγαλύτεροι όγκοι δεδομένων θα κυκλοφορούν στο διαδίκτυο (έχοντας μετατραπεί σε «ων ουκ άνευ» για πλήθος καπιταλιστικών και κυβερνητικών λειτουργιών…) έχει ήδη κάνει την «κυβερνο-ασφάλεια» νο 1 ζήτημα στις διεθνείς συζητήσεις των αφεντικών· και στην αναζήτηση των τεχνολογικών και νομικών μέτρων που θα ληφθούν.

Εκείνο που είναι ακόμα κάπως θολό είναι το είδος των δικαιολογιών που θα εφευρεθούν για να νομιμοποιήσουν, όσο είναι δυνατόν, την δυτική «ρύθμιση της κυκλοφορίας» στο internet (σε άλλες περιοχές του κόσμου συμβαίνει ήδη…), και πιθανότατα με πολύ μεγαλύτερη αυστηρότητα απ’ ότι η φυσική ρύθμιση κυκλοφορίας στους δρόμους. Θα είναι τα λεγόμενα «fake news» που μολύνουν τις «συνειδήσεις» των υπηκόων εμποδίζοντας τα κράτη και τα αφεντικά να έχουν το μονοπώλιο της «αλήθειας»; Θα είναι μια «μεγάλη κυβερνοεπίθεση» που θα αποδοθεί σε κάποιο κράτος rival και θα είναι «αποσταθεροποιητική» ώστε το δίλημα «internet ή ελευθερία», όπως το «υγεία η ελευθερία» να ποτίσει τους υποτελείς; Θα είναι ένας συνδυασμός των δύο; Κάτι τρίτο; Θα γίνει εκκαθάριση του κυβερνοχώρου από «ύποπτα περιεχόμενα του παρελθόντος» (κάτι σαν «τα βιβλία στη φωτιά» σε ψηφιακή version); Προς το παρόν οι τάσεις δείχνουν πως όλα αυτά είναι εξαιρετικά πιθανά.

Ένα απ’ τα πιο διάσημα καθάρματα της εποχής, ο Klaus Schwab του Π.Ο.Φ., που έχει αναλάβει την κονσομασιόν για τα σχέδια του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος κάνοντας διάφορες Αρμαγεδωνικές προφητείες, προέβλεψε τον περασμένο Ιούλη και μια επερχόμενη «cyber πανδημία» (Έχει προβλέψει επίσης και μια «κατάρρευση των ηλεκτρικών δικτύων»… Τις καταστροφές μέσω πολύ φονικότερων ιών τις αφήνει στην αρμοδιότητα των φίλων του…)

Αν, στη συγκεκριμένη ιστορική φάση που ζούμε, έχει πολιτική σημασία η πρό-γνωση για τις προετοιμαζόμενες «νέες περιφράξεις» στον κυβερνοχώρο, δεν είναι μόνο γι’ αυτό καθαυτό το συγκεκριμένο πεδίο αναδιάρθρωσης της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Αλλά και για τον συνδυασμό (της συγκεκριμένης πρό-γνωσης) με την εκστρατεία ανακατασκευής των σωμάτων και των κοινωνικών σχέσεων που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, με τον κωδικό “covid-19″….

Τα δίδυμα “υγεία” και “ασφάλεια”

Δευτέρα 1 Φλεβάρη. Θα βρεθούν κάμποσοι αισιόδοξοι ή απλά βιαστικοί που θα υποστηρίξουν ότι «είναι αδύνατο να ελεγχθεί το διαδίκτυο» ή ότι «ο έλεγχός του θα μειώσει την παραγωγικότητά του, που είναι κρίσιμη για τον καπιταλισμό». Πλανώνται πλάνην οικτράν! Ο κυβερνοχώρος ελέγχεται ήδη, σχεδόν ασφυκτικά· απλά εκείνοι που τον ελέγχουν δεν το φωνάζουν. Όσο για την «πτώση της παραγωγικότητας εξαιτίας των ψηφιακών περιφράξεων»; Θα υπήρχε τέτοιο ζήτημα αν μαζικά ένα μεγάλο ποσοστό των χρηστών του interent το εγκατέλειπαν διαμαρτυρόμενοι / ες για τα μικρά και μεγάλα πραξικοπήματα εκεί. Αλλά αυτό είναι απίθανο. Επιπλέον, δεν θα χρειάζονταν παρά περιοδικά «lockdowns» για να επιβληθεί το ότι «δεν υπάρχει ζωή έξω απ’ το διαδίκτυο» – ακόμα κι αν είναι ο καθένας επίσημα και καθαρά σεσημασμένος!

Πέρα απ’ αυτά δεν τίθεται ζήτημα τεχνικών δυσκολιών. Δέκα, δεκαπέντε χρόνια που οι «ειδικοί» ψάχνουν το ζήτημα λέτε ότι δεν έχουν φτιάξει τίποτα εφαρμόσιμο, καμμία εφαρμογή; Το μόνο πρόβλημα ήταν / είναι «ψυχο-κοινωνικό»: πως θα μαντρωθούν όλα αυτά τα εκατοντάδες εκατομμύρια που νομίζουν ακόμα ότι ο κυβερνοχώρος είναι «ο χώρος της ελευθερίας» τους. (Πολλοί νομίζουν επίσης ότι είναι «ο χώρος της ιδιωτικότητάς» τους…)

Όταν, όμως, γίνεται εφικτό να πεισθούν αυτά τα εκατοντάδες εκατομμύρια ότι «κινδυνεύουν να πεθάνουν» (επειδή αυτό είπαν οι «μάγοι» της τεχνοεπιστήμης), ότι τα κράτη και το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα θα τους σώσουν, αλλά ότι αυτοί πρέπει να οχυρωθούν στα σπίτια τους και να γυαλίζουν τα πόμολα για να «μην κολλήσουν», όταν έχει γίνει αυτό κατορθωτό, τι είναι ακατόρθωτο για τ’ αφεντικά και τους μηχανισμούς τους;

Από ένα σημείο και μετά υπάρχουν βέβαια κοινωνικές αντιδράσεις. Αυτό είναι «κάτι». Υπάρχει και η καταστολή τους… Σε μια περίοδο μετάβασης δεν πετυχαίνουν όλα (απ’ την μεριά των αφεντικών). Εκείνο, ωστόσο, που κάνει την διαφορά και είναι πηγή δύναμης και αισιοδοξίας δεν είναι η αντίδραση σαν αντίδραση, ο εκνευρισμός και η γκρίνια καθαυτά. Αυτά τα έχουν μάθει τ’ αφεντικά εδώ και δεκαετίες, με διάφορες αφορμές, και ξέρουν να τα διαχειριστούν. Εκείνο που (θα) κάνει την διαφορά είναι η βαθιά και ακριβής συνειδητοποίηση του τι είναι τι, του τι συμβαίνει και γιατί. Και η συλλογική οργάνωση στη βάση αυτής της συνειδητοποίησης.

Ααα… Αν χρειάζονται επιπλέον τεκμήρια για την αξία της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, είναι εδώ δίπλα:

Ο εχθρός θέλει το κακό μας – αλλά το κράτος (μας) αγρυπνά

Κυριακή 31 Γενάρη. Το αμερικανικό κράτος ψάχνει να βρει κάθε πιθανό λόγο ή αφορμή να κατηγορήσει τους ανταγωνιστές του, κατά κύριο λόγο τη Μόσχα και το Πεκίνο. Αλλά οι κατηγορίες πρέπει να αφορούν κάτι κρίσιμο, πολύτιμο – ας πούμε ότι η Μόσχα επηρεάζει τις αμερικανικές εκλογές για να κερδίζουν ψόφια κουνάβια (όχι και τόσο πετυχημένα, ε;). Θα μπορούσε να κατηγορήσει η Ουάσιγκτον το Πεκίνο ότι, για παράδειγμα, κλέβει την άμμο απ’ την έρημο Sonoran; Θα ήταν γελοίο: γιατί να κλέψει μια αμερικανική έρημο αφού υπάρχουν τεράστιες κινέζικες;

Η εισαγωγή μας είναι αστεία· αλλά χρειάζεται επειδή υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν ταυτόχρονα να πιστεύουν οτιδήποτε και να μην καταλαβαίνουν τα πιο σοβαρά. Στις 13 του περασμένου Μάη δύο “οργανισμοί ασφαλείας” των ηπα με βαρειά ονόματα, το fbi και η cisa (cybersecurity & infracture security agency) εξέδωσαν μια ανακοίνωση εναντίον του Πεκίνου, άμεσα σχετισμένη με τον covid-19. Όχι ότι τον κατασκεύασε, όχι ότι έκρυψε στοιχεία, αλλά ότι:

Το fbi και η cisa εκδίδουν αυτήν την ανακοίνωση για να ενισχύσουν την ετοιμότητα απέναντι στις απειλές που αφορούν την έρευνα για τον covid-19. Το fbi ερευνά την στοχοποίηση και τους κινδύνους που διατρέχουν οργανισμοί των ΗΠΑ που κάνουν έρευνα σχετιζόμενη με τον covid-19 από cyber παράγοντες και μη παραδοσιακούς συλλέκτες που συνδέονται με την PRC [λαϊκή δημοκρατία της κίνας / people republic of china]. Αυτοί οι παράγοντες έχουν εντοπιστεί να προσπαθούν να ταυτοποιήσουν και να αποκτήσουν παράνομα σημαντική πνευματική ιδιοκτησία και data δημόσιας υγείας σχετιζόμενα με εμβόλια, θεραπείες και τεστ, από δίκτυα και προσωπικό που εργάζεται σε έρευνα σχετική με τον covid 19. Η πιθανή κλοπή αυτής της πληροφορίας βάζει σε κίνδυνο την απόκτηση ασφαλών, και αποτελεσματικών επιλογών θεραπείας.

Θα υπέθετε κανείς ότι η κατηγορία είναι πως το Πεκίνο θέλει να «κλέψει τα μυστικά» των mRNA πλατφορμών… Και θα προσπερνούσε την αμερικάνικη ασφαλίτικη καταγγελία εναντίον του σαν business as usual. Τι ήταν όμως η αφορμή για να κτυπήσουν οι αρχιασφαλίτικοι μηχανισμοί του ψοφιοκουναβιστάν (τότε… βρισκόμαστε στην άνοιξη του 2020) τέτοιον συναγερμό; Το ότι το κινεζικό Beijing Genomics Institute (BGI) με έδρα στην Shenzhen, κορυφαία εταιρεία γενετικής στην κίνα, είχε προσφερθεί να κατασκευάσει (με δικά του έξοδα) εγκαταστάσεις τεσταρίσματος για τον covid σε 6 τουλάχιστον αμερικανικές πολιτείες… Από πρώτη ματιά εντελώς άσχετη δραστηριότητα με τις αμερικανικές έρευνες για τα «εμβόλια», δηλαδή τις πλατφόρμες γενετικής μηχανικής – έτσι δεν είναι;

Έτσι είναι… Τότε, ίσως, οι υποδείξεις του ασφαλίτικου συναγερμού να μην ήταν ακριβείς. Τότε, ίσως, το επίδικο «πολύτιμο», «κρίσιμο» που θα έπρεπε να προστατευτεί να μην ήταν οι έρευνες για τις πλατφόρμες (που είχαν ήδη ολοκληρωθεί στα βασικά τους…)

Όντως, δεν ήταν αυτό. Το BGI δεν ειδικεύεται στην γενετική έρευνα για φάρμακα και λοιπά, αλλά στην ανάλυση dna· και μ’ αυτήν την ειδίκευση διευθύνει την κινεζική εθνική τράπεζα γενετικής, το θησαυροφυλάκιο του dna των κινέζων υπηκόων, όλων μαζί και καθενός χωριστά.

Συνεπώς αυτό που θα μπορούσε να κάνει εγκαθιστώντας κέντρα (PCR) τεστ στο αμέρικα θα ήταν να «κλέβει» το γενετικό υλικό των εξεταζόμενων…

Ουπς!!! Μα δεν έχουν διαβεβαιώσει τα πολιτικά αφεντικά ότι δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα «διακράτησης / αποθήκευσης ατομικά ταυτοποιημένου γενετικού υλικού» απ’ αυτά τα τεστ; Δεν έχουν δώσει όρκους («να, φυλάω σταυρό!») ότι τα ρινοφαρυγγικά δείγματα που χρησιμοποιούνται για αυτά τα τεστ καταστρέφονται; Τι θα έκλεβε (αν έκλεβε) το BGI;

Άμμο;

Personal? Όχι δα….

Κυριακή 31 Γενάρη. Το θέμα προσπεράστηκε τότε (τον περασμένο Μάη). Το πόπολο (το αμερικανικό και όχι μόνο) βρισκόταν σε τέτοιο πανικό που το μόνο που δεν θα έκανε ήταν ερωτήσεις σαν τις πιο πάνω. Επανέρχεται όμως σήμερα Κυριακή (ώρα Joνυσταλεάν…), φρεσκαρισμένο και ξεκαθαρισμένο, απ’ το αμερικανικό καθεστωτικό cbs, μέσω της εκπομπής 60 minutes. Μιας και το ζήτημα των «εμβολίων» (των πλατφορμών γενετικής μηχανικής δηλαδή) έχει τελειώσει προ πολλού, δεν υπάρχει λόγος ή περιθώρια για παρεξηγήσεις! Τα ατομικά, προσωποποιημένα, ταυτοποιημένα «biometric data» είναι ο θησαυρός! Και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην ειπωθεί καθαρά!

Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο παρερμηνείας! Τα ρινοφαρυγγικά δείγματα απ’ όλους όσους κάνουν τεστ PCR είναι ένας τεράστιος, πολύτιμος «θησαυρός» εξατομικευμένων γενετικών πληροφοριών, data! Ουσιαστικά είναι απλό να δημιουργηθεί μια βάση δεδομένων, με τα στοιχεία dna του καθενός και της καθεμιάς – και το παλιοΠεκίνο θέλει να τα «κλέψει»!

Θέλει; Γιατί όχι; – θα σχολιάζαμε. Ωστόσο το βασικό ερώτημα είναι ακριβώς δίπλα: το αμερικανικό κράτος (και οι βιοτεχνολογικές εταιρείες / συνεταίροι του) τι τον κάνουν αυτόν τον θησαυρό; Τον αφήνουν ανεκμετάλλευτο, να είναι στο μάτι των εχθρών, και απλά έχουν παρατάξει γύρω του 25.000 πεζοναύτες να τον φυλάνε, όπως τον άσπρο σπίτι πρόσφατα;

Ξαναγινόμαστε κάπως αστείοι… Προφανώς και όχι!!!! Υπόγεια, λαθραία, βρώμικα, η συνεχιζόμενη εκστρατεία των PCR τεστ είναι (μαζί με τα υπόλοιπα, την δημιουργική λογιστική θανάτου, την «κρουσματο-πανδημία» κλπ) μια  επιχείρηση για την άγρια (δηλαδή εκτός νόμου…) συγκέντρωση εξατομικευμένου γενετικού υλικού· ερήμην των υπηκόων! Και οι επίσημες (κρατικές, δημαγωγικές) διαψεύσεις, του είδους «Μα τι είναι αυτά που λέτε; Πάλι θεωρία συνωμοσίας αληταράδες, ε;» δεν είναι ούτε καν στάχτη στα μάτια!… Πρέπει να βρίσκεται κάποιος σε κώμα για να μην καταλάβει πως αυτό είναι που συμβαίνει· και ότι αφού γίνεται στα μουλωχτά διαψεύδεται…

Αν, όμως, επρόκειτο για συγκέντρωση των ατομικών dna data αποκλειστικά και μόνο για το καλό της δημόσιας υγείας, γιατί να κρατιέται κρυφή; Είναι απλό: δεν πρόκειται για το «καλό της δημόσιας υγείας», αλλά για το καλό της υγείας της κρατικής και παρακρατικής επιτήρησης!!! Όπως επίσης: για το καλό της επιχειρηματικής υγείας του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος! Συνεπώς: κρατιέται κρυφή για να είναι η χρήση όλων αυτών των γενετικών πληροφοριών ανεξέλεγκτη, ασύδοτη.

Τι άλλο; Μπορείτε να σκεφτείτε κάτι άλλο;

(Ο «ευρωπαϊκός κανονισμός προστασίας προσωπικών δεδομένων» (GDPR) που τώρα πια είναι συντρίμια, θεωρούσε τα «προσωπικά δεδομένα υγείας» ιδιαίτερα ευαίσθητα και αντικείμενο αυξημένης προστασίας. Κρατούσε βέβαια ένα παράθυρο ανοικτό, για τις περιπτώσεις ιατρικής χρήσης τους, όπου σε αντίθεση μ’ όλες τις υπόλοιπες πάμπολλες περιπτώσεις «τρύγου» των προσωπικών δεδομένων (γενικά) όπου απαιτούσε συγκεκριμένη και ρητή συγκατάθεση των ατόμων, θα μπορούσε να γίνει αξιοποίηση των προσωπικών δεδομένων υγείας χωρίς την συναίνεση των υποκειμένων. Όχι, όμως, και εν αγνοία τους! Προκειμένου, δε, να αφήσει ανοικτό τον ορίζοντα των ιατρικών ερευνών αλλά να προστατέψει και την ιδιωτικότητα αυτών των «ευαίσθητων» δεδομένων, νομοθετούσε διάφορες προϋποθέσεις και περιορισμούς σε τέτοιου είδους αξιοποίηση. Προϋποθέσεις και περιορισμούς που, προφανώς, είναι εμπόδιο και βάρος για τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος – γι’ αυτό και η δουλειά της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης συγκέντρωσής τους θα έπρεπε να γίνει κρυφά, με αφορμή / κουκούλα…)

Γονιδιακό κεφάλαιο

Κυριακή 31 Γενάρη. Τα πιο πάνω δεν σημαίνουν ότι το BGI είναι ένας «αγαθός ιππότης» της δημόσιας υγείας που οι κακεντρεχείς αμερικάνοι βρήκαν αδύναμο και τον κτυπούν… Καθόλου! Το ακριβώς αντίθετο! Πρόκειται για ένα γιγα-group εταιρειών, έναν βιοτεχνολογικό όμιλο, με ειδίκευση την βιο-πληροφορική, πολλές θυγατρικές στις ηπα, στην ευρώπη, στην ασία και στην αφρική, και συνεργασία με αμερικανικά, ασιατικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά κέντρα, πανεπιστήμια κλπ. Κάνει έρευνες και κατασκευές μηχανών ανάλυσης οποιουδήποτε γονιδιώματος, ανθρώπινου, ζωϊκού, φυτικού, μικροβιακού, και θεωρείται απ’ τους πρωτοπόρους παγκόσμια και σ’ αυτόν τον τομέα. Με δυο λόγια ανήκει στον στρατό των πράγματι μεγάλων, σοβαρών, υπολογίσιμων αντιπάλων του δυτικού βιο-πληφορορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Έχει το ενδιαφέρον του το γεγονός πως ενώ το BGI υπάρχει και δρα σε αμερικανικό (και ευρωπαϊκό) έδαφος εδώ και μια δεκαετία, η «απειλή» και ο «κίνδυνος» ανακαλύφθηκε τόσο πρόσφατα … μαζί με τα μαζικά PCR τεστ. Κι όμως: σε πείσμα των αμερικανικών λαγωνικών η BGI americas με κεντρικά γραφεία στο Καίμπριτς της Μασσαχουσέτης και η BGI europe με έδρα την Κοπεγχάγη δημιουργήθηκαν το 2010. Το 2018 η κινεζική «μητρική» άνοιξε καινούργια επιπλέον γραφεία και εργαστήρια στο Seattle και στο San Jose (ηπα), όπως και στο Λονδίνο, ενώ δημιούργησε μια τρίτη θυγατρική, την BGI asia pacific, με γραφεία και εργαστήρια στο Hong Kong, στο ιαπωνικό Kobe, στην Bangkok της ταϋλάνδης, στο λάος, στη σιγκραπούρη, στο Brisbane της αυστραλίας. Έχει εδώ και κάποια χρόνια αντίστοιχα ερευνητικά κέντρα στη γερμανία, στο βέλγιο, στη σουηδία, στη ρωσία, και στη νότια αφρική. Με δυο λόγια είναι ο ορισμός του «βιοτεχνολογικού γίγαντα μέσα στο δωμάτιο» (τον καπιταλιστικό πλανήτη).

Γιατί, λοιπόν, υποδείχθηκε σαν «απειλή δημόσιας ασφάλειας» για το αμερικανικό κράτος τόσο πρόσφατα (και τόσο συστηματικά, όπως δείχνει η κάτω φωτογραφία, με ημερομηνία 13 Γενάρη 2021);

Η απάντηση είναι απλή όσο και εύλογη. Μέχρι το ξεδίπλωμα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας τα βιοτεχνολογικά επιτεύγματα (και δεν είναι καθόλου λίγα!) και ειδικά οι εφαρμογές τους στο είδος μας (το ανθρώπινο…) ήταν από εμπορική άποψη περιορισμένα στον στενό ορίζοντα που οριοθετούνταν απ’ την μια μεριά από διάφορες νομοθεσίες και απ’ την άλλη από την αρνητική, καχύποπτη ή σωστά και τεκμηριωμένα κριτική αντίληψη της μεγάλης πλειοψηφίας των υπηκόων (και όχι μόνο των πρωτοκοσμικών) για το bio-engineering.

Η δημιουργία της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας έσπασε όλα τα φράγματα, έκανε σκόνη τα εμπόδια, υπερφαλάγγισε τις ενστάσεις και αντιρρήσεις (πολλές απ’ τις οποίες καθαρά επιστημονικές…), πέταξε στα σκουπίδια αυτό που ήταν αγαπημένη ακαδημαϊκή ενασχόληση και λεγόταν «βιοηθική», μ’ άλλα λόγια έδωσε το σήμα της επίθεσης δίνοντας στο βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα την «απόλυτη ελευθερία» της έκτακτης ανάγκης· και της «σωτηρίας απ’ το κακό». Σ΄αυτές τις καινούργιες συνθήκες μια σειρά τεχνολογικών εφαρμογών που ήταν ώριμες τεχνικά αλλά μπλοκαρισμένες για κοινωνικούς, θεσμικούς, πολιτιστικούς, ιδεολογικούς λόγους, απ’ την συστηματική ψηφιακή «επιτήρηση των επαφών» (των κοινωνικών σχέσεων δηλαδή) ως την υπόγεια νομιμοποίηση της γενετικής μηχανικής ως «εμβολίου», και απ’ την εξίσου υπόγεια μαζική συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων υγείας ως την ραγδαία επέκταση του ηλεκτρονικού ζην, έγιναν – επιτέλους για τα αφεντικά του συμπλέγματος! – αλλού πεδία άγριας πρωταρχικής συσσώρευσης και αλλού εξίσου άγρια πεδία κερδοφορίας. Αλλά και αλγοριθμικής επιτήρησης για λογαριασμό των κρατών και των αρμόδιων υπηρεσιών – κι όχι μόνο.

Τώρα είναι που οξύνεται ο (και πλανητικός) ανταγωνισμός για την κατάκτηση, την επεξεργασία, την αξιοποίηση τεράστιων όγκων προσωπικών data· για την επιχειρηματική και κρατική εγκατάσταση νέων πανοπτικών· για την διαμόρφωση των χαρακτηριστικών νέων αγορών και νέων «γυάλινων φυλακών»! Και, κατά συνέπεια, τώρα ανακοινώνονται με κάθε επισημότητα καινούργιες «εθνικές περιουσίες», καινούργια παρθένα εδάφη που είναι υπό κατάκτηση αλλά εποφθαλμιούν οι ανταγωνιστές….

Τόσο σαν timing όσο και σαν περιεχόμενο οι αμερικανικές ανησυχίες επιβεβαιώνουν, αναγνωρίζουν, διατρανώνουν με τον πιο επίσημο και αδιάψευστο τρόπο, εκείνο που οι βουλιαγμένοι μέσα στους δημαγωγικούς βούρκους υποτελείς πρέπει να αγνοούν…

Φροντίζουν οι δημαγωγοί για τα βαρίδια στο μυαλό!

Plug ‘n’ play…

Παρασκευή 29 Γενάρη. Η τρομοεκστρατεία με σημαία τον covid μπορεί να πλησιάζει τα όρια όχι του φόβου, όχι της ανοχής, αλλά της αηδίας (και μάλιστα της θυμωμένης αηδίας)… Μη νομίζετε ότι θα ησυχάσουμε, απ’ την στιγμή που η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία έγινε (έστω εν μέρει…) «αποδεκτή» στη διάρκεια του 2020.

Η πραγματική σημαία της βίαιης καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης με σημαία την «δημόσια υγεία» δεν έγραφε, ως τις αρχές του 2020, sars-cov-2… Έγραφε κάτι άλλο: disease X… Αρρώστια Χ… (πληκτρολογήσετε το αγγλικό όνομα – αν έχετε αμφιβολία). Η «disease X» ήταν «ιδέα» μιας ομάδας επιδημιολόγων απ’ το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, με επικεφαλής τον Mark Woolhouse. Σύμφωνα μ’ αυτήν την ιδέα ο «κόσμος» (δηλαδή οι δυτικοί οργανισμοί σαν τον Π.Ο.Υ., οι δυτικές εταιρείες και οι δυτικές κυβερνήσεις) θα έπρεπε να προετοιμάζεται για την εμφάνιση ενός άγνωστου αλλά ιδιαίτερα μεταδοτικού και φονικού ιού. Ο φόρος τιμής στην άγνοια αυτής της Αρμαγεδωνικής «πρόγνωσης» έγινε το γράμμα “X” – κι έτσι γεννήθηκε η «disease X»… Για την οποία κανείς δεν ήξερε ούτε ξέρει οτιδήποτε, αλλά οι προνοούντες πρέπει να προετοιμαστούν για να την αντιμετωπίσουν…

Τον Φλεβάρη του 2018 ο Π.Ο.Υ. έβαλε την «disease X» στη λίστα των απειλών κατά της ανθρωπότητας, με τις ευλογίες του Antony “Tony” Fauci (είτε βρωμοκούναβο είτε νυφίτσα για τον γνωστό πρόκειται) αλλά και των χρηματοδοτών του Π.Ο.Υ., δηλαδή του κυρ Βασίλη, του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων, και όσων εκπροσωπεί. Επαναλαμβάνουμε πότε άρχισε … η «προληπτική προετοιμασία» για την αντιμετώπιση της καταστροφής του κόσμου από έναν ιό: στις αρχές του 2018.

Σε κοινωνίες που έχουν ανάγει την «πρόληψη» (σχετικά με την υγεία των μελών τους) που καθοδηγείται τυφλά (για τους υπηκόους) απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες και τα συμφέροντά τους σε ανώτατο στάδιο της υγιεινιστικής ευθύνης (ατομικής κατ’ αρχήν) το να εμφανίζονται κάποιοι τύποι και να λένε: Ξέρετε κάτι; Στο κοντινό μέλλον (σας λέμε ότι) θα σκάσει ένας εξαιρετικά φονικός ιός! Οπότε πρέπει από τώρα να οργανωθούμε / προετοιμαστούμε! ακούγεται, ίσως, «λογικό»… Είναι τόσο «λογικό» όσο το να λέει κάποιος εξίσου «ειδικός» και η ομάδα του, στις θύρες επιβίβασης όλων των αεροδρομίων του πλανήτη, ότι: Ξέρετε κάτι; Προβλέπουμε ότι ένα αεροπλάνο θα πέσει τις επόμενες εβδομάδες κτυπημένο από κάτι που δεν ξέρουμε τι θα είναι. Οπότε πρέπει από τώρα να οργανωθείτε / προετοιμαστείτε! Το ίδιο, φυσικά, θα μπορούσε να ειπωθεί σε όποιον μπαίνει σε τραίνο, πλοίο, αυτοκίνητο· σε όποιον περπατάει· ακόμα και όποιον βαριανασαίνει αποκλεισμένος μέσα στο σπίτι του.

Δεν είναι «λογικό»! Είναι «προφητικό» όπως όλες οι μεγάλες και μικρές «προφητείες» περί τέλους του κόσμου… Είναι, για να το πούμε διαφορετικά, ο ορισμός της βλακώδους, της ελεεινής μεταφυσικής. Ωστόσο τόσο ο κυρ Mark και ο κυρ Βασίλης όσο και ο κοτζάμ Π.Ο.Υ. δεν διεκδικούν κάποιο είδος θρησκευτικής αλήθειας. Απλά την αντιγράφουν και την πουλάνε για “επιστημονική πρόβλεψη”. Και απαιτούν “προετοιμασίες” για κάτι που κανείς δεν ξέρει τι και πως…

Παρανοϊκό…. Μέχρι να αρχίσει να ξεδιπλώνει τα απόλυτα καπιταλιστικά χαρακτηριστικά του. Διότι ο νορβηγός John-Arne Rottingen, ειδικός σύμβουλος και επικεφαλής μιας συμβουλευτικής επιτροπής του Π.Ο.Υ., εκείνον τον μακρινό, pro covid Δεκέμβρη του 2018, έκανε κάπως πιο λιανά το νόημα της «επιστημονικής προφητείας». Ο τονισμός είναι δικός μας:

… Μπορεί να φαίνεται παράξενο να προσθέτουμε ένα “X” στον κατάλογο των ασθενειών αλλά το ζήτημα είναι να σιγουρευτούμε ότι προετοιμαζόμαστε και σχεδιάζουμε ευέλικτα σε σχέση με τα εμβόλια και τα διαγνωστικά τεστ. Θέλουμε να δούμε την ανάπτυξη “plug and play” πλατφορμών, που θα δουλεύουν σε οποιαδήποτε ή σε ένα μεγάλο αριθμό ασθενειών· συστήματα που θα μας επιτρέπουν να δημιουργούμε αντίμετρα με ταχύτητα…

Και δεν ήταν ο μόνος που ήξερε ποιο ήταν το ζήτημα – στις αρχές του 2018. Ήξερε και ο κουνάβι / νυφίτσα / «γάτα» Fauci:

… Ο Π.Ο.Υ. αναγνωρίζει ότι πρέπει να κινηθεί σβέλτα, κι αυτό περιλαμβάνει την δημιουργία τεχνολογικών πλατφορμών…

Ούτε συζήτηση πως αν έβλεπε κανείς το ζήτημα απ’ την σωστή γωνία, η ομίχλη της «προφητείας» διαλυόταν για να αποκαλυφθεί ο πυρήνας της: ένας συγκεκριμένος προσανατολισμός, συγκεκριμένα επιχειρηματικά και τεχνολογικά συμφέροντα – και η απόφαση, σε επίπεδο «κορυφής» (Π.Ο.Υ.) να υπηρετηθούν αυτά τα συμφέροντα το γρηγορότερο δυνατό.

Ούτε λόγος ότι η διεθνής δημαγωγική αναγγελία της απόφασης έγινε με όλη την πρέπουσα σκηνοθεσία (φωτογραφίες επάνω) – αν και, προφανώς, διέφυγε της προσοχής του πόπολου. Που τότε ασχολούνταν με πιο ταπεινά, πεζά ζητήματα, όπως οι βιταμίνες του, το γυμναστήριό του, τα ναρκωτικά του, οι θερμίδες του, και τα παρόμοια.

Θα σας έκανε εντύπωση αν μαθαίνατε πως λίγο μετά την εμφάνιση του covid στην μακρινή κίνα «κάποιοι» άρχισαν να ψιθυρίζουν στ’ αυτί της γραφειοκρατείας του Π.Ο.Υ. (και στους πληρωμένους «ειδικούς» τους σε διάφορα δυτικά κράτη) «Είναι η Χ! Είναι η Χ! Άκου που σου λέω: Είναι η Χ!!!»;

Πριν οποιοσδήποτε «μέσος» υπήκοος ακούσει, μάθει, τρομάξει με τον covid τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος έκοβαν κι έραβαν κουστούμια…

They don’t play!

Παρασκευή 29 Γενάρη. Το κλειδί για την κατανόηση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας εδώ και ένα χρόνο ήταν ακουμπισμένο σε πολλά τραπέζια, σε κοινή θέα, πολύ νωρίτερα. Θέλουμε plug ‘n’ play πλατφόρμες έλεγαν οι τεχνογραφειοκράτες του Π.Ο.Υ. (δηλαδή το σύμπλεγμα πίσω του) στις αρχές του 2018. Εννοούσαν: θέλουμε να βγει η γενετική μηχανική απ’ τα εργαστήρια· θέλουμε την γενετική μηχανική σε πλήρη δράση!! Τί χρειάζεται; Η κατασκευή ενός «εχθρού», μιας απειλής. Ας την ονομάσουμε “disease X”…

Το περασμένο φθινόπωρο, κι αφού η ασταμάτητη μηχανή είχε «φάει τα κομμάτια» της με την εργατική κριτική και αντιπληροφόρησή της επιμένοντας ότι όλη η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία είναι κομμένη και ραμένη στα μέτρα της «σωτηρίας» μέσω γενετικής μηχανικής, εμφανίστηκε μια άποψη που έλεγε: η καραντίνα της άνοιξης ήταν σωστή και επιβεβλημένη· η καραντίνα του φθινοπώρου είναι καταχρηστική, θα έπρεπε να έχουν γίνει αυτά κι αυτά… Άσχετα από τις προθέσεις όσων την προώθησαν και την υιοθέτησαν, (θεωρήσαμε και) θεωρούμε αυτήν την άποψη καιροσκοπική. Για να σωθούν κάποια πολιτικά προσχήματα αφού, πλέον, γινόταν σαφές πως ένα καλό μέρος του «λαού» γκρινιάζει (και δεν αποδέχεται) την επανάληψη των απαγορεύσεων· για λόγους που είναι μεν πραγματικοί, αλλά είναι ξώφαλτσοι σε σχέση με τους σχεδιασμούς του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Όταν υπάρχουν διαθέσιμα (ακόμα…) όλα τα ντοκουμέντα για τους προσανατολισμούς και τα συμφέροντα του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος πριν ως πολύ πριν την εμφάνιση του τσαχπίνη, δεν είναι καθόλου έξυπνο το να σχολιάζει κάποιος μερικές διέσεις και υφέσεις του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού»! Είναι σα να βλέπει το δεύτερο ημίχρονο ενός ματς και να μιλάει για «στήσιμο», αγνοώντας όλο το πρωτάθλημα, το στοίχημα, τα τηλεοπτικά, τα πάντα! Κοιτάει το δέντρο, χάνει το δάσος· και, χάνοντας το δάσος, χάνει και τον μπούσουλα. Είναι σα να συμμετέχει σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο και να σχολιάζει για το πως θα έπρεπε να γίνει η τάδε ή δείνα επίθεση – παριστάνοντας επιπλέον τον «ειρηνιστή»…

Αυτή η ολέθρια τακτική είναι πολύ εύκολο να εμφανιστεί σαν «αντιπολιτευτική» στην τωρινή φάση όπου οι ασυνέχειες, τα κενά, η τριβή ανάμεσα στο πολιτικο/ιδεολογικό σκέλος της (δυτικής) αναδιάρθρωσης και το πρακτικό / βιομηχανικό δημιουργούν αυτήν την «έλλειψη εμβολίων»…. Είναι η στιγμή που η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου ζητάει (ή μπορεί να ζητήσει) ακόμα περισσότερες plug ‘n’ play πλατφόρμες, plug ‘n’ play πλατφόρμες made in greece, γενετική μηχανική με δυο λόγια, «για όλο τον λαό»! Όπως ακριβώς ζητούσε «μάσκες για όλο το λαό», «αντισηπτικά για όλο το λαό» – απαγορεύσεις και πρόστιμα για όλο το λαό… Πουλώντας τα αυτά σαν …. δεν ξέρουμε πια σαν τι!

Η τακτική του «δένδρου», η άποψη δηλαδή ότι «πρόκειται για μια πανδημία μια κι έξω» και δάσος δεν υπάρχει, θα ήταν αδύνατο να δικαιολογήσει τη νομιμοποίηση της γενετικής μηχανικής απ’ όπου κι αν προέρχεται, έτσι, με πλήρη άγνοια των πειραματοζώων… Όμως η καπιταλιστική αναδιάρθρωση είναι πολύ χειρότερη· και καθόλου «στιγμιαία»! Η “disease X” ΔΕΝ είναι (και δεν ήταν καν απ’ την σύλληψή της την ίδια) «μια αρρώστια». Είναι – τέτοια ήταν εξ αρχής – ένα project. Μια διαρκής διαδικασία κυριαρχίας μέσα απ’ την total dominance της ιατρικοποίησης / πληροφορικοποίησης / genetic engineering.

Όσοι αδιαφόρησαν για το τι έλεγε ο Woolhouse (και ο κάθε παρόμοιος, υπάρχουν αρκετοί!) το 2017 και το 2018 ας τεντώσουν τ’ αυτιά τους τώρα (φωτογραφίες επάνω).

Δεν θα έχουν άλλη ευκαιρία…

The new normal

Κυριακή 24 Γενάρη. Κυριακή σήμερα, εκκλησία δεν πάτε (παλιοάθεοι!), κήπο δεν έχετε για να τον φροντίσετε, οπότε είναι μια ευκαιρία να αφιερώσετε κάτι λιγότερο από μια ώρα για να δείτε το παρακάτω video (χωρίς υπότιτλους – αγγλικούλια μόνο). Να γίνει η καρδιά σας περιβόλι!

Δεν συμφωνούμε στο γενικό του πνεύμα. Πάσχει απ’ αυτό το δομικό ελάττωμα της προσωποποίησης των καπιταλιστικών λειτουργιών, είτε από αδυναμία είτε από σκοπιμότητα. Το ελάττωμα της προσωποποίησης δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η υπόδειξη κάποιων αφεντικών του βιο-πληφορορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Αλλά το ότι υποδεικνύοντας μόνιμα τους ίδιους «εκπροσώπους» χωρίς καν να ξεκαθαρίζεται πως είναι χιλιάδες ακόμα τα αφεντικά αυτού του πραξικοπηματικού μπλοκ, φτιάχνεται μια δαιμονοποίηση τόσο πολύ εστιασμένη ώστε μάλλον βραχυκυκλώνεται η εννόηση των εξελίξεων (σα να είναι αποτέλεσμα της δράσης ελάχιστων ατόμων) παρά ξεκαθαρίζεται. Ένα φευγαλέο σημείο όπου αναφέρεται “…κατασκεύασαν την πανδημία…” είναι τόσο ασαφές ώστε θα μπορούσε να ταιριάζει στην πιο τρελή τερατολογία, περί “κατασκευασμένου ιού”.

Επιπλέον ο χειρισμός των εικόνων μπορεί να παράξει εύκολα ένα βαρύ, τρομοκρατικό αίσθημα· αυτό ακριβώς που ΔΕΝ χρειαζόμαστε μετά από τόσους τόνους υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας.

Έχει όμως ενδιαφέροντα σημεία σαν υλικό. Κάποιες «δηλώσεις» για την καπιταλιστική αναδιάρθρωση (όχι μ’ αυτόν τον όρο!) που κάθε ευσεβής άνθρωπος στις μέρες μας (και οπωσδήποτε οι caradinieri και οι φίλοι της γενετικής μηχανικής) θα προτιμούσαν να αγνοούν. Και πλάνα απ’ την καταστολή της «ελευθερίας της έκφρασης» αφού τόλμησε να στραφεί (άγαρμπα; άγαρμπα…) ενάντια στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Δεν γνωρίζουμε, επίσης, τους δημιουργούς του video – ως χτες το site τους έμοιαζε «ριγμένο». Σε κάθε περίπτωση προτείνουμε να το δείτε με το ψυχρό βλέμμα και πνεύμα της ενημέρωσης για την πραγματικότητα κι όχι με το ψυχοπλάκωμα ενός επερχόμενου οριστικού Αρμαγεδώνα. Οποιαδήποτε παραλλαγή του «τέλους του κόσμου» που εμφανίζεται σα να είναι όλα τετελεσμένα είναι χειραγωγική! Όλα όσα θα ήθελαν τα αφεντικά (και δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία πως όχι μόνο «θέλουν» αλλά μεθοδεύουν δια της βίας) είναι μαχητά! Μπορούν να πολεμηθούν.

Και σε σχέση μ’ αυτόν τον πόλεμο που μας περιμένει κάθε μοιρολατρεία είναι βαρίδι και θηλειά στο λαιμό.

Αν δεν είναι εμβόλια τότε τι είναι;

Πέμπτη 21 Γενάρη. Πολλοί και διάφοροι “βγήκαν απ’ τα ρούχα τους” με την θέση ότι η mRNA “σωτηρία” που υπόσχονται οι φαρμακο-μαφίες pfizer/biontech και moderna (αλλά και η DNA που υπόσχεται η astrazeneca) δεν έχει καμμία σχέση με αυτό που έχει εννοηθεί, τόσο ιατρικά όσο και κοινωνικά, σ’ όλο τον 20ο αιώνα, σαν εμβόλιο. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτή η «αγανάκτηση» οφείλεται στη βαθιά άγνοια – στις υπόλοιπες απλά σε δόλο… Ωστόσο, ενώ άλλες εποχές η άγνοια (ή, έστω, η υποψία ότι «κάτι δεν ξέρω») θα οδηγούσε σε κάποιο είδος απορίας, ενδιαφέροντος και διάθεσης για έρευνα, στους μεταμοντέρνους νεοφιλελεύθερους καιρούς, όπου «όλοι ξέρουν τα πάντα» χωρίς να ιδρώσουν (ξέρουν, δηλαδή, αυτά που διαδίδονται μαζικά και επίμονα…), η άγνοια μετατρέπεται ακαριαία σε επιθετικότητα. Για όλους εκείνο που «παίζεται» είναι ο άρρωστος εγωϊσμός τους! Αυτή η επιθετικότητα μπορεί να είναι κρατική, μπορεί να είναι μηντιακή ή παραμηντιακή, μπορεί να είναι η επιθετικότητα πολλών και διάφορων ψωνισμένων· είναι εκδοχές και μορφές συμπληρωματικές μεταξύ τους.

Τι όφελος, τι κέρδος θα είχαμε να υποστηρίξουμε κάτι αυθαίρετο, ένα ψέμα, μια θέση μάλλον δυσνόητη (για τις πρόχειρες σκέψεις…) χωρίς να υπάρχει τεχνοεπιστημονική «γείωσή» της, και μάλιστα σε μια κρίσιμη κοινωνική περίοδο, όπως κι αν την δει ο καθένας; Κανείς δεν το έχει βρει το «κέρδος» μας – επειδή, απλά, δεν υπάρχει! Οι χαρακτηρισμοί, απ’ την άλλη μεριά, είναι πανεύκολοι… «Ψεκασμένη» η ασταμάτητη μηχανή; Ναι – για όποιον έπεσε μικρός στο βαρέλι…

Τι όφελος, τι κέρδος, έχουν οι φαρμακο-μαφίες αν κρύβουν την αλήθεια; Ε, αυτό πια δεν είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί! Σ’ αυτήν την εντελώς άνιση σύγκρουση ως προς τι συμβαίνει πραγματικά σήμερα γύρω απ’ την γενετική μηχανική, και σε σχέση με την προσπάθεια «κρυφής» νομιμοποίησής της, τα συμφέροντα (οικονομικά, ιδεολογικά, πολιτικά….) βρίσκονται απ’ την μεριά των ισχυρών. Και δεν είναι καθόλου μα καθόλου αμελητέα!

Για χάρη της εργατικής αντι-πληροφόρησης και κριτικής, με σεβασμό ωστόσο σε όσους / όσες νοιώθουν άβολα να διαβάζουν εδώ επιστημονικά papers, παρουσιάζουμε τώρα (φωτογραφία επάνω) ένα μικρό μόνο τμήμα από ένα τέτοιο paper, που δημοσιεύτηκε online στις 14 Δεκέμβρη του 2018 (πριν πάνω από 2 χρόνια…) στη US National Library of Medicine / National Institutes of Health… Ο ένας απ’ τους δύο συγγραφείς, ο Luigi Warren, είναι ένας «κατεξοχήν ειδικός» της γενετικής μηχανικής: ιδρυτής και ceo της εταιρείας Cellular Reprogramming, που παρέχει υπηρεσίες κυτταρικού αναπρογραμματισμού μέσω mRNA (λίγα παραπάνω γι’ αυτόν και την επιχειρηματική ενασχόλησή του, ενδεικτικά, στη συνέχεια). Τίτλος του paper: Γενετικός Αναπρογραμματισμός βασισμένος σε mRNA (mRNA-Based Genetic Reprogramming).

Μεταφράζουμε την περίληψη / σύντομη παρουσίαση (abstract) του paper:

Η ανακάλυψη ότι τα κοινά σωματικά κύτταρα μπορούν να μετατραπούν σε πολυδύναμα βλαστοκύτταρα με την καταναγκαστική έκφραση [σ.σ.: στην βιολογική ορολογία «έκφραση» ονομάζεται το αποτέλεσμα της λειτουργίας ενός κυττάρου] προσδιορισμένων παραγόντων έχει δημιουργήσει ελπίδες ότι προσωποποιημένες θεραπείες αναγέννησης βασισμένες σε ανοσολογικά συμβατά υλικά προερχόμενα απ’ τα κύτταρα ενός ασθενούς μπορεί να γίνουν πραγματικότητα σε ένα όχι-και-τόσο-μακρινό-μέλλον. Ένα σημαντικό εμπόδιο στην κλινική χρήση εισαγόμενων πολυδύναμων βλαστοκυττάρων (iPSCs) εμφανίστηκε μέσω της ανάγκης να χρησιμοποιηθούν ενσωματώσιμοι ιικοί φορείς [σ.σ.: να χρησιμοποιηθούν, δηλαδή, ιοί σαν «μεταφορικά σασί / πλατφόρμες»…] ώστε να υπάρξει έκφραση των παρaγόντων που προκαλούν την εμβρυονική γονιδιακή έκφραση, κάτι που συνεπάγεται την πιθανή ογκο-γενετική αλλοίωση του κανονικού γονιδιώματος. Διάφορα «μη-ενσωματώσιμα» συστήματα αναπρογραμματισμού έχουν αναπτυχθεί την τελευταία δεκαετία για να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα. Ανάμεσα σ’ αυτές τις τεχνικές ο αναπρογραμματισμός μέσω mRNA είναι η πιο ξεκάθαρα «χωρίς ίχνη», πιο παραγωγική, και πιθανόν η πιο κατάλληλη για κλινική παραγωγή βλαστοκυττάρων. Εδώ συζητάμε την καταγωγή του συστήματος αναπρογραμματισμού που βασίζεται στο mRNA , τα οφέλη και τα μειονεκτήματά του, τις πρόσφατες τεχνικές βελτιώσεις που απλοποιούν αυτήν την εφαρμογή, και την κατάσταση των τωρινών προσπαθειών να βιομηχανοποιηθεί αυτή η προσέγγιση για την μαζική παραγωγή ανθρώπινων βλαστοκυττάρων για κλινική χρήση.

Λέξεις κλειδιά: αναπρογραμματισμός mRNA, αναπρογραμματισμός με messenger RNA, jPSCs, εισαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα, κυτταρικός αναπρογραμματισμός, συνθετικό mRNA, τροποποιημένο RNA.

Ακόμα κι όσοι είχαν κάνει κοπάνα στα σχετικά σχολικά μαθήματα βιολογίας θα είναι αδύνατο να βρουν στην πιο πάνω παρουσίαση / περίληψη την λέξη «εμβόλιο»! Υπάρχει, φυσικά, αναφορά σε κλινική χρήση της γενετικής μηχανικής (εν προκειμένω του κυτταρικού αναπρογραμματισμού). Όμως αυτό είναι κάτι ευρύ, συνηθισμένο σ’ όλες τις γενετικές και βιοτεχνολογικές έρευνες, εφαρμογές, και (κυρίως) διακηρύξεις· οπότε χρειάζεται πάντα πολύ προσεκτική έρευνα από εργατική σκοπιά για το τι είναι τι. Εν τέλει το γεγονός ότι είμαστε ακριβείς, ακριβέστατοι αλλά και έντιμοι, έχει ακλόνητες αποδείξεις – εντελώς επιστημονικές (για όσους αρέσκονται να δηλώνουν «οπαδοί της επιστήμης» – ως εάν η γενετική και οι βιοτεχνολογίες να είναι ποδοσφαρικές ομάδες…)

Η λέξη «εμβόλιο» δεν υπάρχει λοιπόν πουθενά σ’ αυτήν την παρουσίαση του τέλους του 2018… Υπάρχουν όμως (και είναι keywords) οι λέξεις «κυτταρικός αναπρογραμματισμός». Συνεπώς, όποιος «αγανακτεί» με τις θέσεις μας ας στραφεί εναντία όχι στην υπόδειξη της πραγματικότητας απ’ την μεριά μας (κάτι που θεωρούμε εργατικό μας καθήκον…) αλλά στους βιοτεχνολόγους…

Πέρα απ’ αυτό, εκείνο που περιγράφουν οι Warren και Lin (αυτός ο δεύτερος είναι διευθυντής της Sino Biological, πρώην διευθυντής ανάπτυξης της ACRObiosystems…) είναι η ιστορία των προσπαθειών των γενετιστών να πετύχουν τον αναπρογραματισμό των κυττάρων· ανθρώπινων και μη. Μία απ’ τις επιδιωκόμενες αξιοποιήσεις του γενετικού αναπρογραμματισμού των κυττάρων είναι η μετατροπή τους σε βλαστοκύτταρα, τα οποία (με την κατάλληλη διαχείριση / επεξεργασία) μπορούν να εξελιχθούν σε οποιοδήποτε είδος κυττάρων: σωματικά, νευρικά, εγκεφαλικά, κλπ. Όμως αυτή είναι μόνο μία δυνατότητα!… Η αμερικανική DARPA, ο τεχνολογικός βραχίονας του αμερικανού στρατού, ενδιαφέρεται και για άλλες… (Υποθέτουμε ότι το ίδιο ισχύει και για ανάλογους «οργανισμούς» άλλων κρατών…)