Δευτέρα 16 Ιούνη (00.28) >> Το «δόγμα Σαρόν» είναι από πολλές απόψεις η καταστατική βάση του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος. Το «δόγμα Σαρόν» προωθούσε το να γίνει το κατοχικό καθεστώς «απόρθητο φρούριο», η «απόλυτη ασφάλεια» για όλους τους εβραίους του πλανήτη∙ έτσι ώστε να μετακομίσουν σ’ αυτό (που θα επεκτεινόταν εδαφικά σταθερά) όσο το δυνατόν περισσότεροι εβραίοι-της-διασποράς, χιλιάδες και εκατομμύρια, και να αντιμετωπιστεί έτσι οριστικά το «δημογραφικό πρόβλημα» της κατοχής, που είναι ο βαθύτερος εφιάλτης των θεοναζί.
Ο μεγάλος ηττημένος των τελευταίων 21 μηνών είναι αυτό το καθεστώς! Σας φαίνεται προκατειλημμένη αυτή η θέση; Κρίνετε λοιπόν με τα δικά σας κριτήρια:
– Στις 6 Οκτώβρη του 2023 το «δόγμα Σαρόν» ίσχυε απόλυτα. Σύμφωνα με την ύαινα Sullivan στην Ουάσιγκτον η «μέση Ανατολή ήταν ήρεμη όσο ποτέ»∙ οι φυλακισμένοι στη Γάζα «ήταν ήσυχοι»∙ στη δυτική Όχθη οι θεοναζί άπλωναν τον εποικισμό τους…
– Στις 7 Οκτώβρη του 2023, χάρη στην «εισβολή του al Aqsa», οι μέτοχοι-του-ονείρου ξύπνησαν από έναν εφιάλτη: οι ξυπόλυτοι είχαν το θράσος όχι απλά να δραπετεύσουν για λίγες ώρες, αλλά ακόμα χειρότερα να ξαφνιάσουν και να νικήσουν τον ανίκητο ισραηλινό στρατό στην περίμετρο της φυλακής, απάγοντας δεκάδες ομήρους, καραβανάδες και μη! Το «δόγμα Σαρόν» είχε ραγίσει…
– Από τις 7 Οκτώβρη και ύστερα η μόνη έγνοια καθεστώτος και υπηκόων ήταν να «λιώσουν» κυριολεκτικά και μεταφορικά αυτούς τους απείθαρχους, όχι μόνο για να τους τιμωρήσουν αλλά και για να μην διανοηθούν ούτε αυτοί ούτε οποιοιδήποτε άλλοι ποτέ ξανά να παραβιάσουν το ιερό άσυλο της κατοχής…
– Από τις 7 Οκτώβρη και μετά, αντίθετα με τις προσδοκίες, το «απόρθητο φρούριο» άρχισε να «τρώει» drones και πυραύλους πρώτα απ’ την Hezb’ Allah και τις ιρακινές PMU και στη συνέχεια απ’ την υεμενίτικη Ansar Allah και την Τεχεράνη, χωρίς ο ανίκητος στρατός να μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτές τις απειλές, χωρίς δηλαδή να μπορεί να εγγυηθεί την «ασφάλεια» των προνομιούχων του απαρτχάιντ… Ταυτόχρονα η αντίσταση στη Γάζα αποδεικνυόταν πολύ αποφασισμένη και πολύ εφευρετική για να νικηθεί. Οι ρωγμές στο «δόγμα Σαρόν» αντί να εξαφανιστούν μεγάλωναν…
– Ώσπου την Παρασκευή-και-13 Ιούνη το καθεστώς έκανε πράξη εκείνο που επί 20 τουλάχιστον χρόνια οι ίδιοι οι δικοί του στρατηγοί θεωρούσαν τρέλα: επιτέθηκε στην Τεχεράνη. Όχι στην Τεχεράνη του 2003, όχι στην Τεχεράνη του 2013, αλλά στην Τεχεράνη του 2025: που με ή χωρίς πυρηνικά μπορεί να εξασφαλίσει στην θεοναζί επικράτεια μόνιμες και σταθερές βροχές-πυραύλων-τελευταίας-τεχνολογίας. Που δεν τους σταματάει καμία «ομπρέλα» και κανένας «θόλος»…
Το πιο επικίνδυνο μέρος του πλανήτη για να ζει κάποιος, εβραίος, χριστιανός, μουσουλμάνος ή άθεος, είναι εδώ και πολλούς μήνες η επικράτεια του φασιστικού Τελ Αβίβ! Το «δόγμα Σαρόν» είναι πια τα αόρατα (;) ερείπια που συσσωρεύονται εκεί, μετά από κάθε φονικό ηλεκτροσόκ σε βάρος των Άλλων, μπας και αναστηθεί. Ενόσω «όλος ο πλανήτης» (σχήμα καθ’ υπερβολή αλλά όχι αυθαίρετο) ανεμίζει παλαιστινιακές σημαίες (αν και θα έπρεπε να έχει κάνει περισσότερα!)… Ενόσω ο αρχιχασάπης είναι wanted dead or alive και στηρίζεται μόνο στο γεγονός ότι οι σύμμαχοί του τον «κρύβουν»… Ενόσω οι ίδιοι οι υπήκοοι φεύγουν μαζικά απ’ την επικράτεια, άλλοι «προσωρινά» και άλλοι μόνιμα… Ενόσω όλο και περισσότεροι απ’ τους εν δυνάμει στρατιώτες / δολοφόνους του αρνούνται να πάνε στον στρατό, για διάφορους λόγους… Ενόσω όλο και περισσότεροι απότακτοι καραβανάδες και λοιποί επώνυμοι του καθεστώτος φωνάζουν «πέφτουμε στο γκρεμό»…
Ποιος θα τα έλεγε αυτά «επιτυχία», «νίκη»;; Η εκτόξευση του θεοναζί κανιβαλισμού και το αίμα δεκάδων χιλιάδων στη Γάζα δεν έκλεισαν τις ρωγμές του «δόγματος Σαρόν». Το αντίθετο: αυτήν την κατοχική, απαρτχάιντ βία, το θεμέλιο του «απόρθητου κάστρου», δεν την φοβάται πλέον κανείς. Αντίθετα δεκάδες εκατομμύρια επιβάτες του πλανήτη, συμπεριλαμβανόμενων δεκάδων χιλιάδων εβραίων-της-διασποράς, την μισούν. Την σιχαίνονται. Κι αυτήν και τους εκτελεστές της.
Ποιος λέει ότι τα όπλα και η ιδεολογία του απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώτος νικούν; Μόνο τα σιχαμερά λούμπεν τσιράκια του, εδώ κι εκεί… Που έμμισθα ή άμισθα δεν είναι λίγα.
(Αγχωμένη αυτοϊκανοποίηση λέγεται αυτό – για να μην το πούμε με το κανονικό του όνομα).