Δευτέρα 19 Μάη (00.20) >> Θέλοντας να υποτιμήσει το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο ο αντιπρόεδρος Vance (ένας είναι ο «αντιπρόεδρος Vance»!!) χαρακτήρισε πριν λίγες βδομάδες την κίνα «αγροτική χώρα». Χμμμμ…. Ό,τι δεν φτάνει η αλεπού…
Οι ανακοινώσεις τεχνολογικών εφαρμογών αιχμής, είτε από κινέζικους κρατικούς οργανισμούς, πανεπιστήμια, ερευνητικά ινστιτούτα κλπ, είτε από επιχειρήσεις είναι κάτι παραπάνω από «βροχή» εδώ και πάρα πολλούς μήνες. Δύσθυμα ή όχι (συνήθως το πρώτο) όλο και περισσότεροι δυτικοί «ειδικοί» αναγνωρίζουν ότι το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο παίρνει την πρωτοκαθεδρία σ’ όλες τις τεχνολογίες αιχμής (είναι αυτές των οποίων οι μαζικές εφαρμογές εξασφαλίζουν την καπιταλιστική ηγεμονία στον πλανήτη), μ’ έναν ρυθμό που δείχνει πως εκτός αν συμβούν «θαύματα» (;;;) είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να το προλάβουν τα δυτικά ανάλογα.
Μια απ’ τις τελευταίες ανακοινώσεις προέρχεται απ’ την china telecom, την κρατική εταιρεία τηλεπικοινωνιών: πέτυχε την πρώτη παγκόσμια διαπεριφερειακή τηλεφωνική κβαντικά κρυπτογραφημένη κλήση, σε μια απόσταση πάνω από 1000 χιλιόμετρα, ανάμεσα στο Πεκίνο και την πόλη Hefei.
Τέτοιου είδους κβαντικές επικοινωνίες θεωρούνται (πέρα απ’ τα υπόλοιπα) αδιαπέραστες από οποιαδήποτε προσπάθεια υποκλοπής. Αλλά το επίτευγμα της china telecom δεν έγκειται απλά στην αποστολή και στην λήψη ενός σήματος. Πίσω απ’ την κβαντική αποστολή υπάρχουν βασικές τεχνολογικές καινοτομίες / εφαρμογές. Η εταιρεία έχει ήδη εγκαταστήσει και δοκιμάσει στην πράξη περιφερειακά κβαντικά δίκτυα επικοινωνιών μικρότερων αποστάσεων στη Σανγκάη, στο Πεκίνο, στην Hefei και στη Guangzhou, εξυπηρετώντας σχεδόν 500 κρατικές υπηρεσίες και 380 κρατικές επιχειρήσεις. Σ’ αυτή την εξυπηρέτηση περιλαμβάνεται μεταξύ άλλων μια πλατφόρμα κβαντικής άμεσης ανταλλαγής μηνυμάτων και μια ακόμα πλατφόρμα για λογιστική / οικονομική χρήση.
Αυτά συμβαίνουν ενόσω το ψοφιοκουναβιστάν (κι ως ένα βαθμό τα ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια) προσπαθούν να συγκρατήσουν, ακόμα και να εκτροχιάσουν την κινεζική καπιταλιστική ισχύ…. με όποιον τρόπο μπορούν, με όποιον τρόπο νομίζουν ότι μπορεί να έχει κάποιο αποτέλεσμα. Αλλά οι ποιότητες, οι ποσότητες και οι ικανότητες του κινεζικού κοινωνικού εργοστάσιου ξεπερνούν ήδη τόσο πολύ ακόμα και τις φαντασιώσεις μεγαλείου της δύσης, ώστε η μόνη λογική στάση θα ήταν η έντιμη συνθηκολόγηση.
Όμως κάτι τέτοιο μοιάζει αδιανόητο: δεν είναι ο λευκός ελέω θεού μόνιμος κυρίαρχος του πλανήτη;
Αυτή η «ανάμνηση» βρυκολακιάζει ήδη στα μυαλά αρχόντων και αρχόμενων…