Παρασκευή 25 Οκτώβρη. Παραήταν βολικό! Το ότι το ψόφιο κουνάβι, με το κατάλληλο μασάζ, “έδωσε άδεια” στον Erdogan να εισβάλει στη βόρεια συρία μαζεύοντας τον αμερικανικό στρατό απ’ την περιοχή, έσπασε εντελώς τα νεύρα και τον τσαμπουκά του ελληνικού και ελληνοκυπριακού εθνικισμού / ιμπεριαλισμού. Πρώτον επειδή δεν είχε προβλεφτεί, και δεύτερον επειδή μπορεί να ερμηνευτεί με πάνω από έναν τρόπους. Άσχετα όμως με τις ψοφιοκουναβικές κινήσεις, η ελληνική «εθνική γραμμή» αναγκάζεται τώρα να παραδεχτεί (έστω και σιωπηλά…) πως βρίσκεται μπροστά όχι σε μια μιλιταριστική προβοκάτσια και έναν δακτυλοδεικτούμενο αλλοπρόσαλλο «σουλτάνο», αλλά σε μια συμμαχία κρατών, με σχέδιο, μέθοδο – και επιτυχίες. Που αυτή τη στιγμή φαίνεται να ηγεμονεύει στο συριακό πεδίο μάχης, άρα και στα πέριξ, άρα και στο χείλος της ανατολικής Μεσογείου…
Παρότι οι νοτιοκυπριακές «επιχειρηματικές» σχέσεις με το ρωσικό ξέπλυμα δεν έχουν διακοπεί, όλη η στρατηγική «ανάσχεσης» της Άγκυρας στηριζόταν είτε στην Ουάσιγκτον και το Τελ Αβίβ είτε, σαν υποκατάστατο, στην ε.ε. και το Παρίσι. Μ’ άλλα λόγια στηριζόταν και στηρίζεται στην «παροχή υπηρεσιών» εναντίον της Μόσχας, έστω με διακριτικό τρόπο.
Απ’ αυτήν την θέση και κατάσταση δεν φαίνεται να υπάρχει έτοιμο σχέδιο «διορθώσεων». Και, το κυριότερο, είναι όλο και πιο αμφίβολο αν στην Μόσχα ή στην Άγκυρα θα ενδιαφερόταν κανείς να αγοράσει την νοτιοκυπριακή (και δευτερευόντως την ελληνική) «μεταμέλεια», εφόσον α) φαίνεται πόσο αγχωμένη είναι· β) φαίνεται πόσο προσχηματική θα ήταν αν εκδηλωνόταν αφού γ) προέρχεται από θέση ήττας.
Με την εκκρεμότητα του για πόσο καιρό το ψόφιο κουνάβι θα μείνει στο άσπρο σπίτι, η ελληνική εθνική γραμμή έχει ακόμα μια ύστατη ελπίδα: τον Pence. Ο σχετικός υπολογισμός είναι ότι αφού ένας τέτοιος οριτζινάλ φασίστας δεν θα μπορούσε να ξαναγεμίσει το συριακό πεδίο με στρατό ή να αμφισβητήσει τις ως τώρα εξελίξεις εκεί, θα «οχύρωνε» τουλάχιστον τους πιστούς συμμάχους του (το ελλαδιστάν, το ισραήλ, τη σαουδική αραβία και τη νότια κύπρο) προετοιμάζοντας κάποιου είδους αντεπίθεση.
Φυσικά κάτι τέτοιο δεν θα βοηθούσε την εξόρυξη φυσικού αερίου… Αλλά στην γεωπολιτική αναβροχιά καλό είν’ και το χαλάζι….