Τετάρτη 19 Σεπτέμβρη. Εν τέλει η μεν επίθεση «κατά στόχων στη συρία» έγινε πράγματι από 4 ισραηλινά πολεμικά, αλλά δεν καταρρίφθηκαν 2 απ’ αυτά. Κτυπήθηκε ένα – και ρωσικό. (Επίσης: οι στόχοι ήταν μόνο στη Λατάκεια).
Η Μόσχα έχει κάνει με το Τελ Αβίβ, όπως και με την Ουάσιγκτον, μια συμφωνία σε στρατιωτικό επίπεδο: έγκαιρη (αμοιβαία) προειδοποίηση ενεργειών στις περιοχές που δραστηριοποιούνται… για να αποφευχθούν «ατυχήματα». Ο ρωσικός στρατός κατηγορεί τώρα το Τελ Αβίβ ότι παραβίασε αυτή τη συμφωνία (η προειδοποίηση έγινε μόλις 1 λεπτό πριν αρχίσει η επίθεση, οπότε ήταν ουσιαστικά άχρηστη) και ότι την παραβίασε σκόπιμα, για να υπάρξει «μπέρδεμα» των ιχνών των πολεμικών του στα ραντάρ με «ίχνη» ρωσικών αεροπλάνων. Μ’ άλλα λόγια η Μόσχα κατηγορεί το Τελ Αβίβ ότι σκόπιμα έβαλε το ρωσικό (κατασκοπευτικό) Il-20 στο στόχαστρο της συριακής αεράμυνας, χρησιμοποιώντας το σαν «κάλυψη».
Ενώ το ρωσικό πεντάγωνο χρεώνει κατηγορηματικά την κατάρριψη του αεροπλάνου (και τον θάνατο των 15 μελών του πληρώματος) στον ισραηλινό στρατό, ο Putin (στις πρώτες δηλώσεις του απ’ την Βουδαπέστη) ακολούθησε μια πιο cool γραμμή: τραγικό ατύχημα…. Ωστόσο για την αποφυγή τέτοιων «τραγικών ατυχημάτων» είναι που γίνονται οι συνεννοήσεις και εγκαθίστανται οι «κόκκινες τηλεφωνικές γραμμές» – εφόσον οι συνεννοούμενοι δεν είναι διακηρυγμένα εχθροί.
Κι εδώ βρίσκεται η λεπτομέρεια που ξέρουν καλά και στη Μόσχα και στο Τελ Αβίβ: ακόμα κι αν η ισραηλινή αεροπορία δεν είχε στόχο ή σκοπό να «ανακατέψει» το ρωσικό κατασκοπευτικό στην επίθεσή της, το γεγονός ότι έδωσε μόνο 1 λεπτό περιθώριο προειδοποίησης σημαίνει ότι ήθελε να εμποδίσει το να περάσει έγκαιρα η πληροφορία της επίθεσης (και η δυνατότητα αντιμετώπισής της) απ’ τον ρωσικό στρατό στην συριακή αεράμυνα. Με άλλα λόγια φρόντισε να εξασφαλίσει την δυνατότητα να μετατρέψει το ρωσικό Il-20 σε μια κουκίδα / στόχο των συριακών αντιαεροπορικών, “μαγνήτη” των πυραύλων. Έτσι, «διαχειρίστηκε» τον ρωσικό στρατό απ’ τη μια σαν σύμμαχο του εχθρικού συριακού και απ’ την άλλη σαν «μάσκα». Δεν του επιτέθηκε, μεν, κατά μέτωπο· τον έβαλε όμως στη θέση της «παράπλευρης απώλειας»…
Ένας απ’ τους κανονικούς στόχους της ισραηλινής επίθεσης ήταν εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος στη Λατάκεια… Που θα μπορούσε να έχει σχέση και με την ομαλή λειτουργία της κοντινής ρωσικής αεροπορικής βάσης στο Khmeimin. Στο σύνολό του το βράδυ της περασμένης Δευτέρας μπορεί να ειπωθεί έτσι, με απλές κουβέντες: ενόσω η Μόσχα απωθούσε (σε συνεργασία με την Άγκυρα) τους proxies του Ριάντ (αλλά και του Τελ Αβίβ) στον θύλακα του Idlib ώστε να εμποδίζει τις επιθέσεις τους με drones στη συγκεκριμένη βάση, εμφανίστηκε ο κύριος Lieberman αυτοπροσώπως, με τα πολεμικά του, στην ίδια περιοχή, για να καλύψει συμβολικά και όχι μόνο το κενό, δηλώνοντας παρών και ετοιμοπόλεμος…
Είτε λοιπόν ειπωθεί ανοικτά είτε όχι, δεν πρόκειται να διαφύγει απ’ την προσοχή του μπλοκ της Αστάνα ότι το Τελ Αβίβ οξύνει, κλιμακώνει την αντιπαράθεση, με τον τυχοδιωκτισμό που του αναλογεί: με ή χωρίς «κόκκινα» τηλέφωνα το Τελ Αβίβ δείχνει πόσο ζορίζεται. Και – με υποδειγματικό θα λέγαμε τρόπο – «τραβάει το σκοινί» (και) απέναντι στη Μόσχα, για να δει (πιο σωστά: να διευρύνει) τα περιθώρια της δράσης του. Όμως…
… το να εγκατασταθούν, τελικά, S-300 για συριακή χρήση, μπορεί να είναι μόνο ένα μέρος απ’ τις συνέπειες…
(φωτογραφία: Χάρτης με ενδιαφέρον ή όχι, πάντως δείχνει πως τα ισραηλινά πολεμικά (μπλε γραμμή) έδρασαν δίπλα στο ρωσικό κατασκοπευτικό (κόκκινη γραμμή) βάζοντας το στο κάδρο των ρωσικών ραντάρ. Τα υπόλοιπα είναι πτώματα.)