Page 32 - Το βιβλίο των προϋποθέσεων

νησής της σε µια διάγνωση της αρρώστιας, µια συνειδητοποίηση του προβλήµατος,
κι έναν αγώνα για γέννηση. Η ενδοσκόπηση πρέπει να συνδυαστεί µε την κοινωνική
ανάλυση. Η ελευθερία µας βασίζεται στην επαναστατική συνείδηση κι απολήγει στην
επαναστατική δράση.
Αλλά η επανάσταση δεν είναι δυνατόν νάναι πια φυλακισµένη στο χώρο της Ανάγ-
κης. ∆εν είναι δυνατόν να ικανοποιηθεί απλώς µε την πρόζα της πολιτικής οικονο-
µίας. Ο στόχος της µαρξιστικής κριτικής έχει εκπληρωθεί και πρέπει να ξεπεραστεί.
Το υποκείµενο έχει εισαχθεί στο επαναστατικό κίνηµα µ’ εντελώς νέες απαιτήσεις για
εµπειρία, επανολοκλήρωση, πλήρωση, για το merveilleux. Η ίδια η δοµή του χαρα-
κτήρα που προαγόταν απ’ την επαναστατική προσπάθεια στο παρελθόν αµφισβητεί-
ται τώρα στις πιο στοιχειώδεις της µορφές. Κάθε ιεραρχική οργάνωση των ανθρώπι-
νων διαφορών - σεξουαλική, φυλετική, εθνική, γενιάς ή φυσική - πρέπει να δώσει τη
θέση της στη διαλεκτική αρχή της ενότητας εν ποικιλία. Ήδη στην οικολογία αυτή η
αρχή θεωρείται δεδοµένη: η συντήρηση, µάλιστα η επεξεργασία της ποικιλίας θεω-
ρείται προϋπόθεση της σταθερότητας στη φύση. Όλα τα είδη είναι το ίδιο σηµαντι-
κά για τη διατήρηση της ενότητας και της ισορροπίας ενός οικοσυστήµατος. ∆εν
υπάρχουν καθόλου ιεραρχίες στη φύση, εκτός απ’ αυτές που επιβάλλουν οι ιεραρχι-
κοί τρόποι της ανθρώπινης σκέψης, αλλά, αντίθετα, απλώς διαφορές στη λειτουργία
ανάµεσα και µέσα στους ζωντανούς οργανισµούς.

...

Για να παραφράσω τα λόγια του Pierre Reverdy, ο ποιητής στέκεται τώρα στις επάλ-
ξεις· όχι µόνο ως οραµατιστής, µα και ως αγωνιστής. Βαδίζοντας µέσω του ονείρου,
διαχέοντας τη σουρεαλιστική εµπειρία, ερεθίζοντας τη φαντασία σ’ εντελώς νέα όψη,
όλα αυτά συνιστούν απελευθερωτικές δυνατότητες του αντικειµενικού κόσµου. Για
πρώτη φορά στην ιστορία το αντικείµενο µπορεί να ενωθεί µε το υποκείµενο στο
επαναστατικό grupo de afinidad· στην αναρχική, επαναστατική κολλεκτίνα “αδελ-
φών”. Θεωρία και Πράξη µπορούν να ενωθούν στην συνεπή επαναστατική δράση.
Σκέψη και ενόραση µπορούν να συγχωνευτούν στο νέο επαναστατικό όραµα. Συνει-
δητό κι ασυνείδητο µπορούν να ολοκληρωθούν στο επαναστατικό γλέντι. Η απελευ-
θέρωση µπορεί να µην είναι πλήρης - για µας, τουλάχιστον - αλλά µπορεί νάναι ολο-
κληρωµένη, να περιλαµβάνει κάθε όψη της ζωής και της εµπειρίας. Η πλήρωσή της
µπορεί νάναι πέρα απ’ τα πιο ποιητικά οράµατα, µπορούµε όµως να κινηθούµε προς
ό,τι µπορούµε να δούµε και να φανταστούµε. Είναι µας είναι το Γίγνεσθαι, όχι η Στά-
ση. Επιστήµη µας είναι η Ουτοπία. Πραγµατικότητά µας είναι ο Έρως. Επιθυµία µας
η Επανάσταση.

Αισιόδοξος υπέρµετρα µε τα τωρινά µας µέτρα αλλά µέσα στην ιδεολογική ατµόσφαιρα
(ενός µεγάλου µέρους) της νεολαίας της εποχής του, ο Bookchin υποστήριζε το 1967
ότι “η ανάγκη και το βασίλειό της” είχαν ξεπεραστεί. ∆εν είχαν ξεπεραστεί από την επα-
νάσταση των πληβείων, αλλά απ’ την καπιταλιστική εξέλιξη. Ο “κόσµος της αφθονίας”
φαινόταν στα µάτια του 46χρονου αναρχικού σαν η οριστική καινούργια κατάσταση των
32