Page 15 - Το βιβλίο των προϋποθέσεων

απ’ την αδελφή ερώτηση γιατί θέλουν να κάνουν το σύστηµα δηµόσιας υγείας “πιο φτη-
νό” ιδιωτικοποιώντας το µε διάφορες µορφές. Θα συµπληρωνόταν µε την επίσης αδελ-
φή ερώτηση γιατί θέλουν να κάνουν το σύστηµα πρόνοιας “φτηνότερο” γεµίζοντάς το µε
“εθελοντική” εργασία. Ο δρόµος - της - κοινωνίας (για όσους αντιλαµβάνονται µ’ αυτόν
τον τρόπο το θέµα) θα άνοιγε έτσι, αφού δεν υπάρχει κανένας που να µην εµπλέκεται
άµεσα ή έµµεσα µ’ αυτά τα τρία συστήµατα.
Θα άνοιγε κι ένας άλλος δρόµος: έχουν γίνει κι αλλού εις τα ευρώπας αυτά; Η κατάλλη-
λη έρευνα θα αποδείκνυε ότι “ναι, τα έχουν κάνει - ή τα κάνουν”. Η δήθεν αιτιολόγηση
του “δηµόσιου χρέους”, της “τρόικας” και της καταραµένης Μέρκελ, αυτή η πετυχηµένη
µάσκα, θα έπεφτε ακαριαία και µε πάταγο, νωρίς νωρίς. Το 2010 ή, το αργότερο, το 2011.
Οι πραγµατικές αιτίες θα έβρισκαν χώρο για να αναδειχθούν, µαζί µε το πραγµατικό και
πλήρες “ποιός ωφελείται”. Ενόσω ολόκληρη η αλυσίδα της υποτιθέµενα δηµόσιας εκ-
παίδευσης, ολόκληρη η αλυσίδα της υποτιθέµενα δηµόσιας υγείας και ολόκληρη η αλυ-
σίδα της υποτιθέµενα δηµόσιας κοινωνικής πρόνοιας δεν θα είχαν ακόµα βοµβαρδιστεί
στο µεγαλύτερο µέρος τους (µε την µέθοδο “κοµµάτι - κοµµάτι”) οι άµεσα ή/και έµµε-
σα εµπλεκόµενοι σ’ αυτές θα διαµόρφωναν τις δικές τους θέσεις µάχης.

θ θέέσσεειιςς µµάάχχηηςς

Εάν θέλουµε να εντοπίσουµε σε δύο, µόνο δύο φράσεις, στην πιο πάνω (της Γ.Π.) άπο-
ψη, συµπυκνωµένες τις ιδέες εκείνες που, πέρα από προθέσεις, αποτελούν µέρος του
προβλήµατος και καθόλου µέρος της λύσης του, αυτές είναι οι εξής:
... Το Πανεπιστήµιο είναι ο µόνος ίσως χώρος από τον οποίο µπορεί να αντλήσει
µια κοινωνία τα αντανακλαστικά της, να ξαναβρεί το νόηµα της δηµοκρατίας, να ξα-
νασκεφτεί το µέλλον της. Οποιαδήποτε µετατόπιση από το βασικό διακύβευµα (τη
διάσωση του δηµόσιου Πανεπιστηµίου), ισοδυναµεί µε “εκπτώσεις” στην υποχρέω-
σή µας να αντιδράσουµε στον κυνισµό και στη φασίζουσα λογική της µοναδικής εναλ-
λακτικής επιλογής...
Αγνοούµε τι είναι τα “αντανακλαστικά µιας κοινωνίας”! Όµως εάν η ιδέα πίσω απ’ αυ-
τήν την διατύπωση είναι πως η τριτοβάθµια εκπαίδευση των καπιταλιστικών κοινωνιών
είναι η “κιβωτός των αγώνων” ή του “νοήµατος της δηµοκρατίας”, τότε είναι απόλυτα
λανθασµένη ή και ψευδής! Σε γενικές γραµµές το αντίθετο ακριβώς έχει συµβεί! Ακόµα
κι αν βάλει κάποιος στην άκρη τον γενικευµένο νεποτισµό και την γενικευµένη ιδιοτέ-
λεια που εκπαιδεύουν και εκπαιδεύονται µέσα σ’ αυτούς τους υποτιθέµενους “ναούς της
διανόησης”, και πάλι µόνο σε πολύ συγκεκριµένες ιστορικές στιγµές, υπό πολύ συγκε-
κριµένους όρους και, κυρίως, µειοψηφικά προέκυψε µέσα στις γυάλες των ιδρυµάτων αν-
ταγωνισµός χρήσιµος έξω απ’ αυτές.
Η “διάσωση του δηµόσιου πανεπιστηµίου” όπως αυτό εξελίχθηκε εδώ και κάµποσες δε-
καετίες είναι, λοιπόν, χρήσιµη µόνο για όσους επωφελούνται απ’ την de facto ιδιωτική
χρήση του. Αυτό το µυθικό “δηµόσιο πανεπιστήµιο” στην ελλάδα, σε διάφορες εκφάν-
σεις του, ήταν συνέταιρος και υποστηρικτής του κράτους, των αφεντικών και των κοι-
νωνικών τους συµµάχων, σε όλες τις στρατηγικές τους επιλογές εδώ και 20 τουλάχιστον
χρόνια: απ’ την “ελληνοσερβική φιλία” ως τους “ολυµπιακούς αγώνες”, απ’ το “χρηµατι-
στηριακό θαύµα” ως την εξόντωση των µεταναστών εργατών, απ’ τα εθνικόφρονα think
15