Page 17 - Το βιβλίο των προϋποθέσεων

στηµα και, πλέον, ενισχύεται και αναπαράγεται απ’ τις µηντιακές µεσολαβήσεις και το γε-
νικευµένο θέαµα, επιστρέφει στους όποιους κοινωνικούς ή/και πολιτικούς αγώνες σαν:
ανοησία “πολυτελείας”, κυνισµός, συναισθηµατική κενότητα στα σοβαρά και υπερευαι-
σθησία στα ασήµαντα, ανοµολόγητη ευπιστία, εξαφάνιση της κριτικής σκέψης.
Όχι επανάσταση αλλά ούτε καν αποτελεσµατική αντίσταση δεν πρόκειται να υπάρξει µε
τέτοιους όρους...

Κι αυτό είναι δικό µας πρόβληµα. ∆εν είναι πρόβληµα κανενός υπουργείου και κανενός
ακαδηµαϊκού στάβλου.

Στις 26/2/2007 η “συνέλευση ενάντια στην ειρήνη” οργάνωσε (υπό τον τίτλο Why?)
µια πρώτη δηµόσια συζήτηση σχετική µε τις κατευθύνσεις στις οποίες διοχετεύεται απ’
το κράτος το “δηµόσιο χρήµα”. Η στιγµή είχε το ιστορικό της βάρος: ήταν µέσα στις
φοιτητικές κινητοποιήσεις (που κατ’ όνοµα τουλάχιστον υπερασπίζονταν τον δηµόσιο
χαρακτήρα της τριτοβάθµιας εκπαίδευσης...), λίγο καιρό µετά την απεργία των δασκάλων,
και µέσα στις παρατεταµένες επί µήνες ή και χρόνια κινητοποιήσεις γιατρών και
νοσοκόµων των δηµοσίων νοσοκοµείων, που διαµαρτύρονταν (και συνεχίζουν ως
σήµερα...) για την συστηµατική υποχρηµατοδότηση της δηµόσιας υγείας και περίθαλψης.
Ο προσανατολισµός της “συνέλευσης ενάντια στην ειρήνη” ήταν συγκεκριµένος. Ήθελε
να ερευνήσει την “προτίµηση” του ελληνικού κράτους στη χρηµατοδότηση του
στρατοαστυνοµικού συµπλέγµατος, και την συστηµατική “εγκατάλειψη” των (κρατικών)
“εξόδων” για την κοινωνική αναπαραγωγή των εργατών και των κατώτερων κοινωνικών
στρωµάτων.
Στις 26/2/2007 η “συνέλευση ενάντια στην ειρήνη”, µια συνέλευση 30 ανθρώπων (απ’
τους οποίος ούτε µισός δεν ήταν “πανεπιστηµιακός”) δεσµεύτηκε να ερευνήσει το ζή-
τηµα σε ότι αφορά τις χρηµατοδοτήσεις των πανεπιστηµίων, και κάλεσε κάθε ενδιαφε-
ρόµενο / η να συµµετάσχει στην έρευνα. Επτά µήνες µετά, στις 3/10/2007, σε µια ακό-
µα δηµόσια εκδήλωση / συζήτηση, µε τίτλο that’s Why!, παρουσιάστηκαν τα ευρήµατα
και τα συµπεράσµατα.
Η εισήγηση και τα αναλυτικά στοιχεία κυκλοφόρησαν σε µια 48σέλιδη µπροσούρα. Ανα-
δηµοσιεύουµε µερικά (ελάχιστα) σηµεία από εκείνη τη δουλειά:

ιιδδιιωωττιικκοοπποοίίηησσηη:: ηη ααδδεελλφφήή ττηηςς σσττρρααττιιωωττιικκοοπποοίίηησσηηςς
...
Στην αφετηρία της έρευνας υποθέταµε πως θα πρέπει να αναζητήσουµε “καθαρές” και
“συµπαγείς” ροές χρήµατος από τον κρατικό προϋπολογισµό, µέσω των υπουργείων του
συµπλέγµατος της ασφάλειας (άµυνας, δηµόσιας τάξης, δικαιοσύνης) προς την ανάπτυ-
ξη αυτού του συµπλέγµατος (µισθοί, εξοπλισµοί, κλπ). Και αντίστοιχα υποθέταµε ότι θα
βρούµε περιορισµούς και περικοπές ροών χρηµατοδότησης προς τους τοµείς της ειρηνι-
κής κοινωνικής αναπαραγωγής (υγεία, εκπαίδευση, πρόνοια). Εντοπίσαµε και τέτοια στοι-
χεία - όχι εύκολα. Εστιάζοντας όµως στον τοµέα της εκπαίδευσης συνειδητοποιήσαµε
τον λ ε ι τ ο υ ρ γ ι κ ό ρ ό λ ο π ο υ π α ί ζ ε ι (υπέρ της στρατιωτικοποίησης στην εκπαί-
δευση) η οργανωτική δοµή των ελληνικών πανεπιστηµίων, όπως αυτή
έχει διαµορφωθεί την τελευταία 20ετία, και µε µεγαλύτερη ένταση την τελευταία 10ετία.
17