Page 18 - Το βιβλίο των προϋποθέσεων

Η λέξη κλειδί είναι εδώ η “ιδιωτικοποίηση”. Σύµφωνα µε τις τρέχουσες απόψεις, η
“ιδιωτικοποίηση” (ή µη) των πανεπιστηµίων και γενικά της λεγόµενης “τριτοβάθµιας εκ-
παίδευσης” έγκειται στο κατά πόσον (θα) πληρώνουν δίδακτρα αυτοί / αυτές που σπου-
δάζουν.
...
ΌΌµµωωςς οο ““δδηηµµόόσσιιοοςς”” χχααρραακκττήήρρααςς έέχχεειι ππάάψψεειι ππρροο πποολλλλοούύ νναα υυππάάρρχχεειι σσεε κκάάθθεε ττοοµµέέαα,, γγννωω--
σσττιικκόό ααννττιικκεείίµµεεννοο κκααιι ππεερριιοοχχήή γγννώώσσηηςς κκααιι έέρρεευυννααςς πποουυ ττοο κκααππιιττααλλιισσττιικκόό σσύύσσττηηµµαα θθεεωω--
ρρεείί ““άάξξιιαα λλόόγγοουυ””!! Η απόδειξη δεν βρίσκεται στα δίδακτρα των προπτυχιακών φοιτητών...
Βρίσκεται λίγο πιο πέρα: στην κατασκευή (κυριολεκτικά: στην άνθηση) ενός γαλαξία πα-
ρα-πανεπιστηµιακών θεσµών, που λέγονται ινστιτούτα, ερευνητικά κέντρα, think tanks...
Ενός γαλαξία παράπλευρων “εκπαιδευτικών και ερευνητικών” δοµών που έχει διαµορ-
φώσει µια ισχυρή και αποτελεσµατική γκρίζα ζώνη ανάµεσα στον υποτιθέµενο “δη-
µόσια χαρακτήρα” της εκπαίδευσης και στην άµεση καπιταλιστική οργάνωσή της. Γιατί
όλα αυτά τα “µαγαζιά” απ’ την µια µεριά εµφανίζονται σαν τµήµατα του “δηµόσιου συ-
στήµατος” (και έχουν λόγο να εµφανίζονται έτσι)· κι απ’ την άλλη µεριά λειτουργούν µε
ιδιωτικο-οικονοµικές σχέσεις και διαδικασίες.
...
Το ενδιαφέρον είναι το ότι τέτοιες “παρα-δοµές” δεν έχουν δηµιουργηθεί µόνο δίπλα
απ’ την υποτιθέµενα δηµόσια τριτοβάθµια εκπαίδευση. Έχουν δηµιουργηθεί δίπλα και
στους κρατικούς θεσµούς: τα υπουγεία. Τελικά, η γενική µορφή των αµφίδροµων χρηµα-
τικών, ιδεολογικών και γνωσιολογικών διαδροµών ... είναι κάπως έτσι:
Αυτός ο “εσωτερικός κύκλος”, αν και τυπικά δεν είναι άγνωστος, ουσιαστικά είναι “αό-
ρατος”. Πιο σωστά: είναι ανεξέλεγκτος. Αυτός ο “εσωτερικός κύκλος” µε τις σχέ-
σεις που διαµορφώνει, τις αρθρώσεις που µορφοποιεί και τις ροές (χρηµατικές, ιδεολο-
γικές, γνωσιολογικές) που επιτηρεί, αποτελεί τον “σκληρό πυρήνα” της ιδιωτικοποίησης!
...
Η κατασκευή του “εσωτερικού κύκλου” από την πλευρά των πανεπιστηµίων, πατάει πά-
νω στην “ανάπτυξη” και των οργάνωση των µεταπτυχιακών φάσεων. Η προπτυχιακή φά-
ση, µε τα µαζικά και γενικά αδιαφοροποίητα χαρακτηριστικά της, τείνει όλο και περισ-
σότερο να µοιάζει µε την “λυκειακή φάση”. ∆εν θα ήταν υπερβολή να πούµε πως τ ο
πραγµατικό πανεπιστήµιο αρχίζει µετά το πρώτο πτυχίο.
Αυτό έχει διάφορες συνέπειες. Για παράδειγµα η δοµή και η λειτουργία των “ινστιτού-
των”, “think tanks”, “ερευνητικών κέντρων” κλπ, ο τρόπος που επηρρεάζουν (σωστό-
τερα: αναδιαρθρώνουν) συνολικά την πανεπιστηµιακή λειτουργία, τα περιεχόµενα / εν-
διαφέροντά τους και οι τρόποι χρηµατοδότησης, παραµένουν άγνωστα και αόρατα για
τους προπτυχιακούς φοιτητές.
...
Το εκπαιδευτικό / ερευνητικό κοµµάτι του “εσωτερικού κύκλου” απ’ τη µεριά των πα-
νεπιστηµίων α κ ο λ ο υ θ ε ί τ ο χ ρ ή µ α . Π ο ι ό ς π λ η ρ ώ ν ε ι ; Γ ι ’ α υ τ ό ν δ ο υ -
λεύουµε...

Αυτά παρουσιάστηκαν τεκµηριωµένα πριν πάνω από 6 χρόνια. Παρότι η “συνέλευση
ενάντια στην ειρήνη” είχε τότε στρέψει την προσοχή της στην στρατιωτικοποίηση, δεν
µπορούσε παρά να “ανακαλύψει” το βάθος της ιδιωτικοποίησης µέσα στο κέλυφος της
υποτιθέµενα “δηµόσιας” (τριτοβάθµιας) εκπαίδευσης.
18