Page 9 - Το βιβλίο των προϋποθέσεων
P. 9

ερευνητικά προγράµµατα που αναλαµβάνουν τα πανεπιστήµια από τους παραπάνω φο-
            ρείς, στελεχώνονται κυρίως από µεταπτυχιακούς, διδακτορικούς και ενίοτε από τους πιο
            “ελπιδοφόρους” προπτυχιακούς. Η χρηµατοδότησή τους γίνεται κατά βάση από επιχει-
            ρήσεις, το κράτος ή την εε, για να συµµετέχουν µ’αυτόν τον τρόπο στον καταµερισµό της
            οργάνωσης της ειδικευµένης εργασίας, παράγοντας την κάθε φορά απαραίτητη γνώση για
            την αποτελεσµατική εκµετάλλευσή της. Το ερευνητικό κοµµάτι τροφοδοτεί-
            ται από, αλλά και λειτουργεί µε βάση, το χρήµα. Ακολουθεί, δη-
            λαδή, ιδιωτικοοικονοµικά κριτήρια, όχι οπωσδήποτε µε σκοπό την
            ά µ ε σ η   κ ε ρ δ ο φ ο ρ ί α ,   α λ λ ά   τ η ν   έ ρ ε υ ν α   π ά ν ω   σ ε   α ν τ ι κ ε ί µ ε ν α   π ο υ
            α ν ο ί γ ο υ ν  δ ρ ό µ ο υ ς  σ τ η ν  κ α π ι τ α λ ι σ τ ι κ ή  α ξ ι ο π ο ί η σ η ,  τ ρ ο φ ο δ ο τ ώ ν -
            τας γνωσιολογικά την καπιταλιστική αναδιάρθρωση.
             Αν αυτή είναι η πραγµατικότητα σε ορισµένες αξιοποιήσιµες νησίδες της τριτοβάθµιας,
            τι συµβαίνει στα περισσότερα τµήµατα εκείνα των αει και τει που δε θα µπορούσαν µε
            κανένα παραγωγικό τρόπο να συνδεθούν µε έρευνες, να χρηµατοδοτηθούν και να παρά-
            ξουν γνώση άξια οικονοµικής επένδυσης; Πώς θα µπορούσαν να επιβιώσουν σχολές όπως
            οι κοινωνιολογίες, οι φιλοσοφίες και οι καλών τεχνών; Η απάντηση σε αυτό το ερώτηµα
            µπορεί να δοθεί αν έχει κάποιος υπόψιν του την κατάσταση όπως εξελίσσεται εδώ και
            καιρό στα αει της επαρχίας, αλλά και σε αρκετά τµήµατα τει κατά µήκος όλης της ελλη-
            νικής επικράτειας. Η εγκατάλειψή τους που ξεκίνησε σταδιακά από το κράτος - κι επιτα-
            χύνεται όµως από την παρούσα φάση της κρίσης - προοιωνίζει το µέλλον, αν όχι της τρι-
            τοβάθµιας συνολικά, πολλών κοµµατιών της όµως, σίγουρα.

             ...
             οο  ττωωρριιννόόςς  ννόόµµοοςς  σσαανν  άάλλλλοοςς  έέννααςς  εελλιιγγµµόόςς

             Αν κοιτάξουµε προσεχτικά, για παράδειγµα, τον τελευταίο νόµο που κατέθεσαν τα επι-
            τελεία του υπουργείου παιδείας για να διαχειριστούν τα “προβλήµατα της τριτοβάθµιας”,
            η τακτική της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης που ακολουθούν, φωτίζεται ακόµη περισσό-
            τερο.
             Τι έχει λοιπόν να νοµοθετήσει πιο συγκεκριµένα το υπουργείο για τις σχέσεις των πα-
            νεπιστήµιων µε την αγορά; Να ορισµένα ενδεικτικά παραδείγµατα:


             Άρθρο 58 παρ. 1α
             “‘Υστερα από σύµφωνη γνώµη του Συµβουλίου του ιδρύµατος, µπορεί να συνιστάται σε
            κάθε Α.Ε.Ι. νοµικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.∆.) µε τη µορφή ανώνυµης εται-
            ρείας, για την αξιοποίηση και διαχείριση του συνόλου ή µέρους των πόρων που…”

             Άρθρο 58 παρ. 5ι
             “Η παραγωγή και διάθεση προϊόντων και η παροχή υπηρεσιών έναντι τιµήµατος στο
            πλαίσιο των ερευνητικών στόχων του ιδρύµατος, αυτοτελώς ή µετά από σύσταση θυγα-
            τρικών εταιρειών ή σε συνεργασία µε άλλους φορείς ή µε τη συµµετοχή του σε οποι-
            οδήποτε παραγωγικό φορέα ή επιχείρηση, στην ηµεδαπή ή την αλλοδαπή...
             ια) η εκχώρηση ή διάθεση άδειας εµπορικής εκµετάλλευσης προϊόντων διανοητικής
            ιδιοκτησίας, έναντι τιµήµατος που καθορίζεται συµβατικά, σε άλλον οργανισµό ή επι-
            χείρηση οποιασδήποτε µορφής,
                                                                                        9
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14