Page 7 - Το βιβλίο των προϋποθέσεων

πολιτικοποιηµένα επιτελεία του είναι πανάσχετα (πράγµα που είναι σίγουρο), είτε
γιατί συνεργάζονται στον επαναπροσανατολισµό (πράγµα καθόλου δύσκολο, αν θυ-
µηθούµε πως άµεσα ή έµµεσα όλοι οι “καθοδηγητές” συνδέονται µε τα επίσηµα κόµ-
µατα του κράτους). Η “λύση 2”, στην προκειµένη περίπτωση, ήταν ο νόµος πλαίσιο!
Ο οποίος µπορεί να µην είναι τόσο γενναίος και ανοικτοχέρης σχετικά µε την “µεγα-
λύτερη αυτονοµία” των πανεπιστηµίων όσο θα ήταν το αναθεωρηµένο άρθρο 16,
πλην όµως κάνει ένα κοµµάτι της δουλειάς: θεσµοθετεί µεγαλύτερη ευχέρεια κινή-
σεων των πανεπιστηµίων στο πιο ελκυστικό από τα 3 αιτήµατα των αφεντικών τους,
αυτό των χρηµατοδοτήσεων. Κυρίως θθεεσσµµοοθθεεττεείί έένναα εείίδδοοςς σσχχέέσσεεωωνν ““εεππιιχχεειιρρηηµµααττιι--
κκοούύ ττύύπποουυ”” ττοουυ κκρράάττοουυςς ((σσαανν υυπποουυρργγεείίοο οοιικκοοννοοµµιικκώώνν κκααιι ππααιιδδεείίααςς)) κκααιι ττωωνν ιιδδρρυυµµάά--
ττωωνν,, πποουυ υυπποογγρράάφφοουυνν 44εεττήή ““σσυυµµββόόλλααιιαα”” (άρθρο 5.5 - άρθρο 7.2). Σύµφωνα µ’ αυτό
το µοντέλο κάθε ίδρυµα γίνεται “πελάτης / εργολάβος” των κρατικών ταµείων, µε
“σύµβαση έργου” απέναντί τους.
Φυσικά το πλεονέκτηµα του νόµου αυτού ήταν πως χρειαζόταν µια απλή κοινοβου-
λευτική πλειοψηφία για να περάσει...
Η ιδέα περί “κατάργησης στην πράξη” αυτού του νόµου µοιάζει στην καλύτερη πε-
ρίπτωση εντελώς πρόχειρη, ένα είδος παρηγοριάς ... - για να µην πούµε πως είναι
συνειδητά παραπλανητική. Για να καταργηθεί ένας νόµος στην πράξη πρέπει να υπάρ-
χει η δυνατότητα µαζικής παραβίασής του, ή πλειοψηφικών εµποδίων στην εφαρµο-
γή του εκεί που χρειάζονται “αποφάσεις προέδρων”. Με ποιόν τρόπο, για παράδειγ-
µα, θα εµποδιστεί στην πράξη ο 4ετής οικονοµικός και εκπαιδευτικός προγραµµατι-
σµός των πανεπιστηµίων; Το πιθανότερο είναι οι διαδικασίες για την σύνταξή του να
γίνουν αρένα αναµετρήσεων µεταξύ τοµέων, τµηµάτων, καθηγητών, κλπ...
Πώς θα εµποδιστεί στην πράξη ο προγραµµατισµός της χρηµατοδότησης από άλλες
πηγές εκτός του κρατικού προϋπολογισµού; (άρθρο 5, 3α)
Πώς µπορεί να εµποδιστεί στην πράξη η έκδοση προεδρικού διατάγµατος που θα
φτιάξει “τον πρότυπο εσωτερικό κανονισµό λειτουργίας” των αει και των τει;
Πώς θα εµποδιστεί στην πράξη η δηµιουργία της υπερθέσης του “γραµµατέα” στα
αει;
...
Τα “συµβούλια διοίκησης” τελικά φτιάχτηκαν, έστω κι αν δεν δουλεύουν παντού κανο-
νικά... Είναι γεγονός ότι απ’ το 2007 και µετά, σε ορισµένες περιπτώσεις, έγινε κάτι σαν
“πόλεµος τριβής” εναντίον επιµέρους ρυθµίσεων και κυβερνητικών αποφάσεων. Όµως
ποτέ δεν υποδείχθηκε σαν εχθρικό ολόκληρο το φάσµα της ιδιωτικοποίησης. Αντίθετα,
όποιοι έψαχναν προσεκτικά τα περιεχόµενα διάφορων σχετικών νοµοθεσιών, θα ανακά-
λυπταν σηµεία που (συνήθως σιωπηλά) γίνονταν ευµενώς δεκτά απ’ τους
ενδιαφερόµενους (στην προκειµένη περίπτωση καθηγητές πανεπιστηµίων, και όχι µόνο).

Το φθινόπωρο του 2011 η συνέλευση του game over επανήλθε στο θέµα, µε µια σειρά
εκδηλώσεων σε διάφορα πανεπιστήµια της Αθήνας, υπό τον γενικό τίτλο τι είναι (και
τι δεν είναι) η ιδιωτικοποίηση. Η κριτική εξακολουθούσε ωστόσο να µην έχει
ιδιαίτερο “κοινό”· επιπλέον οι φοιτητές και οι φοιτήτριες δεν έψαχναν πια (ή, αν έµοιαζε
να το κάνουν, το έκαναν βαρετά κι ανόρεχτα) µέτωπα - κατά - της - ιδιωτικοποίησης.
Όµως τα γραπτά µένουν. Κι έτσι, απ’ το Νοέµβρη του 2011, µπορούσε κανείς να διαβάσει
τα εξής στις θέσεις της συνέλευσης του game over (ο τονισµός δικός µας):
7