Δευτέρα 4 Ιούλη 2016

Μπίζνες με χιούμορ. Αυτός που βάφτισε την εταιρεία μέσω της οποίας ο εθνικός asset (you know who) κατέβηκε στο στίβο των αδειών για κανάλια, θα πρέπει να είναι πολύ ψαγμένος. "Alter ego"; Χμμμ...
Όχι εγώ... Ο άλλος!!! Έτσι λέει ο ποιητής. (Δηλαδή ποιος είναι αυτός ο "άλλος";)

Δευτέρα 4 Ιούλη 2016

Οι τράπεζες. Πρώτα το απόσπασμα απ’ το ρεπορτάζ (ναυτεμπορική 4/7):
Η απειλή μιας νέας τραπεζικής κρίσης χτυπά την πόρτα της Ιταλίας, με τους επενδυτές να τρομάζουν μπροστά στο "βουνό" επισφαλών δανείων άνω των 350 δισ. ευρώ, που βαρύνει το ιταλικό χρηματοπιστωτικό σύστημα. Βρυξέλλες και Ρώμη έσπευσαν σιωπηρά να λάβουν μέτρα, ώστε η κατάσταση να μην τεθεί εκτός ελέγχου, θέτοντας σε ετοιμότητα προληπτικό μηχανισμό διοχέτευσης ρευστότητας και παρακάμπτοντας το ενιαίο πλαίσιο, που προβλέπει τη διάσωση με συμμετοχή των επενδυτών.
… Στο διάστημα μεταξύ του Οκτωβρίου 2008 και 31 Δεκεμβρίου 2012, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις χρειάστηκε να δαπανήσουν περισσότερα από δύο τρισ. ευρώ – ή το 14% του συνολικού ΑΕΠ της ε.ε. – για τη διάσωση προβληματικών τραπεζών και τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος με τη μορφή "ενέσεων ρευστότητας" ή εγγυήσεων. Οι τέσσρεις χώρες που συνεισέφεραν τα περισσότερα κεφάλαια για την απευθείας διάσωση τραπεζών ήταν οι Βρετανία (82 δισ. ευρώ), Γερμανία (64 δισ. ευρώ), Ιρλανδία ( 64 δισ. ευρώ) και Ισπανία (60 δισ. ευρώ).
Αν οι ιταλικές τράπεζες βρίσκονται ακόμα, το 2016, σε μαύρο χάλι, για την κατάσταση των ελληνικών δεν υπάρχει χρώμα. Σε απόλυτους αριθμούς το ποσό των "κόκκινων δανείων" είναι αισθητά μικρότερο στα μέρη μας. Αλλά σαν ποσοστό του αεπ είναι θηριώδες. Τα επισφαλή δάνεια προς τις ελληνικές τράπεζες είναι επίσημα 85 δις ευρώ, λίγο πάνω απ’ το 44% του αεπ (και ανεπίσημα πάνω από 110 δις ευρώ, πάνω απ’ το 58% του αεπ).
Το γιατί οι δανειστές κάθε είδους (από νοικοκυριά μέχρι επιχειρήσεις) έχουν κάνει στάση πληρωμών είναι ένα σύνθετο ζήτημα που, ωστόσο, έχει απαντήσεις. Όμως η πηγή του ερωτήματος βρίσκεται αλλού: στα χρόνια της ευδαιμονίας και στις (χρηματοπιστωτικές) μηχανές "ανάπτυξης δια του δανεισμού", any way.
Παρά, λοιπόν, τα 2 τρις. ευρώ "ενέσεων ρευστότητας" προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες, αυτό το κεντρικό γρανάζι της καπιταλιστικής κρίσης παραμένει κολλημένο. Το ελληνικό κράτος δεν έχει λυπηθεί το χρήμα γι’ αυτό το σκοπό, για να στηρίξει τα ελληνικά μαγαζιά, με όλες τις κυβερνήσεις. Και παρότι δεν έχει πάρει θέση στο ευρωπαϊκό βάθρο με τα πιο γαλαντόμα κράτη, με κριτήριο τα οικονομικά του έχει ξεκολωθεί για να σώσει τις (μέχρι πρόσφατα) ελληνικές τράπεζες – αυξάνοντας το δημόσιο χρέος. Χωρίς να πετύχει τίποτα. (Πράγμα λογικό, που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε εδώ).
Τολμήσαμε, σαν αυτόνομοι εργάτες, να υποστηρίξουμε από νωρίς, ότι το ελληνικό "πρόβλημα" δεν ήταν πρόβλημα "υψηλού δημόσιου χρέους" παρά μόνο δευτερογενώς. Όντως ήταν ψηλό αυτό το ρημάδι, αλλά το νόημα του ύψους του ήταν ότι η σωτηρία των τραπεζών θα το έκανε δυσθεώρητα υψηλότερο. Το ελληνικό πρόβλημα (υποστηρίξαμε) ήταν απ’ την αρχή το ίδιο όπως παντού, έστω με τις όχι αμελητέες ελληνικές ιδιαιτερότητες: ήταν η κατάρρευση του χρηματοπιστωτισμού.
Τώρα που, μετά από τόσα χρόνια και τόσα "μνημόνια", οι ελληνικές τράπεζες παραμένουν κολλημένες στο βυθό, το μόνο ζήτημα που προβάλλεται είναι μήπως οι (ξένοι) μέτοχοί τους αποβιβαστούν και στις διοικήσεις τους. Πρόβλημα "εθνικής ανεξαρτησίας" κι εδώ!
Λογικό από μια αποψη, αφού υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο να βρεθούν οι σκελετοί στα τραπεζικά ντουλάπια. Είναι δυνατόν οι διοικητές των ελληνικών τραπεζών να καταλήξουν σε τίποτα μπουντρούμια (όπως θα έπρεπε να έχει γίνει ήδη) για όσα έχουν κάνει πάνω και, κυρίως, κάτω απ’ το τραπέζι εδώ και δεκαετίες; Όχι!
Περιμένουμε όσους ξαγρυπνούν στις επάλξεις του πατριωτισμού να αναλάβουν κι αυτήν την υπόθεση...

Δευτέρα 4 Ιούλη 2016

Βαρεμάρα. Κάτι μας λέει ότι και τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο θα παίζεται η ίδια τραγωδία (και ο Σαίξπηρ δεν θα φταίει γι’ αυτό): to brexit or not to brexit?
Αλλά εσείς ξέρετε, ε;

Δευτέρα 4 Ιούλη 2016

Κάτω τα χέρια απ’ τον Γιάνη! Είναι ελεεινό!! Οι περσινοί πουθενάδες, που είχαν πιάσει τα υπουργεία και δεν ήξεραν που πάνε τα τέσσερα, που αποθέωναν τον κυρ Γιάνη (ο οποίος έκανε πράγματα που κανείς ποτέ από δαύτους δεν είχε διανοηθεί ότι μπορούν να γίνουν, όπως για παράδειγμα να έχει το πουκάμισο έξω με τέτοιο στυλ ώστε σχεδόν να τον ερωτευτεί η Λαγκάρντ, ή να μαγνητοφωνεί τα eurogroup), αυτές οι μαριονέτες που έχουν κρατήσει τα πόστα τους ανάξιες ωστόσο να έχουν κάποιο αφεντικό της προκοπής, όλοι αυτοί (ονόματα δε λέμε οικογένειες δε θίγουμε) που έκαναν φάλτσα back vocals, να κατηγορούν τώρα τον κυρ Γιάνη!
Ε, όχι!!! Από πότε οι αχάριστοι λένε την "αλήθεια"; Ποιός έκανε μάγκα ποιον; Ο υπουργός Παππάς και ο υπουργός Κοτζιάς (αυτός που απειλούσε να στείλει τους μετανάστες να ανατινάξουν την ευρώπη) έκαναν μάγκα τον υπουργό Βαρουφάκη; Ή το ανάποδο;

Δευτέρα 4 Ιούλη 2016

Λιτότητα και παρακμή. Το σλόγκαν "όχι στα ναι τους" προφανώς θεωρήθηκε υψηλού βεληνεκούς εύρημα, έτσι ώστε να τοιχοκολληθεί (επαγγελματικά) σε μεγάλη έκταση στην πόλη. Και από πολλές απόψεις είναι πράγματι τέτοιο, αν και για τους αντίθετους λόγους απ’ αυτούς που φαντάστηκαν οι εμπνευστές του.
Τέσσερεις λέξεις που, αν τις εννοήσει κανείς κυριολεκτικά, θα είχαν εξαιρετική διεισδυτικότητα σε κακομαθημένα ανήλικα. Προφανώς, όμως, δεν είναι αυτά το target group. Συνεπώς, τα μεν "ναι τους" υπονοούν κάποια βαρυσήμαντα "ναι" χωρίς περισσότερες διευκρινίσεις, το δε "όχι" υπονοεί κάποια εξίσου βαρυσήμαντη άρνηση. Γρίφος;
Όχι. Για την γνωστή επέτειο πρόκειται. Και για το marketing της πρώην προέδρου της βουλής. Όμως εάν το σλόγκαν έχει αξιώσεις πολιτικής, τότε είναι ο βαθμός μηδέν της. Η τέλεια χρεωκοπία της. Δεν λέει τίποτα υπονοώντας πολλά.
Πως αποδεικνύεται αυτό; Απ’ το γεγονός ότι το ακριβώς ανάποδο σλόγκαν, "ναι στα όχι τους", θα είχε το ίδιο νόημα. Όταν φτάνει κανείς να κάνει πολιτική διαφήμιση επιπέδου ανηλίκων (κακομαθημένων ή καλομαθημένων αδιάφορο) οφείλει απέναντι στην Ιστορία το τίμημα: η συγκινησιακή πανούκλα γεννάει τέρατα.

Κυριακή 3 Ιούλη 2016

Επέτειος. Πολλοί δεν θα το θυμούνταν, και αρκετοί θα ήθελαν να το ξεχάσουν. Αλλά υπάρχουν και οι θεματοφύλακες - της επικράτησης του "όχι" στο δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη του 2015.
Οι καταγγελίες για την "προδοσία του συ.ριζ.α. που πήρε ένα ‘όχι’ και το έκανε ‘ναι’" θα ξεσκονιστούν λοιπόν. Και οι βερμπαλισμοί για την "απελευθέρωση του λαού απ’ τα δεσμά της ε.ε., του ευρώ και της γερμανίας" θα επαναληφθούν. Σα να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα εδώ και 6 χρόνια.
Θα είναι, όμως, μια θλιβερή επέτειος. Όχι εξαιτίας της φαιορόζ "κωλοτούμπας" τότε. Αλλά εξαιτίας της σιωπηλής μεν μαζικής δε αποδοχής της τότε. Που έδειξε με αναδρομικό τρόπο πολλά για εκείνο το δημοψήφισμα· πολλά απ’ αυτά που οι εικονολάτρες του "λαού" δεν θέλουν ούτε μπορούν να καταλάβουν.
Long life λοιπόν...

Κυριακή 3 Ιούλη 2016

Τροχαίο με αυτόματο πιλότο. Η ιστορία της υπεραυτόματης οδήγησης ι.χ. μετράει τον πρώτο της νεκρό. Τον 40χρονο Joshua D. Brown, που σκοτώθηκε οδηγώντας ένα Tesla S, στις 7 του περασμένου Μάη, σ’ έναν αυτοκινητόδρομο στη Φλόριντα.
Χιλιάδες σκοτώνονται καθημερινά σε τροχαία· οπότε το ενδιαφέρον του συγκεκριμένου είναι τεχνολογικό. Ούτε ο Brown ούτε το Tesla S έφταιγαν για το ατύχημα. Μια προπορευόμενη νταλίκα με ρυμουλκούμενο έστριψε απότομα αριστερά, και το ι.χ. σφηνώθηκε στο τρέιλερ. Το "σφάλμα" που εξετάζουν τώρα οι μηχανικοί της tesla είναι ότι οι αισθητήρες του αυτοκινήτου δεν κατάλαβαν τον ελιγμό και δεν "πάτησαν φρένο".
Το ενδιαφέρον είναι πως η εταιρεία, που θεωρείται πρωτοπόρος στα εντελώς αυτόματα ι.χ., προειδοποιεί έντονα τους ιδιοκτήτες / οδηγούς τους ότι δεν πρέπει να παίρνουν τα χέρια τους απ’ το τιμόνι, και ότι πρέπει να είναι διαρκώς έτοιμοι να ανακτήσουν τον έλεγχο του οχήματος. Τα τιμόνια, μάλιστα, των μοντέλων της tesla έχουν αισθητήρες επιβεβαίωσης ότι και τα δύο χέρια του οδηγού ακουμπούν το τιμόνι. Δεν ξέρουμε μήπως πέφτει και καμιά καρπαζιά αν πάρουν το ένα απ' τα δύο...
Θα αναρωτιόταν κάποιος "αν δεν πρόκειται οδηγός και συνοδηγός να αράζουν στις πίσω θέσεις, τότε προς τι ο υπεραυτοματισμός;" Η απάντηση μπορεί να σοκάρει, αλλά δίνει τροφή για σκέψη. "Το αυτοοδηγούμενο αυτοκίνητο δεν είναι τέλειο υπό οποιεσδήποτε συνθήκες· αλλά τα συστήματά του είναι ήδη καλύτερα απ’ το μέσο οδηγό".
Συνεπώς, αυτός ο "μέσος οδηγός", μέχρι τα ρομποτικά αυτο-κινούμενα συστήματα να αγγίξουν την τελειότητα (που θα του επιτρέψει να ξαπλώσει στις πίσω θέσεις) έχει ένα κακό ριζικό: να παραφυλάει πάνω στο τιμόνι μπας και γίνει καμιά τεχνική αβλεψία. Καμιά αυτόματη μαλακία, σε απλά ελληνικά.
Ποιος είπε ότι η τεχνολογική πρόοδος δεν χρειάζεται θυσίες;

Κυριακή 3 Ιούλη 2016

Ταξίδια, αλλά όχι με το magic bus. Κανονικά δεν θα έπρεπε να ασχοληθούμε. Μήπως ζηλεύουμε; Όχι. Όμως αυτό το μόνιμα έκπληκτο, παιδικό, εντυπωσιασμένο ύφος (το πιάνουν ακόμα και οι φωτογραφικές μηχανές) στο πρόσωπο του πάνσοφου πρωθυπουργού στα εκτός έδρας (και κυρίως: εξωτικά) ταξίδια του μας προκαλεί.
Από μια άποψη στέκει. Πως αλλιώς κάποιος που δεν ανήκει ιστορικά στο πολιτικό establishment του ελλαδιστάν (και ενδεχομένως να είχε κάνει ελάχιστα ταξίδια στη ζωή του...) να κρύψει την "καλή του τύχη" όταν πηγαίνει στη Μόσχα ή στο Πεκίνο, ή όταν χαιρετιέται με ιερά τέρατα του παγκόσμιου καπιταλιστικού προτσέσσου; Η προσπάθεια απομίμησης του Παπανδρέου του Β τελειώνει εδώ: εκείνος ήταν κοσμοπολίτης. Το αντίγραφό του είναι έλληνας επαρχιώτης, και δεν μπορεί να το κρύψει.
Απ’ την άλλη μεριά υπάρχουν όλα εκείνα τα "μικρά" που δείχνουν το ασήμαντο ειδικό βάρος του ελλαδιστάν στον παγκόσμιο καταμερισμό εξουσίας· και το τι συμβαίνει στα ταξίδια ενός πρωθυπουργού είναι υποχρεωτικά δηλωτικό αυτής της θέσης. Έτσι, φτάνοντας στο αεροδρόμιο του Πεκίνου επικεφαλής του ενός τρίτου του υπουργικού συμβουλίου του και αντιπροσωπείας 40 επιχειρηματιών (σιγά μην έχαναν την ευκαιρία...) ποιος άραγε υποδέχθηκε την επίσημη ελληνική αποστολή;
Όχι, πάντως, ο κινέζος πρωθυπουργός με μερικούς πρωτοκλασσάτους υπουργούς· κάτι που θα ήταν αναμενόμενο απ’ το πρωτόκολλο. Σύμφωνα με τα ελληνικά media την ελληνική αποστολή υποδέχθηκε... "ένα κοριτσάκι με μια ανθοδέσμη"... Είναι καλύτερο απ' το να την περίμενε μια ανθοδέσμη μόνη της, χωρίς κοριτσάκι, αλλά... Κάποιοι κινέζοι αξιωματούχοι υπήρχαν, φυσικά, εκεί... (Μήπως ο αντιδήμαρχος Πεκίνου με τον γυιό του; Κάπως έτσι έμοιαζαν...). Στάθηκε αδύνατο να μάθουμε ποιοι ήταν: ούτε καν το καθεστωτικό πρακτορείο ειδήσεων Xinhua δεν ασχολήθηκε.
Και ενώ η ελληνική αφρόκρεμα έφτασε στο Πεκίνο την 1η Ιούλη, η επίσημη υποδοχή της θα γίνει στις 4 του μήνα. Αυτό σημαίνει "αναμονή" 3 ημερών... Σίγουρα δεν είναι αυτό που θα έλεγε κανείς "πως και πως σας περιμέναμε". Αυτό το 3ήμερο κωλοβάρεμα στον προθάλαμο (που στη διπλωματία μπορεί να είναι και κάτι σαν "χεστήκαμε για την πάρτη σας") μπορεί να αξιοποιηθεί. Μια βόλτα στο Σινικό Τείχος, τίποτα δηλώσεις σε δημοσιογράφους, καμιά επίσκεψη σε κανά τεχνολογικό πάρκο...
Την επόμενη της επίσημης υποδοχής θα μπορέσει η ελληνική αποστολή να επισκεφτεί και την απαγορευμένη πόλη...
Μεγαλεία!!! (Πέραν αυτών, οι κινέζοι μπίζνεσμεν συνεννοούνται πιο άμεσα κατευθείαν με τους έλληνες μαφιόζους...)

Σάββατο 2 Ιούλη 2016

File 17. Αυτό είναι το όνομα του εγγράφου (την ύπαρξη του οποίου αγνοούσαν οι περισσότεροι) που η απερχόμενη κυβέρνηση Ομπάμα αποχαρακτήρισε - σε σχέση με τις έρευνες για τους ενόχους της περιβόητης 11ης/9ου. Για ορισμένους το file 17 είναι μια σύνοψη των ακόμα απόρρητων 28 σελίδων της εξίσου περιβόητης έκθεσης του κογκρέσου για εκείνη την ημέρα.
Το file 17 έχει τα ονόματα καμιά 30αριάς σαουδαράβων με τους οποίους δύο απ’ τους (υποτιθέμενους) αεροπειρατές είχαν παρτίδες. Κατά το fbi δεν προκύπτει τεκμηριωμένη εμπλοκή του σαουδαραβικού κράτους, σαν τέτοιου, στην 11η/9ου. Μόνο επαφές ατόμων αυτού του κράτους – οπότε καταλαβαίνει ο καθένας ότι θέλει.
Τέτοιοι αποχαρακτηρισμοί σαν του file 17 δουλεύουν μια χαρά. Απ’ την μια δεν προσφέρουν νομική βάση για μηνύσεις, δικαστήρια κλπ, κατά του καθεστώτος του Ριάντ. Απ’ την άλλη ταΐζουν τα κοινωνικά φαντασιακά και τις συνομωσιολογικές πεποιθήσεις (συνωμοσιολογικές με την έννοια ότι μπορούν να ξεφεύγουν προς οπουδήποτε).
Μέσα στο αλισβερίσι της εποχής, οι μικρές ακίνδυνες δόσεις αποκαλύψεων είναι ένας τρόπος εκτόνωσης.

Σάββατο 2 Ιούλη 2016

Θέλει η χαρά να κρυφτεί… Υπολογίζαμε ότι οι ρωσοτουρκικές σχέσεις θα αποκατασταθούν τον περασμένο Φλεβάρη· αυτό έγινε τον τωρινό Ιούνη· αναγνωρίσαμε την αστοχία μας… Αλλά δεν μας αφήνουν να κάνουμε ούτε τέτοια λαθάκια!
Σύμφωνα με ρωσικές καθεστωτικές πηγές συναντήθηκαν σήμερα οι δύο υπ.εξ. (η αλεπού Sergei Lavrov και ο Mevlut Cavusoglu), σε ρωσικό έδαφος, και συμφώνησαν στο ποιοι είναι "τρομοκράτες" στη συρία και ποιοι όχι. Η al-Nusra είναι - είπαν. Και κάλεσαν όσους ένοπλους ανήκουν στην "εποικοδομητική αντιπολίτευση" (νέα ορολογία αυτή...) να φύγουν από περιοχές που ελέγχει η al-Nusra. Γιατί αλλιώς κακό μεγάλο θα τους βρει.
Όλα αυτά έχουν μεγάλες δόσεις θεατρινισμού. Εκτός απ’ αυτό (κατά την αυθαίρετη γνώμη μας): αν Μόσχα και Άγκυρα παίζουν το θεάμα του "τα βρίσκουμε" στις αρχές Ιούλη του 2016, οι "ανεπίσημες" συζητήσεις (αν διακόπηκαν ποτέ...) ανάγονται... στον Φλεβάρη, αν όχι ακόμα νωρίτερα!!!
Η Άγκυρα μπορεί να απαρνηθεί την al-Nusra επειδή έχει το περιθώριο να υποστηρίζει ότι συνεργάζεται με τον "μετριοπαθή" και "εποικοδομητικό" f.s.a. (ο οποίος πολεμάει συνήθως με την al-Nusra, αλλά μην το κάνουμε και θέμα...) . Ακόμα μεγαλύτερα περιθώρια έχει η Άγκυρα, αν είναι (και) δικός της στρατός που έχει "απελευθερώσει" απ’ τον isis μια ζώνη συριακού εδάφους στα συροτουρκικά σύνορα. Τους proxy ίσως δεν τους χρειάζεται τόσο όσο ένα χρόνο πριν.
Όπως αμφισβητήσαμε την φοβερή και τρομερή σοφία της (σχεδόν εμπόλεμης) αντίθεσης μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας, έτσι θα βάλουμε πολλά ερωτηματικά στο περιεχόμενο των δημόσιων ανακοινωθέντων της επαναπροσέγγισης. Θεωρούμε πολύ πιθανό σαν επίδικο θέμα το Χαλέπι· αλλά ποιος θα έβγαινε να πει το μοιράσαμε έτσι κι έτσι;
Όμως ποιον νοιάζουν πια όλα αυτά; Ουφ!!! Έχουμε brexit, euro, καλοκαίρι, ολυμπιακούς... Ο καιρός περνάει...

Σάββατο 2 Ιούλη 2016

Η ελπίδα έρχεται… Έχουμε κι εμείς τα όριά μας!!! Πως να εννοήσουμε το γεγονός ότι την στιγμή που ο "μικρός Μάο" ("αφήστε όλα τα λουλούδια ν’ ανθήσουν", εξυπνάδα του κυρ Αλέξη τότε που ήταν πρόεδρος του 3+/- σύριζα) πατάει το πόδι του σε κινεζικό έδαφος, ξεσπούν σοβαρές οδομαχίες μεταξύ κινέζων εργατών και ιταλικής αστυνομίας; Σύμπτωση; Μόνο σύμπτωση;(Αστειευόμαστε, ε;)
Το κακό ξεκίνησε όταν το "ικα" ιταλίας πήγε να κάνει έρευνα σε μια κινέζικη βιοτεχνία στο Plato, έξω απ’ την Φλωρεντία. Στα κάτεργα της περιοχής (που είναι το υφαντουργικό κέντρο της ιταλίας) δουλεύουν σε εκατοντάδες μικρότερες και μεγαλύτερες επιχειρήσεις καμιά 50αριά χιλιάδες κινέζοι εργάτες. Σε κινεζικά αφεντικά οι περισσότεροι, υπεργολάβους. Είναι η πιο φτηνή εκδοχή του made in italy ρούχου...
Το ιταλικό ικα έγραψε πρόστιμα για λίγες παραβάσεις (μαύρη εργασία κλπ - στα όρια του "κάτι πρέπει να γράψουμε κι εμείς"), το αφεντικό της βιοτεχνίας πρόγκιξε τους ελεγκτές και τον μπάτσο που είχαν μαζί τους, και σε χρόνο dt οι εργάτες της γενναιόδωρης αυτής βιοτεχνίας έφτιαξαν οδοφράγματα οχυρώνοντας το μαγαζί (του αφεντικού τους). Εκατοντάδες άλλοι ομοεθνείς τους άρχισαν να συρρέουν (μετά από εντολή των δικών τους εργοδοτών), και το πράγμα πήγε στο πέτρες από ‘δω, ματ και δακρυγόνα από εκεί.
Το ότι (και) αυτή η περιοχή της ιταλίας είναι παράδεισος της μαύρης, άγρια μαύρης δουλειάς (κατά κύριο λόγο κινέζων εργατών) είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Τέτοια κόλπα δεν ανθίζουν στη ζούλα. Προφανώς είναι σε γνώση και υπό την προστασία κάποιας μαφίας ή υπομαφίας του ιταλικού κράτους / κεφάλαιου / παρακράτους. Το αταίριαστο της υπόθεσης είναι ότι βρέθηκαν κάποιοι ελεγκτές του ιταλικού ικα (καινούργιοι; άμαθοι;) να ψευτοκάνουν την δουλειά τους. Όσο για τους προλετάριους που υπερασπίστηκαν το αφεντικό; Αν εκτίουν ποινές (όπως ξέρουμε για άλλες περιπτώσεις...), πάει να πει ότι υπερασπίστηκαν τις παροχές της "δουλειάς στη φυλακή". Δεν δικαιολογούνται, αλλά συμβαίνουν κι αυτά. Δυστυχώς.
Εκτός αν αυτό το τμήμα της σινο-ιταλικής μαφίας έμαθε ότι ο Τσίπρας ετοιμάζεται να κατακτήσει την αιώνια πόλη και σκέφτηκε: ρε δεν τα σπάμε εδώ, να πάμε στο Θριάσιο, να έχουμε την άνεσή μας;

Παρασκευή 1 Ιούλη 2016

Ψήσιμο. Αν το brexit σαν συγκίνησε, έστω για λίγο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο· κι αν στις epic παραγωγές το ενδιαφέρον σας δεν εξαντλείται στις σκηνές όπου το θωρακισμένο ιππικό τσαλαπατάει τους αφελείς με τις ψάθινες ασπίδες αλλά δίνετε βάρος και στις προσωπογραφίες, τότε, παρακαλούμε, for queen sake, δώστε βάση και σ’ αυτά.
- Ο Michael Gove δήλωσε ότι ένοιωσε μια αλλαγή μέσα του (;;;;) και ότι παρά το γεγονός πως επί χρόνια έλεγε ότι δεν έχει τα προσόντα για πρωθυπουργός, τώρα πιστεύει ότι είναι ο σωστός άνθρωπος για τη θέση. (Θαύμα!!! Θαύμα!!! Παναΐα μου!!!)
- Ο Boris Johnson, αντίποδας του Gove στην ετερόκλητη συμμαχία του brexit, και μέχρι προχτές βέβαιος επικεφαλής των συντηρητικών και πρωθυπουργός, ευχήθηκε στον Gove κάθε δυνατή επιτυχία. (Ξανά θαύμα!!)
Επίσης ένας τυφλός στο Κορδελιό βρήκε το φως του! (Πως; Του διάβασαν το κι αυτή η νίκη ήταν του λαού! Απ’ το χαρτί, για να υπάρχουν και οι ανάσες...)

Παρασκευή 1 Ιούλη 2016

Orlando shooting. Όπως θεωρείται πια δεδομένο, ο 29χρονος αμερικάνος Omar Mateen σκότωσε στις 12 Ιούνη 2016 49 ανθρώπους και τραυμάτισε άλλους 53 στο Pulse, ένα gay bar στο Ορλάντο της Φλόριντα.
Όμως, τώρα που το θέμα "έγραψε" και ξεχάστηκε, ορισμένα επίσημα (αστυνομικά) δεδομένα δίνουν μια αρκετά (έως εντελώς) διαφορετική εικόνα για εκείνο το μακελειό, που έχει μπει οριστικά στο χορό της "ισλαμικής τρομοκρατίας".
Σύμφωνα με μια ανακοίνωση τύπου του fbi της Τάμπα (του περιφερειακού γραφείου της περιοχής) στις 20 Ιούνη 2016, η παρουσία ένοπλου άνδρα στο Rulse έγινε γνωστή στην τοπική αστυνομία στις 2:02 το μεσημέρι σαν "πυροβολισμοί στο Pulse". Σε έξι λεπτά (στις 2:08) υπήρχαν μπάτσοι έξω αλλά και μέσα στο μπαρ, που πήραν θέσεις αφοπλισμού του Mateen. Ωστόσο στις 2:18 το σχέδιο ακυρώθηκε.
Στις 2:35 (μισή ώρα μετά την εμφάνισή του στη σκηνή του θεάματος) ο Mateen τηλεφώνησε σε γραμμή "αντιτρομοκρατίας" για να δηλώσει "συμμαχία με τον Abu Bakr – al Baghdadi" (επικεφαλής του isis). Με βάση αυτήν την τηλεφωνική κλήση, απ’ τις 2:48 έως τις 3:24 (σχεδόν μιάμισυ ώρα μετά την εισβολή του ένοπλου Mateen στο μπαρ) έγινε τρεις τηλεφωνικές προσπάθειες "διαπραγμάτευσης", διάρκειας 9, 16 και 3 λεπτών η κάθε μία κατά σειρά, στις οποίες ο Mateen δήλωσε "στρατιώτης του ισλάμ" και ζήτησε απ’ τον διαπραγματευτή να σταματήσει η αμερική να βομβαρδίζει το ιράκ και τη συρία, δηλώνοντας ότι "γι’ αυτό είμαι εδώ τώρα". Στις διαδοχικές αυτές τηλεφωνικές "διαπραγματεύσεις" δήλωσε διάφορα (απεγνωσμένα και) απειλητικά, του είδους πoυ θα έλεγε κάποιος όταν νοιώθει ότι βουλιάζει στην παγίδα των πράξεών του. Την μία φορά απείλησε ότι υπάρχουν παγιδευμένα οχήματα έξω απ’ το μαγαζί και θα ανατιναχτούν μαζί με τους μπάτσους "αν κάνετε καμιά βλακεία"... Την επόμενη ότι έχει ένα "γιλέκο αυτοκτονίας σαν αυτά που είχαν στη γαλλία" (ανάθεμα κι αν είχε ιδέα γι' αυτά πέρα απ' τα media)... Tην τρίτη ότι "υπάρχουν κι άλλοι που θα κτυπήσουν τις επόμενες ημέρες αν κάνετε καμιά βλακεία, θα δείτε". Το φυλλοκάρδι του έτρεμε καθώς περνούσαν οι ώρες, αλλά τι λέει το manual για τέτοιες περιπτώσεις;
Αν αυτά ήταν ταινία του 1975 με τίτλο dog day afternoon (στα μέρη μας: σκυλίσια μέρα) και πρωταγωνιστή τον Αλ Πατσίνο, όλοι θα καταλάβαιναν τι συνέβαινε εκείνο το απόγευμα στο μπαρ Pulse. Ένας κάποιος ένοπλος (που αργότερα αποδείχθηκε πελάτης του μπαρ...) κρατούσε όμηρους αρκετούς προσπαθώντας να "παρέμβει" κατά των αμερικανικών βομβαρδισμών στη συρία και στο ιράκ.... Μιλώντας σαν μέλος του isis, μιας κι αυτός είναι ο τρόπος να δείχνεις φοβερός... Αλλά δεν είμαστε στο 1975 όπου υπήρχε μεγάλη καχυποψία για τα "θεωρήματα" της αστυνομίας. Ούτε είμαστε μπροστά σε μια ταινία που αναπαριστά αυτήν την αντιμπατσική στάση.
Οπότε, ενώ ακόμα δεν είχε σκοτωθεί ή τραυματιστεί κανείς μέσα στο μπαρ (οι αρχικοί πυροβολισμοί του Mateen ήταν στο ταβάνι), η αστυνομία αποφάσισε να αναλάβει τις ευθύνες της και να δράσει με όλο το μιλιταριστικό πνεύμα της. Στις 4:21 καταφέρνει να βγάλει απ’ το μαγαζί έναν αριθμό ατόμων μέσω των αεραγωγών του κλιματισμού. Στις 4:29 κάποιοι απ’ αυτούς λένε στην αστυνομία ότι ο ένοπλος τους απείλησε ότι θα πυροδοτήσει 4 γιλέκα – βόμβες σε 15 λεπτά. Όμως τα μηχανήματα / ανιχνευτές της αστυνομίας (και κατά πάσα πιθανότητα κάποιοι μπάτσοι που είχαν μείνει μέσα στο μπαρ) αποκλείουν την πιθανότητα να υπάρχουν βόμβες. Στις 5:02 οι ειδικές δυνάμεις ανατινάζουν έναν τοίχο του μπαρ, κάνοντας μια εντυπωσιακή, full Χόλυγουντ, έφοδο. Θα ακολουθήσουν πυκνοί πυροβολισμοί τόσο απ’ την μεριά του Mateen (απονενοημένο πάτημα της σκανδάλης…) όσο και απ’ την μεριά της αστυνομίας, μέσα στο χώρο που βρίσκονται οι όμηροι – τουλάχιστον 300 άτομα. Στις 5:15 θα αναγγελθεί ότι "ο ένοπλος εξουδετερώθηκε".
Οπωσδήποτε αυτά ακούγονται fiction και εκ των υστέρων· αλλά αυτά περιγράφει το fbi της Τάμπα, μένοντας στους τύπους του "δίνουμε αναφορά". Τίποτα δεν είναι fiction, υπάρχει μια ξεκάθαρα λογική εξέλιξη των πραγμάτων: σαλούν!!! Ο Mateen πήγε να κάνει έναν "ηρωϊσμό" α λα αμερικέν, κρατώντας όμηρους αρκετές εκατοντάδες σε ένα μπαρ που ήξερε, χωρίς να σκοτώσει κανέναν· αλλά "η μεγαλοσύνη του σκοπού του" έκανε τα γονατά του να τρέμουν καθώς περνούσε η ώρα κι αυτός είχε ένα όπλο και κανένα σχέδιο. Απειλούσε με κακό χαμό, απ' τον φόβο του. Απ’ την μεριά τους οι αμερικάνοι μπάτσοι δεν είχαν καμία όρεξη να πείσουν έναν "ισλαμιστή τρομοκράτη" να παραδοθεί αναίμακτα: τέτοια ήπια show δεν πουλάνε, ούτε αξίζουν τον κόπο. Έτσι αποφάσισαν να κάνουν "ντού", μέσα στον κόσμο. Κι όταν οι σφαίρες πέφτουν σαν το χαλάζι, ποιος σκοτώνει ποιον;
Aποκλείεται να παραδεχτεί η αμερικανική μπατσαρία ότι σκότωσε κάμποσους απ' τους θαμώνες / ομήρους του Pulse, αφού (εύκολα) τους χρέωσε σαν δολοφονημένους απ’ τον Mateen. Αλλά κάποιοι σχολαστικοί, που διαβάζουν τις ανακοινώσεις της αμερικανικής αστυνομίας, υποψιάζονται ότι έγινε "western" μέσα στο μπαρ, και ότι άγνωστος αριθμός σκοτώθηκε απ' τους μπάτσους που πυροβολούσαν στο ψαχνό. Ούτε πρόκειται να παραδεχτεί η αμερικανική μπατσαρία ότι αυτός ο Matten δεν ήταν και τόσο επικίνδυνος, μάλλον ένας καλοπροαίρετος χαζούλης ήταν που θεώρησε ότι πρέπει να κάνει κάτι για τη συρία και το ιράκ, και ότι άρα θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εντελώς διαφορετικά (και τελικά να αφοπλιστεί). Δεν ήταν ένας απατημένος εραστής· ήταν κάποιος που δήλωνε "isis", ακόμα κι αν το έκανε μόνο για να εντυπωσιάσει. Όμως μια αστυνομία που σκοτώνει μαύρους "επειδή έτρεξαν", γιατί να μην καθαρίζει "στρατιώτες του isis" μαζί με θαμώνες gay bars; Τι στην ευχή; Ναός της ακολασίας ήταν. Δεν ήταν παιδικός σταθμός με τα παιδιά των δημοτικών συμβούλων, έτσι δεν είναι;
Την ιστορία την γράφουν οι νικητές. Και οι ηττημένοι την καταναλώνουν.