Page 4 - Πεζοδρόμιο #03

“κουνηµένη”... ή... Αλλά η χρονική στιγµή της πόζας είχε ήδη παρέλθει προ πολλού
όταν θα έκρινε το φωτογραφικό αποτέλεσµα. Αυτό το χρονικό διάστηµα της αναµο-
νής των φωτογραφιών ήταν µια υλική έκφραση της αβεβαιότητας του φωτογραφικού
ναρκισσισµού: πριν την τελική εκτύπωση της φωτογραφίας κανείς δεν µπορούσε να
είναι σίγουρος αν είχε αποθανατιστεί ωραία.

Η τεχνολογία τη Polaroid έφερε την χρονική συνάφεια της πό-
ζας και της εικόνας· µε τίµηµα την µη αναπαραγωγιµότητα των εικόνων. (Αφού
δεν υπήρχε φιλµ σαν “µήτρα”, δεν θα µπορούσαν να εκτυπωθούν περισσότερες της
µιας φωτογραφίες της ίδιας πόζας).
Υπήρχε ένα ακόµα τίµηµα, αδιόρατο. Η αναµονή του φωτογραφικού αποτελέσµατος,
της εκτύπωσης της πόζας, προσθέτει συναισθηµατικό ενδιαφέρον γι’ αυτό το αποτέ-
λεσµα. Αντίθετα, η αµεσότητα, η χρονική συνάφεια της πόζας µε την εικόνα, κάνει
τον αποθανατισµό παιχνίδι. Η κατάργηση της ενδιάµεσης εργασίας του φωτογράφου
(και του ενδιάµεσου χρόνου επεξεργασίας) µείωνε µε αδιόρατο τρόπο την συµβολι-
κή αξία της φωτογραφίας: θα αρκούσε να έχει κάποιος αρκετό φίλµ για να τραβάει µε
την Polaroid του τα πάντα· και να χαχανίζει διαρκώς µε το αποτέλεσµα. Η σ τιγµι -
α ί α ε µ φ ά ν ι σ η τ η ς φ ω τ ο γ ρ α φ ί α ς έ γ ι ν ε η φ ω τ ο γ ρ ά φ ι σ η τ η ς σ τ ι γ -
µής· ένα είδος “ψευτο”ρεπορτάζ του Εαυτού και της παρέας...

Η Η έ έν νω ωσ ση η τ το ου υ φ φα ακ κο ού ύ µ µε ε τ το ον ν κ κα αθ θρ ρέ έφ φτ τη η

(πολιτιστική) επανάσταση που έφερε η µετατροπή των “κινητών τηλεφώνων”
Ηµε οθόνη και σε φωτογραφικές µηχανές δεν έχει εντοπιστεί όπως της αξίζει! Για
πρώτη φορά στην ιστορία της φωτογράφησης και του ποζαρίσµατος αυτός / αυτή που
αυτοφωτογραφίζεται βλέπει ταυτόχρονα τον εαυτό του / της! ∆ύο µορφές ναρκισσι-
σµού, ο ναρκισσισµός της αποθανάτισης και ο ναρκισσισµός του ειδώλου στον κα-
θρέφτη, που παρέµεναν επί σχεδόν δύο αιώνες διακριτοί και χωριστοί στο χρόνο, στο
χώρο και στα µέσα, ενώθηκαν “σε σάρκα µία”!

Αυτή η ένωση ανύψωσε τον ναρκισσισµό όχι στο τετράγωνο αλλά στον κύβο! Έγινε
πια εφικτό να µπορεί να παρακολουθεί ο καθένας και ταυτόχρονα να “αποθανατίζει”
σε πραγµατικό χρόνο, κάθε κίνηση, κάθε έκφραση, κάθε γκριµάτσα του προσώπου
του/της ή της παρέας του/της. Για πρώτη φορά στην ιστορία του είδους µας, και για
πρώτη φορά στις τεχνικές “αποτύπωσης / ανάδειξης του Εαυτού”, έ γ ι ν ε ε φ ι κ τ ό
ν α γ ί ν ε τ α ι ο κ α θ έ ν α ς τ α υ τ ό χ ρ ο ν α σ κ η ν ο θ έ τ η ς κ α ι π ρ ω τ α γ ω ν ι -
στ ής τ ης “ αν απαράστασής του” (ακόµα κι αν γίνεται µε σταθερά πλάνα...)
προς επίδειξη σε τρίτους. Στον σκέτο καθρέφτη µπορούσε ο καθένας / η καθεµία να
κατασκευάσει εαυτόν / εαυτήν για να επιδειχθεί αργότερα. Μπροστά στον παλαιού
τύπου φωτογραφικό φακό δεν µπορούσε να εποπτεύει, σε πραγµατικό χρόνο, την
“ποιότητα” της πόζας του. Μό νο µέσα απ’ τον π αν ζ ουρλισ µό τη ς se l f-
ie η αυτ αρέ σκ εια της πόζ ας (το άλλοτε είδωλο στον καθ ρέφτη )
κ α ι ε κ ε ί ν η τ η ς η λ ε κ τ ρ ο ν ι κ ά µ ε σ ο λ α β η µ έ ν η ς ε π ί δ ε ι ξ η ς σ ε τ ρ ί -
τ ους (της άλλοτ ε φωτογραφίας) ενώθηκαν σε “διαδικασ ία µ ία ”.

Πρόκειται κατ’ αρχήν για τεχνολογικό κατόρθωµα, µικρής τεχνικής σηµασίας µπρο-