Page 3 - Πεζοδρόμιο #03
P. 3

όχι συναρτηµένες µε την εικόνα του / της, αλλά µε
       τα περιστατικά της ζωής. Μετά την γενίκευση του
       πορτραίτου και της πόζας, η φωτογραφία (και δίπλα
       ένας καθρέφτης) έγινε µέτρο σύγκρισης· και µέσο
       νοσταλγίας του παρελθόντος. Κατ’ αυτόν τον τρό-
       πο η φωτογράφιση κατασκεύασε επιπλέον διαστά-
       σεις του (κοινωνικού) χρόνου. Μια προέκταση προς
       το µέλλον (ο “αποθανατισµός”)· και ένα πίσω -
       µπρος σε σχέση µε το παρελθόν.


        Η γέννηση της εικονικής ατοµικής ή/και συλλογι-
       κής µνήµης· η απεικόνιση του εαυτού µέσα απ’ το
       “πάγωµα του χρόνου”· η διασκευή του κοινωνικού
       χρόνου έτσι ώστε να έχει διάρκεια έξω και πέρα απ’ τις διηγήσεις και τις αναµνήσεις·
       η ηθική και η αισθητική της πόζας· το “βλέµµα του φακού” και το βλέµµα - προς - τον
       - φακό: αυτά ήταν οι κυριότερες αλλαγές που έφερε η εκτεταµένη κοινωνική εξοι-
       κείωση µε το φωτογραφικό πορτραίτο. Θα µπορούσε κανείς να µιλήσει για την γέν-
       νηση του φωτογραφικού ναρκισσισµού, στα πρώτα νηπιακά του βήµατα...



                                                             Σ Στ τι ιγ γµ µι ια αί ίο ος ς   α απ πο οθ θα αν να ατ τι ισ σµ µό ός ς. .. .. .



        Αν και η εφεύρεση της στιγµιαίας φωτογραφίας πάει πίσω στα 1923, αυτό το είδος
       απέκτησε εµπορικά εκµεταλλεύσιµη µορφή στις Ηπα την δεκαετία του 1950. Ήταν η
       εταιρεία Polaroid (το ανάλογο της Αpple στις φωτογραφίες...) που κατάφερε να “εν-
       σωµατώσει” τον σκοτεινό θάλαµο (για την εµφάνιση των φιλµ και την εκτύπωση των
       φωτογραφιών) πίσω απ’ τον φακό σε µια φορητή και προσιτή σε κόστος µηχανή. Η
       φωτογραφία τυπωνόταν ελάχιστο χρόνο µετά την φωτογράφιση. Έτσι, ενώ απ’ την δε-
       καετία του 1960 οι απλές φωτογραφικές µηχανές ήταν προσιτές σε ευρύτερα κοινω-
       νικά στρώµατα και, κατά συνέπεια, η δουλειά του επαγγελµατία φωτογράφου άρχισε
       να περιορίζεται είτε στις φωτογραφίσεις ειδικών απαιτήσεων (“τέχνης”, για παρά-
       δειγµα γάµους, βαφτίσια, κλπ) είτε, κυρίως, στην επεξεργασία των φιλµ, ήταν η στιγ-
       µιαία φωτογραφία της Polaroid που, καταργώντας όλη την χρονοβόρα διαδικασία της
       συµπλήρωσης (του τραβήγµατος) των φωτογραφιών του φιλµ και του σκοτεινού θα-
       λάµου, έ κα νε  τ ο ν αποθανατισµό  “εικόνα σε
       π ρ α γ µ α τ ι κ ό  χ ρ ό ν ο ” ! Μπορούσε να δει ο καθένας
       την αποτύπωση της εικόνας του ελάχιστα λεπτά µετά το
       ποζάρισµά του!


        Η Polaroid ήταν µια τεχνική εφεύρεση· αλλά, επίσης,
       ήταν και ένα σηµείο στροφής στη σχέση των φωτογραφι-
       ζόµενων µε τις φωτογραφιες τους. Πριν, ανάµεσα στο πο-
       ζάρισµα και την τελική εκτύπωση των φωτογραφιών απ’
       τους επαγγελµατίες, µπορούσαν να µεσολαβήσουν ηµέ-
       ρες ή εβδοµάδες· και, στο τέλος, να συµπέραινε κάποιος
       / κάποια ότι “οι φωτογραφίες δεν ήταν καλές”. Η πόζα,
       ειδικά αν δεν ελεγχόταν από επαγγελµατία φωτογράφο,
       µπορεί να µην ήταν “καλή”· ή ο φωτισµός· ή να είχει βγει
   1   2   3   4   5   6   7   8