22/9/2007
Καλώς ήλθατε στον πλανήτη Γάζα
του Pepe Escobar

Είναι μία από τις χειρότερες περιπτώσεις συλλογικής τιμωρίας οπουδήποτε στον κόσμο στην πρόσφατη ιστορία. Και ποια είναι η αντίδραση της υψηλής «διεθνούς κοινότητας»; Είναι η τυπική αντίδραση των «τριών μαϊμούδων» - εσκεμμένα κουφή, μουγκή και τυφλή.

Την περασμένη Τετάρτη η απόφαση της ισραηλινής κυβέρνησης να κηρύξει την φτωχική Λωρίδα της Γάζα «εχθρική επικράτεια» άρχισε να μεταφράζεται σε συγκεκριμένες ενέργειες. Οι ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας άρχισαν «σταδιακά» να περικόπτουν τον εφοδιασμό σε καύσιμα και ηλεκτρισμό στον πληθυσμό του ενάμισι εκατομμυρίου -η μεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσμού πάνω στη Γη- εκ των οποίων το 50% ζει ήδη κάτω από το όριο της φτώχιας, το 50% είναι κάτω των 15 ετών και το 33% πρόσφυγες.

Η Γάζα καταναλώνει περίπου 200 μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας· τα 120 έρχονται από το ισραήλ· τα 65 παράγονται στη Γάζα και μόλις 17 έρχονται από την Αίγυπτο. Το ισραήλ ισχυρίζεται ότι δεν θα επηρεαστεί ο εφοδιασμός των γεννητριών στα νοσοκομεία της Γάζα.

Είναι κι άλλα να συμβούν: ένας εμπορικός αποκλεισμός, κατάργηση της ελεύθερης μετακίνησης, απαγόρευση επισκέψεων στους κρατούμενους στις ισραηλινές φυλακές, ένας ολοκληρωτικός και στυγνός οικονομικός στραγγαλισμός κι αργά ή γρήγορα, άλλη μία στρατιωτική επιδρομή. Όπως το έθεσε κομψά η ισραηλινή εφημερίδα Χάαρετζ, είναι απλά ένα «σχέδιο περιορισμού των υπηρεσιών προς τους πολίτες».

Κανείς δεν θα μπαίνει. Ελάχιστοι, αν όχι κανένας, θα βγαίνουν. Αν κάποιος θέλει να πάει στη Γάζα, ο μόνος τρόπος είναι μέσω Αιγύπτου.

Όλα αυτά επιβλήθηκαν αφού ήδη είχαν εφαρμοστεί κι άλλοι «περιορισμοί». Όχι λιγότερα από 200.000 παιδιά επέστρεψαν στα σχολεία της υπό κατοχής Παλαιστίνης τον Σεπτέμβρη - όπως εκατομμύρια άλλα παιδιά σ' όλο τον κόσμο. Αλλά δεν είχαν τίποτε άλλο εκτός από τα βιβλία τους επειδή το κράτος του ισραήλ θεωρεί ότι το χαρτί, τα μολύβια και γενικά η γραφική ύλη δεν συγκαταλέγονται στις «βασικές ανθρώπινες ανάγκες».

Ήταν το ΑΜΙΝ (Arabic Media Internet Network), το ειδησεογραφικό site της Ραμάλλα, που έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Η Ραμάλλα είναι στη Δυτική Όχθη. Η Δυτική Όχθη είναι «φιλική». Έτσι οι κάτοικοι της Δυτικής Όχθης μπορούν τώρα «να ευχαριστούν το θεό που γλίτωσαν αυτή τη συλλογική τιμωρία» - παρόλο που εξακολουθούν ν' αντιμετωπίζουν τείχη, περιπολίες, στρατιωτικές επιδρομές, αυθαίρετες συλλήψεις και εκατοντάδες μπλόκα ελέγχου στους δρόμους.

Οι κάτοικοι της «εχθρικής οντότητας», σύμφωνα με το ΑΜΙΝ, θα ακολουθήσουν σύντομα το παράδειγμα της «φιλικής οντότητας», όπου τα τείχη και οι ανατιναγμένοι τοίχοι συνεχίζουν ν' ανθίζουν. Το (σωστό) θέμα είναι να σ' έχουν κατατάξει ως «φιλικό». «Είναι καλύτερα να είσαι μισός 'εχθρός' παρά εντελώς εχθρός, είναι πιο άνετο να σου στερούν το μισό ηλεκτρισμό και τα μισά καύσιμα, είναι καλύτερο να είσαι μισο-εκτεθειμένος στις αεροπορικές επιδρομές, είναι πιο ήπιο να είσαι κατά το ήμισυ κατεστραμμένος παρά εντελώς.»

Το ΑΜΙΝ τόνισε επίσης ότι η κυβέρνηση του Μαχμούτ Αμπάς και της Φατάχ στη Δυτική Όχθη μπορεί πάντα να κατηγορεί την κυβέρνηση της Χαμάς στη Γάζα γι' αυτές τις θλιβερές εξελίξεις. Τότε οι «κοσμικοί» θα κερδίσουν τους «ισλαμιστές». Αλλά υπάρχουν ακόμη επιλογές. Η Γάζα, γεμάτη ντροπή που χαρακτηρίστηκε «εχθρική», μπορεί να υποκύψει στις επιταγές του ισραήλ. Ή η Δυτική Όχθη, γεμάτη ντροπή που χαρακτηρίστηκε «φιλική», μπορεί να πολεμήσει τις επιταγές του ισραήλ. Συμπέρασμα: «Τι είναι χειρότερο στην κατοχή, να είσαι 'εχθρός' ή 'φίλος';»

Και τώρα οι μαϊμούδες

Ενώ αυτά συνέβαιναν οι σουνίτες άραβες σύμμαχοι του Μπους στον «άξονα του φόβου» - από την σαουδική αραβία και την αίγυπτο, ως την ιορδανία, το κουβέιτ και τις πετρομοναρχίες του περσικού κόλπου - είχαν καλύτερα πράγματα ν' ασχοληθούν. Απ' το να αγοράσουν το μισό σχεδόν χρηματιστήριο του Λονδίνου (το ντουμπάι και το κατάρ) μέχρι να στρίψουν τις βίδες της καταπίεσης στο εσωτερικό τους, μέχρι να φουσκώσουν την απειλή των «Περσών». Απ' τη μεριά της, η «κλασσική» αλ κάιντα (όχι η φτηνιάρικη του ιράκ) μέσω του προφήτη Αλ Ζαουάχρι προσωπικά και του Μπιν Λάντεν μόνο φωνητικά, ήταν περισσότερο απασχολημένη με το βίντεό της που καλούσε σε τζιχάντ στο πακιστάν εναντίον του Μουσάραφ, συμμάχου του «άπιστου» Μπους.

Απέμεινε στον μαλθακό γραμματέα του οηε Μπαν Κι Μουν να ικετεύσει το ισραήλ ν' αναθεωρήσει την απόφασή του - που είναι για ακόμη μία φορά «σε αντίθεση με τις υποχρεώσεις του ισραήλ απέναντι στον άμαχο πληθυσμό, σύμφωνα με τους διεθνείς νόμους των ανθρωπιστικών κι ανθρώπινων δικαιωμάτων» (λες και άλλες δυνάμεις κατοχής, όπως οι ηπα στο ιράκ, δίνουν πεντάρα για τα βάσανα των ιρακινών πολιτών). Ο Μπαν θα έπρεπε επίσης να εξηγήσει τι σημαίνει «εχθρική οντότητα» σύμφωνα με το διεθνή νόμο: τίποτε.

Η ισραηλινή στρατηγική είναι να ρίξει την «ποιότητα» - την μη ποιότητα μάλλον - της ζωής στη Γάζα σε αφόρητα επίπεδα κι έτσι να σαμποτάρει κάθε προσπάθεια της Χαμάς να κυβερνήσει σωστά την Λωρίδα. Οι ρίψεις πυραύλων κασάμ εναντίον του ισραήλ - ο φαινομενικός λόγος του αποκλεισμού - δεν εκτοξεύονται καν από τη Χαμάς, αλλά από τις ταξιαρχίες των μαρτύρων του αλ αγκσά που συνδέονται με την ισλαμική τζιχάντ. Ο τωρινός αποκλεισμός πάντως επιβλήθηκε ως προοίμιο της στρατιωτικής εισβολής, που θα αποφασιστεί σύντομα σύμφωνα με τον ισραηλινό τύπο.

Οι ηπα συμφωνούν σε όλα. Η υπουργός εξωτερικών Κοντολίζα Ράις - που βρίσκεται πίσω από τις έντονες πιέσεις για μια ελεγχόμενη από τις ηπα (και ήδη απαξιωμένη) συνόδου ειρήνης τον Νοέμβρη - είπε το απίστευτο ότι η Χαμάς «είναι πράγματι μια εχθρική οντότητα. Είναι μια εχθρική οντότητα και για τις ηπα επίσης.» Κανείς δεν ρώτησε την Ράις για τι είδους «ειρήνη» πιέζει ακριβώς.

Η Ράις πρόσθεσε ότι οι ηπα «θα κάνουν κάθε προσπάθεια για να καλυφθούν οι [παλαιστινιακές] ανθρωπιστικές ανάγκες». Πώς; Βομβαρδίζοντας τη Γάζα με κορν-φλέικς; Η «εχθρική» Χαμάς αποκάλεσε το σχέδιο «κήρυξη πολέμου». Ο Αμπάς, αρχηγός της παλαιστινιακής αρχής - που θα συναντήσει το φίλο του Μπους την άλλη βδομάδα στη Νέα Υόρκη - το αποκάλεσε απλά «καταπιεστικό». Βρέθηκε τελικά ένας από τους υπουργούς του, ο Ασράφ Ατζαμί, που τόλμησε να χρησιμοποιήσει τις ξεκάθαρες λέξεις «συλλογική τιμωρία».

Κάποιες φωνές της λογικής στο ισραήλ, όπως ο Γιοσί Μπεϊλίν, αρχηγός του Μέρετζ (αριστερίστικο πολιτικό κόμμα), είχαν τουλάχιστον το κουράγιο ν' αποκηρύξει το σχέδιο ως «ανόητο όσο κι επικίνδυνο».

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν και συντάκτης του blog «informed comment» Χουάν Κολ προσδιόρισε τη Γάζα ως «το χειρότερο προϊόν της δυτικής αποικιοκρατίας οπουδήποτε στον κόσμο με την εξαίρεση του βελγικού Κονγκό». Κι ακριβώς όπως το σύγχρονο βέλγιο σε σχέση με το Κονγκό, το ισραήλ δεν πρόκειται ποτέ να παραδεχτεί τι έχει προκαλέσει στην Παλαιστίνη.

Δεν αποτελεί έκπληξη ότι ο σούπερ-σταρ του Λικούντ Μπένζαμιν Νετανιάχου λατρεύει αυτές τις μεθόδους που θυμίζουν Λικούντ. Αποδεικνύει πως η πλειοψηφία της ισραηλινής πολιτικής ελίτ κολυμπάει στο βούρκο του Ζέεφ Ζαμποτίνσκι, ενός σιωνιστή που συμπαθούσε τον φασισμό στην Ευρώπη του 1930. Η αντιμετώπιση των παλαιστινίων κουβαλάει όλα τα στοιχεία του φασισμού: ριζοσπαστικός (ισραηλιτικός) εθνικισμός· ρατσισμός (η δαιμονοποίηση των παλαιστινίων ως κατώτερη ράτσα)· αποικιοκρατία· επεκτατισμός (ο στόχος του ισραήλ)· μια ροπή προς την στρατιωτική δικτατορία (ο προτιμούμενος τρόπος κυριαρχίας πάνω στους παλαιστίνιους)· και καθολική κι αδιαφοροποίητη περιφρόνηση των (αράβων) φτωχών.

Όσο η ειρήνη κι η ασφάλεια για το ισραήλ είναι δίκαιοι στόχοι, άλλο τόσο η αποικιοποίηση και η στυγνή καταπίεση της «φιλικής» Δυτικής Όχθης και της «εχθρικής» Γάζα δεν είναι παρά φασισμός. [...]

Στείλτε με στο γκούλαγκ μου

Ο πλανήτης Γάζα μπορεί να είναι το δικό μας σημερινό Κονγκό - η καρδιά του σκότους, ειδικά όταν συνδυάζεται με την άλλη καρδιά του σκότους, το Ιράκ. Καμία σχέση δεν έχει το «κορεάτικο μοντέλο» με το Ιράκ, παρόλη την προσπάθεια των ηπα να συντηρήσουν μια αλυσίδα μόνιμων βάσεων στη Μεσοποταμία.

Η λογική των ηπα στο Ιράκ είναι ένας καθαρός πλανήτης Γάζα. Ο γάλλος ειδικός στη γεωπολιτική Αλέν Ζοξέ, στο βιβλίο του «η αυτοκρατορία του χάους», είναι ένας από τους λίγους που έχει καταλάβει ότι η Παλαιστίνη είναι το υπέρτατο ζωντανό εγχειρίδιο καταστολής στις πόλεις - ένα «τεχνικό πείραμα» στα όρια του, με το πεντάγωνο να μελετάει προσεκτικά κάθε του διάσταση (την ανατίναξη κατοικιών, τις στρατιωτικές επιχειρήσεις ακριβείας, τις απαγωγές στόχων, την συλλογική τιμωρία, κτλ...)

Το ισραηλινό τείχος που διαπερνά την «φιλική» Δυτική Όχθη σαν μαχαίρι έχει αναπαραχθεί με τη μορφή πολλών μίνι τειχών στη Βαγδάτη. Όπως οι ένοπλοι ισραηλινοί έποικοι κάνουν τη δική τους εθνοκάθαρση σε αργή κίνηση στην Παλαιστίνη, έτσι και οι μισθοφόροι της blackwater και το σινάφι τους κάνουν την βρώμικη δουλειά στο Ιράκ. Η «φιλική» Φατάχ της Δυτικής Όχθης και η «εχθρική» Χαμάς στη Γάζα αντικατοπτρίζονται στο Ιράκ από τους «καλούς» (τις σουνιτικές φυλές, τα σουνιτικά πολιτικά κόμματα που συνεργάζονται, το ανώτερο ισλαμικό ιρακινό συμβούλιο, τους κούρδους) και τους «κακούς» (τους σουνίτες αντάρτες, την αλ κάιντα της μεσοποταμίας, τον σιιτικό στρατό του μαχντί).

Το Ιράκ είναι στην πραγματικότητα ένας πλανήτης Γάζα σε πλήρη ανάπτυξη. Σύμφωνα με τον βρετανικό στατιστικό οργανισμό ORB, περισσότεροι από 1,2 εκατομμύρια ιρακινοί έχουν πεθάνει βίαια, με τους περισσότερους θανάτους να σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με την κατοχή, από το 2003. Σχεδόν ολόκληρος ο πληθυσμός της Γάζα.

Η τύφλωση είναι επίσης μέρος της λογικής του πλανήτη Γάζα. Τύφλωση των ηπα και του ισραήλ - καθώς και οι δύο δεν μπορούν ν' αποδεχτούν την σκληρή αλήθεια που δείχνει ότι το ισραηλινό κι αμερικάνικο κράτος έχουν σκοτώσει μυριάδες αθώων αράβων. Τύφλωση της «διεθνούς κοινότητας» - αυτής της αντισηπτικής κατασκευής που βασικά σημαίνει οι ηπα και η δυτική ευρώπη. Τύφλωση των αυτοκρατορικών, ανίκανων και διεφθαρμένων αράβων ηγετών. Αλλά ο πραγματικός κόσμος - στη μέση ανατολή, την λατινική αμερική, την αφρική, την ασία, την ρωσία - βλέπει τον πλανήτη Γάζα έτσι όπως ακριβώς είναι. Δεν πρόκειται για την «αλ κάιντα». Δεν πρόκειται για τους «ισλαμο-φασίστες τρομοκράτες». Πρόκειται για τον αγώνα ενάντια στην νέα αποικιοκρατία. Πρόκειται για την εθνική απελευθέρωση. Και πρόκειται - αν εμποδιστεί κάθε πιθανότητα διαλόγου - για την αναπόφευκτη έκρηξη.