Επιστημονικά λέγονται Sturnus Vulgaris - στούρνος ο κοινός. Η λέξη “στούρνος ή “στουρνάρι” σε διάφορα φραστικά στολίσματα (κοινώς: μπινελίκια) σήμαινε κάτι σαν “βλάκας”. Παράξενο, αφού το ψαρόνι (αυτή είναι η κοινή του ονομασία) είναι ένα μάλλον έξυπνο πουλί, τουλάχιστον όταν δεν πέφτει σε ανθρώπινες παγίδες. Έχει την ικανότητα να μιμείται το κελάηδημα διάφορων άλλων πουλιών, τα γαυγίσματα των σκύλων, τα νιαουρίσματα, τα βελάσματα· σε αιχμαλωσία ακόμα και την ανθρώπινη ζωή. Μεταναστευτικό είδος, το καλοκαίρι ζει σε διάφορες περιοχές της ευρώπης, νότιας και βόρειας, αλλά το φθινόπωρο μεταναστεύει σε μεγάλα σμήνη νοτιότερα.
Μας έπιασε φυσιολατρικός καϋμός; Όχι. Σμήνη ψαρονιών (θεωρούνται μεγάλη απειλή για τα αεροπλάνα) κατευθύνονται το φθινόπωρο, μεταξύ άλλων περιοχών, και στο βόρειο ιράκ. Εκεί που τώρα πετούν (όχι πολύ συχνά είν’ η αλήθεια) πολεμικά της πρωτοκοσμικής συμμαχίας κατά του φθονερού χαλιφάτου. Στα μέρη του ιρακινού ξεχειμωνιάσματος των ψαρονιών πληβείοι “κυνηγοί” βγάζουν μεροκάματο για κανά δυο μήνες στήνοντας παγίδες (δίκτυα) στα ψαρόνια. Τα πουλάνε ζωντανά στις αγορές - θεωρούνται καλός μεζές.
Αλλά έχει δημιουργηθεί από χρόνια μια διαφορετική παράδοση. Τα περισσότερα ψαρόνια δεν καταλήγουν σε κατσαρόλες. Απελευθερώνονται. Διάφοροι αγοράζουν πέντε ή δέκα τη φορά για να τα αφήσουν ελεύθερα. Είναι (λένε) για την καλή τους τύχη (των γενναιόδωρων) ή ακόμα και σαν ένδειξη θρησκευτικής πίστης. Το παράδοξο είναι ότι οι ελευθερωτές δεν έχουν καμία κακία για κυνηγούς ή τους δεσμοφύλακες.
Οπότε τα απελευθερωμένα ψαρόνια ξαναγυρίζουν στα σμήνη τους, ίσως για να ξαναπαγιδευτούν αργότερα. Κάπως έτσι όμως, ίσως μετά από λίγα χρόνια, τα όχι και τόσο χαζά ψαρόνια θα έχουν αναπτύξει μια επίγνωση κινδύνου όταν κατηφορίζουν προς το βόρειο ιράκ. Προς το παρόν αυτήν την επίγνωση την έχουν λόγω των βομβαρδισμών (κατά του χαλιφάτου) - ή έτσι υποστηρίζουν οι κυνηγοί τους: έχουν λιγοστέψει αισθητά. Μπορεί, πράγματι, να φταίνε τα αμερικανικά βομβαρδιστικά. Ή μπορεί απλά τα ψαρόνια να μαθαίνουν ήδη ότι εκεί μπορεί να μπλέξεις (κυριολεκτικά). Ώσπου να ξεκαθαριστεί τι συμβαίνει, για τους κούρδους του βόρειου ιράκ, οι αμερικάνοι δεν είναι φονιάδες των λαών, αλλά διώκτες των ψαρονιών.
