Sarajevo
 

 

Sarajevo 59 - 02/2012

 

ο κουφός, ο βλάκας, κι ο στημένος

Στις 17 Γενάρη η “εβδομαδιαία πολιτική / σατιρική / αποκαλυπτική εφημερίδα το ποντίκι δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ με τίτλο “το κτήνος μας θέλει κρέας για κανόνια”, αναδημοσιεύοντας αποσπάσματα μιας υποτιθέμενης συνέντευξης του υπερήλικα Χένρι Κίσσιγκερ. Με αναφερόμενη (εκ μέρους της ελληνικής εφημερίδας) πηγή / προέλευση την βρεταννική ιστοσελίδα “daily squib”. Σ’ αυτή την δημοσίευση, με τίτλο “αν δεν ακούς τα τύμπανα του πολέμου θα πρέπει αν είσαι κουφός”, ο 89χρονος Κίσσιγκερ εμφανίζεται να προβλέπει (με εφηβικό πάθος, είν’ η αλήθεια) ότι οι ηπα θα κατακτήσουν όπου νάναι τον κόσμο, αφού “ο επικείμενος πόλεμος θα είναι τόσο σκληρός, που μόνο μια υπερδύναμη μπορεί να κερδίσει, κι αυτή θα είμαστε εμείς”... ‘Αλλα αποσπάσματα είναι ακατάλυπτα, ενώ υπάρχουν και ανακρίβειες που βγάζουν μάτι - ακόμα κι αν τις λέει ένας χουφταλο-αμερικάνος, που όμως δεν παύει να είναι απ’ τους θεωρούμενους “καλά ενημερωμένους”.
Όλα καλά, λοιπόν, για το “αριστερών τάσεων” ποντίκι. Και το δημοσιογραφικό του καθήκον έπραξε, και την τρομολαγνεία εξυπηρέτησε, και έδωσε τροφή στην σκουπιδοφάγα blogόσφαιρα, που αναπαρήγαγε την αποκάλυψη των χασάπικων προβλέψεων ενός αμερικάνου ειδικού - και τι ειδικού! Εννοείται ότι κανένας από τους πρόθυμους, ξεκινώντας απ’ την ίδια την ελληνική εφημερίδα, δεν έκανε τον κόπο να ψάξει το “πρωτότυπο” της συνέντευξης, και να διερευνήσει το ποιόν της ιστοσελίδας daily squib. Όχι με τίποτα ντετέκτιβ, απλά ψάχνοντας στον κυβερνοχώρο.
Όπως ίσως υποψιάζεστε απ’ τους προηγούμενους υπαινιγμούς μας, οι προφητείες του Κίσσινγκερ ήταν κατασκευασμένες. Η ιστοσελίδα daily squib δηλώνει για τον εαυτό της ότι είναι μια σοβαρά σατιρική έκδοση και γι’ αυτό θα πρέπει κανείς να την παίρνει στα γαμημένα σοβαρά.
Εν τω μεταξύ είναι πιθανό ότι ο συντάκτης / συνεργάτης του ποντικιού “τσίμπησε” το κομμάτι όχι απ’ την αγγλική ιστοσελίδα της daily squib, αλλά απ’ την καναδέζικη ιστοσελίδα της Global Research, που πράγματι αναδημοσίευσε την συγκεκριμένη αρμαγεδωνική (υποτιθέμενη) πρόβλεψη του Κίσσιγκερ, αναφέροντας μάλιστα και την πηγή, την daily squib. Μόνο που, επειδή οι διαχειριστές της global research είναι σοβαροί, σαφώς σοβαρότεροι και πιο υπεύθυνοι απ’ το ελληνικό ποντίκι και την ελληνική blogόσφαιρα, φρόντισαν να βάλουν πάνω απ’ την επικεφαλίδα της αναδημοσίευση τις λέξεις “ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΑΤΙΡΙΚΟ”. Αν έγινε έτσι, αν δηλαδή το ποντίκι ψώνισε απ’ την global research, τότε δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι “ξεγελάστηκε”. Μάλλον το ανάποδο έγινε: ξεγέλασε.
Εν τέλει, το όνομα του δήθεν δημοσιογράφου που πήρε την δήθεν συνέντευξη, ήταν μέρος του ονόματος του Κίσσιγκερ! Ο μεν αμερικάνος πρώην υπεξ λέγεται Heinz Alfred Kissinger, ο δε δαιμόνιος ρεπόρτερ που υπέγραφε την αποκλειστικότητα εμφανίστηκε με το όνομα Alfred Heinz.

Και ενώ τα γραπτά μένουν, δυο μέρες μετά την δημοσίευση και την κυκλοφορία του χάρτινου ποντικιού, στις 19 Γενάρη, ύστερα απ’ το ξεφώνημα των ίδιων των ηλεκτρονικών αναγνωστών του (που έψαξαν στοιχειωδώς το θέμα), η εφημερίδα δημοσίευσε (στο νήμα των αναγνωστών) την εξής συγγνώμη:
Το “Π” ατυχώς, δελεάστηκε από το τυράκι των θεωριών συνωμοσίας και δεν είδε τη φάκα της παραπληροφόρησης. Έτσι πιάστηκε κι αυτό στο γρανάζι της μεταφοράς και αναπαραγωγής μιας κατασκευασμένης συνέντευξης του Κίσινγκερ. Ζητά συγνώμη για την απροσεξία του και υπόσχεται ότι θα είναι ακόμη περισσότερο σχολαστικό..
Το “Π” με την ευκαιρία ευχαριστεί τους αναγνώστες οι οποίοι δε “τσίμπησαν” με αυτή τη διαδικτυακή “πλάκα” και φρόντισαν με τα μηνύματά τους να το βγάλουν από τη φάκα, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η πραγματική δύναμη ενός Μέσου Ενημέρωσης, είναι το κοινό του.
Ούτε γάτα ούτε ζημιά λοιπόν; Όχι ακριβώς.
Κατ’ αρχήν επειδή εάν η “διαδικτυακή πλάκα” αφορούσε κάτι άλλο, ή εάν οι αρμαγεδωνικές φιλοαμερικανικές προβλέψεις είχαν αποδοθεί σε κάποιον άλλον μούρη αμερικάνο, τότε είναι πιθανό ότι οι συντάκτες / εκδότες του αριστερού “π” δεν θα τσίμπαγαν τόσο αβασάνιστα. Δεύτερον, γιατί στη λειτουργία των θεωριών συνωμοσίας (μέσα στο μυαλό εκείνων που τις υιοθετούν) οι εκ των υστέρων διαψεύσεις μπορεί να μην έχουν και καμία σημασία. Απόδειξη άλλες ατάκες που έχουν αποδοθεί επίσης στον τρισκατάρατο Κίσσινγκερ, για το “πως θα κτυπηθούν οι απείθαρχοι έλληνες”, που ζουν και βασιλεύουν, παρότι έχουν διαψευστεί και ξαναδιαψευστεί με κάθε δυνατό τρόπο. Τρίτον, επειδή τα συγκεκριμένα δήθεν αποσπάσματα δεν αποκάλυπταν καμία “συνωμοσία” - ήταν, αντίθετα, κομμένα και ραμμένα στα μέτρα του εντυπωσιασμού και της τρομολαγνείας. Τέταρτο, επειδή η “παραπληροφόρηση” δεν περιορίζεται καθόλου στο να διαδίδει κανείς πλαστές ειδήσεις: θα μπορούσε ένας ισραηλινός Κίσσινγκερ, για παράδειγμα, να τα έχει πει αυτά τα φοβερά και ακόμα χειρότερα, σαν μέρος του ψυχολογικού πολέμου που διεξάγουν τα κράτη. Θα ήταν παραπληροφόρηση η αναμετάδοσή τους χωρίς ισχυρές κριτικές υποδείξεις για τον ρόλο και την μεθοδολογία του ψυχολογικού πολέμου...
Αυτό είναι που, κυρίως, αναβλύζει απ’ την συγκεκριμένη δημοσίευση - που την παίρνουμε σαν παράδειγμα. Ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός πράγματι οξύνεται εδώ και μια δεκαετία το λιγότερο. Το ενδεχόμενο της κλιμάκωσης αυτού του ανταγωνισμού, με μορφές μη προβλέψιμες μεν αλλά με στόχους εύκολα αντιληπτούς, σε κάτι που θα ονομαστεί πιο επίσημα “παγκόσμιος πόλεμος” (η δική μας άποψη ότι αυτός ο 4ος παγκόσμιος συμβαίνει ήδη...) δεν μπορεί να αποκλειστεί καθόλου - το αντίθετο. Ωστόσο, ακόμα και στις τωρινές συνθήκες, οι ηπα δεν είναι το μοναδικό “απόλυτο κακό”.
Η διάχυση, λοιπόν, στοιχείων και μεθόδων απ’ τους ψυχολογικούς πολέμους που διεξάγουν τα αφεντικά, σε συνδυασμό με τις διάφορες παραλλαγές “πατριωτικών γραμμών” (και το ποντίκι είναι η περίπτωση συνηγόρου τέτοιων), συγκαλύπτουν και ενισχύουν διάφορους ιμπεριαλισμούς. Εν προκειμένω, εδώ που βρισκόμαστε, τον ελληνικό. Που μπορεί να είναι λαβωμένος και να καταρρέει με την μορφή banks, δεν έχει όμως εξαντλήσει όλες του τις δυνατότητες. Και, κυρίως, προσπαθεί τώρα να ανασυγκροτήσει τα εσωτερικά του στηρίγματα, και να βγάλει απ’ τα ερείπια την απαραίτητη για το μέλλον του δόση “εθνικής ενότητας”.
Η δημοσίευση και ιδεολογική αξιοποίηση της υποτιθέμενης συνέντευξης του Κίσσιγκερ ανήκει κατά ένα μέρος μόνο στην περίπτωση “πέσαμε θύματα παραπληροφόρησης”, πιαστήκαμε στην φάκα από απροσεξία... Στο μεγαλύτερο μέρος της ανήκει στην ψυχοπολεμική συντήρηση και ενίσχυση της κοινωνικής ειρήνης (και της προλεταριακής συνθηκολόγησης) έναντι “εξωτερικών κινδύνων” - στην ίδια κατηγορία, δηλαδή, με τις “τρόικες” και τα λοιπά. Ανήκει, λέμε, στη συνειδητή προβοκάτσια. Άλλωστε, ο τίτλος στο εξώφυλλο του συγκεκριμένου φύλλου του ποντικιού που παρέπεμπε στο εσωτερικό δημοσίευμα, δεν αφήνει (σε τύπους σαν εμάς) καμία αμφιβολία γι’ αυτήν την πολιτικο-ιδεολογική διαχείριση και πρόθεση: Κίσινγκερ, ο “χασάπης” της Κύπρου μας θέλει “κρέας για κανόνια”. Το γνωστό παραμυθάκι περί “αλλότριων χασάπηδων” - μην ξεχνιόμαστε.

 
       

Sarajevo