τα κλειδία του ασύλου

Άλλοι σύντροφοι και συντρόφισσες έχουν περισσότερα να πουν για την τυπική κατάργηση του (πανεπιστημιακού) ασύλου.  Εμείς εδώ χρωστάμε μόνο μια υπενθύμιση.
Θυμάται άραγε κανείς τι έγινε το απόγευμα και το βράδυ της 27ης του περασμένου Γενάρη; Όχι - δεν είναι απ’ τις “ηρωϊκές ημερομηνίες” που καδράρονται. Μιλάμε για την μέρα που κάποιοι, συγκεκριμένοι από πολιτική άποψη πούλησαν μερικές εκατοντάδες μετανάστες και το “πανεπιστημιακό άσυλο”, στη Νομική. Για εκείνους που κοινωνικά και ταξικά αυτό το περιβόητο “άσυλο” είχε ακόμα μια κάποια αξία, τους μόνους για τους οποίους θα μπορούσε να έχει αξία, γι’ αυτούς άσυλο ΔΕΝ ΥΠΗΡXE - όχι μόνο επειδή έτσι το απαίτησε το κράτος, αλλά επειδή σ’ αυτό έβαλαν την υπογραφή τους οι “συμπαραστάτες” τους (παρότι τους είχαν ουσιαστικά καλέσει στο συγκεκριμένο πανεπιστημιακό κτίριο).
Θυμάστε ίσως την λύσσα μας για εκείνη την προδοσία; “Περιθωριακοί” και συστηματικά συκοφαντημένοι είμαστε, σαν οργανωμένη αυτονομία - το ξέρουμε· αλλά το βλέπαμε το κακό με δρασκελιές να πλησιάζει, και καταλαβαίναμε πόσο βαριά ήταν εκείνη η προδοσία (απ’ τις διάφορες οργανώσεις αλλά και απ’ το περιβόητο “φοιτητικό κίνημα”) όχι μόνο σε ό,τι έχει σχέση με τους μετανάστες προλετάριους, αλλά και σε σχέση με την κατάκτηση απ’ το σύμπλεγμα της ασφάλειας (και την ιδεολογία του) όλο και περισσότερων χώρων και χρόνων, ακόμα και χωρίς τυπική αφορμή· σαν προέκταση και εμπέδωση της “διαρκούς κατάστασης έκτακτης ανάγκης” όπως σημείωσαν οι σύντροφοι του περιοδικού barricada.
Τελειώναμε τότε (Sarajevo νο 48, Φλεβάρης 2011) με λέξεις την συγκρατημένη οργή μας γράφοντας:

... Όταν οι μετανάστες  θα έχουν μεταστεγαστεί (τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει), το επίσημο φασιστικό κράτος θα τρίβει τα χέρια του: "προστάτεψε το άσυλο”, άλλη μια φορά! Ποιός; Οι φασιστοπρυτάνεις, το υπουργείο δημόσιας τάξης, οι φασιστοδημοσιογράφοι, οι φασιστοπολιτικοί, “προστάτεψαν το άσυλο”!!! Σε βάρος αυτών που ... θα γίνονταν “υγειονομική απειλή” αν παρέμεναν δίπλα σε φοιτητές - που - δίνουν - εξετάσεις...
Εκείνο το απόγευμα η “καρδιά” αυτού του ζητήματος που λέγεται “πανεπιστημιακό άσυλο” κτύπησε ξανά δυνατά μετά από πάρα πολλά χρόνια... Δεν είχε να κάνει με “μπαχαλάκηδες”, δεν είχε να κάνει με την παραφορά της μητρόπολης, δεν είχε να κάνει με τα “στενά μας συμφέροντα” ούτε με αυτοπαγίδευση... Είχε να κάνει με εκείνα τα “εξωπανεπιστημιακά στοιχεία” που θεωρούνται και “εξωκοινωνικά στοιχεία”, και λέγονται πολυεθνικό προλεταριάτο...

Εκείνο το βράδυ μετρήθηκαν εχθροί και φίλοι... Εκείνο το βράδυ το μεν “φοιτητικό κίνημα” έξυνε τ’ αχαμνά του σφυρίζοντας αδιάφορα, οι δε ποικιλώνυμες “πολιτικές ηγεσίες του” διέπρεπαν άλλες σε ασκήσεις αδιαφορίας και άλλες στο εμπόριο μεσολαβήσεων... Εκείνο το βράδυ πολλοί έδωσαν για τελευταία φορά τα κλειδιά του περιβόητου “πανεπιστημιακού ασύλου” στο καθεστώς, χωρίς αυτό να χρειαστεί να τσαλακώσει ούτε μια τρίχα του... Και εισέπραξαν ένα βαθύ, φιδίσιο “ευχαριστώ”.