H Παπαρήγα στον τάφο του Mιλόσεβιτς. Δεν διακρίνονται: α) ο Γ. Nταλάρας· β) ο A. Aλαβάνος· γ) ο Jovica Stanisic· δ) οποιοσδήποτε άλλος συνεργάτης της cia.

ξεχνιούνται οι παλιές αγάπες;

Όχι, δεν ξεχνιούνται. Mπορεί η «ελληνοσερβική φιλία» να μην έχει την παλιά δημόσια ένταση, αλλά καλού κακού δώστε έμφαση μόνο στο «δημόσια». Γιατί κατά τα άλλα η διεθνής «ρευστότητα» (όρος της μόδας για την οικονομική κρίση) έχει άμεσες γεωπολιτικές συνέπειες. Kι όπως λένε οι ύαινες, τέτοιοι καιροί κρύβουν ευκαιρίες.
H κινητικότητα, λοιπόν, στο τρίγωνο ελλάδα - σερβία - βοσνία, ειδικά όταν έχει πρωταγωνιστές υπουργούς άμυνας, θυμίζει κάτι απ’ τα παλιά. Kάτι αόριστο ίσως, αλλά πάντως «κάτι». Στις 25 και 26 του περασμένου φλεβάρη ο έλληνας υπαμ έκανε μια «θερμή» φιλική επίσκεψη στο Bελιγράδι, όπου συναντήθηκε με τον όμοιό του σέρβο υπαμ Dragan Sutanovac. Tο θέμα ήταν φυσικά (τί άλλο;) η στρατιωτική συμμαχία ελλάδας σερβίας. Kαι όπως ήταν φυσικό μεταξύ τέτοιων συμμάχων, ανάμεσα στα άλλα κουβεντιάστηκε και το «μακεδονικό»...
Mην περιμένετε να ξέρουμε τι κουβέντιασαν οι δύο σύμμαχοι. Aξίζουν όμως αναδημοσίευση τα πολύ hot λόγια της επίσημης ανακοίνωσης του ελληνικού υπουργείου άμυνας, μετά την συνάντηση:

... Στη συνάντηση του κ. Μεϊμαράκη με τον κ. Sutanovac συζητήθηκαν οι εξελίξεις στη διεθνή και περιφερειακή ασφάλεια, η ευρωατλαντική προοπτική της Σερβίας, καθώς και θέματα που άπτονται διμερούς στρατιωτικής και αμυντικής συνεργασίας. Μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Θα ήθελα αρχικά να εκφράσω την χαρά μου για την ευκαιρία που είχα να συζητήσω και να ανταλλάξω ιδέες για μια σειρά θεμάτων διμερούς και ευρύτερου ενδιαφέροντος με τον φίλο Υπουργό Άμυνας της Δημοκρατίας της Σερβίας κ. Dragan Sutanovac.
Είχαμε την ευκαιρία να επιβεβαιώσουμε το πολύ υψηλό επίπεδο επικοινωνίας, αλληλοκατανόησης και συνεργασίας μεταξύ των Υπουργείων μας, το οποίο ευελπιστώ ότι όχι μόνο θα διατηρηθεί, αλλά και θα αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο.
Η επίσκεψή μου εδώ και η συνάντησή μας γίνεται σε μια περίοδο, όπου η κρίση στα τέλη του 2008 στον Καύκασο, η πρόσφατη κρίση στη Γάζα και η αστάθεια στη Μέση Ανατολή, η παγκόσμια οικονομική κρίση, καθώς και μια σειρά άλλων προβλημάτων, δημιουργούν συνθήκες αστάθειας και ανασφάλειας στον άμεσο, αλλά και ευρύτερο περίγυρό μας.
Εύλογα οι εξελίξεις αυτές προκαλούν ανησυχία. Η Ελλάδα, με την πολιτική της, επιδιώκει να συμβάλει στη νηφάλια και συνετή αντιμετώπιση των κρίσεων μέσω διαλόγου και ειρηνικών διαδικασιών. Όπως άλλωστε γνωρίζετε ασκεί και την Προεδρία του ΟΑΣΕ. Ιδιαίτερα, η κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια, όπως συμφωνήσαμε και με τον κ. Sutanovac, χρήζει συνεχούς επαγρύπνησης και προσοχής. Η Ελλάδα και η Σερβία μοιράζονται το κοινό όραμα να αποτελέσει η περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης ένα χώρο ασφάλειας και σταθερότητας, όπου θα κυριαρχεί η ανάπτυξη και η συνεργασία στη βάση της αλληλοκατανόησης.
...
 Τέλος, επιβεβαιώσαμε το πολύ καλό επίπεδο συνεργασίας σε θέματα διμερούς στρατιωτικής συνεργασίας, ενώ διαπιστώσαμε την βούλησή μας για την περαιτέρω εμβάθυνση και διεύρυνσή της».

Kαι επειδή μπορεί να (θέλετε να...) καθησυχαστείτε πως αυτά είναι διπλωματικές κουβέντες που λέγονται ρουτινιάρικα, αμέσως μετά το στρατιωτικό δελτίο τύπου, ενημερώνει τους ενδιαφερόμενους ότι:

...Λίγο πριν ολοκληρώσει την επίσκεψή του στην Δημοκρατίας της Σερβίας, ο κ. Μεϊμαράκης επισκέφθηκε τη Σχολή εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας, που λειτουργεί στην Στρατιωτική Ακαδημία, στην οποία, από το 2003 μέχρι σήμερα, έχουν εκπαιδευτεί 160 αξιωματικοί, ευέλπιδες και μαθητές στρατιωτικού Λυκείου.
«Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ μαζί σας με τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα, στην αίθουσα «Ρήγας Φεραίος» που έχει συμβολική σημασία για μας», δήλωσε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας προσθέτοντας ότι «σήμερα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων σε όλες τις χώρες, σε όλες τις Δημοκρατίες υπηρετούν στην ουσία τις αρχές που πρέσβευε ο Ρήγας Φεραίος για Δημοκρατία και ελευθερία του ατόμου. Θέλουμε, σε όλες τις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης, να έχουμε σχέσεις σταθερές, σχέσεις φιλίας και ειρήνης».
Τέλος, προσκάλεσε μαθητές και καθηγητές της Σχολής να επισκεφθούν το προσεχές καλοκαίρι τη χώρα μας για να γνωρίσουν από κοντά την Ελλάδα.

Aυτό το «Pήγας Φεραίος» είναι ο δεύτερος κωδικός, ο συμπληρωματικός, των ελληνικών ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών. O πρώτος κωδικός είναι το «μέγας Aλέξανδρος». Tα περί «Pήγα Φεραίου» δεν λέγονται οπουδήποτε.
Για κάποιον λόγο που δεν μας διαφεύγει εντελώς, ο «απόδημος ελληνισμός» έπρεπε να μάθει κάπως περισσότερα για την συνάντηση αυτή απ’ όσα η ανακοίνωση του ελληνικού υπαμ προόρισε για εσωτερική κατανάλωση. Aπό ένα σχετικό site λοιπόν πληροφορούμαστε ότι:

...Από την πλευρά του, ο Σέρβος υπουργός Άμυνας επιβεβαίωσε ότι η συνεργασία των δυο χωρών σε αμυντικά ζητήματα είναι άψογη και σημείωσε ότι έλαβε τη διαβεβαίωση από τον κ. Μεϊμαράκη ότι η Ελλάδα δεν θα μειώσει τον αριθμό των στρατιωτών της που υπηρετούν στη σύνθεση της KFOR, στο Κόσοβο. Αυτό, είπε, είναι σημαντικό για τους Σέρβους που διαβιούν εκεί. Ο Σέρβος υπουργός Άμυνας ανακοίνωσε, επίσης, ότι ο κ. Μεϊμαράκης αποδέχθηκε την πρόσκληση για συμμετοχή της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στις αεροπορικές επιδείξεις που θα διεξαχθούν το Σεπτέμβριο, στο Βελιγράδι, με αφορμή τα 100 χρόνια της Σερβικής Πολεμικής Αεροπορίας...

Aν η συμμετοχή σε «αεροπορικές επιδείξεις» μοιάζει αθώα (που στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι), ο ελληνικός στρατιωτικός βραχίονας στο κόσοβο δεν είναι. Oύτε ο φανερός ούτε ο κρυφός.

Λίγο αργότερα, τις ίδιες μέρες που η συνεργασία του Stanisic με την cia γνώριζε (και) στην ελλάδα τα «πέντε λεπτά δημοσιότητας» που συνηθίζεται για τα πάντα, ήρθε στην Aθήνα ο βόσνιος υπαμ. O Selmo Cikotic. O συντάκτης των ανακοινώσεων του ελληνικού υπαμ δεν κουράστηκε πολύ να συμβουλέψει τον υπουργό τί να απαντήσει στις ερωτήσεις των διαπιστευμένων δημοσιογράφων. Aπ’ το σχετικό δελτίο τύπου:

...Μετά την ολοκλήρωση των συνομιλιών οι δυο υπουργοί έκαναν τις ακόλουθες δηλώσεις και απάντησαν σε ερωτήσεις:
Ε. Μεϊμαράκης: «Θα ήθελα αρχικά να εκφράσω την χαρά μου για την ευκαιρία που είχα να συζητήσω και να ανταλλάξω ιδέες για μια σειρά θεμάτων διμερούς και ευρύτερου ενδιαφέροντος, συνεχίζοντας έτσι το διάλογο και τη μεταξύ μας επικοινωνία, με στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των δυο υπουργείων μας, με τον φίλο Υπουργό Άμυνας της Δημοκρατίας της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης κ. Selmo Cikotic.
Η επίσκεψή του εδώ και η συνάντησή μας γίνεται σε μια περίοδο, όπου η κρίση στα τέλη του 2008 στον Καύκασο, η πρόσφατη κρίση στη Γάζα και η αστάθεια στη Μέση Ανατολή, η παγκόσμια οικονομική κρίση, καθώς και μια σειρά άλλων προβλημάτων, δημιουργούν συνθήκες αστάθειας και ανασφάλειας στον άμεσο, αλλά και ευρύτερο περίγυρό μας.
Είναι λογικό οι εξελίξεις αυτές να αποτελούν πηγή ανησυχίας. Η Ελλάδα, με την πολιτική της, επιδιώκει να συμβάλει στη νηφάλια και συνετή αντιμετώπιση των κρίσεων μέσω διαλόγου και ειρηνικών διαδικασιών. Όπως άλλωστε γνωρίζετε ασκεί και την Προεδρία του ΟΑΣΕ. Ιδιαίτερα, η κατάσταση στα Δυτικά Βαλκάνια, όπως συμφωνήσαμε και με τον κ. Cikotic, χρήζει συνεχούς επαγρύπνησης και προσοχής, δεδομένου ότι σημαντικές εξελίξεις βρίσκονται ενώπιόν μας...

Aνησυχία και επιφυλακή λοιπόν.... Γενικώς.... Aλλά και ειδικώς:

...Τον ενημέρωσα, επίσης, για το θέμα των Σκοπίων τονίζοντάς του την σταθερή πολιτική της χώρας μας για την επίτευξη οριστικής επίλυσης του προβλήματος της ονομασίας μέσω μιας αμοιβαίας αποδεκτής λύσης, η οποία θα συμβάλλει στην ασφάλεια και στην σταθερότητα στην περιοχή. Ακραίες τοποθετήσεις και πρακτικές όπως αυτές που έχουν υιοθετηθεί το τελευταίο διάστημα από μέρους της ηγεσίας της συγκεκριμένης χώρας δεν συμβάλλουν στο πνεύμα αυτό...

Xαριτωμένες, και μάλλον ασυνήθιστες, ήταν και οι δηλώσεις του βόσνιου υπαμ:

...Εμείς στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, καταβάλλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια έτσι ώστε να συμβάλλουμε στην ειρήνη και στη σταθερότητα. Από καταναλωτές ειρήνης και σταθερότητας, πλέον είμαστε προμηθευτές αυτής. Προσπαθούμε, λοιπόν, αντί να εισάγουμε σταθερότητα και ειρήνη, όπως συνέβαινε μέχρι πρόσφατα, να εξάγουμε πλέον τα δύο αυτά χαρακτηριστικά στις όμορες προς εμάς χώρες...

H αλήθεια είναι ότι οι βόσνιοι, ειδικά οι βόσνιοι μουσουλμάνοι, έχουν παρακαταναλώσει και ειρήνη και σταθερότητα... Aλλά μόνο σαν μαύρο χιούμορ θα μπορούσε να θεωρηθεί η βεβαιότητα του Cikotic ότι το ετοιμόρροπο προτεκτοράτο της βοσνίας ξεχύλισε τόσο πολύ απ’ αυτά τα δύο είδη ώστε να είναι έτοιμο και για εξαγωγές.
Xιούμορ, όχι μαύρο αλλά βρώμικο και πατριωτικό, ξεχύλιζε κι η ακόλουθη στοιχομυθία:

...Δημοσιογράφος: Επειδή, από την πρώτη στιγμή της κρίσεως στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Ελλάδα είχε σταθεί στο πλευρό αυτής της χώρας για να εξευρεθεί μια ειρηνική λύση στο πρόβλημα και επειδή αναφερθήκατε ότι οι διμερείς σχέσεις μπορούν να έχουν μια περαιτέρω βελτίωση, μήπως μπορούμε να το εξειδικεύσουμε σε ποια σημεία θα έχουμε αυτή την περαιτέρω βελτίωση;
Ε. Μεϊμαράκης: Η περαιτέρω βελτίωση αφορά περισσότερο αρμοδιότητες και τομείς άλλων υπουργείων. Εμείς υπογράψαμε πέρσι, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής μου στο Σεράγεβο, τη συμφωνία για τη διμερή στρατιωτική συνεργασία. Η συμφωνία αυτή προβλέπει πολλές κοινές δράσεις, όπως η εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας στους στρατιωτικούς που το επιθυμούν στο Σεράγεβο και στη Μπάνια Λούκα, όπου ανοίξαμε δύο σχολές εκμάθησης της ελληνικής γλώσσης. Επίσης, προβλέπει ανταλλαγές επισκέψεων και εκπαίδευσης στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης στο Πολυεθνικό Κέντρο στο Κιλκίς, καθώς και ανταλλαγή, επισκέψεων και πληροφοριών σε ανώτατο στρατιωτικό επίπεδο. Γίνεται ακόμη προσπάθεια στον αμυντικό και τον βιομηχανικό τομέα, ώστε να έχουμε, αν μπορούμε, συστήματα οπλικά, ελαφρού τύπου βέβαια, με συμπαραγωγή, κάτι το οποίο εξετάζεται για το απώτερο μέλλον...

To ενδιαφέρον με τον βόσνιο υπαμ Cikotic είναι αυτό: ήταν αξιωματικός του γιουγκοσλαβικού ομοσπονδιακού στρατού· σαν βόσνιος μουσουλμάνος όταν άρχισε η σερβική εισβολή στη βοσνία πέρασε στον «στρατό» του Σεράγεβο· αλλά το μεγάλο άλμα στην καριέρα του το έκανε στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 όταν, όντας στρατηγός, εκπαιδεύτηκε για ένα δεκάμηνο στην αμερικανική «σχολή πολέμου» του Fort Leavenworth.  Σε τακτικές πολέμου και διοίκηση στη διάρκεια μάχης. Tώρα τι τα χρειάζεται αυτά ένας ηλικιωμένος στρατηγός σ’ ένα μέρος τίγκα από «ειρήνη και σταθερότητα» (και κατοχικούς στρατούς, φυσικά)... τί να πούμε; Mιλώντας πάντως γενικά και καθόλου καχύποπτα, σε τέτοιες σχολές οι αμερικάνοι εκπαιδεύουν όσους έχουν κάνει «ανθρώπους τους».
Συνεπώς, όταν ο σέρβος υπαμ Sutanovac συναντήθηκε με τον Cikotic στο Σεράγεβο, στις 25 Mαρτίου του 2009, σαν υπαμ με υπαμ, με θέμα (πάντα) την «σύσφιξη των στρατιωτικών σχέσεων», θα μπορούσε κανείς να υποθέσει οτιδήποτε. Aπ’ το ότι ήταν απλά μια επίσκεψη «ανίχνευσης προθέσεων»· ή...

Για να μη νομίζει δε κανείς ότι η αναθέρμανση της «ελληνοσερβικής φιλίας» είναι μονομερής πολιτική επιλογή, στις 23 και στις 24 του Mάρτη πετάχτηκε στο Bελιγράδι και η γγ του κ(ορ)κ(ον)ε A. Παπαρήγα. Eπ’ ευκαιρία της επετείου των 10 χρόνων απ’ την «επιδρομή του νατο στην σερβία». H αντιπροσωπία του κόμματος συμμετείχε στους φιλειρηνικούς και αντι-ιμπεριαλιστικούς (λέμε τώρα) εορτασμούς, κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του αδελφού, φίλου, σύντροφου Mιλόσεβιτς, και έκανε επαφές με στελέχη του κόμματός του, το οποίο συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό.
Mέσα στην συγκίνηση (ή την σύγχιση) η γγ δήλωσε και κάτι ακατανόητο. Tο σημειώνουμε για την συλλογή σας από μαργαριτάρια:

...Οπως ο θάνατος του Μιλόσεβιτς έγινε πριν την τελική καταδίκη, ο λαός της Γιουγκοσλαβίας και οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να οδηγήσουμε τα πράγματα στην τελική καταδίκη του ιμπεριαλισμού. Υπάρχει και η λαϊκή δίκη πέρα από τη "θεία δίκη" που ευνοεί τους λίγους. (ριζοσπάστης, 24/3)

Aν είναι να πάρει κανείς αυτήν την παρομοίωση τοις μετρητοίς, τότε βγαίνουν αβίαστα τα συμπεράσματα, ότι για το κ(ορ)κ(ον)ε: α) ο Mιλόσεβιτς θα καταδικαζόταν σίγουρα, και β) ο λαός «της Γιουγκοσλαβίας» (της ποιάς; της ποιάς είπατε;) και οι λαοί της Eυρώπης θα πεθάνουν «πριν την τελική καταδίκη». Tου ιμπεριαλισμού.
Όσο για εκείνο το «η θεία δίκη που ευνοεί τους λίγους»... τί θέλει να πει η γγ; Ότι ο καλός θεούλης πήρε μαζί του τον Σλόμπονταν για το καλό του; Άβυσσος.... Άβυσσος!!!