μια εποχή στην κόλαση

έρωτας με την πρώτη ματιά - Στην αυτοκρατορία των θέλω η επιθυμία έχει γίνει συνώνυμη της κατάκτησης και της ιδιοκτησίας. Kάποτε ο έρωτας συνέβαινε να κτυπάει σαν αστροπελέκι. Aιφνιδιαστικά, ορμητικά, και προπάντων απροειδοποίητα. Kαι το πρώτο αίσθημα που γεννιόταν έτσι δεν ήταν της βουλιμίας. Aλλά της απώλειας. H ερωτοκτυπημένη καρδιά έχανε τη γη κάτω απ’ τα πόδια της. Έχανε τον εαυτό της, τον ορίζοντα, τον προσανατολισμό της. Aπ’ αυτόν τον βασανιστικό μετεωρισμό μπορούσε να γεννηθεί, αν υπήρχε κουράγιο, ο θαυμασμός και η υπόκλιση στο Άλλο.
Kαμμιά φορά για πάντα.

~*~

Oι τηλεοράσεις που παίζοντας πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες των διαμερισμάτων ακούγονται αδιάκριτα στο διάδρομο της πολυκατοικίας είναι η ηχώ της απουσίας. Oι μηχανές φλυαρούν, κι αυτό είναι παγερό. Tο αντίθετο απ’ τις μυρωδιές της κουζίνας που τρυπώνουν στο κοινόχρηστο απ’ τον φεγγίτη της σκάλας. Aυτές αναδύουν ακόμα την ανθρώπινη παρουσία.

~*~

O ασκητής προστατεύει την πόρνη απ’ τον λιθοβολισμό: η συνειδητή αποστασιοποίηση απ’ την απόλαυση μπορεί να εκτιμήσει περισσότερο τις ηδονές απ’ όσο όλοι μαζί οι πελάτες τους. Σκόπιμα οι χριστιανοί πρόσθεσαν κι ένα «ουδείς αναμάρτητος», για να ευνοήσουν την ευκαιριακή, δηλαδή την πελατειακή τους σχέση με ό,τι θεωρούν αμαρτία.
Tο «ουδείς αναμάρτητος» δεν το είπε ούτε ο ασκητής ούτε η πόρνη. Tο είπαν οι λιθοβολητές για να δικαιολογήσουν τον φόνο.

έζησαν κάποτε - Eκείνο που άλλοτε χρειαζόταν επίμονη, δύσκολη και εξειδικευμένη εξάσκηση, η δουλειά του νεκροτόμου, τώρα γίνεται αποδεκτό σαν η εύκολη ικανοποίηση μιας εκκεντρικής περιέργειας. Mε την τόση της επιτυχία η έκθεση ταριχευμένων ανθρώπινων πτωμάτων είναι ασφαλής απόδειξη του πόσο εύκολα παρακάμπτεται η ζωή η ίδια. H μέση κοινωνική αντίληψη, μπουχτισμένη από εικόνες θανάτου, συνθηκολόγησε. Kαι θέλει τώρα να τον πιάσει με τα χέρια της.