sarajevo

και η λιβύη “προσφέρεται” για “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας”

Γράφαμε στο προηγούμενο τεύχος (“βόμβες - στο - ψαχνό” α λα γαλλικά):

...Εκείνοι που ρωτούν “τίνος isis;” [σ.σ.: “τίνος isis ήταν οι ισλαμιστές του Παρισιού”...] υποδεικνύουν και την απάντηση: της λιβύης! Η σε εμφύλιο ευρισκόμενη λιβυκή επικράτεια είναι ένα γερό “καυτό σημείο” για διάφορους ειμπεριαλισμούς, ευρωπασϊκούς και τον αμερικανικό (αλλά και τον αιγυπτιακό). Κι εκείνο που “ακούγεται” για την λιβυκή περίπτωση είναι ότι η “αντιτρομοκρατική εκστρατεία” εκεί θα πρέπει να γίνει και με “αρβύλες στο χώμα”...
Αυτά ακούγονται προς τα παρόν σαν “λόγια”. Όμως έχουμε ήδη ένα συμπέρασμα. Ο “αντιτρομοκρατικός πόλεμος” από αντι-αλ Κάιντα έγινε αντι-isis  κι αυτό είναι το γενικό, κοινό κωδικό όνομα, όλων των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων στην αφρική και στη μέση ανατολή. Όμως ανάλογα που θέλει ο καθένας να σημαδέψει ειδικά “διαλέγει” και τον “ανάλογο isis”.
Αυτό το κάνει ήδη ο γαλλικός ιμπεριαλισμός, στην υποσαχάρια αφρική. Το ερώτημα είναι αν θα θελήσει να το κάνει και για την βόρεια αφρική και, κυρίως, αν θα χρειαστεί να “ματώσει” (σχετικά πάντα), ας πούμε όπως οι αμερικάνοι στην εισβολή στο ιράκ. Αν όντως επίκειται χερσαία εισβολή γαλλικού στρατού στη λιβύη, για να αντιμετωπιστεί “η τρομοκρατία του isis”, μια σφαγή σαν αυτή της 13ης Νοέμβρη θα έχει βρει τον ολοκληρωμένο ρόλο της.
...
Η λιβύη ενδιαφέρει, φυσικά, και τον ιταλικό ιμπεριαλισμό. Δεν θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών... Όμως αν το ενδεχόμενο χερσαίας στρατιωτικής εισβολής “αντιτρομοκρατών” στη λιβύη είναι σοβαρό, κι εφόσον ο ιταλικός στρατός δεν μπορεί να μείνει έξω από μια τέτοια “ευκαιρία”, οι ιταλοί υπήκοοι δεν θα πρέπει να είναι καθόλου ήσυχοι. Οι “βόμβες στο ψαχνό απ’ τους τρομοκράτες του isis” (της λιβύης όμως!) καραδοκούν...

Πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι (που λέει ο λόγος) στις σελίδες αυτές, τα “λόγια” άρχισαν να γίνονται τύμπανα και εμβατήρια. Κατά τον καθεστωτικό guardian μάλιστα η “αντιτρομοκρατική απόβαση” (του αγγλικού στρατού) ήταν να γίνει την πρώτη βδομάδα του Δεκέμβρη· υπό την προϋπόθεση ότι η καινούργια “κυβέρνηση εθνικής ενότητας” της λιβύης θα ζητούσε επίσημα διεθνή “αντιτρομοκρατική” βοήθεια. Αυτή η κυβέρνηση (υποτίθεται ότι) δεν το έχει κάνει ακόμα... Αλλά κατά την ταπεινή μας άποψη ίσως η καθυστέρηση να οφείλεται σε τεχνικούς λόγους. Σε κάθε περίπτωση αυτή η πολύ φρέσκια “κυβέρνηση εθνικής ενότητας” της λιβύης είναι εντελώς αδύναμη, και δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο ούτε να κάνει καπρίτσια σε κανέναν πρωτοκοσμικό ιμπεριαλισμό.
Τι γίνεται, λοιπόν, με τον isis στη λιβύη; Τον Δεκέμβρη που πέρασε ειπώθηκαν απ’ την διεθνή δημαγωγία διάφορα φοβερά και τρομερά που κάνει ο isis εκεί, συμπεριλαμβανομένου του ότι έχει “κλέψει” (από τον κάποτε λιβυκό στρατό...) πολεμικά αεροπλάνα και εκπαιδεύει πιλότους... Η γειτονική τυνησιακή κυβέρνηση κατηγορεί επίσης τον isis για την ανατίναξη ενός μίνιβαν με 12 μέλη της προεδρικής φρουράς, στο κέντρο της Τύνιδας, στις 25 Νοέμβρη. Το βέβαιο είναι ότι ο isis ελέγχει πλήρως την Σύρτη και ότι επεκτείνεται διαρκώς. Λίγο πριν κλείσει η ύλη του τεύχους, στις 2 Γενάρη, ένοπλοι ισλαμιστές στις πόλεις Misrata και Ajdabiya δήλωσαν συστράτευση με τον isis της Σίρτης. Η προσάρτηση της Ajdabiya στην επικράτεια του isis λιβύης φαίνεται ότι θορυβεί ιδιαίτερα τις ιμπεριαλιστικές πρωτεύουσες σε ευρώπη και βόρεια αμερική, εφόσον στην πόλη καταλήγουν αγωγοί πετρελαίου από κοιτάσματα που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της. Ωστόσο πετρέλαια έχει και η Σύρτη.
Ο isis στη λιβύη χαρακτηρίζεται ήδη ανοικτά σαν ο επόμενος “μεγάλος στόχος” της διεθνούς αντιτρομοκρατίας. κατά την επίτροπο εξωτερικών της ε.ε. Federica Mogherini:

.. Στη λιβύη υπάρχει έτοιμο το τέλειο εκρηκτικό μίγμα, και στην περίπτωση που εκραγεί αυτό θα γίνει μπροστά στην πόρτα της ευρώπης...

Κατά τον γάλλο υπ.αμ. Jean-Yves Le Drian:

... Η λιβύη έχει γίνει σταθμός του isis, που του επιτρέπει να εκπαιδεύει και να εξοπλίζει τρομοκράτες, τροφοδοτώντας συγγενείς ομάδες στην αλγερία, στο μάλι, και το boko haram στη νιγηρία...

Τα λόγια δεν είναι μόνο λόγια. Το Λονδίνο έχει ήδη έτοιμες τις μονάδες και τα σέα τους. Το Παρίσι κάνει απ’ τις αρχές Δεκέμβρη αποστολές drones για να εντοπίσει στόχους για βομβαρδισμούς. Έχει συγκεκντρωμένους επίσης 3.000 πεζοναύτες στα λιβυκά σύνορα με τον νίγηρα. (Εκείνο που δεν έχει, προς το παρόν, είναι το καμάρι της, το αεροπλανοφόρο Charles de Gaulle [1Δεν σας έλειψε η αιχμή του δόρατος της γαλλικής απάντησης στη σφαγή στο Παρίσι; Από πότε έχετε να ακούσετε για κοινές γαλλορωσικές αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στη συρία;
Τέλος πάντων. Το Charles de Gaulle έκατσε - δεν έκατσε ένα δεκαήμερο στην άκρη της ανατολικής Μεσογείου. Ψευτοβομβάρδισε από εκεί (το “ψευτό” το εννοούμε...) κι ύστερα έφυγε... Που πήγε; Στον Περσικό. Να κάνει τι; Για να βομβαρδίσει τον isis, όχι όμως της συρίας, αλλά του ιράκ... Μαζί με τους αμερικάνους. Ύμνοι (απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον) για την αμερικανογαλλική “αντιτρομοκρατική” συμμαχία...
Γιατί δεν έκατσε το Charles de Gaulle με τους ρώσους; Ήθελε να αλλάξει οπτική γωνία για να σημαδεύει καλύτερα; Άκουσε ότι θα χαλάσει ο καιρός και πήγε κάπου πιο ζεστά;
(Ίσως αυτό... Η γαλλική καραβανερία έχει μεγάλη παράδοση στην καλοπέραση των ανώτερων κλιμακίων της, απ’ την εποχή των υπογείων με σαμπάνιες, με τα οποία ήταν εξοπλισμένη η “γραμμή Μαζινό” - ούτε που τον πήραν χαμπάρι τον “ελιγμό του Σεντάν”! Έτσι και το πλήρωμα του γαλλικού αεροπλανοφόρου. Με τα κρασιά του, τις φρεσκοζυμωμένες μπαγκέτες... Cool...)
]). Η Ουάσιγκτον έχει στείλει ήδη ομάδες επιλέκτων για “δράση προετοιμασίας πεδίου” - μια απ’ αυτές εντοπίστηκε απ’ τον υποτυπώδη στρατό της “κυβέρνησης εθνικής ενότητας” και αναγκάστηκε να τα μαζέψει και να φύγει. Έχει έτοιμα, επίσης, βομβαρδιστικά, επιθετικά ελικόπτερα και πεζοναύτες στις βάσεις της στην ισπανία και στην ιταλία [2Το αμερικανικό πεντάγωνο έχει κάνει ήδη σποραδικούς “αντιτρομοκρατικούς” βομβαρδισμούς στη λιβύη. Μια φορά τον περασμένο Ιούνη, στην Ajdabiya, και άλλη μία το Νοέμβρη στην Derna.]. Και η Ρώμη; Ο ιταλός υπ.εξ. Paolo Jediloti έκανε στις 27 Δεκέμβρη, σε συνέντευξη του στην καθεστωτική republica, δυσοίωνες προβλέψεις (λες και διαβάζει, κι αυτός, Sarajevo!):

... Οι τζιχαντιστές του ισλαμικού κράτους θα επιχειρήσουν να κτυπήσουν και πάλι... Εργαζόμαστε για την ασφάλεια, χωρίς να μας παραπλανούν...

Σύμφωνα με ένα δημοσίευμα το Λονδίνο παραχωρεί στη Ρώμη, σε ιταλό στρατηγό δηλαδή, την αρχηγία της επιχείρησης. Αλλά θα ικανοποιηθούν οι ανάγκες του ιταλικού ιμπεριαλισμού με λίγο πολύ διακοσμητικές θέσεις στην ιεραρχία όταν άλλοι (άγγλοι, γάλλοι, αμερικάνοι) θα αποφασίζουν επί τόπου;

Sarajevo 102

Περσινοί (αρχές 2015) φόβοι...

Όπως και νάχει, είτε χρειαστεί μια ακόμα “τρομοκρατική ενέργεια” σε ευρωπαϊκό έδαφος (για να πεισθούν οι υπήκοοι για την εκστρατεία στη λιβύη) είτε όχι, όλα είναι έτοιμα. Φυσικά δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάγος για να προβλέψει τι θα συμβεί όταν ξεκινήσει η εισβολή: θα ριζοσπαστικοποιηθούν ακόμα και όχι φανατικοί οπαδοί της ιδεολογίας του isis, κι όχι μόνο στη λιβύη, αλλά και στην αίγυπτο, στην τυνησία, στην αλγερία, στο μαρόκο. Αυτή η αντιτρομοκρατική εκστρατεία είναι η τέλεια συνταγή για να πάρει φωτιά ολόκληρη η βόρεια αφρική [3Έχοντας αυτός που γράφει αυτές τις γραμμές μερικές άμεσες εμπειρίες απ’ τις κοινωνίες της αιγύπτου και (αρκετά πρόσφατα) της τυνησίας, της αλγερίας και του μαρόκου, υποστηρίζει ότι παρά τον συντηρητισμό τους, είναι ακόμα κοινωνίες ζεστές στις ανθρώπινες σχέσεις. Με αληθινά αισθήματα φιλίας, φροντίδας, ενδιαφέροντος για τους άλλους. Είναι, σα να λέμε, “κομπλέ” από συναισθηματική άποψη· δηλαδή ασύμβατες με τις postmodern και υπερτεχνολογικές ψυχρές συντηρητικές νόρμες του καινούργιου καπιταλιστικού παραδείγματος. Όπως ήταν οι σύριοι, οι ιρακινοί, όπως ήταν οι βόσνιοι.
Γι’ αυτό και “πρέπει να καταστραφούν”. Πρέπει να γίνουν ικέτες του ψυχρού και πάντα υπολογισμένου πρωτοκοσμικού ανθρωπισμού, πρέπει να πεθάνουν και να πενθήσουν, πρέπει να παρακαλάνε για λίγα ψίχουλα αξιοπρεπούς μέλλοντος. Πρέπει να ξανα-αποικιοποιοποιηθούν, με “νέους τρόπους”, ακόμα κι αν σ’ αυτούς τους “νέους τρόπους” ο σημαντικότερος είναι το no future του χάους και των βαρώνων του παγκόσμιου οργανωμένου εγκλήματος...
].
Όπως το έθεσε ο γάλλος υπ.αμ. ο isis στη λιβύη είναι “μετάσταση” του isis στη μέση ανατολή. Μεγαλύτερες δόσεις απ’ την “θεραπεία” που δημιούργησαν αυτόν τον “καρκίνο” (ε;) εδώ ή εκεί (δηλαδή ο πρωτοκοσμικός ιμπεριαλισμός και οι διακρατικοί ανταγωνισμοί) θα εξασφαλίσουν ότι θα “απλωθεί” ακόμα περισσότερο.
Αν δεν κάνουμε λάθος, χάρη στις άοκνες πρωτοκοσμικές “αντιτρομοκρατικές” εκστρατείες εδώ και 15 χρόνια, το “χαλιφάτο” (ή πολύ συγγενικές ιδεολογικά οργανώσεις) διεκδικούν πλέον εδάφη (και βρίσκουν εθελοντές) απ’ το αφγανιστάν (όπου ξαφνικά οι ταλιμπάν μπορεί να ξαναγίνουν “καλοί”...) ως το μαρόκο. Μελλοντικά, ίσως, (ποιός ξέρει;) και στα βαλκάνια...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1 - Δεν σας έλειψε η αιχμή του δόρατος της γαλλικής απάντησης στη σφαγή στο Παρίσι; Από πότε έχετε να ακούσετε για κοινές γαλλορωσικές αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις στη συρία;
Τέλος πάντων. Το Charles de Gaulle έκατσε - δεν έκατσε ένα δεκαήμερο στην άκρη της ανατολικής Μεσογείου. Ψευτοβομβάρδισε από εκεί (το “ψευτό” το εννοούμε...) κι ύστερα έφυγε... Που πήγε; Στον Περσικό. Να κάνει τι; Για να βομβαρδίσει τον isis, όχι όμως της συρίας, αλλά του ιράκ... Μαζί με τους αμερικάνους. Ύμνοι (απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον) για την αμερικανογαλλική “αντιτρομοκρατική” συμμαχία...
Γιατί δεν έκατσε το Charles de Gaulle με τους ρώσους; Ήθελε να αλλάξει οπτική γωνία για να σημαδεύει καλύτερα; Άκουσε ότι θα χαλάσει ο καιρός και πήγε κάπου πιο ζεστά;
(Ίσως αυτό... Η γαλλική καραβανερία έχει μεγάλη παράδοση στην καλοπέραση των ανώτερων κλιμακίων της, απ’ την εποχή των υπογείων με σαμπάνιες, με τα οποία ήταν εξοπλισμένη η “γραμμή Μαζινό” - ούτε που τον πήραν χαμπάρι τον “ελιγμό του Σεντάν”! Έτσι και το πλήρωμα του γαλλικού αεροπλανοφόρου. Με τα κρασιά του, τις φρεσκοζυμωμένες μπαγκέτες... Cool...)
[ επιστροφή ]

2 - Το αμερικανικό πεντάγωνο έχει κάνει ήδη σποραδικούς “αντιτρομοκρατικούς” βομβαρδισμούς στη λιβύη. Μια φορά τον περασμένο Ιούνη, στην Ajdabiya, και άλλη μία το Νοέμβρη στην Derna.
[ επιστροφή ]

3 - Έχοντας αυτός που γράφει αυτές τις γραμμές μερικές άμεσες εμπειρίες απ’ τις κοινωνίες της αιγύπτου και (αρκετά πρόσφατα) της τυνησίας, της αλγερίας και του μαρόκου, υποστηρίζει ότι παρά τον συντηρητισμό τους, είναι ακόμα κοινωνίες ζεστές στις ανθρώπινες σχέσεις. Με αληθινά αισθήματα φιλίας, φροντίδας, ενδιαφέροντος για τους άλλους. Είναι, σα να λέμε, “κομπλέ” από συναισθηματική άποψη· δηλαδή ασύμβατες με τις postmodern και υπερτεχνολογικές ψυχρές συντηρητικές νόρμες του καινούργιου καπιταλιστικού παραδείγματος. Όπως ήταν οι σύριοι, οι ιρακινοί, όπως ήταν οι βόσνιοι.
Γι’ αυτό και “πρέπει να καταστραφούν”. Πρέπει να γίνουν ικέτες του ψυχρού και πάντα υπολογισμένου πρωτοκοσμικού ανθρωπισμού, πρέπει να πεθάνουν και να πενθήσουν, πρέπει να παρακαλάνε για λίγα ψίχουλα αξιοπρεπούς μέλλοντος. Πρέπει να ξανα-αποικιοποιοποιηθούν, με “νέους τρόπους”, ακόμα κι αν σ’ αυτούς τους “νέους τρόπους” ο σημαντικότερος είναι το no future του χάους και των βαρώνων του παγκόσμιου οργανωμένου εγκλήματος...
[ επιστροφή ]

κορυφή