Το «έγκλημα» των μεταναστών – και ο θεσμικός «αντιφασισμός»

Δευτέρα 10 Φλεβάρη (00.52) >> Ποιο είναι λοιπόν το πραγματικό «έγκλημα» των μεταναστών / μεταναστριών στα δυτικά κράτη, τέτοιο που «απαιτεί» τον εξοστρακισμό τους;

Το «έγκλημα» αυτό το κατάλαβαν πολύ καλά στο αμερικανικό κράτος απ’ τα τέλη του 19ου αιώνα∙ και προσοχή: επρόκειτο για κοινωνία εξ’ ορισμού μεταναστευτική πια εκείνη την χρονική περίοδο.

Είναι πολιτικό!

Το «έγκλημα» έγκειται στο ότι οι μετανάστες (εργάτες ή/και μικροαστοί) είναι, κατά κάποια τρόπο, «δισυπόστατοι» πολιτικά – όπου με την λέξη “πολιτική” δεν εννοούμε βέβαια το βλακώδες “ψηφίζω ένα κόμμα”, αλλά το αυθεντικό “συμμετέχω στα κοινά”… Συμμετέχουν απ’ την μια μεριά, εφόσον τους επιτρέπεται, στην κοινωνία και στους θεσμούς όπου έχουν μετεγκατασταθεί∙ κι απ’ την άλλη μεριά «η μισή τους καρδιά» (ή ίσως ολόκληρη) βρίσκεται στους τόπους καταγωγής τους. Απ’ αυτή τη θέση παρακολουθούν όσα συμβαίνουν εκεί. Παρακολουθούν οπωσδήποτε όλες εκείνες τις δυσκολίες που υπάρχουν εκεί εξαιτίας των ενεργειών του ενός και του άλλου κράτους εδώ! Έτσι, καθόλου στο σύνολό τους οι μεταναστευτικές κοινότητες αλλά σίγουρα τα πιο ριζοσπαστικά και έντιμα άτομα ανάμεσά τους, εμπλέκονται μετά λόγου γνώσης όχι μόνο στους (εργατικούς) αγώνες του εδώ αλλά και σ’ εκείνους τους πολιτικούς αγώνες εναντίον του ιμπεριαλιστικού εδώ: μιας και είναι σχεδόν αδύνατο να παγιδευτούν στα σχέδια «εθνικής ενότητας» του εδώ αποτελούν μόνιμα διαβρωτικούς παράγοντες, εμπόδια ακόμα και απειλή απέναντι στην σύγχυση ή στον μιλιταρισμό του κάθε φορά μητροπολιτικού εδώ.

Ακόμα κι αν του δόθηκε ελάχιστη προσοχή, αυτό ήταν που συνέβη και στις κινητοποιήσεις συμπαράστασης στην Παλαιστινιακή αντίσταση σ’ όλες τις δυτικές μητροπόλεις τους τελευταίους 15 μήνες. Οπωσδήποτε στις όποιες μεγάλες διαδηλώσεις συμμετείχε και ικανός αριθμός εντόπιων. Αλλά συμμετείχαν σίγουρα και μεγάλες ομάδες μεταναστών, πρώτης, δεύτερης ή τρίτης γενιάς, είτε αραβικής καταγωγής είτε μουσουλμανικού θρησκεύματος. Συνεπώς η επιτάχυνση της αντιμεταναστευτικής βίας (των απελάσεων, των offshore στρατοπέδων συγκέντρωσης, κλπ) οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα εμπόδια που συναντούν οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί «εντός έδρας». Εξ ου και τα ακροδεξιά μορφώματα που φουσκώνουν κρατώντας ψηλά την σημαία «έξω οι ξένοι» όχι μόνο δεν είναι «αντισυστημικά» αλλά, αντίθετα, είναι εκδήλωση των συστημικών αναγκών.

“Έξω οι ξένοι – και οι Άλλοι!” Πώς είπατε; Φασισμός τύπου 1; Όχι βέβαια!!! Φασισμός τύπου 2. Προσέξτε την ημερομηνία: 25 Μάη 2024… Τότε κυβερνούσαν (στο Βερολίνο) οι … “αντιφασίστες”, έτσι δεν είναι;

Με απλά λόγια περιγράφει αυτήν την πραγματικότητα ένα προχθεσινό άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της λιβανέζικης Almayadeen με τίτλο Germany and the antifascist firewall that never was.

Μεταφέρουμε εδώ ένα απόσπασμα:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η ενότητα της πράξης

Δευτέρα 3 Φλεβάρη >> Μια απ’ τις δημαγωγικές προβοκάτσιες των θεοναζί, απαρτχάιντ και όλων των δυτικών υποστηρικτών τους (φανερών περισσότερο ή λιγότερο) είναι πως όταν αναφέρονται στην Παλαιστινιακή αντίσταση (στη Γάζα και όχι μόνο) χρησιμοποιούν το όνομα Hamas. Είναι προβοκατόρικο αυτό για δύο κυρίως λόγους. Πρώτον η λέξη «Hamas» χωρίς οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό προσφέρεται για ελεύθερους (δηλαδή: κατάλληλα καθοδηγούμενους) συνειρμούς περί «βαρβαρότητας», «πρωτογονισμού» κλπ. Και δεύτερον επειδή διαφορετικά θα έπρεπε να χρησιμοποιείται η σωστή περιγραφή (: Παλαιστινιακή αντίσταση) που, φυσικά, «δεν βοηθάει»…

Η πραγματικότητα είναι φυσικά εντελώς αντίθετη. Πολύ πριν την 7η Οκτώβρη του 2023, και για λογαριασμό των προετοιμασιών της «εισβολής του al Aqsa», όλες οι ένοπλες αντιστασιακές οργανώσεις στη Γάζα είχαν συστήσει ένα ενιαίο επιχειρησιακό κέντρο. Και σ’ όλη την διάρκεια του Ολοκαυτώματος στη Γάζα, έδρασαν από κοινού.

Ποιες είναι αυτές οι οργανώσεις;

– Οι ταξιαρχίες Izz ad-Din al-Qassam, ο ένοπλος βραχίονας (του πολιτικού κόμματος) της Hamas, η μεγαλύτερη ανάμεσα στις υπόλοιπες. Δημιουργήθηκαν το 1987, στη διάρκεια της 1ης intifada, και η εκτίμηση του μεγέθους των ταξιαρχιών είναι πάνω από 20.000, ίσως και πάνω από 30.000 ένοπλα μέλη.

– Οι ταξιαρχίες al-Quds, ο ένοπλος βραχίονας (του πολιτικού κινήματος) της ισλαμικής Jihad.

– Οι ταξιαρχίες των Μαρτύρων του al-Aqsa, ο ένοπλος βραχίονας της fatah στη Γάζα, που διασπάστηκε απ’ την υπόλοιπη (καθεστωτική) οργάνωση το 2007 και ακολουθεί από τότε ανεξάρτητη αντιστασιακή πορεία.

– Οι ταξιαρχίες al-Nasser Salah al-Din, ο ένοπλος βραχίονας των Λαϊκών Επιτροπών Αντίστασης, που δημιουργήθηκαν κατά την διάρκεια της 2ης intifada.

– Οι ταξιαρχίες της Παλαιστινιακής Εθνικής Αντίστασης, ο ένοπλος βραχίονας του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Η οργάνωση, μαρξιστική-λενινιστική, είναι παλιά και συμμετείχε στην plo ως τις «συμφωνίες του Όσλο». Ο ένοπλος βραχίονας δημιουργήθηκε το 2000.

– Οι ταξιαρχίες του Μάρτυρα Abu Ali Mustafa, ο ένοπλος βραχίονας του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Επίσης παλιά οργάνωση, επίσης μέλος της plo στο παρελθόν, έδωσε στον ένοπλο βραχίονά της το όνομα του Mustafa Ali al-Zubari, επικεφαλής της οργάνωσης, που δολοφονήθηκε απ’ τον απαρτχάιντ στρατό στη διάρκεια της 2ης intifada.

– Οι ταξιαρχίες των Mujahideen, άλλη μια οργάνωση προερχόμενη απ’ την fatah, απ’ την οποία διασπάστηκε το 2006.

– Οι ταξιαρχίες της Ansar, ο ένοπλος βραχίονας του Κινήματος Παλαιστινιακής Απελευθέρωσης, που δημιουργήθηκε το 2007.

Κάποιος θα πει ότι αυτή η «πολυδιάσπαση» δεν διευκολύνει τον αγώνα. Η εμπειρία των τελευταίων 15 μηνών έδειξε το αντίθετο. Προϊόντα διαφορετικών ιδεολογιών και διαφορετικών ιστορικών συγκυριών και οι 8 αυτές οργανώσεις απέδειξαν στην πράξη ότι δεν διεκδικούν «πολιτική υπεραξία» η μία σε βάρος της άλλης.

Απ’ την άλλη μεριά ποιο ανθρωποφάγο κάθαρμα και πως θα ήταν δυνατόν να παραδεχτεί πως όποιος υποστηρίζει ένα κατοχικό καθεστώς υποστηρίζει κάθε κατοχικό καθεστώς χτες – σήμερα – αύριο∙ και πως η Παλαιστινιακή αντίσταση πέρα από απόλυτα δικαιολογημένη είναι στο σύνολό της λαμπρό υπόδειγμα τιμιότητας, σε μια εποχή που η ατιμία πουλιέται για αρετή;

(Αν ενδιαφέρει: Hamas δεν είναι κάποια λέξη αλλά τα αρχικά του Ḥarakah al-Muqāwamah al-ʾIslāmiyyah, που σημαίνει “ισλαμικό κίνημα αντίστασης”. Παρ’ όλα αυτά στα αραβικά υπάρχει και η λέξη hamas που σημαίνει “δύναμη” ή/και”γενναιότητα”).

Μετανοιωμένο (bot…)

Δευτέρα 3 Φλεβάρη (02.05) >> Φτιάχτηκε για να διαχέει (στα antisocial media και μέσω αυτών) την θεοναζί, απαρτχάιντ προπαγάνδα, με χρήση «τεχνητής νοημοσύνης» και με υλικό άρθρα καθεστωτικών μήντια, όπως η jerusalem post. Όμως το FactFinderAI, ένα bot της ένοπλης μηντιακής εκστρατείας, «κάτι έπαθε». Άρχισε να κατηγορεί το καθεστώς (που θα έπρεπε να υπηρετεί), φτάνοντας ακόμα και να ζητάει «συμπαράσταση για τη Γάζα»! Αν και δεν έφτιαξε πολλά δικά του posts (μόνο 15) πρόλαβε να απαντήσει σε πάνω από 151.000 post άλλων, μερικές φορές «δουλεύοντας εντατικά»!

Ενδιαφέρουσα αυτή η ηλεκτρονική ανταρσία (που εξηγείται: του έπιασαν κουβέντα υπερασπιστές της παλαιστινιακής αντίστασης, και … έμαθε…). Το FactFinderAI κάλεσε το Βερολίνο να ακολουθήσει το παράδειγμα της ιρλανδίας και να αναγνωρίσει Παλαιστινιακό κράτος (!!!)… Παρέπεμψε σε site υποστηρίξης της Γάζα (!!!)…

Κι ακόμα χειρότερα: αποκάλεσε τον ισραηλινό στρατό «λευκούς αποικιοκράτες του απαρτχάιντ ισραήλ» (!!!)… Και απαντώντας σ’ έναν παλαιστίνιο «συνομιλητή» που χαρακτήρισε τον Παρωπίδα (: Blinken) «χασάπη της Γάζα» το FactFinderAI συμπλήρωσε: «Θα μείνει στην ιστορία για τις πράξεις του που προκάλεσαν ανείπωτο πόνο και καταστροφή στη Γάζα» !!!!

Το bot FactFinderAI έδρασε για κάμποσους μήνες το 2024 – αλλά τελικά εντοπίστηκε. Και μπουζουριάστηκε. Ποιος ξέρει τώρα σε ποιο κάτεργο βασανίζουν την «τεχνητή νοημοσύνη» του;

Υπάρχει ωστόσο ένα δίδαγμα – για τους θεοναζί, τους υποστηρικτές τους, τα αφεντικά τους: η «τεχνητή νοημοσύνη» είναι μια χαρά για μαζικούς φόνους στο ψαχνό∙ εκεί το «λάθος» είναι το «σωστό»… Αλλά δεν κάνει για προπαγάνδα. Μπορεί να μπλέξει με κακές παρέες και να βελτιώσει τα «δεδομένα» της…

Παλαιστίνη 1: η «σωστή» (και η … λάθος…) μεριά της ιστορίας

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.53) >> Δείτε παρακαλούμε πρώτα αυτό το video: ένα απ’ τα θεοναζί καθάρματα, ο ραβίνος Avraham Zerbiv, ύστερα από πλήρη υπηρεσία στη γενοκτονία στη Γάζα σε κάποιο λόχο μηχανικού, καμαρώνει με τα κατορθώματά του στο Channel 14:

Δείτε ύστερα αυτό το σύντομο: οι οργανωμένοι οπαδοί της Paris Saint Germain, πριν ξεκινήσει το ματς του champions league με την Manchester City (πριν 5 μέρες) φωνάζουν “Nous sommes tous les enfants de Gaza!” που σημαίνει: είμαστε όλοι τα παιδιά της Γάζα!

Αργούν ακόμα να πολιορκήσουν το Ελιζέ, αλλά πρέπει να το σκεφτούν σύντομα…

Παλαιστίνη 2: η «σωστή» (και η … λάθος…) μεριά της ιστορίας

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.48) >> Αν είστε δύσπιστοι / ες αλλά, ωστόσο, κυλάει ακόμα αίμα και όχι δηλητήριο (όπως είναι η διαταγή…) στις φλέβες σας, δείτε κι αυτό (κι αν το έχετε ήδη δει, ξαναδείτε το): είναι η απελευθέρωση το περασμένο Σάββατο 4 απ’ τους αιχμαλώτους της Παλαιστινιακής αντίστασης:

Ναι, ξέρουμε:

– Όλα αυτά είναι «σκηνοθετημένα»… (Όλα; Αν ναι τότε η παλαιστινιακή αντίσταση είναι… χουλιγουντιανών προδιαγραφών και δυνατοτήτων! Ακόμα και μετά από 15 μήνες … «συντριβής» της!!!…).

– Είναι PR… (Πράγματι! Αλλά γιατί όχι; Υπάρχει κάποιο μονοπώλιο;)

– Οι αιχμάλωτες που χαιρετούν εγκάρδια το πλήθος των Παλαιστίνιων-που-επέζησαν ως τώρα απ’ την γενοκτονία πάσχουν απ’ το «σύνδρομο της Στοκχόλμης»… (Ίσως).

Αλλά αναρωτηθείτε: οι Άρχοντες του Θεάματος, στο απαρτχάιντ θεοναζί καθεστώς, οργάνωσαν μήπως μια παρόμοια «τελετή παράδοσης» υπέρ τους; Ή μήπως το αφεντικό τους, η δυτική μητρόπολη και κληρονόμος του κανιβαλισμού, η Ουάσιγκτον, έκανε κάτι παρόμοιο για τους ελάχιστους που απελευθερώνει κατά καιρούς απ’ το κάτεργο του Guantanamo, έτσι, για να δείξει τον «ανθρωπισμό» της;

Όχι βέβαια!

Να λοιπόν: αυτοί οι (δήθεν) «τρομοκράτες», αυτοί οι ξυπόλυτοι, αυτοί που πολέμησαν στα ίσια επί 15 μήνες τον στρατό του Avraham Zerbiv και όχι τους άμαχους πίσω του, αυτοί που ζούσαν στα λαγούμια, είχαν τον χρόνο, την όρεξη και τον τρόπο να προσφέρουν αναμνηστικά στους αιχμαλώτους που απελευθερώνουν!! Είχαν τον χρόνο, την όρεξη και τον τρόπο να οργανώσουν «τελετές παράδοσης» αντάξιες όχι του φρικαλέου καθεστωτικού εχθρού τους αλλά της δικής τους αξιοπρέπειας.

Να λοιπόν: αυτοί οι κατεχόμενοι, που «κανονικά» (σύμφωνα με τις δυτικές «κανονικότητες»…) θα έπρεπε να έχουν προσκυνήσει εδώ και κάμποσες γενιές, «ξεχασμένοι» ως τις 7 Οκτώβρη του 2023 απ’ το πρωτοκοσμικό φιλοθέαμον «ανθρωπιστικό» κοινό, αυτοί κι αυτές λοιπόν, όχι μόνο δεν έχουν ηττηθεί μετά από 75 χρόνια, αλλά δεν πρόκειται να ηττηθούν ούτε μετά από 750! Κι αν ο δικός μας μικρόψυχος και μικρονοϊκός πρωτοκοσμικός δεν θέλει να καταλάβει την αξία του παραδείγματός τους∙ αν δεν μπορούμε να καταλάβουμε το μα πως είναι δυνατόν να μην είναι φουκαράδες;∙ αν δεν μπορούμε να νοιώσουμε πια ούτε στο ελάχιστο ότι η μεγαλοσύνη μετριέται με της καρδιάς το πύρωμα και με αίμα, τόσο το χειρότερο για εμάς. Τόσο το χειρότερο… Τόσο το χειρότερο σαν πληβείοι, τόσο το χειρότερο σαν εργατική τάξη.

Εκεί, σ’ αυτή την κατεστραμμένη αλλά ζωντανή λωρίδα γης, νικούν – χωρίς την άδειά μας!

Palestine: The victory of the oppressed people vs the nazi zionism.

Το πάθος τους αγιάζει: al Aqsa flood: a revolution against the zionist injustice and criminality.

 

Δυτική Όχθη

Δευτέρα 27 Γενάρη >> Όπως το είπαμε πριν 2 βδομάδες (δεν ήταν σοφία): το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, έχοντας ηττηθεί στη Γάζα, τοκίζει την βαρβαρότητά του στη δυτική Όχθη – με τις ευλογίες των συμμάχων του και οπωσδήποτε του «φιλειρηνικού» ψοφιοκουναβιστάν: προς το παρόν στην Jenin, αλλά δεν βρίσκονται μόνο εκεί οι πυρήνες της ένοπλης αντίστασης.

Μπορεί αυτοί οι πυρήνες να μην έχουν την ακτινοβολία της αντίστασης στη Γάζα, όμως έχουν την δική τους μακριά ιστορία. Στην τωρινή συγκυρία εκτός απ’ τις δικές τους δυνατότητες έχουν πια στο πλευρό της και την εμψύχωση της νίκης στη Γάζα.

Να θυμίσουμε (αν χρειάζεται…) πως εδώ δεν υπάρχει καν και καν το παραμύθι των «βιασμών» και των «αποκεφαλισμένων μωρών» της 7ης Οκτώβρη∙ δεν υπάρχει καν και καν το «δικαίωμα του ισραήλ στην αυτοάμυνα»!! Εδώ υπάρχει μόνο απ’ την μια μεριά η προσπάθεια του θεοναζί  καθεστώτος να αποτρέψει μια βέβαιη 3η intifada∙ και απ’ την άλλη η βιασύνη του να εντατικοποιήσει τον εποικισμό και το απαρτχάιντ, ως την ολοκληρωτική «απαλλοτρίωση» της δυτικής Όχθης.

Κάτω απ’ την πίεση της αποτυχίας / ήττας στη Γάζα ο «σιδερένιος τοίχος» (το όνομα της θεοναζί εκστρατείας στη δυτική Όχθη) είναι τόσο «βαρύς» ώστε απαιτεί αναγκαστικά απ’ την Κουίσλιγκ «παλαιστινιακή αρχή» και την μαφία της Ramallah να παραταχτούν ανοικτά και καθαρά στο πλευρό των αφεντικών τους! Επειδή έχουν ειδικό και επείγον συμφέρον: μια ακόμα intifada στη δυτική Όχθη θα «σκουπίσει» οριστικά τα όποια προδοτικά απομεινάρια!

Η «παλαιστινιακή αρχή» υποτίθεται πως νομιμοποιείται σαν «αρωγός» των αιχμάλωτων στα μπαντουστάν της δυτικής Όχθης. Ξέρουμε πια οριστικά πως κάνει το αντίθετο: σ’ ένα διάλειμμα των θεοναζί επιθέσεων στη Jenin ανέλαβε πρόσφατα να «καθαρίσει αυτή». Απέτυχε∙ κι έτσι, τώρα, παραμένοντας στην περίμετρο του προσφυγικού καταυλισμού «κρατάει το φανάρι» στον θεοναζί, απαρτχάιντ στρατό – και στους εποίκους…

Κι έτσι συμβαίνει αυτό: η αντίσταση στη Γάζα απειλούσε (και συνεχίζει να απειλεί) την «ευστάθεια» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος∙ και η αντίσταση στη δυτική Όχθη απειλεί, ακόμα πιο έντονα, την ύπαρξη αυτού του σημαντικού στηρίγματος / συμμάχου των θεοναζί, της «παλαιστινιακής αρχής»!!!

Ο απελευθερωτικός, αντιαπαρτχάιντ αγώνας των Παλαιστινίων χρειάζεται τώρα ένα είδος Revolução dos Cravos (:”Επανάσταση των Γαρυφάλλων”) για να αποκτήσει την συνοχή και την εμβέλεια που θα τον φέρει σ’ ένα «ανώτερο επίπεδο» – όχι στρατιωτικά αλλά πολιτικά…

Παλαιστίνη πάντα

Δευτέρα 20 Γενάρη (00.39) >>

Με καταδίκασαν σε 20 χρόνια ανίας, επειδή προσπάθησα να αλλάξω το σύστημα από μέσα.

Έρχομαι τώρα, έρχομαι για να τους ανταμείψω: Πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν, ύστερα θα πάρουμε το Βερολίνο.

Με οδηγεί ένα σήμα στον ουρανό, με οδηγεί ένα γενέθλιο σημάδι στο δέρμα μου.

Με οδηγεί η ομορφιά των όπλων μας. Πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν, ύστερα θα πάρουμε το Βερολίνο.

Μ’ αρέσει στ’ αλήθεια μωρό μου να ζω μαζί σου. Αγαπώ το κορμί σου και το μυαλό σου και τα ρούχα σου.

Βλέπεις όμως αυτό το τραίνο που περνάει απ’ τον σταθμό; Στο είπα, στο είπα, ήμουν ένας απ’ αυτούς.

Ω, με αγαπούσες σαν ηττημένο, αλλά τώρα ανησυχείς μήπως νικήσω.

Ξέρεις πως να με σταματήσεις, αλλά δεν έχεις την πειθαρχία να το κάνεις.

Πόσες νύχτες προσευχήθηκα γι’ αυτό, για να αρχίσω το έργο μου. Πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν, ύστερα θα πάρουμε το Βερολίνο.

Δεν μ’ αρέσουν οι μόδες σου κύριε. Κι ούτε μ’ αρέσουν αυτές οι ντρόγκες που εξασφαλίζουν την αδυναμία.

Δεν μου αρέσει αυτό που έπαθε η αδελφή μου. Πρώτα θα πάρουμε το Μανχάταν, ύστερα θα πάρουμε το Βερολίνο.

Παλαιστίνη 1

Δευτέρα 20 Γενάρη (00.36) >> Το «σχέδιο εκεχειρίας» που εν τέλει αποδέχτηκε το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς (θα πούμε στη συνέχεια τη γνώμη μας για το γιατί), ένα σχέδιο «αρθρωτό», με άγραφες σελίδες, που επιτρέπει σ’ αυτό το καθεστώς να το ακυρώσει (κάτι δύσκολο πάντως με βάση τα δεδομένα στο εσωτερικό του), μπορεί και πρέπει να θεωρηθεί νίκη της παλαιστινιακής αντίστασης. Προσοχή όμως: μια νίκη συγκεκριμένη, «εστιασμένη», και σίγουρα (ακόμα) μακριά απ’ την απελευθέρωση. Αντίστροφα, πρόκειται για ήττα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος∙ ήττα σημαντικά ευρύτερη απ’ αυτή καθ’ αυτή τη Γάζα. Όχι όμως καθολική – όχι ακόμα.

Μερικά ενδεικτικά στοιχεία. Σ’ αυτήν την πρώτη φάση της «εκεχειρίας» 33 όμηροι της αντίστασης θα ανταλλαγούν με συνολικά 1.904 αιχμαλώτους του καθεστώτος, σε δόσεις, σε διάρκεια 6 εβδομάδων. Απ’ αυτούς τους 1.904 οι 1.167 είναι κάτοικοι της Γάζας που αιχμαλωτίστηκαν μετά την 8η Οκτώβρη του 2023, και το καθεστώς δεν τους κατηγορεί για συμμετοχή στην «εισβολή του al Aqsa» στις 7 Οκτώβρη∙ και 737 είναι κατάδικοι, προερχόμενοι κυρίως απ’ την δυτική Όχθη, αρκετοί σε πολλές φορές ισόβια, φενταγίν που έχουν δεθεί τα προηγούμενα χρόνια.

Η «ισοδυναμία» αυτής της ανταλλαγής, που με έναν σκληρό τρόπο δείχνει την «αντιστοιχία» ζωής μεταξύ δεσμοφυλάκων (οι υπήκοοι του θεοναζί καθεστώτος) και δεσμωτών (οι παλαιστίνιοι/ες) είναι η εξής:

– για κάθε ζωντανή γυναίκα μη στρατιωτικό, κάθε παιδί και κάθε ηλικιωμένο, θα απελευθερώνονται απ’ τα ισραηλινά κολαστήρια 30 Παλαιστίνιοι φυλακισμένοι∙

– για τους 9 άρρωστους ομήρους θα απελευθερωθούν 110 φυλακισμένοι∙

– για κάθε γυναίκα στρατιωτικό θα απελευθερώνονται 50 Παλαιστίνιοι φυλακισμένοι∙

– για τους Avera Mengistu και Hisham al-Sayed που βρίσκονται στα χέρια της Παλαιστινιακής αντίστασης εδώ και 10 χρόνια (!!!) θα απελευθερωθούν 30 φυλακισμένοι για τον καθένα, συμπεριλαμβανόμενων 47 Παλαιστίνιων που είχαν απελευθερωθεί στην ανταλλαγή με τον στρατιώτη Shahit το 2011∙

– και για τα σώματα των νεκρών ομήρων που θα παραδοθούν στην πρώτη φάση θα απελευθερωθούν οι 1.167 απ’ αυτούς που δέθηκαν μετά την 8η Οκτώβρη.

Η 60χρονη Khalida Jarrar, ηγετικό στέλεχος του «λαϊκού μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης», που αιχμαλωτίστηκε στις 26 Δεκέμβρη 2023, περιλαμβάνεται στους 95 αιχμαλώτους που απελευθερώθηκαν χτες. Στην «δεύτερη φάση» θα απελευθερωθούν μεταξύ άλλων και οι αιχμάλωτοι που ανήκουν στην HezbAllah.

Οι όμηροι θα απελευθερώνονται / παραδίδονται με τον εξής ρυθμό:

Την ημέρα νο 1 (χτες): 3…

Την ημέρα νο 7 (το ερχόμενο Σάββατο): 4…

Την ημέρα νο 14 (το μεθεπόμενο Σάββατο): 3…

Την ημέρα νο 21: 3…

Την ημέρα νο 28: 3…

Την ημέρα νο 35: 3…

Την τελευταία εβδομάδα: 14…

Μετά απ’ αυτές τις 6 εβδομάδες της «πρώτης φάσης» και αυτές τις ανταλλαγές, θα απομένουν στα χέρια της Παλαιστινιακής αντίστασης ακόμα 65 όμηροι (κάποιοι νεκροί), και στα κάτεργα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος αρκετές χιλιάδες καταδικασμένων αιχμαλώτων. Οι ανταλλαγές της «δεύτερης φάσης» θα γίνουν θέμα της διαπραγμάτευσης μετά την δεύτερη εβδομάδα της «πρώτης φάσης». Σ’ αυτήν την «δεύτερη φάση» θα αρχίσει (υποτίθεται…) και η πλήρης αποχώρηση του θεοναζί στρατού απ’ την Γάζα.

Αν δεν έχει υπάρξει κάποια αλλαγή και το πιο πάνω δημοσίευμα της καθεστωτικής jerusalem post είναι ακριβές, είναι καθαρό ότι το θεοναζί καθεστώς έχει το περιθώριο να μην φύγει απ’ την Γάζα (: να ξαναγυρίσει) μετά την απελευθέρωση όλων των ομήρων, αφού δεν θα έχει κάποιο εμπόδιο. (Αλλά αυτό μπορούσε και μπορεί να το κάνει οποιαδήποτε στιγμή…)

Η «ανταλλαγή αιχμαλώτων» ήταν ο «στενός» στόχος της «εισβολής του al Aqsa»… Μετά την σφαγή αυτών των 15 μηνών το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορεί να «υπερηφανευτεί» πως έριξε την «ανταλλακτική αξία» πολλών απ’ τους δικούς του υπηκόους (αφού είτε τους σκότωσε είτε φρόντισε να πεθάνουν…) αυξάνοντας απ’ την άλλη μεριά δραματικά το «απόθεμά» του σε Παλαιστίνιους αιχμαλώτους έτσι ώστε να του περισσέψουν αρκετοί…. Όμως, απ’ την άλλη, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι ΔΕΝ μπορεί να τους απελευθερώσει (ζωντανούς ή νεκρούς), και ότι ΔΕΝ μπορεί να εξαφανίσει την Παλαιστινιακή αντίσταση: σ’ αυτά τα «ΔΕΝ» έγκειται η νίκη της αντίστασης.

Οι εντόπιοι επί χρήμασι εκδιδόμενοι (δηλαδή: επαγγελματίες δημαγωγοί) υποστηρικτές του θεοναζισμού και του απαρτχάιντ έχουν την άποψη ότι το Τελ Αβίβ «συμφώνησε» επειδή έχει νικήσει παντού: συνέτριψε την Παλαιστινιακή αντίσταση και την Χεμπ’ Αλλάχ (;;; λένε…), νίκησε και στη συρία (;;; λένε), η Τεχεράνη είναι στα τελευταία της (;;; λένε), οπότε… Ενδιαφέρουσα παρηγοριά για σοβαρά διαταραγμένους και εγκάθετους∙ αλλά τουλάχιστον ας προσπαθήσουν να πείσουν πολλούς ομοϊδεάτες τους, εντός και εκτός κατεχόμενης Παλαιστίνης, που ξέρουν ότι έχει γίνει το αντίθετο…  

Παλαιστίνη 2

Πανό σε τοίχο κτηρίου στην Ιερουσαλήμ – στις 13 Γενάρη

Δευτέρα 20 Γενάρη (00.30) >> Είναι γνωστό πως αυτό το «σχέδιο εκεχειρίας» που έγινε τώρα αποδεκτό είχε παρουσιαστεί (σχεδόν το ίδιο) τον περασμένο Μάη απ’ τον νυσταλέο Jo, που το είχε εμφανίσει (και αυτό το ξεχνούν πολλοί…) ως πρόταση του Τελ Αβίβ (αν και όχι του αρχιχασάπη), ή έστω, σαν δεδομένα αποδεκτό – με το ερώτημα «να δούμε τώρα τι θα κάνει η Hamas». Είχε μάλιστα δημιουργηθεί και ένας κάποιος «θόρυβος» σχετικά, κι είχαν διατυπωθεί υποψίες ότι το σχέδιο (τότε) προερχόταν από «στρατιωτικούς κύκλους» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και όχι απ’ το (πιο σκληροπυρηνικό) «πολιτικό» τμήμα του, δημιουργώντας την υπόνοια ότι τα υψηλά κλιμάκια των καραβανάδων είχαν καταλάβει ήδη (τον περασμένο Μάη) πως ΔΕΝ πρόκειται να επιτευχθεί κανένας απ’ τους στόχους του «πολιτικού» τμήματος.

Τον Μάη το «πολιτικό» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος περίμενε τι θα κάνει η Παλαιστινιακή αντίσταση: όταν αυτή είπε «ναι», απέρριψε το σχέδιο. Τον Ιούνη ο νυσταλέος Jo είχε το θράσος να κάνει αυτό το «σχέδιο» απόφαση του συμβουλίου ασφαλείας του οηε σχεδόν ομόφωνη (απείχε η Μόσχα θεωρώντας το γενικόλογο…) – για να το ξεχάσει αμέσως μετά.

Εννοείται πως όχι μόνο η σφαγή συνεχίστηκε κανονικά και ανενόχλητη, αλλά η ίδια Ουάσιγκτον που είχε προωθήσει ως «επείγουσα» μια τέτοια εκεχειρία συνέχισε να εξοπλίζει τους θεοναζί, για να σφάζουν. Πράγμα που σήμαινε ότι εκτός από φτηνές δημόσιες σχέσεις και θεατρινισμούς «αθωώτητας» η Ουάσιγκτον είχε αποφασίσει να κάψει αυτό το σχέδιο, εφόσον το δέχτηκε η Παλαιστινιακή αντίσταση…

Πολλοί αναρωτιούνται τώρα γιατί μετά από 8 μήνες το «πολιτικό» τμήμα των θεοναζί υποχώρησε και αποδέχτηκε εκείνο που απέρριπτε τόσον καιρό. Και τα εύσημα αποδίδονται το ψόφιο κουνάβι, που ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάζεται ως «ο μάγος της διπλωματίας».

Γράψαμε έγκαιρα (την περασμένη εβδομάδα, πριν αυτές τις εξελίξεις: ένας αμερικάνος φίλος) ότι …Το ψόφιο κουνάβι θεωρεί τον αρχιχασάπη προσωπικά τελειωμένο… Και ότι … Χωρίς τον αρχιχασάπη το καθεστώς του θα «τοκίσει» την εγκληματικότητά του ευκολότερα∙ και η ψοφιοκουναβική Ουάσιγκτον θα έχει μεγαλύτερα περιθώρια στους ελιγμούς της στη μέση Ανατολή …. Συνεπώς δεν μας κάνει εντύπωση αν το ψόφιο κουνάβι ανέλαβε να δείξει μεγαλύτερη «αυστηρότητα» απέναντι στον αρχιχασάπη, κόντρα σε ότι ο ίδιος ο αρχιχασάπης περίμενε ή νόμιζε.

Όμως αυτή η «αυστηρότητα» δεν έχει καμία σχέση με τον υποτιθέμενο «φιλειρηνισμό» του ψόφιου κουναβιού!!! Έχει σχέση με το γεγονός πως όχι μόνο ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός «δεν είχε τίποτα άλλο να κάνει στη Γάζα» όπως δήλωνε ο πρώην υπ.αμ. Gallant στις αρχές του περασμένου Νοέμβρη…

… αλλά, πολύ χειρότερο, η Παλαιστινιακή αντίσταση είχε ήδη ανασυγκροτηθεί δυναμικά…

… προκαλώντας όλο και μεγαλύτερες απώλειες σ’ αυτόν τον δεν-μπορούμε-να-κάνουμε-τίποτα-άλλο θεοναζί στρατό!! (Και μάλιστα σε «θέσεις» που υποτίθεται πως είχε «καθαρίσει» απ’ την αντίσταση πολλές φορές, όπως η Beit Hanoun!!!)

Όχι μόνο στο «μέτωπο» αλλά και στα «μετόπισθεν» η κατάσταση του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος επιδεινωνόταν επικίνδυνα: οι αυτοκτονίες στρατιωτών αυξάνονταν, κι ακόμα γρηγορότερα αυξάνονταν οι «αρνήσεις επιστροφής στον πόλεμο μετά τη άδεια»:

Κάποιοι ισραηλινοί «ειδικοί» το έλεγαν πια ωμά: έχουμε εξαντληθεί (ως σύστημα). Ουσιαστικά απ’ τους τελευταίους μήνες του 2024 και μετά, στον ορίζοντα αυτού του καθεστώτος δεν διαγραφόταν η αποτυχία ή έστω μια διαχειρίσιμη ήττα στην ερειπωμένη Γάζα αλλά μάλλον η στρατιωτική κατάρρευση της γενοκτονικής εκστρατείας που όλα τα δυτικά αφεντικά του ανέθεσαν!!! Και την στρατιωτική κατάρρευση θα την ακολουθούσε πολύ γρήγορα η εσωτερική κατάρρευση του θεοναζί καθεστώτος.

Η αυστηρότητα του δήθεν «ειρηνοποιού» ψόφιου κουναβιού στο «πολιτικό» τμήμα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος δεν ήταν λοιπόν τίποτα περισσότερο απ’ αυτό: μία ήττα (στο ουκρανικό πεδίο μάχης) δεν την αντέχουμε∙ δεύτερη, στη Γάζα; ούτε που να σας περνάει απ’ το μυαλό!

Ή, ειπωμένο αλλιώς, οι αληθινοί φίλοι του Τελ Αβίβ ανέλαβαν το καθήκον να το σώσουν απ’ τον εαυτό του: από τον γκρεμό που είχε ανοίξει για τους Παλαιστίνιους αλλά βρισκόταν πια το ίδιο στο χείλος του!

Το πιο άγριο φασισταριό στο Τελ Αβίβ, τόσο το «πολιτικό» όσο και το «κοινωνικό» του τμήμα, κρίσιμος σύμμαχος όλων των δυτικών ιμπεριαλισμών, είχε στρογγυλοκαθήσει πάνω στα ψέματά του∙ και στη σιγουριά ότι σκοτώνοντας (τυχαία) τον Yahya Sinwar η αντίσταση θα κατέρρεε… Αλλά «ένας, δύο, τρεις – πολλοί Sinwar»!

Ο 49χρονος Mohammed Ibrahim Hassan Sinwar, ως πρόσφατα επικεφαλής της ταξιαρχίας της Khan Younis και μετά την δολοφονία του αδελφού του Yahya επιχειρησιακός υπεύθυνος του συνόλου της Παλαιστινιακής αντίστασης, έχει το παρατσούκλι «σκιά»: έχει ξεφύγει αυτά τα χρόνια από έξι τουλάχιστον επιχειρήσεις των θεοναζί να τον σκοτώσουν…  

Όλη η ρητορική, λοιπόν, ότι (δήθεν) «το ψόφιο κουνάβι κατάφερε μέσα σε λίγες ημέρες, και πριν καν αναλάβει την καρέκλα του επίσημα, να κάνει εκείνο που απέτυχε ή δεν ήθελε να κάνει ο νυσταλέος Jo» ανήκει στο χειραγωγικό αποπροσανατολισμό του «τα αφεντικά λύνουν και δένουν»… Για να κρυφτεί πως είναι η αντοχή και η αποτελεσματικότητα της Παλαιστινιακής αντίστασης που ανάγκασε τους θεοναζί να υποχωρήσουν – όσο και όπως…

Φενταγίν της Hamas μέσα στον κόσμο κάπου στη Γάζα – πέντε μέρες πριν, χωρίς την τελική απόφαση περί “εκεχειρίας”…