Tag: παλαιστίνη

4ος παγκόσμιος – σε περίληψη 1

Δευτέρα 21 Ιούλη (00.23) >> Την εποχή που η παρακμή των δυτικών καπιταλισμών δεν είχε αρχίσει ακόμα να ξεδιπλώνεται με ταχύτητα, στις αρχές της δεκαετίας του 2010, εν μέσω της «χρηματοπιστωτικής κρίσης» (του πιο πρόσφατου ξεσπάσματος των (δυτικών) καπιταλιστικών δομικών αντινομιών – μέχρι το επόμενο!) αυτή η «γενική δύση» σχεδίαζε τον 21ο αιώνα «της». Αμερικανικός και ευρωπαϊκοί ιμπεριαλισμοί θα δρούσαν σε συνεργασία∙ η ανάσχεση της (ορατά) «ανερχόμενης» ρωσίας θα γινόταν στην ουκρανική επικράτεια∙ η συνήθως ταραχώδης μέση Ανατολή θα έπρεπε να ισορροπήσει∙ και το «κέντρο βάρους» των διπλωματικών, οικονομικών και στρατιωτικών ενεργειών θα έπρεπε να πέσει στην Ασία, ειδικά στην ανατολική και νοτιοανατολική…

Στις αρχές του 2012 ο τότε διοικητής των ηπα Obama ανακοίνωσε την «στρατηγική για την ανατολική Ασία» (“pivot to asia”)…

Λίγο αργότερα ξεκίνησε διαπραγματεύσεις για το «πυρηνικό πρόγραμμα» του ιράν, βάζοντας στο κόλπο και τα υπόλοιπα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας του οηε (κίνα, γαλλία, ρωσία, αγγλία) συν την γερμανία. Η πρώτη ενδιάμεση, διαδικαστική συμφωνία (“joint plan of action”) μεταξύ της Τεχεράνης και των 5 + 1 «μεγάλων δυνάμεων» υπογράφτηκε το Νοέμβρη του 2013∙ η τελική συμφωνία (JCPOA) τον Απρίλη του 2015… Το «στρατηγικό υπονοούμενο» αυτής της συμφωνίας που προέβλεπε ότι η Τεχεράνη θα μπορούσε να κάνει έναν αυστηρά ελεγχόμενο «εμπλουτισμό ουρανίου» για ειρηνική χρήση με αντάλλαγμα την σταδιακή «άρση των κυρώσεων» εναντίον της ήταν ότι ένας ελεγχόμενα αναπτυσσόμενος ιρανικός καπιταλισμός θα ήταν το αντίβαρο στον επιθετικό χωροφύλακα (: Τελ Αβίβ) στην ευρύτερη περιοχή, που σε γενικές γραμμές θα ανασχεδιαζόταν (: “new middle east”) με μοχλό τους σκληροπυρηνικούς ουαχαβίτες (: isis) υπό τον έλεγχο του Ριάντ, της Ντόχα και του Ντουμπάι.

Τον Φλεβάρη του 2014 μεθοδεύτηκε το φασιστικό πραξικόπημα στο Κίεβο, που ήταν βέβαια «αντιευρωπαϊκό» (: “fuck EU”…) – αλλά μεταξύ «φίλων» με μεγάλα σαγόνια είναι αναπόφευκτες και μερικές παρασπονδίες… Η Μόσχα πήρε αμέσως την Κριμαία, αλλά για οτιδήποτε άλλο φαινόταν διατεθειμένη να πιστέψει σε διαπραγματεύσεις και συμφωνίες (: εντός εισαγωγικών πλέον: Minsk 1, Minsk 2).

Μέσα σε 4 χρόνια (2012 – 2015) οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί, υπό την ηγεσία του αμερικανικού, φαινόταν ότι είχαν διαμορφώσει υπέρ τους το «πεδίο», έτσι ώστε να μπορούν να ρίξουν το βάρος τους στον πιο επικίνδυνο ανταγωνιστή: το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο.

Αλλά τα πράγματα δεν έγιναν όπως τα σχεδίαζαν.

Τον Σεπτέμβρη του 2015 η Μόσχα (από κοινού με την Τεχεράνη και την Hezb’ Allah) ανέλαβαν να «χαλάσουν» την new middle east τόσο στη συριακή όσο και στην ιρακινή επικράτεια. Η Άγκυρα, που ως τότε θέλοντας και μη (κυρίως: μη!) είχε ακολουθήσει την αμερικανο-δυτική γραμμή «απελευθερώθηκε» απ’ την άφιξη του ρωσικού και του ιρανικού στρατού, και επανήθε στις βασικές αρχές της ιστορικής γεωπολιτικής στρατηγικής της. Στριμώχνοντας μάλιστα τόσο το Ριάντ όσο και το Ντουμπάι (πατρώνες του ουαχαβιτισμού) μετά την δολοφονία του Jamal Khashoggi (Οκτώβρης 2018) – η Ντόχα είχε ήδη αλλάξει στρατόπεδο καταλαβαίνοντας σωστά τα καινούργια δεδομένα στην περιοχή.

Το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο «εκτινάχτηκε αναπτυξιακά» μ’ έναν ρυθμό πρωτοφανή και έξω από κάθε δεδομένο και πρόβλεψη. O Vaclav Havel, πρόεδρος της τσεχίας απ’ το 1993 ως το 2003, σχολίασε δεικτικά: η κίνα αναπτύχθηκε τόσο γρήγορα ώστε δεν προλάβαμε καν να εκπλαγούμε! Μ’ έναν ρυθμό ανάπτυξης (ετήσιας αύξησης του αεπ) που κυμαινόταν μεταξύ 6,8% και 9,7% (μεγέθη απλησίαστα για τους δυτικούς καπιταλισμούς) μεταξύ 2008 και 2018, και με μια εν δυνάμει τεχνολογική έκρηξη που μόνο τρόμο μπορούσε να προκαλέσει στους δυτικούς «κύριους του πλανήτη», το Πεκίνο έδειχνε ήδη απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ’10 ότι δύσκολα θα βρεθεί «χαλινάρι» για τον λαιμό του.

Εν τω μεταξύ το «μεγάλο κόλπο» του λεγόμενου «προληπτικού πολέμου κατά της τρομοκρατίας» (!!!) δηλαδή η μετατροπή του αφγανιστάν (μαζί με το πακιστάν…) σε νατοϊκή βάση στο «μαλακό υπογάστριο» της κίνας, δίπλα ακριβώς απ’ την (θεωρούμενη ως μοχλό για την διάλυση του κινεζικού κράτους…) επαρχία Xinjiank είχε ήδη βαλτώσει. Απ’ το 2011 ο Obama είχε «φορτώσει» την κατοχή του αφγανιστάν με πάνω από 100.000 πεζοναύτες, με «όλα τα απαραίτητα», έχοντας σκοπό ως το 2016 η δουλειά να έχει ολοκληρωθεί. Μάταια!

Τώρα πια, αφού πρώτα εξαφάνισαν την καλλιέργεια παπαρούνας στην επικράτειά τους αντικαθιστώντας την με άλλες αποδοτικές καλλιέργειες με βάση συμβουλές και οδηγίες κινέζων γεωπόνων και γεωτεχνικών, οι Ταλιμπάν είναι επίσημα σύμμαχοι τόσο της Μόσχας όσο και του Πεκίνου…

Το ψόφιο κουνάβι, ως «ηγέτης» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού αλλά και του συνολικά δυτικού ιμπεριαλισμού, ανέλαβε την διοίκηση στο άσπρο σπίτι για πρώτη φορά τον Γενάρη του 2017. Ήδη η “new middle east” ως σχέδιο κατέρρεε κάτω απ’ την δράση του «μπλοκ της Αστάνα», πράγμα που σήμαινε ότι και JCPOA έχανε την «στρατηγική» σημασία της για την δύση. Την έσκισε και στράφηκε στην «παλιά συνταγή»: το κέντρο ελέγχου της μέσης Ανατολής θα παρέμενε το Τελ Αβίβ, ανανεώνοντας της εργολαβία («Η Ιερουσαλήμ πρωτεύουσά» του…) στρατιωτικά, πολιτικά και οικονομικά (με τις «Συμφωνίες του Αβραάμ» που θα έκαναν τις πετροχούντες δορυφόρους του).

Απέναντι στη ρωσία η ουκρανία θα ήταν η πρώτη γραμμή – αυτό έμεινε σταθερό. Όσο για το μέτωπο με την κίνα; Με την κατοχή του αφγανιστάν να έχει γίνει όλο και μεγαλύτερη πληγή, η «στρατηγική περικύκλωση» της κίνας και από ξηρά έμοιαζε αδύνατη. Από την άλλη μεριά το κινεζικό κεφάλαιο είχε αρχίσει να απογειώνεται εντυπωσιακά. Τέρμα λοιπόν οι «πολυμερείς συμφωνίες» που προωθούσε το προηγούμενο σχέδιο επί Obama (: «γιατί θα πρέπει να γίνονται παραχωρήσεις σε κάθε μικρό και ασήμαντο ασιάτη; μόνο για να μην πέσει στην αγκαλιά του Πεκίνου; Shit!!!) και στη θέση τους σκέτος «οικονομικός πόλεμος» με δασμούς και κυρώσεις (όπως, άλλωστε, απέναντι στη Μόσχα). Πόλεμος κυρώσεων κατά του nord stream 2, πόλεμος απειλών και κυρώσεων και κατά της Huawei…

Την τελευταία χρονιά της πρώτης θητείας του, το ψόφιο κουνάβι διαπραγματεύτηκε με τους Ταλιμπάν την πλήρη αποχώρηση του αμερικανικού / νατοϊκού στρατού (ελπίζοντας σ’ ένα plan B: ουαχαβίτες προβοκάτορες στα βουνά…), αποχώρηση που υλοποιήθηκε στη συνέχεια επί διοίκησης νυσταλέου Jo με τον γνωστό οικτρό τρόπο…

Παλαιστίνη 1

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.40) >> Η αντίσταση στη Γάζα κρατάει καλά! Κρατάει τόσο καλά ώστε επιχειρεί το επόμενο βήμα στη δράση της∙ βήμα που θα είναι βόμβα στα θεμέλια της «πολεμικής αρετής» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος: να απαγάγει θεοναζί στρατιώτη μέσα από μάχη ανάμεσα στα ερείπια!

Αυτό το βήμα έχει ωριμάσει. Από ενέδρα σε ενέδρα, σχεδόν καθημερινά, διάφορα τμήματα του απαρτχάιντ στρατού έχουν «λαλήσει» απ’ τον φόβο! Το αποτέλεσμα είναι πως διάφοροι που επιζούν απ’ αυτές τις ενέδρες «σκορπάνε» πανικόβλητοι προς οπουδήποτε∙ προς το πουθενά της ζούγκλας των ερειπίων… Κι εκεί:

Πριν 4 ημέρες οι αντάρτες της al Qassam βρέθηκαν πολύ κοντά στο να πετύχουν τον στόχο τους, στη διάρκεια μιας τέτοιας ενέδρας στα περίχωρα της Khan Yunis. Όμως την τελευταία στιγμή ο στόχος κατάφερε να τρέξει για να γλυτώσει, οπότε αναγκάστηκαν να τον σκοτώσουν – και πήραν τα όπλα του:

Στα επιτελεία του θεοναζί στρατού επικρατεί (συγκρατημένος προς το παρόν) τρόμος μ’ αυτές τις εξελίξεις. Πρώτον, επειδή δεν υπάρχει τρόπος να εμποδίσουν πανικόβλητους στρατιώτες τους να «δραπετεύουν» σαν-τα-κατσίκια απ’ τα σημεία των ενεδρών. Και δεύτερον, επειδή οι Παλαιστίνιοι αντάρτες έχουν πλέον την άνεση να κυκλοφορούν «ανοικτά» μέσα στα ερείπια, ακόμα κι αν κάπου κοντά γίνεται μάχη ή «επιχείρηση διάσωσης»!!

Μια μέρα μετά την παρά λίγο επιτυχία ενός ακόμη ομήρου μέσα απ’ την μάχη, η al Qassam έβγαλε αυτή την ανακοίνωση:

Η τύχη του στρατιώτη Abraham Azoulay ήταν κακή, αλλά η μοίρα του επόμενου θα είναι καλύτερη, ως νέος κρατούμενος των Ταξιαρχιών al Qassam.

Παλαιστίνη 2

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.37) >> Υπάρχουν κι αυτοί. Είναι εξαιρέσεις. Αλλά δεν υπήρχαν καν πριν 2 χρόνια:

…. Η 7η Οκτώβρη μας έδειξε τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι όταν έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου ότι είναι ηθικά και θεϊκά ανώτεροι απ’ τους άλλους – όταν αυτοί οι «άλλοι» έχουν τον χρόνο και την ικανότητα να σχεδιάσουν…

… Αν δεν σταματήσει αυτός ο πόλεμος κι αν δεν ζητήσουμε συγγνώμη απ’ τον Παλαιστινιακό λαό βοηθώντας τον στην ανοικοδόμηση, οι μέρες του ισραηλινού κράτους είναι μετρημένες. Είναι τόσο απλό…

… Πρέπει να ελπίσουμε σ’ ένα μέλλον ζώντας μαζί με τους Παλαιστίνιους. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος. Διαφορετικά δεν θα πάμε πουθενά, ούτε εμείς ούτε αυτοί. Μόνο μαζί μπορούμε να επιβιώσουμε…

… Αυτός ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει. Οι όμηροι και οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι πρέπει να γυρίσουν στα σπίτια τους…

Ο Itamar Schwartz, 22 χρονών, που είπε τα πιο πάνω σε μια έρευνα της Haaretz για τους «Gaza Refuseniks», γεννήθηκε και μεγάλωσε σε θρησκευάμενη οικογένεια, αλλά στα 19 του απέρριψε την θρησκεία. Υπηρέτησε τους πρώτους μήνες της σφαγής στη Γάζα ως διοικητής τανκ ελπίζοντας ότι θα σωθούν οι όμηροι και ότι ο πόλεμος δεν θα κρατήσει πολύ. Οι ελπίδες του κράτησαν λίγο, όταν είδε (και κατάλαβε) τι και γιατί έπρεπε να κάνει στη μεγαλύτερη ανοικτή φυλακή του κόσμου. Ριζοσπαστικοποιήθηκε και έκτοτε είναι αρνητής στράτευσης – με τις πιο πάνω απόψεις.

Απ’ την μια μεριά δεν θα μπορούσε κάποιος παρά να εκτιμήσει τέτοιου είδους συνειδητοποίηση απ’ την μεριά βετεράνων στρατιωτών ενός κατοχικού, απαρτχάιντ καθεστώτος ηλικίας δεκαετιών. Αλλά απ’ την άλλη θα ήταν δύσκολο να αποφύγει το πολύ λίγο – πολύ αργά αυτής της συνειδητοποίησης. Ακόμα κι αν οι πορωμένοι θεοναζί δεν είναι ακόμα η απόλυτη πλειοψηφία στην απαρτχάιντ κοινωνία, ελέγχουν ήδη τους βασικούς μιλιταριστικούς μηχανισμούς.

Απ’ την άλλη μεριά δεν υπάρχει αποφασισμένος αντίπαλός του – εκτός απ’ την Παλαιστινιακή αντίσταση και τους συμμάχους της. Οι εντόπιοι «κοσμικοί» και οι «ροζ» που ανέχτηκαν επί δεκαετίες τις «μικρότερες» σφαγές στη Γάζα και τον συστηματικό εποικισμό της δυτικής Όχθης είτε πίσω απ’ την πρόφαση «δεν ξέραμε» είτε στη λογική «καλύτερα να τους φυλακίζουμε παρά να τους σκοτώνουμε» είναι συνένοχοι, ακόμα κι αν τώρα δηλώνουν αντι-Netanyahu κλπ.

Άνθρωποι σαν τον Itamar θα φύγουν∙ φεύγουν ήδη. Οι περισσότεροι για πάντα. Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς απ’ την μεριά του προχωράει με μαθηματική ακρίβεια προς τέλος της «φύσης» του – είναι τόσο απλό…

 

Ένα βραβείο επειγόντως!

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.33) >> Η τωρινή εποχή των τεράτων έχει και διασκεδαστικές στιγμές, αν μπορεί κάποιος να τις δει έτσι.

Ο αρχιχασάπης των Παλαιστινίων έκανε (ξανά…) επίσκεψη στο αφεντικό στην Ουάσιγκτον, για να «ρυθμίσει» τις υποθέσεις του – είναι πολλές… Κι εκεί, για να γλύψει (άλλη μια φορά) το ματαιόδοξο αφεντικό, είχε αυτήν την φαεϊνή ιδέα (για την οποία στο ελλαδιστάν, που είναι σύμμαχος πιστός και των δύο, δεν μάθατε τίποτα):

Το πιστεύετε ή όχι, περί αυτού πρόκειται: ο καταζητούμενος παγκόσμια για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας παρέδωσε στο αφεντικό (και ουσιαστικό συνένοχο πλέον στη γενοκτονία!) αντίγραφο της «αίτησής του να δοθεί το νόμπελ Ειρήνης» στο ψόφιο κουνάβι!!! (Πώς και δεν πρότεινε να το μοιραστούν μεταξύ τους; Από μετριοφροσύνη ίσως…)

Θα μπορούσαν να γραφτούν διάφορα «διδακτορικά» γι’ αυτήν την στιγμή: γεωπολιτικής, ηθικής, αισθητικής: ένας μαφιόζος βουτηγμένος ως τις ρίζες των μαλλιών του στο αίμα κολακεύει τον ανισόρροπο capo dei capi προτείνοντας τον για … πάπα!

Το ψόφιο κουνάβι έχει ψύχωση με το «νόμπελ ειρήνης» επειδή έχει δοθεί (και) στον Obama (και μάλιστα τους πρώτους μήνες της θητείας του…), τον Obama που το ψόφιο κουνάβι μισεί. Ο Obama έκανε κάμποσους πολέμους στη διάρκεια των 2 θητειών του, αλλά το «νόμπελ ειρήνης» το είχε ήδη καδράρει. Οπότε (σου λέει το ψόφιο κουνάβι) «γιατί αυτός κι όχι εγώ;»

Η «αίτηση» του καταζητούμενου δολοφόνου αλλά και η «τελετή παράδοσης του αντιγράφου» σπάει ωστόσο όλα τα ως τώρα γνωστά όρια του Θεάματος. Ή, πιο σωστά: η δυτική παρακμή και το Matrix της δεν έχουν όρια: ούτε στον θάνατο και στην καταστροφή, ούτε στη γελοιότητα!

Εν τω μεταξύ, παρά την λογοκρισία του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος για τις καταστροφές που (του) προκάλεσαν οι ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις, αυτές σιγά σιγά γίνονται γνωστές. Το video στη συνέχεια, τραβηγμένο πιθανά από drone της Hezb’ Allah, δείχνει ό,τι απέμεινε απ’ τις εγκαταστάσεις του (σημαντικού) λιμανιού της Haifa:

 

Φακελωμένη αλληλεγγύη…

Δευτέρα 14 Ιούλη (00.28) >> Με πολύ, πάρα πολύ διακριτικό τρόπο είχαμε διατυπώσει στο κοντινό παρελθόν τις επιφυλάξεις μας για το πολιτικό βάθος εκείνων που οργάνωναν τις (πράγματι μεγάλες αλλά και άνευρες) διαδηλώσεις συμπαράστασης στους Παλαιστίνιους / στις Παλαιστίνιες τους τελευταίους 20 μήνες σε διάφορα σημεία της ευρώπης. Οι πληροφορίες που είχαμε έδειχναν την καθολική κυριαρχία της «ψηφιοποίησης» ως οργανωτικού μοντέλου, και ταυτόχρονα την απουσία δομών άμεσης και ζωντανής επαφής και σχεδιασμού – με την εξαίρεση, πιθανά, κάποιων κινητοποιήσεων σε πανεπιστήμια.

Ώσπου το mintpress έκανε πριν λίγες μέρες μια σειρά αποκαλύψεων σχετικά με την Palestine Solidarity Campaign, την μεγαλύτερη τέτοια οργάνωση στην αγγλία:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι σωστομερίτες σε ναυτία!

Δευτέρα 7 Ιούλη >> Είναι ειρωνεία της ιστορίας: ένα μερίδιο απ’ την ήττα των εντόπιων σωστομεριτών «πληρώνεται» ως … «σκάνδαλο του οπεκεπε»! Γιατί η ε.ε. ψάχνει τώρα και όχι πριν 20 ή 30 χρόνια που πάνε τα εκατομμύρια ευρώ των «αγροτικών επιδοτήσεων» προς το ελλαδιστάν; Υποθέτουμε: επειδή ηττήθηκε στο ουκρανικό πεδίο μάχης οπότε μαζεύει χρήμα για να γίνει «αστακός απέναντι στη Μόσχα»… το 2030… Τα παραδοσιακά «λαμόγια» θα μείνουν χαρμάνια – πάμε γι’ άλλα τώρα!!!

Να: για να σκάσει ο Johnny!!!

Όλοι οι υπολογισμοί των εντόπιων σωστομεριτών την τελευταία 10ετία (και οπωσδήποτε την τελευταία 6ετία) έχουν πέσει οικτρά έξω. Ο τζενεράλ Haftar; Ο θεματοφύλακας την δημοκρατίας Zele; Ο καραγκιόζης του Ερεβάν; Ο αδελφός Netanyahu; Οι «μεγάλοι φίλοι» απ’ την Ουάσιγκτον; Όσο ψυχρά κι αν ψάξει κάποιος είναι αδύνατο να βρει ένα, έστω ένα σημείο της «εξωτερικής πολιτικής» του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου που να υπόσχεται σπουδαίες γεωπολιτικές προσόδους και αποδόσεις.

Εν τω μεταξύ ο «αιώνιος εχθρός» δεν κατέρρευσε, δεν χρεωκόπησε, δεν καταστράφηκε, δεν διαλύθηκε, δεν… δεν… δεν… – όπως κελαηδούσαν επί χρόνια όλοι οι εθνικο(παρά)φρονες εντόπιοι ειδικοί. Το αντίθετο. Ό,τι και αν θέλει να καταλογίσει ο οποιοσδήποτε εντόπιος εθνικ(παρά)φρων κατά του «σουλτάνου», δεν μπορεί παρά να παραδεχτεί με μεγάλη πίκρα ότι έχει «κρατήσει-το-τιμόνι» του τουρκικού κράτους / κεφάλαιου με μεγάλη επιτυχία εδώ και σχεδόν 25 χρόνια, μέσα σε πολύ ταραγμένα νερά. Αυτή ήταν / είναι η δουλειά του.

Προφανώς υπάρχει μεγάλη διαφορά στο «είδος» του κεφάλαιου που εκπροσωπείται στην Αθήνα και στην Άγκυρα απ’ τις ανάλογες πολιτικές βιτρίνες∙ και στην «γραμμή» που διαμορφώνουν αυτές οι ηγετικές καπιταλιστικές μερίδες σ’ εκείνο που ονομάζεται «εξωτερική πολιτική».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη 1

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.43) >> Ενόσω η προσοχή είναι (ήταν) στραμμένη αλλού, στη Γάζα δεν συνεχίζεται μόνο η θηριωδία του κατοχικού στρατού. Συνεχίζεται και η αντίσταση!

Πριν σχεδόν μια βδομάδα, στις 24 Ιούνη, κι ενώ οι  θεοναζί μαζί με το ψοφιοκούναβο αφεντικό τους και τους ευρωπαίους ανάλογους πανηγύριζαν «τη νίκη κατά του ιράν», ένας παλαιστίνιος αντάρτης κατάφερε να πλησιάσει δίπλα από ένα ισραηλινό τεθωρακισμένο τύπου puma και να πετάξει μέσα έναν εκρηκτικό μηχανισμό. Ο μηχανισμός έσκασε, εφτά κατοχικοί στρατιώτες που ήταν στο τεθωρακισμένο κάηκαν απ’ την έκρηξη, και στη συνέχεια, στις προσπάθειες διάσωσης, άλλοι 40 κατοχικοί τραυματίστηκαν (κάποιοι αρκετά σοβαρά) απ’ τα πυρά των ανταρτών που έστησαν την ενέδρα.

Όσοι νομίζουν ότι η αντίσταση σε οποιαδήποτε κατοχή, και ακόμα περισσότερο η Παλαιστινιακή αντίσταση κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, είναι λόγια του αέρα, δυτικές «ειδήσεις», «πάμε πρεσβεία» με τον freddo στο χέρι και λύπηση για τους φουκαράδες δεν θα καταλάβουν. Εδώ και 21 μήνες οι θεοναζί προσπαθούν να καταβάλουν, να νικήσουν τους ένοπλους «ξυπόλυτους» στη Γάζα. Έχουν δολοφονήσει δεκάδες χιλιάδες άμαχους, έχουν καταστρέψει σχεδόν ό,τι μπορεί να καταστραφεί, έχει αλλάξει σχέδια, στρατηγούς… και όμως: οι ένοπλες οργανώσεις έχουν γίνει και παραμένουν ο εφιάλτης τους! Κι όσο περνάει ο καιρός, ακόμα χειρότερος!

Οι δημαγωγοί υποστηρίζουν ότι οι θεοναζί και οι δυτικοί σύμμαχοί τους έχουν νικήσει στη Γάζα… Οι δημαγωγοί υποστηρίζουν ότι οι θεοναζί και οι δυτικοί σύμμαχοί τους «κτίζοντας» πάνω σ’ αυτή τη νίκη κατά της Παλαιστινιακής αντίστασης νίκησαν και την Hezb’ Allah, νίκησαν και την Τεχεράνη… Η πραγματικότητα είναι εντελώς αντίθετη: αρχίζοντας απ’ την Γάζα οι ήττες τους είναι διαδοχικές και σκληρές.

Για κάθε έναν νεκρό ή τραυματία κατοχικό στρατιώτη 5 και 10 έφεδροι αρνούνται να καταταχτούν και να υπηρετήσουν, με όποια δικαιολογία και πρόφαση μπορούν. Και παρά τον θάνατο που έχει κουρνιάσει σχεδόν σε κάθε γωνιά αυτής της μεγαλύτερης ανοικτής φυλακής στον κόσμο, αν εξουθενώνεται πλέον κάποιος, αυτός δεν είναι η αντίσταση. Είναι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς.

Είναι δυνατόν να παραδεχτεί το Τελ Αβίβ αυτήν την ήττα του (μαζί με όλες τις υπόλοιπες;). Όχι, προφανώς!!!! Αντί γι’ αυτό κατασκευάζει, μαζί με τους συμμάχους του, μαζί με τα αφεντικά του, εικονικές πραγματικότητες (είναι της μόδας άλλωστε…) που σερβίρονται ως Η αλήθεια. Και δεν είναι λίγοι όσοι την τρώνε…

 

 

Παλαιστίνη 2

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.38) >> Μεταφέρουμε αυτούσιο ό,τι γράψαμε πριν ένα μήνα (χωρίς τις φωτογραφίες), στις 26 Μάη. Και το αναπαράγουμε επειδή υπάρχουν ενδείξεις ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς προσπαθεί να βγει απ’ την παγίδα της Γάζα μ’ ένα «σχέδιο ειρήνευσης» που περιλαμβάνει (σύμφωνα με τις φήμες) την εξορία της ένοπλης αντίστασης….

 

Ώστε οι δυτικές βιτρίνες ανακάλυψαν, μετά από 20 μήνες αίματος, θανάτου και καταστροφής, ότι «το δικαίωμα αυτοάμυνας» του χωροφύλακά τους στη μέση Ανατολή είναι κάπως υπερβολικό όταν επιβάλει μαζική ασιτία στους αιχμάλωτους της Γάζα, και ότι πρέπει να τον μαλώσουν (αυτόν τον χωροφύλακα); Ή μήπως ανακάλυψαν ότι «βρε παιδί μου η δύση πάντα νοιάζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα!»;

Εκτιμάμε τίποτα απ’ τα δύο!!! Υπάρχει το προφανές, ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς έχει αποτύχει / ηττηθεί (στρατιωτικά) απ’ την Παλαιστινιακή αντίσταση – αυτό αναγκάζονται να το παραδεχτούν εδώ κι εκεί μέσα απ’ τα δόντια διάφοροι κοντυλοφόροι / δημαγωγοί. Λιγότερο προφανές είναι ότι αυτό το συγχρονισμένο «δυτικό ενδιαφέρον» (στα λόγια) για το αν χιλιάδες παιδιά θα πεθάνουν από πείνα ή όχι ανήκει (μπορεί να ανήκει…) στη διαχείριση της ήττας – τόσο απ’ τα δυτικά καθάρματα όσο και απ’ τα θεοναζί.

Δεν έχουμε ακράδαντα ή έστω ισχυρά στοιχεία. Διάφοροι «ψίθυροι» όμως που εντοπίζουμε στην φλυαρία για το «τι θα γίνει επιτέλους στην Παλαιστίνη» συγκλίνουν (πάντα κατά την άποψή μας) στο ότι η δυτική «ανθρωπιστική» καούρα και συνδρομή (όση και όπως) θα μπορούσε να είναι βασικό συστατικό στοιχείο ενός εκβιασμού του είδους: ναι μεν ω άμαχοι Παλαιστίνιοι, γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι δεν θα πεθάνετε απ’ την πείνα αλλά για να «λήξει» αυτή η σφαγή θα πρέπει να φύγουν όλοι οι ένοπλοι της αντίστασης απ’ την Γάζα… Η οποία «αφοπλισμένη» Γάζα θα μείνει υπό θεοναζί στρατιωτική κατοχή για κάποια χρόνια για «ανθρωπιστικούς» λόγους (και για να αρχίσει μια κάποια ανοικοδόμηση…) και κάποια στιγμή αργότερα «βλέπουμε»…

(Είναι ένα «κόλπο» που έχει ξαναγίνει. Τον Ιούνη του 1982 ο απαρτχάιντ στρατός εισέβαλε στο λίβανο. Δυο μήνες αργότερα, τον Αύγουστο την ίδιας χρονιάς όλοι οι ένοπλοι της PLO (οι παλαιστινιακές ένοπλες οργανώσεις είχαν τότε την βάση και τις δυνάμεις τους στα προσφυγικά παλαιστινιακά στρατόπεδα στο νότιο λίβανο), περίπου 12.000 άτομα, αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν και μεταφέρθηκαν στην Τύνιδα. Δυο βδομάδες μετά οι λιβανέζοι φασίστες σύμμαχοι του Τελ Αβίβ, με την «εξωτερική βοήθεια» (περικύκλωση των στρατοπέδων ώστε να μην μπορεί να βγει κανένας…) του απαρτχάιντ στρατού, εισέβαλαν στα απροστάτευτα προσφυγικά στρατόπεδα της Sabra και της Shatila έξω απ’ την Βηρυττό και μέσα σε 3 συνεχόμενες μέρες και νύχτες (απ’ τις 16 ως τις 18 Σεπτέμβρη) έσφαξαν 3.500 γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους. Εν τέλει ο θεοναζί στρατός συνέχισε «προσωρινά, για λόγους ασφάλειας» την κατοχή του νότιου λιβάνου (έτσι δημιουργήθηκε η Hezb’ Allah…) για 18 χρόνια ακόμα, και αποχώρησε μόλις το 2000).

Τι έκανε η «διεθνής κοινότητα» όταν αποκαλύφθηκε η σφαγή στη Sabra και στη Shatila; Την ονόμασε «γενοκτονία» και έκρινε ότι ο ισραηλινός στρατός «αμέλησε και δεν πήρε τα προσήκοντα μέτρα για να την εμποδίσει». Αυτό, και τέλος….

Τα δυτικά καθάρματα θέλουν τώρα, μετά από 20 μήνες, να παίξουν «τους καλούς μπάτσους». Που έχουν κάθε διάθεση να «πιέσουν» τον χωροφύλακά τους να αφήσει (και να αφήνει) ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά αφού έχει κι αυτός το αναγνωρισμένο «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» δεν γίνεται να ταϊζει και τους … «τρομοκράτες», έτσι δεν είναι; Οπότε (έτσι πάει η ανησυχία μας) θα μπορούσε αυτός ο «αυτοάμυνας» α) να δεχτεί μια-κι-έξω ανταλλαγή αιχμαλώτων, υπό την προϋπόθεση β) πως όσοι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι απελευθερωθούν, μαζί με όλους τους ένοπλους της Γάζα θα φύγουν μακριά (πόσο μακριά; στη … λιβύη;), γ) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς θα «έχει την ευθύνη της δημόσιας τάξης» στην κατεχόμενη Γάζα «για κάποιο διάστημα», δ) θα μπορέσει να κατακτήσει όλα τα τούνελ… και έτσι …. «θα τελειώσει ο πόλεμος» – χωρίς ήττα ούτε των θεοναζί, ούτε των πατρώνων τους!

Επαναλαμβάνουμε, προς αποφυγή παρεξηγήσεων: δεν έχουμε ούτε ακλόνητα στοιχεία ούτε διασταυρωμένες πληροφορίες πως κάτι τέτοιο «μαγειρεύεται» πίσω απ’ το ξαφνικό δυτικό «ανθρωπιστικό» ενδιαφέρον. Καθαρά και ανοικτά ούτε λέγεται ούτε γράφεται κάτι… Μπορεί να είμαστε εξαιρετικά καχύποπτοι. Ή «μιλάει» ένα κάποιο ιστορικό ένστικτο: κάτι πολύ βρώμικο βρίσκεται ή χωράει πίσω απ’ τις συντονισμένες ανθρωπιστικές εκκλήσεις των δυτικών καθαρμάτων… (Χρειάζεται πολιτική εγρήγορση…)

Απ’ την άλλη μεριά υπάρχει περίπτωση η ένοπλη αντίσταση να εγκαταλείψει την Γάζα; Όχι… Αλλά εδώ (θα μπορούσε να) βρίσκεται ένα κέντρο ψυχολογικού πολέμου προς τους αμάχους: Τι θέλετε; φαγητό και φάρμακα ή όπλα; (Οι τσατσορούφιανοι της «παλαιστινιακής αρχής» έχουν κάνει ήδη «διαδηλώσεις» μέσα στα ερείπια κατά της αντίστασης και «υπέρ της ειρήνης»…)

Κάτι τέτοιο θα ήταν ωμός, ελεεινός, αισχρός εκβιασμός∙ γιατί όμως όχι απ’ την μεριά των φυσικών και ηθικών αυτουργών δεκάδων χιλιάδων δολοφονιών όταν μάλιστα ΔΕΝ κινδυνεύουν πολιτικά γι’ αυτά τους τα εγκλήματα; Θα σιδερώσουν και θα φορέσουν τα φωτοστέφανα των «ειρηνοποιών», θα ικανοποιήσουν κι όλους εκείνους τους ευαίσθητους υποτελείς τους (δεν είναι καθόλου λίγοι) που «συμπαθούν» τους Παλαιστίνιους αλλά ΧΩΡΙΣ ένοπλη αντίσταση (απομονώνοντας έτσι όσους υπερασπίζεται την ένοπλη, αντικατοχική, αντιαποικιοκρατική αντίσταση ως «φιλοτρομοκράτες»…), θα κάνουν και τις δουλειές τους με τις πετροχούντες, που κι αυτές με τη σειρά τους θα είναι ήσυχες και θα τσοντάρουν για την «ανοικοδόμηση»…

Bloody APR!

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.35) >> Armed public relations (ΑPR): το πιο πρόσφατο στάδιο του ιμπεριαλισμού – τελεία! Την προηγούμενη Δευτέρα αναρωτιόμαστε. Βάλαμε ερωτηματικό. Τώρα είμαστε σίγουροι! Για την ακρίβεια: οι ADR είναι ο αποπροσανατολισμός, η πρόκληση σύγχυσης σ’ αυτήν την ιστορική ιμπεριαλιστική περίοδο∙ οργανικό τμήμα της, αλλά όχι το σύνολό της.

Να, λοιπόν, μια άλλη φοβερή-και-τρομερή «νίκη» των δυτικών και του χωροφύλακά τους: κατέστρεψαν (λένε) τις υποδομές του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος… Αλήθεια;;;

Η ντόπια δημαγωγία δεν έχει τίποτα να ζηλέψει απ’ την διεθνή!!! Λεζάντα: Η πυρηνική εγκατάσταση στο Φορντό του Ιράν μετά τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς…

Βλέπετε πουθενά ίχνη βομβαρδισμών; Όχι… ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙΤΕ!!!! Εδώ έχουμε «νίκη» τρανή!!! Στραβομάρα πάθατε;

Η «απειλή του πυρηνικού προγράμματος του ιράν» είναι προσχηματική – το ζητούμενο είναι η «καμένη γη» που θα φρενάρει το ευρασιατικό project. Μήπως, κατά συνέπεια, και η «καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του ιράν» είναι προσχηματική; Ναι, από κάποιες απόψεις.

Υπάρχουν λογικές προσεγγίσεις, υπάρχουν και τεχνικές προσεγγίσεις που δείχνουν επίμονα πως αυτό το «πυρηνικό πρόγραμμα» όχι απλά δεν καταστράφηκε, αλλά ούτε θα ήταν δυνατόν να καταστραφεί εκεί που είναι «θαμμένο». Στο ψοφιοκουναβιστάν έχει προκύψει πρόβλημα σχετικά, το οποίο φυσικά αποδίδεται (πού αλλού;) στην αντιπολίτευση:

Αλλά το ζήτημα δεν είναι απλά τεχνικό. Είναι πολιτικό (με την παλιά έννοια της λέξης…). Εδώ και δεκαετίες η Τεχεράνη ορκίζεται ότι δεν σκοπεύει να φτιάξει ατομικές βόμβες για λόγους ηθικής τάξης: επειδή σκοτώνουν (και) αθώους. Αλλά τις ίδιες δεκαετίες είναι κατηγορούμενη ότι μπορεί να φτιάξει, πράγμα που για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς και τον μαφιόζο πυρηνικό χωροφύλακά τους παρουσιάζεται ως … ανάθεμα.

Μετά τις επιθέσεις των θεοναζί και της διοίκησης του daddy απ’ την Ουάσιγκτον στις ειρηνικές (επίσημα) πυρηνικές εγκαταστάσεις (για τις οποίες έχει διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα) ποιος άραγε θα κατηγορήσει το ιρανικό καθεστώς αν εμφανιστεί με πυρηνικούς κυνόδοντες; Αυτοί που όχι απλά το κατηγορούσαν ήδη, «προληπτικά», και το βομβάρδισαν επίσης «προληπτικά»; Αδιάφορο. Και μάλλον κανείς άλλος εκτός απ’ αυτήν την δυτική οικτρή ιμπεριαλιστική μειοψηφία.

Σ’ όποια κατάσταση κι αν βρίσκεται αυτό το θρυλικό «πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν» σήμερα το γεγονός ότι έγινε στόχος ΔΕΝ θα το επιβραδύνει. Θα το επιταχύνει – μέχρι (είναι πιθανό) την κατασκευή βομβών! Απλά: αν τις είχε ήδη, με δεδομένο πως έχει και τους πυραύλους για να τις χρησιμοποιήσει, τόσο οι θεοναζί όσο και οι σύμμαχοί τους θα έβγαζαν τον σκασμό. Όπως κάνουν απέναντι στη βόρεια κορέα και το πακιστάν που επίσης έχουν «παράνομο» πυρηνικό πρόγραμμα.

Απ’ αυτή την άποψη οι επιθέσεις κατά της Τεχεράνης ενώ ήταν προσχηματικές (με την έννοια ότι o σκοπός τους ήταν πολύ ευρύτερος: να δείξουν στα μέλη του ευρασιατικού project, του SCO και των BRICS+ ποιοι κάνουν κουμάντο και στη δυτική Ασία / μέση Ανατολή) θα πετύχουν το αντίθετο. (Ήδη διάφορες διαδικασίες έχουν ξεκινήσει…)

Το γεγονός ότι ο ψοφιοκουναβιστάν, το οποίο μέσα σε 5 μήνες έχει αγοράσει ή κατακτήσει την Γροιλανδία, τον καναδά, την διώρυγα του Παναμά∙ έχει επιβάλει θηριώδεις δασμούς στους πάντες, ύστερα τους μισοπήρε πίσω, και τώρα κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς κάνει∙ τέλειωσε «με ένα νόμο και ένα βασιλικό διάταγμα» τον πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης και την σφαγή στην Παλαιστίνη∙ κυνηγάει τους μετανάστες εργάτες στην επικράτειά του για να τους πάρει πίσω σε συνθήκες δουλεμπορίου∙ αγκαλιάζεται με τα κρυπτονομίσματα για να σώσει το δολάριό του∙ αγαπιέται και είναι αντικείμενο θαυμασμού απ’ όλο τον γαλαξία γιατί «κάνει πράγματα που κανείς άλλος δεν έχει κάνει»∙ το γεγονός λοιπόν ότι αυτό το καθεστώς λέει «καταστρέψαμε το δέντρο του κακού» στο ιράν είναι σχεδόν απόδειξη ότι το αντίθετο ισχύει. Ούτε παραμάνα δεν θα αγόραζε οποιοσδήποτε λογικά σκεπτόμενος απ’ αυτούς τους «εμπόρους αλήθειας» – πόσο μάλλον σε σχέση μ’ έναν πόλεμο.

 

Ο ισολογισμός…

Δευτέρα 30 Ιούνη (01.28) >> Αν ψάχνει κάποιος μιαν απόλυτη και οριστική νίκη (ή, αντίστοιχα, ήττα) δεν υπάρχει τέτοια σ’ αυτόν τον 2 εβδομάδων πόλεμο των θεοναζί, της Ουάσιγκτον (αλλά και διάφορων ευρωπαϊκών κρατών πιο «διακριτικά»…) κατά της Τεχεράνης. Υπάρχουν όμως εξαιρετικής σημασίας αποτυχίες που καθορίζουν την ως τώρα «έκβαση» και θα καθορίσουν επίσης και το μέλλον.

Για το ιρανικό καθεστώς ήταν πρώτου βαθμού αποτυχία το γεγονός ότι παρά τις προετοιμασίες του για ενδεχόμενη θεοναζί επίθεση δεν κατάφερε να προφυλάξει ανώτατα στρατιωτικά στελέχη του: η Τεχεράνη έδωσε μια λίστα 30 αξιωματικών, κυρίως απ’ τους «φρουρούς της επανάστασης», που σκοτώθηκαν απ’ τους θεοναζί, οι περισσότεροι μαζί, στον αιφνιδιασμό της 13ης Ιούνη. Παρότι αυτό δεν είχε πρακτική συνέπεια στην επιχειρησιακή ετοιμότητα των «φρουρών», πράγμα που αποδείχθηκε σε λίγες ώρες∙ και παρότι η πρακτική του «αποκεφαλισμού» δείχνει μάλλον την λογική αδυναμία του θεοναζί καθεστώτος και των δυτικών συμμάχων του (: «θα σκοτώσω τον βασιλιά για να καταρρεύσει το βασίλειο!!!»…), αυτές οι διαδοχικές αποτυχίες των τελευταίων χρόνων, με αποκορύφωμα την 13η Ιούνη, δεν τιμούν καθόλου ένα καθεστώς που αμύνεται. Και (εύλογα) εμποδίζουν σοβαρά την άμυνά του.

Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις «επιφανείας»; Καταστράφηκαν, κι αυτό ήταν το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν οι θεοναζί. ‘Όμως πιστεύει κανείς ότι η Τεχεράνη, ξέροντας την έκθεση αυτών των εγκαταστάσεων, δεν έχει κάπου «ρεζέρβες»; Ολόκληρες ή τμηματικές;

Το θεοναζί καθεστώς και οι σύμμαχοί του  επιχείρησαν στις 13 Ιούνη εκείνο που επί χρόνια οι δικοί του (και όχι μόνο…) καραβανάδες θεωρούσαν «τρέλα»! Πατώντας σε εντελώς λαθεμένες (έως φανταστικές) εκτιμήσεις: ότι η Τεχεράνη θα καταρρεύσει γρήγορα.

Μόλις την 5η μέρα των θεοναζί επιθέσεων (και των ιρανικών αντεπιθέσεων) εκείνος που άρχισε να καταρρέει ήταν η στρατιωτική μηχανή του Τελ Αβίβ!!!

Η έλλειψη αντιαεροπορικών πυραύλων δεν ήταν κάτι τυχαίο! Ήταν αποτέλεσμα της έξυπνης τακτικής αντεπιθέσεων της Τεχεράνης που, χρησιμοποιώντας παλιά και μειωμένων ικανοτήτων μοντέλα πυραύλων παρέσυρε τους θεοναζί σε «κατανάλωση» των δικών τους συστημάτων, αλλά και των αμερικανικών. Είναι μια τακτική δουλεμένη εδώ και τουλάχιστον 1,5 χρόνο στο ουκρανικό πεδίο μάχης, κυρίως (αν και όχι αποκλειστικά) από ρωσικής πλευράς.

Όταν οι θεοναζί αναγκάστηκαν να χρησιμοποιούν ό,τι τους είχε απομείνει «με το δελτίο» άρχισαν να βλέπουν έντρομοι τους μεσαίων δυνατοτήτων ιρανικούς πυραύλους (όχι τους καλύτερους που διαθέτει η Τεχεράνη!!!) να καταστρέφουν διυλιστήρια, ηλεκτρικούς σταθμούς, αρχηγεία υπηρεσιών και πολλά άλλα – ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΧΕΔΟΝ 80ΧΡΟΝΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ!!!!!

Έγινε ξεκάθαρο γρήγορα ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δεν θα άντεχε για καιρό… Χρειαζόταν κάτι επειγόντως!!! Τι; Η «κλιμάκωση για την αποκλιμάκωση»!!!! Η Τεχεράνη είχε πάρει ήδη τα ηνία της κλιμάκωσης στις μάχες-μεταξύ-πυραύλων-με-περιορισμένα-αντιαεροπορικά (για διαφορετικούς λόγους η κάθε πλευρά) για έναν απλό λόγο, τον οποίο τα καθάρματα του Τελ Αβίβ προτίμησαν να αγνοήσουν: δεν χρειάζεται να «σηκώνει αεροπλάνα» για να κτυπάει, και διαθέτει εκατοντάδες φορές περισσότερους πυραύλους απ’ όσους το Τελ Αβίβ!

Η μόνη «κλιμάκωση» που είχε απομείνει να τολμήσει το θεοναζί καθεστώς ήταν τα πυρηνικά του… Προτιμήθηκε η αγωνιώδης έκκληση στο ψόφιο κουνάβι να «κλιμακώσει» o us army για λογαριασμό του idf – με τις «υπερβόμβες» του. Η Τεχεράνη δεν πτοήθηκε, απάντησε*, και συνέχισε να κτυπάει (με όλο και μεγαλύτερη επιτυχία) την θεοναζί επικράτεια. Τότε το ψόφιο κουνάβι, για λογαριασμό του χωροφύλακά του, αποδέχθηκε τον όρο του ιρανικού καθεστώτος: πρώτοι θα σταματήσετε τις επιθέσεις εσείς που ξεκινήσατε (Τελ Αβιβ & friends), και μετά εμείς…. Αυτό δεν λέγεται «εκεχειρία», μιας και οι εκεχειρίες συνοδεύονται από διάφορα. Λέγεται «διακοπή εχθροπραξιών», και δεν συνοδεύεται από τίποτα…

Αμέσως μετά απ’ αυτό το κατόρθωμα έγιναν ταυτόχρονα δύο πράγματα. Πρώτον, ο ρεπουμπλικάνος βουλευτής Buddy Carter πρότεινε το ψόφιο κουνάβι για το «νόμπελ ειρήνης» – μη και χάσει την ευκαιρία! Και δεύτερον, η μνημειώδης δήλωση του ψόφιου κουναβιού «Νικήσαμε όλοι!!!» θεωρήθηκε γελοία από πολλούς:

Δεν ήταν γελοία. Ήταν κάτι ακόμα χειρότερο!!! Επρόκειτο για μια άγαρμπη, γραφική, «οριακή» προσπάθεια να κρυφτεί η σχεδόν στρατηγική ήττα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος με την «διαφήμιση» ισοπαλίας!!! Ενός «Χ»!!! Πρόκειται ακριβώς για εκείνο που προσπαθούν (με διαφορετικούς τρόπους) εδώ και μήνες στο ουκρανικό πεδίο μάχης, τόσο το ψοφιοκουναβιστάν όσο και οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές: ένα «Χ» βρε αδερφέ, να μην φανεί ότι ηττηθήκαμε!!! (Με την ίδια μέθοδο: «κλιμάκωση για την αποκλιμάκωση»… «Κλιμάκωση» μέσω προβοκατσιών βέβαια…)

«Ισοπαλία» είπατε στη μέση Ανατολή;

Το ισραηλινό Channel 13:

Το να γίνουν περιοχές του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος «Γάζα» δεν είναι αυτό που μπορεί να ονομαστεί «ισοπαλία»! Για λόγους εύκολα κατανοητούς!!!

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό…

 

*Υπάρχει μια σοβαρή παρανόηση του γεγονότος ότι το ψοφιοκουναβιστάν προειδοποίησε μέσω τρίτων για την επίθεσή του και τους στόχους της, όπως προειδοποίησε και η Τεχεράνη για την αντεπίθεσή της.

Το ψοφιοκουναβιστάν προειδοποίησε ώστε να απομακρυνθεί έγκαιρα οποιοδήποτε ραδιενεργό υλικό… Γιατί διαφορετικά, αν υπήρχε διαρροή ραδιενέργειας (που θα ήταν προφανώς σοβαρή) ο «ονειρεύομαι ένα νόμπελ ειρήνης» θα μπορούσε να κατηγορηθεί ακόμα και για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας! Απ’ την μεριά του το ιρανικό καθεστώς διάλεξε την πιο κεντρική αμερικανική βάση σ’ όλη τη μέση Ανατολή (στο φιλικό κατάρ) αντί για κάποια / ες απ’ τις διάσπαρτες σε ιράκ και συρία, αλλά χωρίς ανθρώπινα θύματα, επειδή ήθελε να στείλει μια προειδοποίηση προς τον όγκο των υποστηρικτών του maga: «Ψηφίσατε όχι άλλους πολέμους; Προσέξτε γιατί ο εκλεκτός σας είναι πολύ κοντά στο να σας έχει κοροϊδέψει… Την επόμενη φορά μπορεί να έχει και φέρετρα, και τότε θα μπλέξετε…»

Απόδειξη ειδικά του πρώτου είναι ότι στη Νατάνζ και σε άλλες χερσαίες εγκαταστάσεις του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος υπάρχουν σε λειτουργία μικροί ερευνητικοί αντιδραστήρες. Ούτε καν οι θεοναζί δεν διανοήθηκαν να τους κτυπήσουν!

Δεν έγινε λοιπόν τίποτα «συμβολικό»!!!

Κάτι ακόμα. Ο εμπλουτισμός ουρανίου στο 60% επιτρέπεται απ’ την σχετική διεθνή νομοθεσία. Απ’ αυτή την άποψη οι πυρηνικοί τεχνικοί της Τεχεράνης δεν έχουν κάνει κάτι παράνομο! Επιπλέον, το ιρανικό καθεστώς επέδειξε το ίδιο αυτά τα «διάσημα» 400 κιλά εμπλουτισμένου ουρανίου στο 60% στους διεθνείς επιθεωρητές θεωρώντας (λαθεμένα…) πως έτσι θα πιέσει το ψόφιο κουνάβι να υπογράψει μια καινούργια λογική συμφωνία.

Το ουράνιο στο 60% δεν μπορεί να γίνει μια «κανονική» ατομική βόμβα. Μπορεί όμως να γίνει μια «βρώμικη» ατομική βόμβα: περιορισμένης εμβέλειας, κατάλληλη ωστόσο για να καταστρέψει οριοθετημένους στόχους, όπως λιμάνια, αεροδρόμια, στρατόπεδα κλπ. Πράγμα που σημαίνει πως αν η Τεχεράνη ήθελε (ως τώρα) θα είχε ήδη «βρώμικα» πυρηνικά, και με την «άδεια του νόμου»…