Παλαιστίνη

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.59) >> Μπορεί να μην είναι η απόλυτα πρώτη προτεραιότητα για την Παλαιστινιακή αντίσταση. Είναι όμως σίγουρα η αμέσως δεύτερη: το ξεκαθάρισμα αυτού του Κουίσλιγκ «πράγματος» που κτυπάει την αντίσταση πάντα πισώπλατα, κυρίως στη δυτική Όχθη αλλά, όποτε μπορεί (σε συνεργασία πάντα με τους θεοναζί και τα αφεντικά τους) και στη Γάζα. Αναφερόμαστε στην «παλαιστινιακή αρχή».

Πρέπει να θυμίσουμε ότι στη λευκή νοτιοαφρικανική εκδοχή του απαρτχάιντ τα «μπαντουστάν», οι θύλακες / ανοικτές φυλακές στους οποίους ήταν αποκλεισμένη η μαύρη πλειοψηφία του πληθυσμού, είχαν … την δική τους εξουσία! Είχαν μαύρες πολιτικές βιτρίνες, με τους πραιτωριανούς τους, «αναγνωρισμένες» απ’ την εξουσία των λευκών ρατσιστών στην Πραιτόρια. Είχαν «πρωθυπουργούς», «υπουργούς» και, φυσικά, είχαν αστυνομία…

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην κατεχόμενη Παλαιστίνη: υπάρχει μια «αρχή» «αναγνωρισμένη» απ’ τους θεοναζί, απαρτχάιντ (και … διεθνώς…), που η δουλειά της είναι απ’ την μια μεριά να ροκανίζει την «διεθνή βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους» και απ’ την άλλη να κτυπάει όσα δεν μπορεί να κτυπήσει ο θεοναζί στρατός. Άλλοτε ανοικτά (όπως το 2006, όταν κέρδισε τις εκλογές η Hamas) και άλλοτε ύπουλα.

Προσέξτε τι λέει ο κύριος στη συνέχεια. Πρόκειται για τον Jibril Rajoub, γενικό γραμματέα της κεντρικής επιτροπής της fatah, μιας οργάνωσης που άλλοτε ήταν αγωνιστική / απελευθερωτική, αλλά μετά τις «συμφωνίες του Όσλο» έγινε σταδιακά συνεργάτης των θεοναζί – και τώρα το έχει τερματίσει:

Όχι λέει «δεν είναι δουλειά της παλαιστινιακής αρχής να πυροβολεί ισραηλινούς»… Πράγμα που σημαίνει ότι «δεν είναι δουλειά της» η εναντίωση στην κατοχή… «Δουλειά της είναι…» λέει «… η εξουσία της!» Ποια «εξουσία» της; Στη Ραμάλα, και ούτε… Και να καθαρίζει τις αρβύλες του θεοναζί στρατού απ’ τα αίματα των Παλαιστινίων! Διότι σίγουρα: δουλειά-της-είναι-να-πληρώνεται… απ’ αυτούς που την έχουν αγοράσει.

H fatah είναι ο βασικός πυρήνας της «παλαιστινιακής αρχής». Και φυσικά, ως «αρχή» που είναι (εξουσία δηλαδή, έστω στο τίποτα) έχει και την στρατοχωροφυλακή της, εξοπλισμένη όσο επιτρέπει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, δηλαδή μόνο για εσωτερική καταστολή. Μια έρευνα του 2017 βρήκε ότι το «τμήμα ασφαλείας» της «παλαιστινιακής αρχής» μισθοδοτεί πάνω από 80.000 (!!!) προσωπικό, ένα νούμερο που φέρνει αυτήν την «αρχή» σχεδόν στην κορυφή του πλανήτη στη σχέση δημόσιας τάξης προς πληθυσμό: 1 μπάτσος ή ασφαλίτης για κάθε 48 (διπλά) αιχμαλώτους. Αυτές οι 80.000 που μισθοδοτούνται έτσι είναι περίπου το μισό των «δημόσιων υπαλλήλων» που απασχολεί η «αρχή»∙ κοστίζουν κάθε χρόνο 1 δισεκατομμύριο δολάρια (δηλαδή το 1/3 της διεθνούς βοήθειας)∙ και αυτό το ποσό είναι μεγαλύτερο απ’ το άθροισμα των ποσών που η «αρχή» δίνει για εκπαίδευση, υγεία και υποστήριξη στους αγρότες – πάντα (και μόνο) στη δυτική Όχθη.

Είναι αναμενόμενο κατά συνέπεια ότι αυτοί οι τσατσορούφιανοι το μόνο που είχαν να κάνουν μετά από 15 μήνες σφαγής στη Γάζα και μαζικών επιθέσεων / δολοφονιών στη δυτική Όχθη είναι να βοηθήσουν τον θεοναζί, απαρτχάιντ στρατό να «αποκαταστήσει την τάξη» στην Jenin. Στη Jenin αυτούς τους 15 μήνες ο θεοναζί στρατός έκανε όχι μία, όχι δύο, όχι τρεις αλλά 80 (ολογράφως: ογδόντα!) εισβολές, αλλά απέτυχε να καταβάλει την ένοπλη αντίσταση. Οπότε ζήτησε την βοήθεια των λακέδων του, που ίσως έχουν καλύτερους ρουφιάνους…

Οι οργανώσεις της αντίστασης μοιάζουν να προσπαθούν να «δανειστούν διεθνή νομιμότητα» επιζητώντας να διαμορφώσουν μια ενιαία απελευθερωτική διεύθυνση, μια «νέα αρχή», μαζί με την νυν «παλαιστινιακή αρχή». Αλλά τα λεφτά και η καλοπέραση είναι σπουδαίο πράγμα: αυτή η «αρχή» θα πουλάει πάντα την αντίσταση, και θα την κτυπάει πισώπλατα…

Μπορεί να μην τους φαίνεται, αλλά αυτοί ανήκουν στην στρατοχωροφυλακή της «παλαιστινιακής αρχής», και μοστράρονται στην περίμετρο του προσφυγικού συνοικισμού της Jenin στις 21 Δεκέμβρη καθώς προσπαθούν να εξουδετερώσουν την ένοπλη αντίσταση στην κατοχή. Είναι εκπαιδευμένοι (και ντυμένοι, και εξοπλισμένοι, και σε μεγάλο βαθμό πληρωμένοι μέσω «βοήθειας») απ’ τον us army

Παλαιστίνη

Από διαδήλωση στη Sana’a στις 29 Νοέμβρη

Δευτέρα 23 Δεκέμβρη (00.41) >> Δεν σκοτώνουν μόνο τα θεοναζί, απαρτχάιντ καθάρματα. Σκοτώνει και … η «παλαιστινιακή αρχή» του Κουίσλινγκ Αμπάς! Οι μπράβοι της χρησιμοποιούν τα όπλα τους μόνο κατά της αντίστασης. Και επειδή η «αρχή» είναι υπάκουη και πειθαρχημένη το αφεντικό της (το καθεστώς του Τελ Αβίβ) συνεχίζει να την εξοπλίζει με όλα τα απαραίτητα για την καταστολή.

Όπου δεν φτάνει ο θεοναζί στρατός φτάνουν …. οι συνεργάτες του! Η «προεδρική φρουρά» του Αμπάς (ναι, υπάρχει και τέτοια!) έχει αποκλείσει εδώ και 18 μερόνυχτα τις προσφυγικές γειτονιές στη Jenin, για «να ανακτήσει την εξουσία της»∙ ενώ ισραηλινά drones επιβλέπουν αυτό το «θεάρεστο» έργο. Κατά τους θεοναζί μάλιστα η δολοφονία του Yazid Ja’aysa, επικεφαλής του αντιστασιακού «τάγματος της Jenin», έγινε με την συνεργασία μεταξύ «παλαιστινιακής αρχής» και ισραηλινού στρατού… Τόσο καλά…

Στην ερώτηση «γιατί η αντίσταση δεν έχει στρέψει εδώ και καιρό τα όπλα της και κατά αυτών των ελεεινών προδοτών;» μπορεί να υπάρχουν παραπάνω από μία απαντήσεις∙ και δεν τις ξέρουμε. Το γεγονός παραμένει όμως πως όσοι δυτικοί συναγελάζονται με τον Αμπάς και τους μπιστικούς του στη Ραμάλα ενδιαφερόμενοι, δήθεν, για «το καλό των Παλαιστινίων», απλά σχετίζονται με ένα τσούρμο υπαλληλάκους του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, που καλοπληρώνονται για την βρωμιά τους.

Το γιατί οι οργανώσεις της αντίστασης συνεχίζουν να ελπίζουν σε μια «συμφωνία κυρίων» (και ενότητας) μ’ αυτήν την «παλαιστινιακή αρχή» είναι για εμάς ερωτηματικό. Ακόμα κι αν οι θεοναζί δολοφονήσουν 100.000 παλαιστίνιους, τα όργανα αυτής της «αρχής» θα βρουν τον τρόπο (ή θα λάβουν την εντολή) να σκοτώσουν τον 100.001 και τον 100.002.

Κάποια αδυναμία φαίνεται να υπάρχει εδώ – και απολογούμαστε για το θράσος να έχουμε γνώμη.

Εν τω μεταξύ, στη σχεδόν εντελώς ισοπεδωμένη Jabaliya, στα βόρεια της λωρίδας της Γάζα, μέσα απ’ τα ερείπια, η αντίσταση συνεχίζει να επιβάλει μεγάλο κόστος στον θεοναζί, απαρτχάιντ στρατό κατοχής. Από χθεσινή αναφορά στο Palestine Chronicle:

Τρεις σφαίρες…

Δευτέρα 23 Δεκέμβρη (00.05) >> Κατά τον (αγγλικό) καθεστωτικό economist ο Luigi Mangione είναι ένας ακόμα «ψεκασμένος», που δεν έχει καταλάβει πως δουλεύουν οι ασφαλιστικές (δηλαδή ένα κεντρικό τμήμα του καπιταλισμού). Κι αν αυτό το λέει ένα τόσο σοβαρό «εργαλείο», δεν μπορεί∙ έτσι θα είναι!!! Εξ ου και κατηγορείται όχι για απλό φόνο αλλά για «τρομοκρατία»… Διότι άλλο είναι να πυροβολείς έναν ceo και άλλο να έχεις και άποψη! Αυτό το τελευταίο είναι, όντως, τρομακτικό! (Θα έπρεπε να προστεθεί: απειλή κατά του πολιτεύματος!!!) Εννοείται πως οι αρχές (και οι δημαγωγοί τους) καταγγέλλουν όσους (καθόλου λίγοι!) υπερασπίζονται τον Mangione, και δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι αν αυτό το «κύμα συμπαράστασης» συνεχίσει να φουσκώνει, θα μπουν σε ενέργεια τα μεγάλα όπλα. Από την συστηματική λογοκρισία μέχρι τις συλλήψεις και τις κατηγορίες για «υπόθαλψη τρομοκράτη»…

Τι λέει ο ίδιος; Σ’ ένα χειρόγραφο σημείωμά του στις 20 Δεκέμβρη γράφει μεταξύ άλλων:

Σε κάποιους μπορεί να φαίνομαι ως μια απομονωμένη φωνή, μια παρεκτροπή μέσα σε μια κουλτούρα που μοιάζει υπνωτισμένη από τη λάμψη της τεχνολογικής προόδου. Ξέρω όμως ότι υπάρχουν αμέτρητοι άλλοι που μοιράζονται την απελπισία μου, που έχουν κοιτάξει, με πόνο στην καρδιά, αγαπημένους που έμειναν χωρίς θεραπεία, ασθενείς που χρεοκόπησαν από βασικές θεραπείες, ερευνητές που καταπνίγονται από εταιρικά συμφέροντα και κοινότητες που εγκαταλείφθηκαν από νοσοκομεία που θεωρούν ότι η ύπαρξή τους «δεν είναι κερδοφόρα». Η απόφασή μου να διατυπώσω αυτή την καυστική καταδίκη δεν απορρέει από μίσος για την ανθρωπότητα, αλλά από μια βαθιά αγάπη για το τι θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι, αν απλά σκίζαμε το πέπλο…

«Τι θα μπορούσαν να είναι οι άνθρωποι, αν…;» Τίμιο, ευγενές, ηρωϊκό – και πένθιμο…

Μην πυροβολείτε τους ceo;

Δευτέρα 16 Δεκέμβρη (00.28) >> Ο νεαρός (26 χρονών) μεσοαστός Luigi Mangione είναι λαϊκός ήρωας στις ηπα – και έγινε τέτοιος ακαριαία και αυθεντικά, όπως πρέπει στους λαϊκούς ήρωες. Δεν ξέρουμε από πότε είχε να συμβεί κάτι τέτοιο στην αμερικανική κοινωνία (αν μπορεί κανείς να την πει έτσι). Ο Joker έγινε επίσης κάτι ανάλογο, αλλά ήταν fiction∙ οπότε η μυθοποίησή του ήταν επικίνδυνη μεν, σύντομη δε. Αλλά ο Luigi Mangione είναι υπαρκτός, πραγματικός, με σάρκα και οστά, και καθόλου μύθος. Είναι εκδικητής: κατηγορείται ότι πυροβόλησε και σκότωσε τον ceo της μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας για θέματα υγείας των ηπα, της UnitedHealthcare, ονόματι Brian Thompson, στη Ν. Υόρκη στις 4 Δεκέμβρη.

Σ’ ένα μέρος του κόσμου όπου οι δολοφονίες είναι ψωμοτύρι για να γίνεις λαϊκός ήρωας πρέπει να κάνεις κάτι όντως σπουδαίο. Και ο Luigi Mangione φαίνεται πως έκανε κάτι όντως σπουδαίο. Δεν έχει παραδεχτεί (ως σήμερα) την ενοχή του, αλλά τα στοιχεία σε βάρος του είναι πολλά και ζόρικα (ίνα αποδειχθεί, για μια ακόμα φορά, ότι ευκολότερα και αποτελεσματικότερα ετοιμάζει κάποιος τον πηγαιμό του σε μια παράνομη ενέργεια παρά το φευγιό του…) Και το σπουδαίο στην προκειμένη περίπτωση είναι ο στόχος του: η ασφαλιστική εταιρεία (η UnitedHealthCare) της οποίας ο ceo (με «αμοιβή» γύρω στα 20 μύρια δολάρια τον χρόνο, μισθός + bonus…) φρόντιζε την κερδοφορία.

Από αυστηρά κομμουνιστική άποψη ο Mangione θα χαρακτηριζόταν «μηδενιστής αναρχικός»… Πράγματι. Σκοτώνεις έναν ceo και φυτρώνουν στη θέση του άλλοι δέκα. Απ’ την άλλη μεριά στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες δεν φαίνεται ούτε καν στο πολύ βάθος του ορίζοντα ο ανατρεπτικός κομμουνιστικός κίνδυνος… Σ’ αυτό το απύθμενο χάσμα ανάμεσα στη σκληρή και βρώμικη πραγματικότητα και στην ανατροπή της συγχωρείστε τον: όχι μόνο επειδή έχει κάτι βίδες στην πλάτη του και έμαθε από πρώτο χέρι τι είναι η εγκληματικότητα των ασφαλιστικών εταιρειών υγείας στις ηπα (μόνο;) αλλά και επειδή είχε δίκιο! Όχι το δίκιο του μωσαϊκού νόμου (: ου φονεύσεις!) αλλά το δίκιο εκείνων που πνίγονται στην καπιταλιστική κανονικότητα. Αυτό το δίκιο του το φωνάζουν χιλιάδες στις ηπα (αν και το φωνάζουν μόνο εκεί που ψιλοεπιτρέπεται, στα antisocial media).

Η άγνωστη σ’ εμάς κυρία στη συνέχεια εξηγεί τα βασικά του τι είναι η UnitedHealthCare:

Θα μιλήσω για την UnitedhealthCare. Δεν θα μιλήσω γι’ αυτό που έγινε στον ceo τους χτες, γιατί δεν θα είμαι ειλικρινής για το πως νοιώθω, και αν δεν μπορώ να είμαι ειλικρινής δεν πρόκειται να μιλήσω γι’ αυτό. Αλλά θα σας πω ορισμένα γεγονότα γι’ αυτήν την εταιρεία επειδή δουλεύω στον ασφαλιστικό τομέα και ο κόσμος θα πρέπει να ξέρει αυτά τα πράγματα.

Λοιπόν η UnitedHealthCare είναι ιδιοκτήτης της OptumHealth, της ChangeHealthcare… Υπάρχουν 158 θυγατρικές της UnitedHealthcare, κάποιες απ’ τις οποίες έχουν έδρα σε φορολογικούς παραδείσους, και οι περισσότερες απ’ τις οποίες είναι εταιρείες παροχής φαρμακευτικών υπηρεσιών. Οπότε ναι, είναι τμήμα των Big Pharma, οπότε η UnitedHealthCare είναι ασφαλιστική και φαρμακευτική.

Η ChangeHealthCare αν δεν το ξέρετε είναι η εταιρεία που προωθεί τα αιτήματα [πληρωμής] από τον πάροχο [της φροντίδας υγείας] στην ασφαλιστική, έτσι ώστε ο πάροχος μπορεί να πάρει τα φραγκοδίφραγκα που η ασφαλιστική δίνει πληρώνοντας τις υπηρεσίες του που έχουν εγκριθεί.

Νωρίτερα φέτος η ChangeHealthCare χακαρίστηκε, έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος και δεν έχουν αποκαταστήσει πλήρως την ζημιά ώστε να μεταφέρονται τα αιτήματα. Οπότε όταν έγινε αυτό… Ξέρω ότι νομίζετε πως οι γιατροί κάθονται πάνω σε σωρούς με λεφτά, αλλά δεν συμβαίνει έτσι. Πρέπει να παίρνουν τις πληρωμές απ’ την ασφαλιστική σε σταθερή βάση έτσι ώστε να κινούνται, αλλά όταν δεν μπορείς να στείλεις τα αιτήματά σου επειδή η ChangeHealthCare χακαρίστηκε, και δεν μπορείς να τους στείλεις mail, κι όλα αυτά, οι γιατροί δεν πληρώνονταν, οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους ήταν άδειοι. Έτσι πολλοί απ’ αυτούς χρεωκοπούσαν.

Έτσι η UnitedHealthCare ήρθε και τους είπε, εντάξει, μπορούμε να σας βοηθήσουμε, θα αγοράσουμε την άδειά σας, το νοσοκομείο σας, το τμήμα επειγόντων, και άρχισαν να τα αγοράζουν. Οπότε τώρα είναι ασφαλιστική, φαρμακευτική, ιδιοκτήτης του συστήματος που προωθεί τα αιτήματα αποζημίωσης, και τώρα είναι ιδιοκτήτης και των παρόχων που χρησιμοποιούν την ασφαλιστική τους κάλυψη. Οι πάροχοι είναι ιδιοκτησία της UnitedHealthCare και πληρώνονται απ’ την UnitedHealthCare για τα αιτήματα που κάνει η UnitedHealthCare [στον εαυτό της].

Ξέρετε ότι η εταιρεία έχει ήδη προβλήματα με το υπουργείο δικαιοσύνης εξαιτίας όλων αυτών, γιατί αν αυτό δεν είναι μονοπώλιο τότε δεν ξέρω τι είναι. Έτσι το 2023 τα συνολικά της έσοδα ήταν 371,6 δισεκατομμύρια δολάρια, αύξηση κατά 14,6% σε σχέση με το 2022, και τα κέρδη της ήταν 22,4 δισεκατομμύρια το 2023. Πλήρωσε 281,4 δισεκατομμύρια σε αποζημιώσεις το 2023.

Αλλά επιτρέψτε μου να πω το εξής. Η UnitedHealthCare είναι ο κύριος ασφαλιστικός φορέας για το Medicare, το Medicaid και το Obamacare. Αυτό σημαίνει ότι κατέχει το 29% της ασφαλιστικής αγοράς υγείας, κάτω απ’ αυτά τα τρία προγράμματα, που είναι κρατικά, οπότε η UnitedHealthCare είναι ο βασικός ασφαλιστής για όλα αυτά τα προγράμματα.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά όταν μια επιχείρηση αποφασίζει να γίνει τόσο μεγάλη όσο είναι αυτή σήμερα όντας ταυτόχρονα ο πάροχος φροντίδας υγείας, η ασφαλιστική εταιρεία, η φαρμακευτική εταιρεία, η εταιρεία που προωθεί τα δικά της αιτήματα αποζημίωσης…

Έγινε μια έρευνα και η UnitedHealthCare, με περιθώριο 90%, απέρριψε τα περισσότερα αιτήματα από οποιαδήποτε ασφαλιστική εταιρεία. Κι αυτό ενόσω έχει το μεγαλύτερο μερίδιο των κυβερνητικών προγραμμάτων υγείας, του Medicare, του Medicaid και του Obamacare. Αρνούνται, αρνούνται, αρνούνται! [να πληρώσουν]. Και έτσι ο κόσμος πεθαίνει.

Ο κόσμος πεθαίνει.

Οι μυθικές αμοιβές του άξιου ceo και τα μυθικά κέρδη των ιδιοκτητών / μετόχων του εν λόγω ομίλου εταιρειών, προκύπτουν όχι μόνο απ’ την «καθετοποίηση» αλλά και απ’ το γεγονός ότι αρνούνται να πληρώσουν τις αποζημιώσεις που προβλέπονται στα συμβόλαια των ασφαλισμένων, με διάφορα νομικά τερτίπια – μεταφέροντας (απροειδοποίητα προφανώς!) μεγάλο μέρος του κόστους μιας νοσηλείας ή μιας θεραπείας στις δικές τους πλάτες – πράγμα που αυξάνει θηριωδώς τις εισπράξεις της!!! Τους κοροϊδεύει και τους αρμέγει!!! Η «καθετοποίηση» λειτουργεί ενισχυτικά: διατυπώνω απαιτήσεις αποζημιώσεων προς τον εαυτό μου, που στη συνέχεια τις απορρίπτω χάρη στις δολιότητες που έχω φυτέψει ήδη απ’ την διατύπωσή τους…

Η τακτική του «δεν πληρώνω γι’ αυτό, για εκείνο και για το άλλο» (λέγεται πως) είναι συνηθισμένη μεταξύ των αμερικανικών ασφαλιστικών υγείας. Η UnitedHealthCare έχει αναγάγει την εξαπάτηση και την ληστεία σε (χρηματιστική) «επιστήμη».

Κάποιοι απ’ αυτούς που είπαν έμμεσα «γειά στα χέρια του» για τον Mangione υποστήριξαν πως οι 3 σφαίρες ήταν «εναντίον ενός συστήματος που ταπεινώνει και σκοτώνει τους αμερικάνους».

Όσο κι αν αυτό ακούγεται ως «υπερασπιστική γραμμή» λείπουν απ’ τον λογαριασμό τα δεκάδες χιλιάδες θύματα αυτού του συστήματος, που υποθέτουμε ότι υποφέρουν και «γλύφουν-τις-πληγές-τους» – χειροκροτώντας τις τρεις σφαίρες από απόσταση ασφαλείας… Αν εκδήλωναν την οργή τους όπως τους αναλογεί, μπορεί να μην χρειαζόταν το όπλο του Mangione. Και ίσως να υπήρχαν χειροπιαστά, πρακτικά αποτελέσματα υπέρ του πλήθους: είναι θέμα ζωής και θανάτου, όχι σχέδιο για το μέλλον…

H δημιουργία ενός λαϊκού ήρωα στον 21ο αιώνα δεν είναι άδικη για τον Mangione. Είναι σημάδι της τεράστιας απουσίας των υπόλοιπων…

Το κράτος και τα κηπευτικά

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.31) >> Υπάρχουν διάφορα κράτη που απαγόρευσαν την εμφάνιση της παλαιστινιακής σημαίας (μαζί με διάφορα άλλα που αφορούν την παλαιστινιακή απελευθέρωση) με την κατηγορία ότι είναι … «αντισημιτικό σύμβολο»….

Δυστυχώς, αντί να υπερασπιστούν αυτή τη ματωμένη σημαία όποιο τίμημα κι αν είχε πολλοί πρωτοκοσμικοί «αλληλέγγυοι» (;) κατέφυγαν σε ένα τρικ. Υιοθέτησαν ως σύμβολο της «αλληλεγγύης» τους το … καρπούζι (!!!) επειδή τα χρώματά του (πράσινο / κόκκινο / μαύρα σπόρια) είναι τα ίδια με της παλαιστινιακής σημαίας.

Το βρίσκουμε από ηλίθιο ως χυδαίο…

Αλλά τα κράτη αγρυπνούν! Και δεν μασάνε από τέτοιες κουτοπονηριές!!! Δείτε το παρακάτω video, κάπου στην αυστραλία, για ένα μικρό αυτοκόλλητο (με καρπούζι) στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου. Προφανώς το όργανο δεν αυτενέργησε. Αυτές ήταν οι εντολές που είχε απ’ το υπουργείο δημόσιας τάξης του κράτους του:

Γελοίο το να κάνει κάποιος το καρπούζι σύμβολο της συμπαράστασής του στην Παλαιστινιακή αντίσταση… Και δέκα φορές γελοίο το να θεωρείται το καρπούζι σύμβολο … αντισημιτισμού!

Abdallah

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.24) >> Ύστερα από 40 χρόνια φυλάκισης γαλλικό δικαστήριο έκανε πριν 3 ημέρες (στις 15 Νοέμβρη, την ημέρα που οι Παλαιστίνιοι έχουν ορίσει ως «επέτειο εθνικής ανεξαρτησίας»*) δεκτή την (11η…) αίτηση αποφυλάκισης του λιβανέζικης καταγωγής Georges Ibrahim Abdallah, υπό τον όρο «να φύγει απ’ την γαλλική επικράτεια και μην επιστρέψει ποτέ». Ο Abdallah, μέλος του κομμουνιστικού κόμματος του λιβάνου και του λαϊκού μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), καταδικάστηκε το 1984 σε ισόβια για συμμετοχή στη δολοφονία του αμερικάνου στρατιωτικού ακολούθου Charles Ray και του ισραηλινού διπλωμάτη Yaakov Barsimentov, στο Παρίσι, το 1982: ήταν η εποχή της κορύφωσης του αντιαποικιακού αγώνα στο λίβανο, εναντίον του ισραηλινού στρατού κατοχής και της αμερικανικής και γαλλικής στρατιωτικής υποστήριξης.

Επειδή η απόφαση έχει ισχύ απ’ τις 6 Δεκέμβρη, αφήνει περιθώριο για εισαγγελική έφεση – κάτι που έχει γίνει και στο παρελθόν, κατ’ απαίτηση της Ουάσιγκτον που έχει ρόλο «πολιτικής αγωγής». Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά δεν θα περάσει η μπογιά της, και ότι ο δεσμώτης θα γυρίσει στα μέρη του, στον Λίβανο.

Ο 73χρονος σήμερα Abdallah ανακηρύχτηκε τον Δεκέμβρη του 2013 απ’ το δημοτικό συμβούλιο του παρισινού προαστείου Bagnolet «επίτιμος δημότης», αναγνωρίζοντάς τον ως κομμουνιστή αγωνιστή, πολιτικό κρατούμενο, μέλος του λιβανέζικου αντιστασιακού κινήματος και αποφασιστικό υπερασπιστή των Παλαιστινιακών δικαίων.

*Λίγο μετά την έναρξη της 1ης intifada, ο Yasser Arafat υιοθέτησε στις 15 Νοέμβρη του 1988 απ’ το Αλγέρι την «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της Παλαιστίνης» που είχε διαμορφώσει ο ποιητής Mahmoud Darwish. Με 146 κράτη / μέλη του οηε να έχουν αναγνωρίσει ως τώρα «παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967» υπάρχει ένας ωκεανός αίματος μεταξύ της Διακήρυξης του 1988 και της σημερινής κατάστασης∙ μέχρις ότου τα όπλα και όχι τα ψηφίσματα κάνουν πράξη την απελευθέρωση της Παλαιστίνης απ’ την θάλασσα ως το ποτάμι…

«Ειρηνοποιοί»; Ή τσάτσοι;

Δευτέρα 23 Σεπτέμβρη (2.21) >> Ο πιτσιρικάς με την παλαιστινιακή σημαία έτρεχε με την χάρη και την ευκολία της ηλικίας του. Οι γερμανοί polizei θα φτύναν τα συκώτια τους κυνηγώντας τον (χτες, σε συγκέντρωση στο Βερολίνο: οι παλαιστινιακές σημαίες απαγορεύονται, ως «αντισημιτισμός»…), και δεν θα τον έπιαναν ούτε τα Χριστούγεννα του 2025…

Μέχρι που έσκασε ο «ειρηνοποιός»… Νόμιζε ότι οι καλές προθέσεις του (;) ήταν αρκετές… Πρακτικά; Τον έδωσε τον πιτσιρικά!!!

Πίσω φίδια!!!

(Η διαφορά των γερμανών μπάτσων απ’ τους απαρτχάιντ στρατόμπατσους απέναντι στους αντάρτες πιτσιρικάδες, είναι ότι οι πρώτοι δεν τους κάνουν κεφαλοκλείδωμα. Ως τώρα… Κατά τα υπόλοιπα δείχνουν καθ’ όλα έτοιμοι…)

Όσα είπαμε ισχύουν!

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.45)>> Δεν αναρωτηθήκαμε πριν μια βδομάδα, αν το ψόφιο κουνάβι πηγαίνει γυρεύοντας να το πετύχει η επόμενη σφαίρα; Αναρωτηθήκαμε…

Ε, χτες δεν το πέτυχε. Ίσως δεν ρίχτηκε καν… Ίσως ο επίδοξος οπλοφόρος ήθελε μόνο να ανοίξει τρύπες στα μπαλάκια του γκολφ (στον αέρα φυσικά, πριν καταλήξουν στις τρύπες του γκαζόν!), την ώρα που το ψόφιο κουνάβι έπαιζε στις ιδιόκτητες εγκαταστάσεις του στο West Palm… Ίσως ήταν πρόσφατα χωρισμένος και απελπισμένος… Ίσως ήθελε να γίνει διάσημος…  Ίσως δεν ήθελε τίποτα (ο οπλοφόρος), απλά βγήκε βόλτα «φορτωμένος»… Ίσως το «τύπου ΑΚ-47» όπλο που βρέθηκε πεταμένο στους θάμνους κοντά στην περίφραξη του golf club υπονοεί εμπλοκή της άθλιας ανεγκέφαλης αλεπούς, που είναι καρατέκα και δεν της αρέσουν τα παιχνίδια με μπαλάκια… Ένθερμος υποστηρικτής των ουκρανοναζί (λέει ότι) ήταν ο λεγάμενος και στράβωσε με τον ψοφιοκουναβικό “ειρηνισμό”, αλλά τα ξέρουμε αυτά: τους έχει διαβρώσει η FSB τους ουκρανοναζί!

(Ή ίσως αυτή τη φορά η «απόπειρα» ήταν μέρος της προεκλογικής καμπάνιας του ψόφιου κουναβιού… Αλλά ποιοί είμαστε εμείς οι τιποτένιοι που θα κυλήσουμε σε μια ακόμα «θεωρία συνωμοσίας», ε;)

Ουάου! “Εφτάψυχος”! Τώρα η Καμάλα Joke θα ζηλεύει…

Η εθνική βιομηχανία μωρών…

Δευτέρα 16 Σεπτέμβρη (00.31)>> Δεν στέλνει μόνο τις («δραματικές», όλο θεληματικότητα και αποφασιστικότητα διεθνούς επιπέδου…) επιστολές του ο don Rico, αυτές που προβάλλονται πανεθνικά για προσκύνημα. Λαμβάνει κιόλας – μόνο που κάποιες απ’ αυτές «θάβονται» κατάλληλα…

Στις 8 Ιουλίου 2024 έφτασε σε κάποια γραφεία της don Rico & Co ένα mail με αποστολέα της κυρία Reem Alsalem. Η Alsalem είναι ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για την βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών. Και το θέμα του γράμματος ήταν η ελληνική νομοθεσία για τις παρένθετες μητέρες:

H ελλάδα είναι μια απ’ τις λίγες χώρες στην Ευρώπη, και στην πραγματικότητα παγκόσμια, που αναγνωρίζονται ως νόμιμες οι διευθετήσεις σε σχέση με την αλτρουϊστική παρένθετη εγκυμοσύνη….

Το άρθρο 1458 του Ποινικού Κώδικα επιτρέπει μόνο την αποκαλούμενη «αλτρουϊστική» παρένθετη εγκυμοσύνη, εννοούμενη ως εκείνη την συμφωνία όπου η παρένθετη μητέρα δεν λαμβάνει καμία χρηματική αποζημίωση, και απαγορεύει εντελώς την εμπορική παρένθετη εγκυμοσύνη… Ωστόσο, η πληρωμή για «εύλογα έξοδα» σχετικά με την εγκυμοσύνη επιτρέπονται με την απόφαση 36 της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή, που επιβλέπει την πρακτική της παρένθετης εγκυμοσύνης και καθορίζει το μέγιστο επιτρεπόμενο ποσό που μπορεί να πληρωθεί σε μια παρένθετη μητέρα. Αυτό το ποσό μπορεί να καλύπτει κόστη που σχετίζονται με την γονιμοποίηση, την εγκυμοσύνη και την γέννηση, όπως επίσης οποιαδήποτε άλλη βλάβη, όπως η προσωρινή αδυναμία εργασίας.

Αυτή η «απόφαση 36» περί «εύλογης πληρωμής» της παρένθετης μητέρας ήταν που άλλαξε απόλυτα το καθεστώς, τέλειωσε με τον «αλτρουϊσμό», και έκανε το ελλαδιστάν παγκόσμιο κέντρο παραγωγής και εμπορίου μωρών! Πρόκειται για πολύ μεγάλη μπίζνα! Εκείνοι που «παραγγέλνουν» τα μωρά είναι πλούσια ζευγάρια, πρωτοκοσμικά στη μεγάλη πλειοψηφία τους, που μπορούν να πληρώσουν 100.000 ευρώ, ή ακόμα και περισσότερα, για να αγοράσουν ένα μωρό-της-ώρας! Εκείνες που μετατρέπονται σε «μηχανές εγκυμοσύνης» είναι μετανάστριες που θα πληρωθούν με 15.000 ή το πολύ 20.000 ευρώ, για 9 + 1 μήνες απόλυτης επιτήρησης / υποδούλωσης 24ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. (Αν θέλει κάποιος να υπολογίσει το πραγματικό ύψος αυτής της «αμοιβής», αφορά 300 ημέρες (και νύχτες), ή 7.200 ώρες… Που σημαίνει από 2 έως 3 ευρώ η ώρα…)

… Θα ήθελα επιπλέον να επιστήσω την προσοχή σας στο ότι η ελληνική νομοθεσία για την παρένθετη εγκυμοσύνη έχει επίσης κενά σε ότι αφορά την προστασία γυναικών που ζουν σε συνθήκες οικονομικής ευαλωτότητας. Πράγματι, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχω, φτωχές ή μετανάστριες γυναίκες επιλέγονται για να γίνουν παρένθετες μητέρες ακριβώς λόγω της ευάλωτης κατάστασής τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, πάνω απ’ το 60% των παρένθετων μητέρων δεν είναι πολίτες της ελλάδας. Μια έρευνα σημείωσε πως οι περισσότερες απ’ αυτές είναι απ’ την βουλγαρία, την πολωνία, την γεωργία, την αλβανία και την ελλάδα. Αυτή η κατάσταση ενισχύθηκε απ’ την νομοθετική αλλαγή του 2014, που επιτρέπει στην παρένθετες μητέρες να μην είναι πολίτες της ελλάδας ή ούτε ακόμα να έχουν μόνιμη κατοικία στην ελλάδα, εντείνοντας τους κινδύνους για τις μετανάστριες.

Επιπλέον μοιράζομαι την ανησυχία ότι παρόλο που σύμφωνα με το νόμο 3089/2002 η παρένθετη εγκυμοσύνη θα πρέπει να γίνεται αποκλειστικά για «αλτρουϊστικούς» σκοπούς, υπάρχουν καταγγελίες ότι η παρένθετη εγκυμοσύνη και η «δωρεά» ωαρίων γίνονται, στην πραγματικότητα, για οικονομικούς λόγους. Είναι πιθανό να δει κανείς παρένθετες μητέρες που υποκρίνονται πως είναι οι καλύτερες φίλες των γυναικών που έχουν κάνει την παραγγελία (σύμφωνα με την αρχή του αλτρουϊσμού) αλλά στην πραγματικότητα είναι μη ελληνίδες πιο νεαρές απ’ τους γονείς που κάνουν την παραγγελία ή, σε κάποιες περιπτώσεις, οι ξένες οικιακές βοηθοί τους..

Είπε κανείς «ε, τι να κάνουμε, μια δουλειά είναι κι αυτή;» Είπε κανείς κάτι τέτοιο; Λάθος!!! (Για να μην πούμε: βλακώδες!). «Δουλειά» είναι εκεί που υπάρχει η δυνατότητα της απεργίας ή/και του «τα βροντάω και φεύγω»!!! Εδώ δεν υπάρχουν τέτοια, ούτε καν θεωρητικά: απεργία στην εγκυμοσύνη; «τα βροντάω και φεύγω» με το μωρό στην κοιλιά ή στην αγκαλιά;

Καμία σχέση με «δουλειά»! Αντίθετα μεγάλη σχέση με δουλεία! Μια δουλεία που παριστάνει την «εργολαβία», αλλά για την οποία τα αφεντικά (αυτοί / αυτές που κάνουν την παραγγελία και οι ενδιάμεσοι τεχνικοί της αναπαραγωγής…) ξέρουν πολύ καλά περί τίνος πρόκειται:

… Υπάρχουν αναφορές ότι γίνονται σ’ αυτές τις ιδιωτικές κλινικές διάφορες ιατρικές παραβάσεις. Για παράδειγμα έχουν αναφερθεί περιπτώσεις στις οποίες οι κλινικές διαφημίζουν τις διαδικασίες που γίνονται στις γυναίκες, όπως για παράδειγμα ζωντανή τηλε-μετάδοση ιατρικών εξετάσεων ή έκθεση γυναικών σε κάμερες, χωρίς την ρητή συγκατάθεσή τους. Επιπλέον έχω πληροφορηθεί για μια περίπτωση όπου έγινε καισαρική τομή χωρίς ιατρική δικαιολόγηση και χωρίς την συναίνεση της παρένθετης μητέρας, όπως επίσης και μια άλλη περίπτωση που αφορά γυναίκες που αρχικά αξιοποιήθηκαν ως δότριες ωαρίων και στη συνέχεια ως παρένθετες μητέρες χωρίς ιατρική εκτίμηση για την υγεία ή την ασφάλειά τους…

… Επίσης μεταφέρω τις ανησυχίες μου για τις πιθανότατα καταναγκαστικές πρακτικές που αντιμετωπίζουν οι παρένθετες μητέρες στα χέρια του νοσηλευτικού προσωπικού. Γυναίκες που χρησιμοποιήθηκαν ως παρένθετες μητέρες από ελληνική κλινική έμειναν έγκλειστες σε τουλάχιστον 14 διαφορετικά σπίτια και δεν τους επιτράπηκε να ζουν ελεύθερα. Σε μερικές περιπτώσεις οι γυναίκες ζούσαν σε διάφορα σπίτια υπό επιτήρηση και το μόνο που τους επιτρεπόταν ήταν να πάνε στο μπακάλικο και για τις ιατρικές εξετάσεις που έκανε το Κέντρο Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής. Επιπλέον έχει αναφερθεί ότι οι παρένθετες μητέρες αισθάνονται να παρακολουθούνται συνέχεια από νοσηλευτές…

Δουλεία λοιπόν, κανονικότατη, στα εντόπια κάτεργα «αγορασμένης οικογενειακής ευτυχίας»! Όσο για τις «αμοιβές» (δείξαμε πριν περί τίνος πρόκειται) είναι το αντίστοιχο του «ένα πιάτο φαϊ και ένα ποτήρι νερό» (για να μην πεθάνεις) στις εποχές της ιστορικής δουλείας….

Αυτά έγραφε η κυρία Reem Alsalem στον don Rico & Co πριν δυο μήνες, διατυπωμένα όσο πιο official και ευγενικά γινόταν. Αλλά ισχύει κι εδώ «ο κόσμος τόχει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι». Το ελλαδιστάν είναι εδώ και χρόνια, μαζί με την ουκρανία, τα δύο παγκόσμια κέντρα της βιομηχανίας παραγωγής μωρών (και της υποδούλωσης, έστω για 10μηνα, γυναικών).

Ύστερα ξεκίνησε ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Πολλά νεογέννητα έμειναν εγκλωβισμένα στο Κίεβο αφού εκείνοι που τα είχαν παραγγείλει δεν μπορούσαν να τα παραλάβουν, μέχρι που το ουκρανικό φασισταριό ανέλαβε την «ασφαλή μεταφορά» τους στην πολωνία, έναντι έξτρα πληρωμής φυσικά. Η πελατεία που προοριζόταν για την ουκρανία, μετά το 2022, φαίνεται ότι στράφηκε στην εξίσου «ώριμη» ελληνική βιομηχανία. Για παράδειγμα ο «neos kosmos», μια αγγλόφωνη αυστραλέζικη εφημερίδα της “ομογένειας” εκεί, δεν είχε λόγο να κρυφτεί, όταν ξέσπασε το «σκάνδαλο» με το κάτεργο «mediterranean fertility institute» στα Χανιά:

Κάμποσοι αυστραλοί στράφηκαν στην ελληνική κλινική μετά την έναρξη του πολέμου στην ουκρανία. Η ουκρανία ήταν ο νούμερο ένας προορισμός για την παρένθετη εγκυμοσύνη αφού είχε πιο χαλαρή νομοθεσία σχετικά, και αρκετοί είναι ακόμα αγχωμένοι προσπαθώντας να αποκτήσουν πρόσβαση στο γενετικό υλικό τους που τώρα είναι αποθηκευμένο στο νοσοκομείο.

Το δεύτερο μισό της πρότασης δεν αφορά την ουκρανία αλλά το ελλαδιστάν και την κλινική στα Χανιά. Η αστυνομία κατέσχεσε τα νεογέννητα που επρόκειτο να γεννηθούν για λογαριασμό της (αυτά είναι το «γενετικό υλικό που έχει αποθηκευτεί»!!!), και ανακοίνωσε ότι θα αρχίσει να τα παραδίδει στα ζευγάρια που τα είχαν παραγγείλει αν αποδειχθεί γενετική συγγένεια με κάποιον απ’ τους δύο. Αλλά φευ, σ’ αυτές τις παραγγελίες το «γενετικό υλικό» είναι αγορασμένο ως το τελευταίο του κύτταρο:

Ως πρόσφατα μόνο δύο αυστραλέζικες οικογένειες απέκτησαν πρόσβαση στα παιδιά τους που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια του σκανδάλου, μετά από τεστ DNA που επιβεβαίωσε μια γενετική σχέση. Ωστόσο, για τους περισσότερους γονείς σε αναμονή, η φύση της παρένθετης εγκυμοσύνης σημαίνει ότι δεν υπάρχει τέτοια άμεση γενετική σχέση.

Οι «πελάτες» της βιομηχανίας θέλουν το «γενετικό υλικό» τους – το «τους» σημαίνει απλά ότι το έχουν αγοράσει, είναι ιδιοκτήτες του… Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να έχουν μάθει ήδη (με αφορμή το αδιέξοδο της «κατάσχεσης») ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να ψάχνει το τι είναι τίνος σε αναλυτές DNA αλλά σε συμβολαιογράφους. Γιατί αν η ελληνική αστυνομία συνεχίσει αυτήν την στενοκεφαλιά με τα “τεστ πατρότητας” ή τα “τεστ μητρότητας” θα καταστρέψει έναν απ’ τους πιο ανθηρούς επιχειρηματικούς κλάδους του λαού και του τόπου.

Όσο για τα κάτεργα της εντόπιας βιομηχανίας; Προφανώς δεν είναι μόνη περίπτωση το «…. institute»!!

Γυναίκα φυλακίστηκε σε φυλακή της βιομηχανίας μωρών. Τουλάχιστον μια παρένθετη μητέρα απ’ την γεωργία που εμπλέκεται στη γέννηση ενός νεογέννητου για ένα αυστραλέζικο ζευγάρι πέρασε τον περισσότερο καιρό της εγκυμοσύνης της σ’ ένα σκοτεινό ελληνικό διαμέρισμα, σε συνθήκες όμοιες με φυλακής.

Το λιγότερο που πρέπει να νοιώθουν οι εντόπιοι πατριώτες και εθνικόφρονες, δεξιοί και αριστεροί, παλαιού ή νέου τύπου, είναι εθνική υπερηφάνεια: το ελλαδιστάν είναι παγκόσμιο hub…

(Ολόκληρο το γράμμα της κυρίας Alsalem, για όσους / όσες ενδιαφέρονται, βρίσκεται εδώ)