Tag: ρωσία

Κέφια, πολλά και τρελά κέφια στο Κίεβο προχτές…

Δευτέρα 12 Μάη (00.44) >> Μαζεύτηκαν οι πρόθυμοι ετοιμόρροποι σωστομερίτες στο Κίεβο, για να στείλουν ένα ακόμα τελεσίγραφο στη Μόσχα… Ήθελαν (συμβολικά) να μοστραριστούν σαν το αντίβαρο των καλεσμένων στην παρέλαση στη Μόσχα… Τελευταία είσοδος στο κλάμπ, αναμενόμενη άλλωστε, ο τσουρομαδηΜέρτς (σύνθεση των λέξεων τσουρομαδημένος και Μερτς… μην ρωτήσετε «γιατί;»…). Υπάρχει η φήμη ότι μέσω zoom συμμετείχε και ο don Rico – άλλος γενναίος ανήρ κι αυτός…

Θέλουν να είναι σκληροί, πολύ σκληροί! Tough gays!! Αλλά ωωω… Τους λείπει το «μέταλλο»…. Τους λείπει αυτή:

Ήταν κάπου στη δεκαετία του ’80 που η «σιδηρά κυρία» προσπαθούσε να επιδείξει τον πλούτο της πρώην αυτοκρατορίας απέναντι στην τότε σοβιετική ένωση…

Πάει αυτή. Αντίθετα υπάρχει τώρα ως backup κάποιος αναμαλλιασμένος, που αφού διέπρεψε ως πρωθυπουργός του βασιλείου (;;;) ακολουθεί τώρα solo καριέρα, ως free lancer κατακτήσεων, κλπ:

Δίκιο έχει!! Αλλά πως «κρατάς την ηγεμονία» που έχεις ήδη χάσει; Γρυλίζοντας;

Τι αποφάσισαν λοιπόν οι ετοιμόρροποι προχτές; Αποφάσισαν να απαιτήσουν την παράδοση της Μόσχας (αρχικά για ένα μήνα) «χωρίς όρους»!!! «Εκεχειρία» το λένε, επειδή οι λέξεις τους δεν έχουν πια κανένα νόημα. Κι αν τολμήσει (η Μόσχα) να μην γονατίσει, να μην υποκληθεί στο μεγαλείο αυτών των πολιτικών βιτρινών, τότε θα δει τι θα πάθει: κι άλλες κυρώσεις, κι άλλη στρατιωτική βοήθεια στο φασιστοΚίεβο!!! Μάλιστα, επειδή είναι βιαστικοί, και επειδή έχουν παραγγείλει την εκεχειρία με delivery, την ήθελαν από σήμερα! Φρέσκια και ζεστή…

Έχετε ξανακούσει οι ηττημένοι να ζητούν την παράδοση των νικητών; Εμείς όχι. Εδώ ακόμα και η ψυχιατρική σηκώνει τα χέρια!! Έχουν πέσει στον γκρεμό όπου έσπρωχναν την Μόσχα∙ αρνούνται να το αναγνωρίσουν λες και οι πληθυσμοί τους είναι ορδές πανηλίθιων αποκλειστικά∙ συνεχίζουν να επιβαρύνουν την θέση τους ως εκπρόσωποι άλλοτε «σπουδαίων» κρατών / κεφαλαίων και, πρακτικά, δεν κερδίζουν τίποτα (ακόμα και μέσω … Rearm…)∙ συνεχίζουν να γελοιοποιούνται∙ και συνεχίζουν να κάνουν άσεμνες χειρονομίες εναντίον ενός αντιπάλου που, απλά, τους έχει προειδοποιήσει – και ουσιαστικά τους αγνοεί.

Ο αθυρόστομος Medvedev (κάνει την δουλειά του γαυγίσματος) απάντησε στους σωστομερίτες «να βάλουν τα σχέδιά τους στον πάτο τους»! (Τσσσς! Ντροπή! Δεν μιλάνε έτσι οι «κύριοι»…)

Η ρωσική ρελάνς ήρθε γρηγορότερα απ’ όσο περίμεναν οι δυτικοί ετοιμόρροποι: απόρριψη της «πρότασης / απειλής για εκεχειρία» από τις 12 Μάη, και πρόσκληση στον τοξικό του Κιέβου για απευθείας διαπραγματεύσεις σε 3 μέρες, στις 15 Μάη, στην Istanbul – χωρίς προϋποθέσεις! Και μάλιστα (άκουσον άκουσον!) ως συνέχεια των διαπραγματεύσεων που κόπηκαν (απ’ το φασιστοΚίεβο και τους συμμάχους του….) το 2022! Στο ίδιο μέρος… αν θυμίζει κάτι!!

Υπάρχει λάκκος-με-φίδια; Αν υπάρχει λέει! Δεν πρόκειται βέβαια να επανέλθει η (ουκρανική!) πρόταση για ειρήνη του 2022… Άλλη είναι τώρα η πραγματικότητα στο έδαφος.

Περιττό να θυμίσουμε ότι α) αυτή η ρωσική ρελάνς ευθυγραμμίζεται με τις πρόσφατες «ευχές» του ψοφιοκουναβιστάν του είδους «να τα βρουν μόνοι τους» (Vance κλπ…) Το ψόφιο κουνάβι ενθουσιάστηκε!!

και β) ο τοξικός του Κιέβου έχει κατοχυρώσει συνταγματικά απ’ τον Σεπτέμβρη του 2022 την απαγόρευση οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης με τον Putin….

Με άλλα λόγια ζητάει το αδύνατο απ’ τον τοξικό του Κιέβου και τους συμμάχους του∙ αλλά ταυτόχρονα ζητάει κάτι που «πουλάει καλά» τόσο στο ψοφιοκουναβιστάν όσο και γενικά (κι αόριστα). Στον πλανήτη.

O Μικρός Δούκας του Λίγηρα αντέδρασε μπλέκοντας τους τετρακέφαλούς του. Τι να κάνει κι αυτός;

«Δεν πρέπει να προηγηθούν διαπραγματεύσεις για μια χωρίς όρους εκεχειρία» (πιστεύει ο Macron). Δηλαδή; Αρκεί η διαταγή του για να σταματήσει ένας πόλεμος; «Πες το κι έγινε»;

Δεν είναι η πρώτη φορά οι ετοιμόρροποι σωστομερίτες, προσπαθώντας να κρατήσουν τα βρακιά τους σηκωμένα, πέφτουν πάνω στο ίδιο ντουβάρι: μιας στρατιωτικής και διπλωματικής σχολής με συνέχεια, συνέπεια, και επίγνωση της πραγματικότητας, «καλής ή κακής». Απ’ τον Φλεβάρη του 2014 το ίδιο κάνουν – ξεκάνουν – τακτικίζουν – οπορτουνίζουν- σχεδιάζουν – ξεσχεδιάζουν – δηλώνουν – ξεδηλώνουν (στο ουκρανικό πεδίο μάχης οπωσδήποτε), και νομίζουν ότι «η δουλειά βγαίνει».

Δεν ξέρουν κάτι άλλο, δεν μπορούν κάτι άλλο, οπότε γίνονται διαρκώς όλο και πιο προβλέψιμοι και βαρετοί. Και από χτες βρίσκονται στριμωγμένοι, ειδικά εφόσον το ψόφιο κουνάβι τους «άδειασε»: αν επιμείνουν «πρώτα εκεχειρία και μετά διαπραγμάτευση» (ο τοξικός του Κιέβου και ο Μικρός Δούκας κάτι τέτοιο ψελλίζουν…) θα σημαίνει ότι απορρίπτουν την πιθανότητα μιας συμφωνημένης μεταξύ Κιέβου και Μόσχας διακοπής του πολέμου. Αν πάλι συγκατατεθούν (έστω με βαριά καρδιά) στην πρόταση της Μόσχας (όπως διέταξε τον τοξικό το ψόφιο κουνάβι την Κυριακή) θα χάσουν (επίσημα σίγουρα) τον ρόλο τους, αφού δεν θα συμμετέχουν στην διαπραγμάτευση. Επιπλέον η όποια ουκρανική αντιπροσωπεία θα βρεθεί απέναντι στους όρους της νικήτριας Μόσχας, που έχουν διατυπωθεί απ’ το περασμένο καλοκαίρι: όσα είχαν συμφωνηθεί τον Απρίλη του 2022 + οι πραγματικότητες στο έδαφος… (Για το καθεστώς του Κιέβου αυτό είναι πολιτική αυτοκτονία… Για τα δυτικά;)

Δευτέρα – Τρίτη – Τετάρτη – Πέμπτη: το ρολόι κτυπάει…

Εκατό χρονών η αλεπού, εκατόνενα τα … χμμμ… κοτόπουλα;

(Και …χμμμ… εκείνο το διπλωμένο χαρτάκι / πακετάκι που βιάστηκε να εξαφανίσει / κρύψει ο Μικρός Δούκας, στο βαγόνι προς Κίεβο μόλις μπήκαν απρόσκλητοι δημοσιογράφοι, τι ήταν; Και το κουταλάκι που κρατούσε ο τσουρομαδηΜέρτς; Δεν πιστεύουμε να είναι χρήστες, εε;)

Δευτέρα 5 Μάη (00.21) >> Κι έτσι ξαφνικά (;) εμφανίστηκε μια «συμφωνία για τα ορυκτά» μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου∙ που αγαπήθηκε με μεγάλη ζεστασιά απ’ τους δημαγωγούς χωρίς να ξέρουν καν και καν τι προβλέπει: δημοσιοποιήθηκε μεν ένα 9σέλιδο «γενικό περίγραμμα», αλλά 2 παραρτήματα με τεχνικές λεπτομέρειες (εκεί δεν κρύβεται ο διάβολος;) παραμένουν άγνωστα. Υποτίθεται ότι το «γενικό περίγραμμα» θα κατατεθεί στην ουκρανική βουλή (ή ό,τι έχει απομείνει απ’ αυτήν) προς έγκριση, ενώ τα 2 παραρτήματα όχι. Αλλά η έγκριση δεν έχει γίνει ακόμα….

Εκείνο που (μας) εντυπωσιάζει ακόμα και για λογαριασμό σχετικά σοβαρών διεθνών «αναλυτών» είναι η ευκολία με την οποία έχει ξεχαστεί (;) ότι υπάρχει κι άλλη συμφωνία για το ίδιο θέμα, για τα ουκρανικά ορυκτά και όχι μόνο, αυτή τη φορά μεταξύ Κιέβου και Λονδίνου!!! Κι ακόμα ότι η ε.ε. (ως συλλογική μορφή…) έχει δείξει επίσης ενδιαφέρον για το ίδιο πράγμα – χωρίς να έχει ακόμα χαρτιά με υπογραφές σε κάποιο συρτάρι της.

Να θυμίσουμε; Έχει κάποια αξία που θα εξηγήσουμε βιαστικά στη συνέχεια:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 28 Απρίλη (00.42) >> Αν όχι κάτι άλλο η κυρία Ursula είναι σταθερά ανισόρροπη: όχι μόνο δεν καταλαβαίνει ότι η ε.ε. ηττήθηκε στρατηγικά στο ουκρανικό πεδίο μάχης, αλλά δεν καταλαβαίνει ούτε τις σοβαρές συνέπειες αυτής της ήττας. Και, επί τη συμπληρώσει των 100 πρώτων ημερών της δεύτερης θητείας της πριν λίγες μέρες, ευλόγησε ξανά την «απεξάρτηση» απ’ το ρωσικό φυσικό αέριο.

Θα κρατήσει όμως πολύ αυτή η δεύτερη θητεία; Οι ηττημένοι έχουν «πέσει» ο ένας μετά τον άλλον∙ έχουν αντικατασταθεί δηλαδή, μήπως και σβηστούν τα ίχνη της ήττας… Απομένουν βέβαια ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα και ο don Rico. Αλλά η ως τώρα δική τους «σταθερότητα» δεν οφείλεται στο σπουδαίο πολιτικό τους βάρος∙ οφείλεται μάλλον στο ότι είναι δευτερεύοντες ρόλοι, ο καθένας στην δική του μικρομέγαλη παράσταση.

Μια εβδομαδιαία ελβετική εφημερίδα ονόματι die weltwoche υποστηρίζει πως αυξάνονται οι «ευρωπαίοι αξιωματούχοι» που της έχουν πολλά μαζεμένα και θέλουν να την ξεφορτωθούν. Η «απεξάρτηση» είναι ένα που χρεώνεται, η «εξάρτηση» των 1,8 δισεκατομυρίων δόσεων mRNA πλατφορμών που ψώνισε απ’ τον κτηνίατρο ceo κρυφά και χωρίς να ρωτήσει κανέναν, είναι ένα άλλο… Την θεωρούν πλέον τοξική!

Το φτηνό ρωσικό σωληνάτο αέριο έχει αρχίσει να ξαναγίνεται ελκυστικό εις τα ευρώπας: δημιουργία «βαριάς βιομηχανίας» με πανάκριβο lng δεν γίνεται. Πάνω από 1000 κομμάτια σωλήνα υψηλής ποιότητας, κατάλληλα για επισκευή των ανατιναγμένων τμημάτων των nord stream 1 και 2 (αξίας 25 εκατομμυρίων ευρώ), παραμένουν αποθηκευμένα στο Lubmin, στην είσοδο των αγωγών στο γερμανικό έδαφος – παραμένουν και περιμένουν… Θα αφεθούν να τα αγοράσουν αμερικάνοι που έχουν δείξει ενδιαφέρον να προμηθεύουν αυτοί (σε συνεργασία με την gazprom) τα «ναρκωτικά»;

Αλλά και τοξική η κυρία Ursula; Η θρυλική πρόεδρος της θρυλικής commission; Oh mon dieu! Και τώρα; Kaja Kallas solo; Ή θα την πάρει μαζί της η κυρία Ursula (αν σχολάσει);

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.11) >> Είτε παθαίνουν στιγμιαίες κρίσεις ειλικρίνειας, είτε ορκίζονται «την επόμενη φορά θα δείτε πόσο καλοί θα είμαστε». Σε κάθε περίπτωση, ενώ διάφοροι ευρωπαίοι conquistadores 2.0 ετοιμάζονται (λένε) αν όχι να ξεχυθούν αμέσως στις ρωσικές στέπες σίγουρα να κάνουν προσυγκέντρωση στις ουκρανικές, βγαίνουν κάτι δημαγωγοί πρώτης γραμμής και λένε αυτά – στη γερμανία:

Τα γερμανικά οπλικά συστήματα είναι προφανώς μόνο εν μέρει κατάλληλα για πόλεμο.

Η ουκρανική κυβέρνηση ζητούσε επίμονα γερμανικό στρατιωτικό εξοπλισμό. Όμως σύμφωνα με γερμανό στρατιωτικό ακόλουθο, οι στρατιώτες στο μέτωπο αντιμετωπίζουν μερικές κραυγαλέες δυσκολίες με τα οπλικά συστήματα που (τους) παρέχονται.

Στη συνέχεια το άρθρο απαριθμεί τα προβλήματα, όπλο με όπλο. Όχι ασήμαντα.

«Εν μέρει»; Τι πάει να πει «εν μέρει» για ένα leopard; Ότι βουλιάζει στη λάσπη μόνο μέχρι τη μέση;

Πάντως δεν είναι κακή είδηση. Τα δισεκατομμύρια που έχει τάξει ο κύριος Mertz για τον στρατό του καλύτερα να πεταχτούν απ’ την volkswagen (“τα τανκς του λαού”!) κατευθείαν στα διαλυτήρια παρά να αξιοποιηθούν πρακτικά∙ ο ρωσικός στρατός δεν θα ξαναμπεί στο Βερολίνο, έτσι κι αλλιώς. Επιπλέον είναι γνωστό: τα δυτικά μιλιταριστικά θαύματα-του-κόσμου είναι καλά για εκθέσεις και παρελάσεις, αλλά για λάσπες και (κυρίως) για να αντέξουν σοβαρό αντίπαλο δεν είναι. Επειδή, μάλιστα, υπάρχει μια τάση για τεχνολογική πολυπλοκότητα και επιτήδευση, τα πράγματα χειροτερεύουν: άντε να ψάχνεις για συνεργείο και μάστορα όταν κάτι χαλάσει (πάντα θα χαλάσει κάτι!!! – πότε η υγρασία, πότε η ζέστη…) μέσα σε βροχή από οβίδες και βόμβες. (Εκείνο το θρυλικό αμερικανικό f-35 είναι μνημείο πολυτελούς αχρηστίας – εκτός, φυσικά, αν προορίζεται για βομβαρδισμούς παλαιστινιακών νοσοκομείων και καταυλισμών…)

Όμως… Όμως, όπως σε κάθε άλλη καπιταλιστική διαδικασία, έτσι και στον πόλεμο το «ανθρώπινο δυναμικό» έχει τον πρώτο λόγο. Ίσως περισσότερο κι απ’ τις μηχανές.

Γι’ αυτό, ενώ διάφοροι στην ε.ε. λένε ότι συνεχίζουν τον πόλεμο κατά της Μόσχας από απόσταση, στο ουκρανικό πεδίο μάχης τα στρατολογικά γραφεία έχουν πολύ δουλειά. Η πατρίς χρειάζεται θυσίες∙ και, ποιός ξέρει; Η μεθοδικότητα των στρατολόγων εκεί ίσως αποδειχθεί παράδειγμα και για αλλού…:

Ρωσική προπαγάνδα; Φυσικά – το video αναρτήθηκε σε ρωσικό site. Αλλά τα πλάνα τραβήχτηκαν σε δρόμους ουκρανικών πόλεμων, από ουκρανούς και ουκρανές…

Πράγμα που σημαίνει: το μέτωπο θρυματίζεται σταθερά, όσοι ουκρανοί έχουν μείνει είτε κρύβονται είτε λιποτακτούν ή παραδίνονται στους ρώσους μόλις βρουν την ευκαιρία, οπότε χρειάζονται γενναίοι, αποφασισμένοι, ικανοί, καλοταϊσμένοι, καλομαθημένοι, καλοπληρωμένοι, αγέρωχοι, σκληροτράχηλοι άγγλοι, γάλλοι, λιθουανοί, λετονοί και εσθονοί (και ό,τι άλλο…) στρατιώτες για να δώσουν ένα γερό μάθημα σ’ αυτό το μούτρο, τον Putin, που δεν λέει να παραδοθεί…

(Αν η κυρία Kaja (Kallas) πάει εκεί να πολεμήσει αντί να φωτογραφίζεται στα μακρινά και ασφαλή μετόπισθεν των Βρυξελλών; Δεν θα ανεβάσει το ηθικό;)

Στις 24 Ιούνη του 2022, χρονιά στην οποία ήταν βέβαιο ότι η ρωσία θα διαλυθεί, ο Putin θα αυτοκτονήσει αφού πρώτα σκοτώσει τον Shoigu κλπ, ο τοξικός του Κιέβου έδωσε ένα «παγκόσμιο μήνυμα» ως ολόγραμμα, υποσχόμενος ότι «θα νικήσει την αυτοκρατορία» – του κακού φυσικά. Το project οργάνωσαν δύο εταιρείες δημοσίων σχέσεων με έδρα το Λονδίνο, και για τις ανάγκες του show σχεδίασαν και τύπωσαν το t–shirt που φορούσε ο … «απελευθερωτής του πλανήτη». ΕΛΑ ΣΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ Ή ΠΕΘΑΝΕ…

Στο ίδιο project (και στο ίδιο μήνυμα) συμμετείχαν εξέχουσες προσωπικότητες, όπως π.χ. ο Boris Johnson αλλά και ο γάλλος ακροδεξιός «φιλόσοφος» Bernard–Henri Levy. Το σύντομο video στη συνέχεια θα φρεσκάρει όχι μόνο την μνήμη σας αλλά και την γνώση σας για το πόσοι πολλοί και διαφορετικοί δυτικοί έχουν τζογάρει στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Δευτέρα 31 Μάρτη (00.20) >> Η ιδέα ότι το ψοφιοκουναβιστάν θέλει «ειρήνη στην ουκρανία» έχει πείσει πολλούς. Δεν θα έπρεπε. Η Ουάσιγκτον δεν θέλει ειρήνη. Θέλει να μην χρεωθεί την ήττα (της) στο ουκρανικό πεδίο μάχης, ήττα που απλά θα μεγαλώνει αν ο πόλεμος συνεχίσει! Αλλά ακριβώς το ίδιο θέλουν και οι ευρωπαίοι σωστομερίτες (της ιστορίας). Και έτσι ξετυλίγονται μικρά-εγκλήματα-μεταξύ-συμμάχων…

Να θυμίσουμε ότι το Joνυσταλεάν (και όλοι οι ευρωπαίοι σύμμαχοί του) δοκίμασε μια διαφορετική «τακτική», αν μπορεί να βαφτίζει κάποιος έτσι την απελπισία: Κλιμάκωση-για-την-αποκλιμάκωση: χοντραίνω τις επιθέσεις στο εσωτερικό της κυρίως ρωσίας για να αναγκαστεί η Μόσχα να υπεραντιδράσει∙ να στριμωχτεί παγκόσμια∙ και να αποδεχθεί έναν κάποιο συμβιβασμό που η γενική δύση θα πουλούσε ως «νίκη» της. Η Μόσχα δεν υπεραντέδρασε∙ έστειλε μια «συμβατική αγριοφουντουκιά» προκαλώντας ναυτία στα δυτικά επιτελεία.

Η κλιμάκωση-για-την-αποκλιμάκωση σχόλασε, και μαζί της το Joνυσταλεάν. Το ψοφιοκουναβιστάν δεν έχει ουσιαστικά και πρακτικά κανένα «χαρτί» απέναντι στη Μόσχα. Επιπλέον δεν έχει έμπειρο προσωπικό για να σταθεί απέναντι σε θηρία του είδους Lavrov. Όμως από διαφορετικές αφετηρίες και για εντελώς διαφορετικούς λόγους μπορεί να συμφωνεί μαζί της σ’ αυτό: οι ευρωπαίοι (είναι που) πρέπει να πληρώσουν ακριβά. Ενώ για το ψοφιοκουναβιστάν αυτό είναι απλά θέμα λογιστηρίου, έσοδα – έξοδα, για το ρωσικό κράτος η τιμωρία σχετίζεται και με την εξαπάτηση του παρελθόντος (όσο υπήρξε τέτοια, Minsk 1, 2 κλπ) αλλά και με την αναίδεια του «κάνουμε πόλεμο με την ρωσία» απ’ το 2022 και μετά.

Σχετίζεται και με κάτι ακόμα, σοβαρό. Κι εδώ οι δρόμοι της Μόσχας και της Ουάσιγκτον χωρίζουν – ίσως για να ξανασυναντηθούν σε μια επόμενη στροφή:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δευτέρα 24 Μάρτη (01.47) >> Οι συμφωνίες-που-δεν-είναι, δεν συμβαίνουν μόνο σε ότι αφορά το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς και τους συμμάχους τους. Ο narcoRubi έκλεισε (όπως μας είπαν) μια συμφωνία με τον τοξικό του Κιέβου στην Τζέντα, για μια «εκεχειρία 30 ημερών»∙ συμφωνία που εξατμίστηκε γρήγορα από μια άλλη συμφωνία που έκλεισε το ψόφιο κουνάβι με την ανεγκέφαλη αλεπού για μια διαφορετικού περιεχομένου «εκεχειρία 30 ημερών»∙ που ούτε κι αυτή μακροημερεύει, αφού την έχει ήδη παραβιάσει ο τοξικός του Κιέβου.

Συμφωνίες-που-δεν-είναι: πρόκειται για φτηνούς αντιπερισπασμούς ή για ανικανότητα; Πρώτη παρατήρηση: σ’ όλες αυτές τις περιπτώσεις έχει κεντρική θέση το ψοφιοκουναβιστάν, ωστόσο το είδος («συμφωνίες-που-δεν-είναι») είναι μάλλον ευρωπαϊκή πατέντα: Minsk 1, 2, «formula Steinmeier»…

Δεύτερη παρατήρηση: τα δυτικά κράτη / κεφάλαια ονόμαζαν «στρατηγική» τον τακτικισμό τους εδώ και δεκαετίες. Τακτικισμός ήταν οι φαντασιώσεις τους το 2022 και το 2023 για ήττα και διάλυση της ρωσίας (με ουκρανικά έξοδα…): η «σωστή μεριά της ιστορίας». Από τότε και μετά ο δυτικός τακτικισμός δεν έχει ξεπέσει απλά σε οπορτουνισμό (λίγο ή πολύ πάντα τέτοιος ήταν) αλλά σε πανικόβλητο ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

Τρίτη παρατήρηση:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.