Tag: πόλεμος

On this Earth…

Arafat, Darwish και George Habash (: ο ιστορικός γ.γ. του «Λαϊκού Μετώπου για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» / PFLP) κάπου το 1980.

Δευτέρα 7 Απρίλη >> O Mahmoud Darwish θεωρείται ο «εθνικός ποιητής» της Παλαιστίνης. Γεννήθηκε το 1941, και απ’ το 1948 βρέθηκε στους δρόμους της εξορίας (στο νότιο λίβανο) μετά την καταστροφή του χωριού του απ’ τον κατοχικό στρατό: Nakba. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο Lomonosov της σοβιετικής ένωσης, και το 1973 εντάχτηκε στην (τότε…) PLO. To 1988, στη διάρκεια της 1ης intifada, έγραψε την «Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας του Παλαιστινιακού Λαού» που θεωρείται ιστορικό ντοκουμέντο. Το 1993, μετά την υπογραφή των «συμφωνιών του Όσλο», αποχώρησε απ’ την PLO κατηγορώντας την οργάνωση (και τον Αραφάτ) ότι «υπέγραψε την ισραηλινή λύση για τα ισραηλινά προβλήματα με αντάλλαγμα έναν ρολάκο της PLO σ’ αυτήν την επίλυση».

(Πατάτε το cc για το ποίημα στα αγγλικά)

Ο πυλώνας, του πυλώνα… ω πυλώνα!

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.27) >> Ο don Rico έτρεξε στον σύμμαχο χασάπη, και μάλιστα στην Ιερουσαλήμ και όχι στο Τελ Αβίβ (στην Ιερουσαλήμ που έχει «ανακηρύξει πρωτεύουσα» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος το ψόφιο κουνάβι στην πρώτη θητεία του…) ως ικέτης. Ο don Rico λέει ότι πήγε εκεί για το … καλώδιο (!!!! Κοτζάμ πρωθυπουργάρα / πυλώνας να κάνει τον κόπο για ένα παλιοκαλώδιο; Τους υπουργούς τι τους έχει;). Στην πραγματικότητα πήγε για να παρακαλέσει. Να παρακαλέσει τον αρχιχασάπη να πει στο αμερικανικό λόμπι του να μεσολαβήσει στο ψόφιο κουνάβι ώστε α) να συγχωρέσει τον don Rico που υποστήριξε τον νυσταλέο Jo προεκλογικά, και β) να δώσει στον don Rico μια «πρόσκληση» για το άσπρο σπίτι, αφού διαφορετικά, με τον αιώνιο εχθρό να έχει πάρει ήδη μία, πως θα μπορεί – ο don Rico – να δικαιολογεί στους υπηκόους του την συμμαχία, και το όποιο κόστος της;

Ο παγκόσμιος (rebranded) τενεκεδένιος είχε πάρει μια τέτοια πρόσκληση, τότε, στην «πρώτη φορά»… Ο don Rico με την σειρά του είχε πάρει μία απ’ τον νυσταλέο Jo… Τώρα;

Τώρα είναι άλλο να ακούτε για την επίσκεψη στον αρχηγό του σφαγείου, κι άλλο να βλέπετε – έστω τις τυπικές χαιρετούρες! Ιδού λοιπόν ο εγκληματίας πολέμου / εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας και ο «στρατηγικός εταίρος» του. Ο ηχητικός τονισμός δικός μας:

Εντελώς συμπτωματικά, την ώρα που γίνονταν αυτές οι χαρούλες, κάπου στη Γάζα ανακαλυπτόταν η εν ψυχρώ εκτέλεση μέσα στη νύχτα απ’ τον θεοναζί στρατό 15 Παλαιστίνιων νοσηλευτών και διασωστών, που είχαν «χαθεί» για μέρες. Ανακαλύφθηκε ότι τους είχαν θάψει, κάποιους τραυματισμένους αλλά ζωντανούς ακόμα, το επόμενο πρωί της δολοφονίας τους, μαζί με τα ασθενοφόρα τους, για να εξαφανίσουν κάθε ίχνος…

Έχει, πράγματι, πολλές «κοινές αξίες» ο ελληνικός και ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός / ρατσισμός, ακόμα κι αν ο πρώτος έχει ρόλο υποστήριξης του δεύτερου σ’ αυτήν την ιστορική φάση. Να μια τέτοια «κοινή αξία»:

Θα πείτε: μα ο don Rico δεν κυνηγάει όσους υποστηρίζουν τον παλαιστινιακό αγώνα… Όπως στο ψοφιοκουναβιστάν, στην αγγλία ή στη γερμανία (ως τώρα)… Πράγματι. (Απλά έχει παραχωρήσει στην επικράτειά του άφθονη άνεση στις απαρτχάιντ υπηρεσίες και στον θεοναζί στρατό, για ό,τι χρειάζονται. Μεταξύ άλλων και για το φακέλωμα των υποστηρικτών της Παλαιστίνης – εννοείται…) Όμως όταν παρακαλάς, όταν ζητάς χάρες, κάτι θα πρέπει να προσφέρεις κι εσύ, έτσι δεν είναι;

Τι επιπλέον θα προσφέρει άραγε ο don Rico στον «κουμπαρά των κοινών αξιών»;

(Ένας ντόπιος προφέσορας, «αναλυτής» και influencer, το έθεσε ως εξής συνεντευξιαζόμενος ραδιο-φονικά: δεν είναι τώρα καιρός για ηθική. Τώρα κοιτάει ο καθένας τα συμφέροντά του… Ελπίζουμε να την θυμούνται αυτή τη «σοφία» όλοι οι χασάπηδες & Co. όταν βρεθούν προσωπικά απέναντι στο τέλος-της-ηθικής, είτε αυτό κρατάει όπλο είτε σκοινί…

Εν τω μεταξύ αν μια πολιτική βιτρίνα είναι ένοχη, «πολιτικά» έστω, για 57 δολοφονίες, τι ακριβώς ισχύει για την περίπτωσή της εάν έχει συν-υποθάλψει ως τώρα 57.000 δολοφονίες αμάχων;;;)

Γιατί η Ιερουσαλήμ / al Quds δεν έχει απελευθερωθεί ακόμα;

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.21) >> Όσοι καταναλώνουν ειδήσεις, και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα δυτικής προέλευσης (αυτή είναι η νόρμα της εποχής και των γεωγραφικών συντεταγμένων μας!) ανησυχούν: πού χάθηκε ο «άξονας της αντίστασης»; Μήπως ηττήθηκε;

Στη «δική μας» (δυτική) κουλτούρα, μια κουλτούρα διαμορφωμένη από πολεμικές ταινίες, «ντοκιμαντέρ» και την βία / βιασύνη του Θεάματος, ο «άξονας της αντίστασης» θα έπρεπε να έχει νικήσει ήδη∙ ή να βρίσκεται πολύ κοντά στην τελική νίκη…. Αυτή η χωροχρονική μυωπία / μεροληψία διαμορφώνει τα κριτήρια και τις εκτιμήσεις, ακόμα και μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν (λίγο πολύ συναισθηματικά) την απελευθέρωση της Παλαιστίνης: η εξαφάνιση της Ιστορικής Αντίληψης όχι μόνο απ’ τα κεφάλια των ειδικών των δυτικών ολιγαρχιών αλλά και των υποτελών έχει διαμορφώσει ένα μόνιμο «τώρα», που μπορεί μεν να διασταλεί λίγο αλλά δεν αντέχει στη μη-γραμμικότητα των εξελίξεων σε βάθος χρόνου. Ανάλογα συρρικνωμένη έχει γίνει και η κριτική μνήμη…

Μια ερώτηση θα μπορούσε ίσως να ταρακουνήσει τέτοιες βιαστικές και ηττοπαθείς αντιλήψεις: ήδη απ’ το περασμένο καλοκαίρι (όταν τα δεδομένα των αμερικανικών εκλογών του Νοέμβρη είχαν πια οριστικοποιηθεί…) εκείνοι που σχεδιάζουν πραγματικά, είτε στην Παλαιστινιακή αντίσταση, είτε στον «άξονα της αντίστασης», είτε στο μπλοκ της Αστάνα, είτε στο ευρασιατικό project αδιαφόρησαν άραγε για την επερχόμενη αλλαγή φρουράς στην Ουάσιγκτον – και τις συνέπειές της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή / ανατολική Μεσόγειο;

Η δική μας, περιθωριακή αλλά καθόλου αυθαίρετη απάντηση είναι: όχι!!! Αντίθετα (εκτιμάμε…) προχώρησαν σε προσαρμογές των τακτικών τους λαμβάνοντας υπ’όψη τους ότι α) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορεί να αφηνιάσει, και β) ότι το ψοφιοκουναβιστάν είναι «απρόβλεπτο» και οπωσδήποτε χωρίς ιδιαίτερες και ουσιαστικές δυνατότητες. Κάποιες απ’ αυτές τις προσαρμογές παρανοούνται απ’ τα δυτικά μυαλά…

Πρέπει να λαμβάνει κάποιος σοβαρά υπόψη του όλα τα δεδομένα και το σύνολο του «πολιτικού / γεωπολιτικού» εδάφους πάνω στο οποίο θα κριθεί / κρίνεται η απελευθέρωση της al Quds:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Emergency, emergency!!! (O αμερικανικός «χρυσός αιώνας» βρήκε τον δρόμο του…)

Δεν είναι κατάλογος ταβέρνας! Είναι ο “χρυσός αιώνας” για μαθητές δημοτικού!

Δευτέρα 7 Απρίλη >> Μπορεί να φαίνεται ηλίθιος ή διεστραμμένος. Ο «οικονομικός πόλεμος» που κλιμακώνει το ψόφιο κουνάβι εναντίον των πάντων είναι ωστόσο κάτι χειρότερο: πειρατικός∙ και σαν τέτοιος (προσπαθεί να) έχει μια κάποια λογική.

Το ψοφιοκουναβιστάν θέλει να σωθεί∙ βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού οικονομικά / νομισματικά (όπου ένα τέτοιο «χείλος του γκρεμού» δεν μετριέται με ημέρες ή εβδομάδες, αλλά με ελάχιστα χρόνια). Για να σωθεί το ψοφιοκουναβιστάν πρέπει να σώσει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ την διεθνή κυκλοφορία του νομίσματός του δίνοντάς του κάποιο «υλικό αντίκρυσμα». Οι προσπάθειες για την κατάκτηση τέτοιου «υλικού αντικρύσματος» φαίνονται ασύνδετες μεταξύ τους, αλλά δεν είναι εντελώς: απ’ την «κατάκτηση» της Γροιλανδίας και τον προσπορισμό νέων πρώτων υλών, ως τον έλεγχο στρατηγικών θαλάσσιων εμπορικών (και όχι μόνο) διόδων (: διώρυγα του Παναμά)∙ απ’ το τρικ με την μετατροπή του bitcoin σε «αποθεματικό asset / back up του δολαρίου» (περισσότερα στο cyborg 32) ως την συσσώρευση χρυσού, η ίδια «αγωνία» κατατρέχει το ψόφιο κουνάβι και τους υποστηρικτές του στις σπασμωδικές ή όχι κινήσεις τους. Το project των BRICS+ μπορεί σπάνια να λέγεται με το όνομά του (: απώθηση / άρνηση να πεις το όνομα των «σατανάδων»!) αλλά αφήνει ήδη την όλο και πιο τρομακτική σκιά του πάνω στη γενική δύση∙ όλο και πιο τρομακτική ειδικά μετά την στρατηγική ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Ένας μάλλον άγνωστος ευρύτερα αμερικάνος οικονομολόγος ονόματι Stephen Miran εξέδωσε το Νοέμβρη του 2024, μετά τις αμερικανικές εκλογές, έναν 40σέλιδο User’s Guide to Restructuring the Global Trading System που είναι το manual της γενικής δασμολογικής επίθεσης του ψόφιου κουναβιού. Σ’ αυτό το εγχειρίδιο μπορεί να δει (όποιος ενδιαφέρεται) την λογική (ή την «λογική») του μόνοι μας και όλοι σας:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη 1

Δευτέρα 31 Μάρτη (00.35) >> «Διαδήλωση κατά της Hamas» μέσα στα ερείπια της Γάζα; Ναι, είναι γεγονός∙ προς μεγάλη ευχαρίστηση του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και όλων των σφουγγοκωλάριών τους διεθνώς. Πώς και γιατί λοιπόν;

Πρώτα τα πρώτα.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη 2

Όταν γινόταν ΑΥΤΟ στη Γάζα (η Μεγάλη Πορεία της Επιστροφής, διαρκείς διαδηλώσεις απ’ τις 30 Μάρτη του 2018 ως τις 27 Δεκέμβρη του 2019) ΚΑΝΕΙΣ δεν τραύλιζε τα «περί Hamas»: αποκεφαλισμένα μωρά ψημένα στο φούρνο, και τα λοιπά.

Όταν γινόταν ΑΥΤΟ ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός δολοφονούσε άνετα κι ελεύθερα άοπλους διαδηλωτές /  διαδηλώτριες (223…) και σακάτευε ακόμα περισσότερους/ες με σφαίρες dum–dum (πάνω από 15.000…)

Επί 1 χρόνο, 8 μήνες, 3 βδομάδες και 6 μέρες οι γενοκτόνοι είχαν την άνεση και την ησυχία τους να δολοφονούν και να σακατεύουν. Ανεμπόδιστα. Με τους δυτικούς φιλάνθρωπους να κοιτούν αλλού… Επί 1 χρόνο, 8 μήνες, 3 βδομάδες και 6 μέρες: «Παρασκευές για την Παλαιστίνη»…

Κι ύστερα, μετά από καιρό, μετά σχεδόν 4 χρόνια, μετά τις 7 Οκτώβρη του 2023, κάθε τσατσορούφιανος, κάθε λούμπεν του σκοινιού και του παλουκιού, βγήκε να πει: «ααααα, αυτή η Hamas είναι παλιάνθρωποι… Αξίζει και σ’ αυτούς και σ’ όλους που τους ανέχονται στη Γάζα να πεθάνουν».

Λες και πριν μπορούσαν να ζήσουν…

Δευτέρα 31 Μάρτη (00.31) >> Μέρος της πραγματικότητας είναι κι αυτό:

Το έχουν καταλάβει: ο στρατός «τους» θέλει να τους σκοτώσει…

Άλλο μέρος της πραγματικότητας είναι αυτό:

Δεκάδες έφεδροι υγειονομικοί του ισραηλινού στρατού αρνούνται να συμμετάσχουν στον πόλεμο στη Γάζα, εξαιτίας των σχεδίων για κατοχή της ζώνης και της εγκατάστασης εποίκων εκεί… Επιπλέον επειδή αυτά είναι παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας και οξύνουν την σύγκρουση…

Ένα ακόμα μέρος της πραγματικότητας είναι κι αυτό:

Μέσα στην «αρμοδιότητα της παλαιστινιακής αρχής», στη δυτική Όχθη, όπου δεν υπάρχει καμία διαδήλωση «Hamas out», ο θεοναζί στρατός και οι έποικοι αλωνίζουν. Υπό τις ευλογίες φυσικά αυτής της «αρχής», που ως γνωστόν διαθέτει στρατόμπατσους μόνο για να καταστέλλει τους απείθαρχους – όχι για να αντιμετωπίζει τον κατοχικό στρατό.

Μια χαρά κουκουλώνονται αυτά και πολλά άλλα διαλυτικά που συμβαίνουν στο εσωτερικό του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος απ’ τις «διαδηλώσεις κατά της Hamas», έτσι δεν είναι; Λύνεται έτσι και η απορία για το timing της προβοκατόρικης εργολαβίας της «παλαιστινιακής αρχής» στη Γάζα…

Εκείνο που δεν κουκουλώνεται (;) είναι αυτό:

Ο ένας, εκπροσωπώντας το καθεστώς του, είναι καταζητούμενος εγκληματίας κατά της ανθρωπότητας. Ο άλλος, εκπροσωπώντας το δικό του, το παλεύει. Και μέσω φιλιών και συμμαχιών…

Οι τρεις πρώτες μέρες θα είναι οι κρίσιμες…

Δευτέρα 31 Μάρτη (00.25) >> Το γελοιοποιούν μόνοι τους. Η κυρία που εξηγεί ποιο είναι το emergency «πακέτο» (για 72 ώρες…) που κάθε ευρωπαίος (ατομικά…) πρέπει να έχει καβατζωμένο λέγεται Hadja Lahbib και είναι βελγίδα δημοσιογράφος και τηλεπαρουσιάστρια, που αυτή την εποχή βγάζει τα προς το ζην της ως «επίτροπος ανθρωπιστικής βοήθειας και διαχείρισης κρίσεων» της ε.ε. Οπότε (ως αρμόδια) κάνει την παρουσίαση του «κιτ»:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι συνέπειες της ήττας 11

Στις 24 Ιούνη του 2022, χρονιά στην οποία ήταν βέβαιο ότι η ρωσία θα διαλυθεί, ο Putin θα αυτοκτονήσει αφού πρώτα σκοτώσει τον Shoigu κλπ, ο τοξικός του Κιέβου έδωσε ένα «παγκόσμιο μήνυμα» ως ολόγραμμα, υποσχόμενος ότι «θα νικήσει την αυτοκρατορία» – του κακού φυσικά. Το project οργάνωσαν δύο εταιρείες δημοσίων σχέσεων με έδρα το Λονδίνο, και για τις ανάγκες του show σχεδίασαν και τύπωσαν το t–shirt που φορούσε ο … «απελευθερωτής του πλανήτη». ΕΛΑ ΣΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ, ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ Ή ΠΕΘΑΝΕ…

Στο ίδιο project (και στο ίδιο μήνυμα) συμμετείχαν εξέχουσες προσωπικότητες, όπως π.χ. ο Boris Johnson αλλά και ο γάλλος ακροδεξιός «φιλόσοφος» Bernard–Henri Levy. Το σύντομο video στη συνέχεια θα φρεσκάρει όχι μόνο την μνήμη σας αλλά και την γνώση σας για το πόσοι πολλοί και διαφορετικοί δυτικοί έχουν τζογάρει στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Δευτέρα 31 Μάρτη (00.20) >> Η ιδέα ότι το ψοφιοκουναβιστάν θέλει «ειρήνη στην ουκρανία» έχει πείσει πολλούς. Δεν θα έπρεπε. Η Ουάσιγκτον δεν θέλει ειρήνη. Θέλει να μην χρεωθεί την ήττα (της) στο ουκρανικό πεδίο μάχης, ήττα που απλά θα μεγαλώνει αν ο πόλεμος συνεχίσει! Αλλά ακριβώς το ίδιο θέλουν και οι ευρωπαίοι σωστομερίτες (της ιστορίας). Και έτσι ξετυλίγονται μικρά-εγκλήματα-μεταξύ-συμμάχων…

Να θυμίσουμε ότι το Joνυσταλεάν (και όλοι οι ευρωπαίοι σύμμαχοί του) δοκίμασε μια διαφορετική «τακτική», αν μπορεί να βαφτίζει κάποιος έτσι την απελπισία: Κλιμάκωση-για-την-αποκλιμάκωση: χοντραίνω τις επιθέσεις στο εσωτερικό της κυρίως ρωσίας για να αναγκαστεί η Μόσχα να υπεραντιδράσει∙ να στριμωχτεί παγκόσμια∙ και να αποδεχθεί έναν κάποιο συμβιβασμό που η γενική δύση θα πουλούσε ως «νίκη» της. Η Μόσχα δεν υπεραντέδρασε∙ έστειλε μια «συμβατική αγριοφουντουκιά» προκαλώντας ναυτία στα δυτικά επιτελεία.

Η κλιμάκωση-για-την-αποκλιμάκωση σχόλασε, και μαζί της το Joνυσταλεάν. Το ψοφιοκουναβιστάν δεν έχει ουσιαστικά και πρακτικά κανένα «χαρτί» απέναντι στη Μόσχα. Επιπλέον δεν έχει έμπειρο προσωπικό για να σταθεί απέναντι σε θηρία του είδους Lavrov. Όμως από διαφορετικές αφετηρίες και για εντελώς διαφορετικούς λόγους μπορεί να συμφωνεί μαζί της σ’ αυτό: οι ευρωπαίοι (είναι που) πρέπει να πληρώσουν ακριβά. Ενώ για το ψοφιοκουναβιστάν αυτό είναι απλά θέμα λογιστηρίου, έσοδα – έξοδα, για το ρωσικό κράτος η τιμωρία σχετίζεται και με την εξαπάτηση του παρελθόντος (όσο υπήρξε τέτοια, Minsk 1, 2 κλπ) αλλά και με την αναίδεια του «κάνουμε πόλεμο με την ρωσία» απ’ το 2022 και μετά.

Σχετίζεται και με κάτι ακόμα, σοβαρό. Κι εδώ οι δρόμοι της Μόσχας και της Ουάσιγκτον χωρίζουν – ίσως για να ξανασυναντηθούν σε μια επόμενη στροφή:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Killing in the name of… (2)

Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται: το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, πιεζόμενο απ’ τις όλο και πιο εκρηκτικές εσωτερικές του αντινομίες, αποφάσισε ότι δεν αντέχει να περιμένει να παραλάβει όλους τους ομήρους, και ότι «τώρα» πρέπει να πετύχει εκείνο στο οποίο απέτυχε επί 16 μήνες: να τσακίσει την Παλαιστινιακή αντίσταση, να καταλάβει τη λωρίδα της Γάζα, να εξανδραποδίσει τους Παλαιστίνιους…

Οι οργανώσεις της αντίστασης έχουν προετοιμαστεί. Οι επιτυχημένες κινήσεις τους το προηγούμενο διάστημα, ειδικά απ’ τους τελευταίους μήνες του 2024 και μετά, είναι μια πολύτιμη εμπειρία… Η ισραηλινή ιστοσελίδα Hadashot B’zman το έθεσε ως εξής: «Όσοι ισχυρίζονται στα μμε ότι η Hamas διαλύθηκε ζουν σε φαντασιώσεις. Η Hamas έχει ξαναρχίσει την παραγωγή ρουκετών τους τελευταίους μήνες και, ακόμα χειρότερα, αξιοποιεί τα εκρηκτικά βομβών που δεν έσκασαν. Διατηρεί τις δυνατότητές της και δεν έχει κλιμακώσει μεν τις επιχειρήσεις της αλλά προετοιμάζεται για την εκ νέου εισβολή μας. Μην πιστεύετε όσους λένε ότι η Hamas έχει αποδυναμωθεί…»

Δευτέρα 24 Μάρτη >> Μετά τον γενοκτόνο νυσταλέο Jo το γενοκτόνο ψόφιο κουνάβι. Αλλά όχι, δεν είναι «προσωπικό» θέμα. Επίσης (όπως άφησε να εννοηθεί ο «διαπραγματευτής» Witkoff συνεντευξιαζόμενος στον φίλο του Carlson…) η συνέχιση της σφαγής στη Γάζα δεν είναι … αυτοσκοπός. Είναι, απλά, ένα «διαπραγματευτικό χαρτί»… Για να αναγκαστεί η παλαιστινιακή αντίσταση να αφοπλιστεί, να παραδοθεί – αφού πρώτα απελευθερώσει όλους τους ομήρους χωρίς ανταλλάγματα, κι αφού ύστερα υποστεί (γιατί όχι;) άλλο ένα «διαπραγματευτικό χαρτί» αίματος, κι άλλο ένα, what ever it takes…

Μα… Δεν ήταν το ψόφιο κουνάβι που ανάγκασε τον αρχιχασάπη του Τελ Αβίβ να δεχτεί μια συμφωνία σε 3 στάδια, με κατάληξη την οριστική αποχώρηση του στρατού του απ’ τη Γάζα, κι όχι απλά να την δεχτεί προσωπικά, αλλά να την κάνει απόφαση του υπουργικού του συμβουλίου και της βουλής του; Αυτήν ακριβώς που τώρα παραβιάζει (αν η λέξη «παραβίαση» αντέχει τόσο θάνατο…), ε; Ναι. Αλλά στο «διαπραγματευτικό στυλ» των σφαγέων δεν υπάρχει όριο στο τι «χαρτιά» μπορεί να προσθέσουν, εφόσον μπορούν. (Αρκεί να μην πάρουν φωτιά τα οπίσθιά τους … διαπραγματευόμενα…)

Έτσι το γενοκτόνο ψόφιο κουνάβι, παρά την μεγάλη ιδέα «ειρηνοποιού» που έχει στο κρανίο του, απλά συνεχίζει, αναδεικνύει και βροντοφωνάζει εκείνο που ήταν η «διαπραγματευτική τακτική» του προκατόχου του. Mafia style: σε σκοτώνω, σκοτώνω τους πάντες, μέχρι να παραδεχτείς πως είμαι το απόλυτο αφεντικό της ζωής σου… Και μόλις το παραδεχτείς θα συνεχίσω να σε σκοτώνω με διάφορους τρόπους, για «προληπτικούς λόγους»…

Μα… Δεν ήταν το ψόφιο κουνάβι που έστειλε τους «διαπραγματευτές» του (Witkoff και Boehler) να συζητήσουν με εκπροσώπους της Hamas στη Doha, και δεν εξασφάλισαν αυτοί την απελευθέρωση ενός ζωντανού (και την παράδοση 4 νεκρών) αμερικανο-ισραηλινών ομήρων με αντάλλαγμα την συνέχιση της «ανθρωπιστικής βοήθειας»; Δεν καταστρέφεται τώρα αυτή η συμφωνία και, επιπλέον, δεν υπάρχει ο σοβαρός κίνδυνος να δολοφονηθεί απ’ τον θεοναζί, απαρτχάιντ στρατό και ο ζωντανός αμερικανο-ισραηλινός όμηρος;

Ναι – αλλά κοιτάξτε: δεν είναι δυνατόν οι «βόμβες μας» να είναι όμηροι της ζωής του ενός και του άλλου, ακόμα κι αν είναι «δικός μας»! Το δόγμα Hannibal είναι η αναβάθμιση της Entebbe raid (: 1976…), οπότε φροντίστε να ξεστραβωθείτε: δεν είναι δυνατόν μετά από 57.000, 67.000 ή 167.000 δολοφονίες αμάχων, οι «δικοί μας» όμηροι να βγαίνουν και να φιλούν στο μέτωπο τους τρομοκράτες!!! Για καθαρά προληπτικούς λόγους καλύτερα να τους «καθαρίσουμε» όλους…

Ξεστραβωθήκαμε! Κυνισμός, ναι. Κυνισμός της εξουσίας. Κι ακόμα χειρότερα ο κυνισμός των ηττημένων «μεγάλων»: η παράταση του αίματος, της σφαγής, πρέπει να ερμηνευτεί απ’ τους υποτελείς ως «συνεχίζουμε» – οπότε, αφού-συνεχίζουμε-πάει-να-πει ότι δεν έχουμε ηττηθεί…