Ο χωροφύλακας απ’ το Παρίσι

Τετάρτη 11 Απρίλη. Παλιάτσος πρώτης γραμμής, χωρίς όμως την ψοφιοκουναβική φήμη, είναι και ο γάλλος πρόεδρος Macron. Ο γαλλικός καπιταλισμός (τον οποίο εκπροσωπεί σα «γενικό σύνολο») λαχανιάζει και χάνει διαρκώς έδαφος στην παγκόσμια ιεραρχία όσο προχωράει ο 21ος αιώνας. Και ο σοσιαλφιλελεύθερος Macron έχει αναλάβει να διασώσει την «γαλλόσφαιρα», πρώτα στην υποσαχάρια αφρική (σχετικά ευκολότερη αλλά καθόλου απλή δουλειά…) και, εσχάτως, στη μέση Ανατολή.

Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός «έχασε» την Δαμασκό (με την οποία είχε μακρόχρονη σχέση) αφήνοντάς την στις αμερικανικές, ισραηλινές και σαουδαραβικές πρωτοβουλίες τα τελευταία χρόνια. Και τώρα, που «άλλαξε το κόλπο», προσπαθεί να ξαναχωθεί στην συριακή επικράτεια, με τον πιο ταπεινωτικό (για φοβερούς και τρομερούς γάλλους ιμπεριαλιστές) αλλά και αόρατο ακόμα τρόπο: πίσω απ’ τις πλάτες της Ουάσιγκτον… Σε στυλ «άσε αφεντικό, θα καθαρίσω εγώ».

Αφού πρώτα το Παρίσι κατηγόρησε ευθέως την Μόσχα για «υποστήριξη» της υποτιθέμενης «συριακής επίθεσης με χημικά» στην Douma, χτες το γύρισε. «Η γαλλία και οι σύμμαχοί της θα αποφασίσουν τις επόμενες ημέρες (ουάου! είναι η γαλλία στο κέντρο και γύρω γύρω κάτι σύμμαχοι, σαν τις ηπα π.χ…..) για την απάντησή μας. Δεν πρόκειται να στοχεύσουμε συμμάχους του καθεστώτος, ούτε να επιτεθούμε σε οποιονδήποτε, αλλά μάλλον να κτυπήσουμε τις χημικές ικανότητες του καθεστώτος….» δήλωσε ο Macron. «Δεν θέλουμε κλιμάκωση…»

Ουάου!!! Ώστε το Παρίσι ξέρει ότι το καθεστώς Άσαντ έχει κάπου κρυφά εργοστάσια παραγωγής χημικών όπλων; Και γιατί δεν το λέει τόσο καιρό ώστε να τα καταστρέψει (μαζί με τους συμμάχους το, πάντα!!!) και να γλυτώσουν οι άμαχοι, τα παιδιά και οι γυναίκες; Το σόι σοσιαλιστικός κυνισμός είναι αυτός;

Επειδή το ψόφιο κουνάβι, σαν αρχιστράτηγος του αμερικανικού στρατού, κυριαρχεί ακόμα στη σκηνή, κανείς δεν δίνει σημασία στον ψόφιο ασβό του γαλλικού ιμπεριαλισμού, τον αρχιστράτηγο Macron. Όπως συμβαίνει και με την αγγλίδα αρχιστράτηγο και το δικό της επιτελείο, έτσι και οι “λεπενικοί δημοκράτες” κρύβονται πίσω απ’ τις «φαρδιές πλάτες» του ψοφιοκουναβιστάν (ελπίζοντας να κληρονομήσουν κάτι απ’ την παγκόσμια περιουσία του…).

Δεν παύει, ωστόσο, να είναι ο Macron ο κλόουν πολιτικός επικεφαλής ενός «εθνικού καπιταλισμού» επικίνδυνου μεν αλλά και σε παρακμή. Μπορεί να ελπίζει ότι συμμετέχοντας στο πλάι του αφεντικού (της Ουάσιγκτον) στην “τιμωρία” του Άσαντ θα συγκρατήσει (το αφεντικό). Αυτό δεν είναι πρωτοφανές στην καθεστωτική πολιτική· ωστόσο το Παρίσι δεν έκανε το ίδιο το 2003, όταν οι τότε αμερικάνοι συντηρητικοί ετοίμαζαν την “σοκ και δέος” επίθεσή του κατά του ιράκ.

Είναι λοιπόν τόσο κλόουν ώστε να δηλώσει στον τοξικό πρίγκηπα (σε ποιον; στο πελατάκι της πολεμικής του βιομηχανίας και όχι μόνο: deal 18 δις δολαρίων, βασικά για όπλα, υπέγραψε χτες ο τοξικός στο Παρίσι – άλλο αν θα υλοποιηθούν…) ότι «η στρατηγική του αντίληψη (του τοξικού…) για περιορισμό της ιρανικής επιρροής στη μέση Ανατολή, η οποία μπορεί να αποσταθεροποιήσει την περιοχή μέσω τρομοκρατίας τον βρίσκει σύμφωνο». Σαν φτηνός και καταγέλαστος πλασιέ ο «αρχιστράτηγος Macron» λέει στον τοξικό (που σήμερα είναι αύριο δεν είναι…) αυτά που θέλει να ακούσει, εκνευρίζοντας τον παραδοσιακό του σύμμαχο (την Τεχεράνη), στον οποίο αύριο θα λέει ψιθυριστά «ντάξει, λέμε και καμιά μαλακία», για να μην χάσει τα πλούσια συμβόλαια των γαλλικών εταιρειών για σοβαρές μπίζνες στο αναπτυσσόμενο καπιταλιστικά ιράν.

Αλλά βέβαια τι είναι ο «αρχιστράτηγος Macron»; Ο διάδοχος ενός καπιταλισμού που στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο είχε συμμαχήσει και με τις δύο πλευρές, μπας και την βγάλει. Και μια κυβέρνηση του Βισύ είχε, και έναν «αντιγερμανό» Ντε Γκώλ…

Δουλεύουν πάντα αυτά τα κόλπα; Θα φανεί…

(φωτογραφία πάνω: ο σαουδαραβας και ο γάλλος αρχιστράτηγος με το επαγγελματικό ύφος τους.

κάτω: ο τοξικός χωρίς τα ρούχα της δουλειάς, στο μουσείο του Λούβρου χτες. Μοιάζει με έλληνα μαγαζάτορα της πλατείας του Κορυδαλλού, αλλά δεν πρέπει να ξεπέφτουμε σε τέτοιες απλουστεύσεις…)

Η όαση στην πολεμική έρημο…

Τετάρτη 11 Απρίλη. Μπορείτε να θυμηθείτε πότε ακούσατε για τελευταία φορά ότι στη συρία γίνεται «ένας πόλεμος της πολιτισμένης ανθρωπότητας κατά της απάνθρωπης τρομοκρατίας»; Μην κουραστείτε. Είναι πολύ καιρό τώρα που η μαζική λέξη “isis” έχει εξαφανιστεί απ’ τα σχετικά πολεμικά ανακοινωθέντα· ή, αν αναφέρεται, είναι παρεπιπτόντως. Τώρα συμβαίνει αυτό που έγκαιρα και λογικά σημειώσαμε εδώ πριν κάτι καιρούς: λιγότερο proxy και αρκετά πιο άμεση αντιπαράθεση μεταξύ πρωτοκοσμικών κρατών / συμμαχιών…

Αυτήν την εξέλιξη την προκάλεσε η νίκη του μπλοκ της Αστάνα, στρατιωτική αλλά όχι μόνο. Συνεπώς ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ (και η υπόλοιπη παρέα που τρέχει να «χωθεί στη φάση» άμεσα, τύπου Παρίσι και Λονδίνο) κινείται «αναγκαστικά» – και δεν έχει σπουδαία περιθώρια να υποχωρήσει κρατώντας κάποια προσχήματα. Δεν είναι αδύνατο να κάνει πίσω. Είναι δύσκολο, και με κόστος.

Τι κάνει, λοιπόν, αυτή η «όαση σταθερότητας» στην ευρύτερη περιοχή όπως θεωρεί τον εαυτό του το ελλαδιστάν; Είναι επιβάτης του «άξονα», και καθόλου όαση! Είναι “ορμητήριο”, είναι “αποθήκη”, είναι και “ξεκούραση των πολεμιστών” – αν χρειαστεί. Είναι ο παρακμιακός καραβανιέρης που has already eaten the camels and the “queue”, και τώρα ψάχνει δουλειά για τα σκυλιά του που γαυγίζουν…

Όλο το γκουβέρνο, τόσο οι φαιορόζ όσο και το υπόλοιπο «πολιτικό φάσμα», με όλη την δημαγωγία του, κάνει ό,τι μπορεί να περάσει απαρατήρητη στο πόπολο η ελληνική συμμαχία με τον «άξονα (διαρκώς και σαφέστερα συμμετοχή στον 4ο παγκόσμιο), μιας και – είναι η αλήθεια – δεν διαθέτει κάποια ιδεολογία που να εμπνεύσει την «συστράτευση» με ό,τι πιο φασιστικό διαθέτει η μέση Ανατολή.

Πως γίνεται το ξεκάρφωμα; Με πολύ κλάμα!!! Σ’ αυτή τη φάση παίζει το έργο «τα δύο παληκάρια μας που…» Ψοφάει το πόπολο για μελόδραμα, ψοφάει και για αντιτουρκισμό, οπότε η δουλειά του ξεκαρφώματος πάει σφαίρα. Προϋπόθεση (και κρυφή ευχή των αφεντικών και των διαχειριστών του ντόπιου γεωπολιτικού προσοδισμού); Να μείνει ψύχραιμη η Άγκυρα και να συνεχίσει να ασχολείται μ’ αυτά που ασχολείται πραγματικά ως τώρα…

Μορφή «ψόφιου κοριού» έχει σ’ αυτή τη φάση ο ελληνικός ιμπεριαλισμός! Δίνει τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στο Τελ Αβίβ ό,τι χρειάζονται (γη, θάλασσα, αέρα, υποδομές…) και δεν θέλει να το φωνάζει.

Θα αφήσουμε, λοιπόν, αυτήν την βρώμικη, κρατική και καπιταλιστική ελληνική εθνική σιωπή / συνενοχή, να γίνει ο επιτάφιος πολλών ακόμα, αρχίζοντας απ’ την Παλαιστίνη και φτάνοντας ως τα μέρη μας;

(φωτογραφία: Αποκλειστικότητα της ασταμάτητης μηχανής: τουρκικό ελικόπτερο πλησιάζει την ελληνική «όαση σταθερότητας»… Δύο είναι τα ενδεχόμενα: είτε μεταφέρει 8 τούρκους χουντοκαραβανάδες, οπότε θα γίνει δεκτό με τιμές· είτε πεθύμησε την δροσιά της όασης σταθερότητας, οπότε ο ελληνικός στρατός – που δεν υπάρχει πουθενά στα Δωδεκάνησα, σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες… – θα του ρίξει στον αέρα για να του τον κόψει… Τον αέρα…)

Sattas

Τρίτη 10 Απρίλη. Κάτι ευχάριστο για το “καλή βδομάδα” (γιατί τα υπόλοιπα δεν είναι καθόλου ευχάριστα…). Οι Sattas, μια τουρκική reggae μπάντα, από την Istanbul:

Κι ένα κομμάτι ακόμα, για το καπάκι:

Χημικά τέρατα: η δηλητηριασμένη πόρτα

Τρίτη 10 Απρίλη. Αξίζει, άραγε, να πάρει κανείς τέτοιες φιλοπόλεμες μανούβρες στα σοβαρά; Το αποτέλεσμά (τους) υποδεικνύει πως “ίσως όχι”: η προβοκάτσια με τα “χημικά” στη Douma τσάκισε στην αρχική της φάση, σε χρόνο dt, αν και όχι οριστικά – περισσότερα στη συνέχεια.

Όμως τέτοιου είδους καθεστωτικά «στραβοπατήματα», που οι ιστορικοί του μέλλοντος δεν θα καταδεχτούν καν να μνημονεύσουν με περισσότερες από δέκα λέξεις, μπορεί να είναι ισχυρά ενδεικτικά. Αφενός μεθοδολογιών διαχείρισης του (πρωτοκοσμικού) πλήθους… Αφετέρου της ποιότητας των πολιτικών βιτρινών αλλά και των μηχανισμών σε καπιταλιστικά κράτη πρώτης γραμμής – που παρακμάζουν. Σε τελευταία ανάλυση: η όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού δεν είναι καθόλου υποχρεωτικό να γίνεται μέσα από «έξυπνες» κινήσεις. Η βλακεία ή/και η εξαπάτηση μια χαρά κάνουν την δουλειά, αρκεί οι υπήκοοι – μάζα να είναι αποβλακωμένοι και πειθαρχημένοι.

Πριν κάτι παραπάνω από μήνα (στις 4 του περασμένου Μάρτη) ένα «μυστηριώδες γεγονός» (για εμάς…), η «χημική δηλητηρίαση» του πρώην (πολύ πρώην…) ρώσου διπλού πράκτορα Sergei Skripal και της κόρης του Yulia ξεδίπλωσε μια χωρίς προηγούμενο τα τελευταία 30 χρόνια «διπλωματική» (και ιδεολογική) επίθεση του Λονδίνου πρώτα, της Ουάσιγκτον στη συνέχεια, και εν τέλει «με το ζόρι» στον έναν ή στον άλλο βαθμό μερικών ακόμα ευρωπαϊκών πρωτευουσών, κατά της Μόσχας. Χωρίς αποδείξεις… Γράψαμε γι’ αυτό το “άλμα δημαγωγίας” στις 28 Μάρτη (πως να δηλητηριάσεις κάποιον ανύπαρκτο, προπαγάνδα, ποιος ωφελείται;)

Η πρωθ. May το πήγε όσο πιο μακρυά γινόταν: η επίθεση στους Skripal έγινε με διαταγή του Πούτιν δήλωσε. Χωρίς αποδείξεις… Θεωρητικά είχε τον χρόνο να τις εμφανίσει εκ των υστέρων.

Αλλά «δεν». Κι όχι μόνο «δεν». Άρχισαν να ξεφυτρώνουν μερικές «αναποδιές». Στην αρχήν ήταν μια συνέντευξη στο sky news του Gary Aitkenhead, διευθυντή του αγγλικού «εργαστηρίου άμυνας και τεχνολογίας» που ανέλυσε το χημικό που ανιχνεύτηκε στους δύο Skripal. Το μόνο για το οποίο μπορούσε να διαβεβαιώσει ήταν πως επρόκειτο για «στρατιωτικά αναβαθμισμένη» παραλλαγή ενός νευροπαραλυτικού· όχι, όμως, και το ποιος το έφτιαξε. Συμπλήρωσε, μάλιστα, ότι δεν είναι δουλειά του εργαστηρίου να εντοπίζει τους «κατασκευαστές» τέτοιου είδους ουσιών. Το μόνο που μπορούσε να εκτιμήσει ήταν ότι αυτή η «στρατιωτική αναβάθμιση» μόνο δουλειά κάποιου κράτους θα μπορούσε να είναι. Όχι, όμως, τίνος…

Ύστερα ήρθε το αγγλικό υπ.εξ., το οποίο «ανέβασε» ένα τιτίβισμα υποστηρίζοντας ότι το συγκεκριμένο εργαστήριο είναι πιστοποιήσει τον κατασκευαστή (λέγοντας ψέμματα…) για να το διαγράψει πανικόβλητο στη συνέχεια… Η διαγραφή ψηφιακών ιχνών από καθεστωτικούς οργανισμούς θεωρείται παραδοχή ενοχής – κι όχι άδικα…

Και, φυσικά, ο μεγάλος βιρτουόζος ήταν ο ίδιος ο άγγλος υπ.εξ., ο πολύς Boris Johnson. Που πρόλαβε (πριν την συνέντευξη του Aitkenhead…) να δηλώσει πάμπολλες φορές ότι το «εργαστήριο άμυνας και τεχνολογίας» είχε εντοπίσει το κράτος / κατασκευαστή / δολοφόνο, την ρωσία δηλαδή· και ότι ο Πούτιν προσωπικά είχε διατάξει την επίθεση…

Μετά από 5 βδομάδες ποιο είναι το αποτέλεσμα; Η αγγλική κυβέρνηση έχει γίνει ρόμπα διεθνώς! Όχι μόνο δεν έχει αποδείξεις για τους ισχυρισμούς της, αλλά έχει πιαστεί στα πράσα να λέει ψέματα – σίγουρα σε ότι αφορά την τεχνοκρατική διάγνωση του «εργαστηρίου…». Δεν είναι αθώα ψέμματα. Είναι ο βασικός πυρήνας των ενεργειών της κατά της Μόσχας.Ένας γερμανός σοσιαλδημοκράτης βουλευτής, ο Axel Schafer, το έθεσε με ωμό τρόπο: Οι δηλώσεις βρετανών αξιωματούχων που ψευδολόγησαν εκτεταμένα υποστηρίζοντας το brexit θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή.

Να πετάγονται στα μη ανακυκλώσιμα σκουπίδα – θα μπορούσε να προσθέσει…

Χημικά τέρατα: η δηλητηριασμένη πόλη

Τρίτη 10 Απρίλη. Πέρασε (όπως πέρασε….) η αναπόδεικτη ενοχή των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών στην υπόθεση Skripal, δεν θα μπορούσε να γίνει το ίδιο με τα «χημικά κατά αμάχων» του Άσαντ στη Douma;

Σ’ αυτή τη γειτονιά της ανατολικής Δαμασκού είχε απομείνει ένας θύλακας ριαντ-ελεγχόμενων αντικαθεστωτικών, της οργάνωσης Jaish al-Islam. Ρώσοι «διαπραγματευτές» μετά από πολυήμερες διαπραγματεύσεις κατάφεραν να τους αποσπάσουν συνθηκολόγηση, που περιλάμβανε ό,τι και σε όλες τις προηγούμενες περιπτώσεις: αποχώρηση των ενόπλων με τα ελαφρά / φορητά όπλα τους, καθώς και των οικογένειών τους, προς άλλες περιοχές (στην προκειμένη περίπτωση προς την τουρκο-κρατούμενη Jarabalus…). Το μεσημέρι της 6 Απρίλη άρχισε η αποχώρηση των τραυματιών και των πρώτων πούλμαν με γυναίκες και παιδιά.

Όμως φαίνεται ότι κάποιοι θύμωσαν πολύ μ’ αυτήν την συνθηκολόγηση, που ήταν η πιο πρόσφατη σε urban πεδίο μάχης (έχει σημασία αυτό….) Ένας απ’ αυτούς (εκτιμάμε πως) ήταν η κυρία Haley ή, πιο σωστά, αυτό που εκπροσωπεί (δες: Συρία, Σάββατο 31 Μάρτη). Φαίνεται ότι προς το τέλος της 6ης Απρίλη κάποια “αυστηρή διαταγή” έφτασε σε στελέχη της Jaish al-Islam. Την νύχτα της 6ης προς την 7η Απρίλη «καθάρισαν» τους διαπραγματευτές τους που είχαν υπογράψει την συμφωνία, και το πρωί ανακοίνωσαν ότι «δεν υπάρχει καμία συμφωνία – ο αγώνας συνεχίζεται!»…

Σαν απάντηση εισέβαλλε στον θύλακα από τρεις μεριές ο συριακός στρατός ‘n’ friends, και γρήγορα άρχισε να καταλαμβάνει το ένα μετά το άλλο τα ανταρτοκρατούμενα οικοδομικά τετράγωνα. Τότε ήταν που τα άσπρα κράνη» (μια «ανθρωπιστική οργάνωση» που έχει κατηγορηθεί πολλές φορές σαν γραφείο τύπου των proxies του Ριάντ, του Τελ Αβίβ και της Ουάσιγκτον στη συρία) κατήγγειλαν ότι ο στρατός του Άσαντ έκανε «χημική επίθεση κατά αμάχων» στη διάρκεια της επίθεσής του…

Χωρίς αποδείξεις, εκτός από κάποιες φωτογραφίες (άγνωστης προέλευσης και χρόνου) που, συν τοις άλλοις, μόνο σε δολοφονική επίθεση με χημικά δεν παρέπεμπαν… (Όμως η ρωσική ή/και η συριακή αεροπορία είχε πράγματι βομβαρδίσει εκείνη την ημέρα τον θύλακα). Οπότε το βαθιά ανθρωπιστικό ψόφιο κουνάβι τα πήρε στο κρανίο: κατήγγειλε το «ζώο» Άσαντ (που σκοτώνει παιδιά) αλλά και την Μόσχα και την Τεχεράνη που τον στηρίζουν. Και ορκίστηκε «τιμωρία και δικαιοσύνη»…

Η «υπόσχεση» δόθηκε στις 7 Απρίλη. Αλλά οι εξελίξεις επί του εδάφους κύλησαν πολύ γρήγορα. Την επόμενη ημέρα, 8 Απρίλη, η Jaish al-Islam ήταν πλέον σε τόσο οικτρή θέση στρατιωτικά, ώστε δεν μπορούσε να περιμένει να την σώσει η αμερικανική πυραυλική “τιμωρία”. Ξανα-υπέγραψε λοιπόν την συμφωνία που είχε σκίσει μια μέρα νωρίτερα. Άμαχοι και ένοπλοι συνέχισαν να επιβιβάζονται στα λεωφορεία, προς Jarabalus μεριά. Η Douma αδειάζει γρήγορα…

Οι αμερικανικοί πύραυλοι δεν πρόλαβαν να εκτοξευτούν (κατά του Άσαντ) στις 8 Απρίλη. Την Ουάσιγκτον έτρεξε να αντικαταστήσει (στο καθήκον του «τιμωρού») το Τελ Αβίβ: επιδιώκοντας σαν θύματα και ιρανούς… Όμως αν είναι αλήθεια ότι απ’ τους 8 κρουζ που εξαπέλυσε οι 5 αναχαιτίστηκαν στον αέρα, τότε υπάρχουν κάποια «τεχνικά προβληματάκια» στο θέμα της «τιμωρίας». Αυτά είναι πράγματι ρωσικής προέλευσης και ευθύνης! Και θα μπορούσαν να κάνουν έξαλλο οποιονδήποτε στον άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ κλπ…

Εδώ τελειώνουν τα «χημικά τέρατα» και απομένουν τα κανονικά.

(φωτογραφία: κονβόι ένοπλων της Jaish al-Islam φτάνει στο Aleppo καθ’ οδόν προς την Jarabalous.)

Τέρατα και «σημεία»

Τρίτη 10 Απρίλη. Το καθεστώς Άσαντ (το οποίο, παρεπιπτόντως, παραμένει διεθνώς αναγνωρισμένο, με αντιπροσωπεία στον οηε) είχε καταθέσει έγκαιρα έγγραφη «ενημέρωση» στον διεθνή οργανισμό για σχεδιαζόμενη προβοκάτσια με «χημικά αέρια» στην ανατολική Ghouta. Η Μόσχα, απ’ την μεριά της, έχει ειδοποιήσει εδώ και βδομάδες για το ίδιο ζήτημα· αλλά και για τις “πολύ σοβαρές συνέπειες” που θα έχει οποιαδήποτε αμερικανική “τιμωρία” αν κτυπηθούν ρώσοι στρατιώτες….

Ωστόσο το αμερικανικό καθεστώς και οι σύμμαχοί του τρώγονται: η κατάληψη του θύλακα της Afrin έχει δημιουργήσει ρωγμές στη νομιμοποίηση της «σχέσης» με τους βασσάλους του pkk/ypg. Και η “εκκαθάριση” της ανατολικής Δαμασκού είναι πολύ δυσάρεστη εξέλιξη: όσο λιγοστεύουν οι urban περιοχές που ελέγχονται από αντικαθεστωτικούς ένοπλους, τόσο λιγοστεύουν και οι «ευκαιρίες» να κατηγορηθεί ο Άσαντ (και οι δικοί του σύμμαχοι…) για χρήση «χημικών κατά αμάχων». Στις ερήμους και στα βουνά (και στις εκεί μάχες) δεν υπάρχουν άμαχοι…

Απ’ το 2013 αυτή η κατηγορία είναι όχι η κυριότερη αλλά η μοναδική που «δίνει την άδεια» στην Ουάσιγκτον να βάζει “αυτοπροσώπως” και άμεσα στο στόχαστρο το καθεστώς Άσαντ· αφήνοντας στην άκρη τα «καθήκοντα της αντι-τρομοκρατίας» που, τώρα πια, έχουν εξατμιστεί εντελώς. Τότε, το 2013, παρεμβλήθηκε η Μόσχα (στην όχι και ιδιαίτερα φανατική για επίθεση κυβέρνηση Ομπάμα) και το ζήτημα διευθετήθηκε με την επίσημη και υπό διεθνή έλεγχο καταστροφή των χημικών του Άσαντ. Πριν ένα χρόνο, στις 7 Απρίλη του ‘17, το ψόφιο κουνάβι κορδόθηκε ότι «τιμώρησε» τον Άσαντ (πάλι για μια πλαστή «επίθεση με χημικά») εξαπολύοντας εναντίον ενός στρατιωτικού αεροδρομίου 59 tomahawk: περισσότεροι απ’ τους μισούς “κάπου χάθηκαν” (ποιος, άραγε, φρόντισε γι’ αυτό;), αλλά ο τότε φρέσκος αμερικάνος πρόεδρος έκανε το κομμάτι του σαν “ζορρό”.

Τώρα το ζήτημα είναι χειρότερο. Αφενός επειδή στο “κάδρο των ενόχων” έχει τοποθετηθεί και η Μόσχα· αφετέρου επειδή το ρωσικό καθεστώς έχει προειδοποιήσει με “σοβαρές συνέπειες” αν… Η Haley ανεβάζει διαρκώς στροφές: κατηγόρησε χτες στον οηε την Μόσχα ότι «έχει στα χέρια της το αίμα των παιδιών στη συρία»… Και προειδοποίησε πως (με δικά μας λόγια…) είτε το συμβούλιο ασφαλείας του οηε θα δώσει το ελεύθερο στις ηπα να τιμωρήσουν τον Άσαντ, είτε – στην ουσία – θα αχρηστευτεί… «Οι ηπα θα δράσουν έτσι κι αλλιώς» – αυτή η απειλή μ’ αυτά τα λόγια ήταν όλη δική της.

Εννοείται ότι καμία Μόσχα και κανένα Πεκίνο (τα 2 απ’ τα 5 μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας) δεν πρόκειται να δώσουν στο ψοφιοκουναβιστάν τίποτα άλλο απ’ το βέτο τους. Το ψόφιο κουνάβι έχει δώσει εν τω μεταξύ στην αφεντομουτσουνάρα του το πολύ 48 ώρες για να αποφασίσει τι θα κάνει. (Το γιατί οι καραβανάδες πίσω του το “σκέφτονται” έχει, υποθέτουμε, μια σημασία…)

Η Douma θα έχει εκκενωθεί ως τότε· οι proxies έκαναν την «τελευταία δουλειά» τους και θα έχουν φύγει. Όμως οι προστάτες τους παίζουν ίσως τα τελευταία χαρτιά της «αστυνομικής αξιοπιστίας» τους· με παγκόσμια απεύθυνση. Αφού υιοθέτησαν τα περί “χημικών όπλων” θα πρέπει «κάτι να κάνουν»… (Και πάντως όχι να απελάσουν κι άλλους ρώσους!..). Θα κάνουν κάτι «λίγο και συμβολικό» έχοντας εξασφαλίσει σιωπηρά μια κάποια ανοχή της Μόσχας, ίσα ίσα για να σώσουν τα καταρακωμένα προσχήματά τους; Ή θα προσπαθήσουν να «βάλουν στη θέση» της, με κάποιον ελεγχόμενο τρόπο, αυτήν την «αναθεωρητική δύναμη»; Ο πειρασμός είναι μεγάλος· και το ρίσκο επίσης.

Η τραγωδία μοιάζει να εφάπτεται της φάρσας σ’ αυτό το δευτερεύον πεδίο του 4ου παγκόσμιου πολέμου που λέγεται μέση Ανατολή. Και στη μέση της πένσας είμαστε μερικά εκατομμύρια κρατούμενοι…

(Τι να σκέφτεται επ’ αυτού το τσακισμένο υπουργικό συμβούλιο στο Λονδίνο; Τι να σκέφεται επ’ αυτού το χρεωκοπημένο υπουργικό συμβούλιο στην Αθήνα; Θα στηρίξει τους τιμωρούς συμμάχους του ακόμα κι αν βάλουν φωτιά στα τόπια;)

(φωτογραφία: Ομορφόπαιδο δεν τον λες… Είναι ο ρώσος πρεσβευτής στον οηε Vasily Nebenzya χτες, στη συνεδρίαση του συμβουλίου ασφαλείας. Η χρήση βίας απ’ τις ηπα με ψεύτικες προφάσεις κατά της συρίας θα έχει βαριές συνέπειες επανέλαβε… Και η Μόσχα έχει μια παράδοση: αυτό που λέει το εννοεί…)

Οι απολίτιστοι…

Τρίτη 10 Απρίλη. Ο οργανισμός τροφίμων και γεωργίας του οηε (fao) πρόκειται να ξεκινήσει μεθαύριο ένα καινούργιο πρόγραμμα διάρκειας 2 χρόνων για την εκπαίδευση των ενδιαφερόμενων ανάμεσα στους πρόσφυγες απ’ την συρία που βρίσκονται στην τουρκική επικράτεια πάνω στην αγροτική παραγωγή. Σκοπός του προγράμματος είναι αφενός η οργάνωση μιας ορισμένης διατροφικής κάλυψης των προσφυγικών καταυλισμών με «αυτοπαραγωγή» (αλλά και το σχετικό μικρο-εμπόριο…), και αφετέρου η πετυχημένη ένταξη όσων προσφύγων το επιλέξουν στην τουρκική αγροτική παραγωγή. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα χρηματοδοτείται απ’ την ύπατη αρμοστεία του οηε για τους πρόσφυγες και διάφορα κράτη.

Ο επικεφαλής του fao Dominique Burgeon έκανε χτες, επ’ ευκαιρία της αναγγελίας του νέου προγράμματος, κι αυτήν την δήλωση:

Θέλω να συγχαρώ την τουρκική κυβέρνηση και τον τουρκικό λαό για τον γενναιόδωρο τρόπο με τον οποίο αγκάλιασαν τους πρόσφυγες απ’ την συρία, και να θέλω να τους συγχαρώ επίσης για την υποστήριξη που έχουν προσφέρει στους διεθνείς οργανισμούς.

Αυτοί εκει πέρα οι «προαιώνιοι εχθροί» (που οπωσδήποτε θα διαλυθούν όπου νάναι)… έχουν εντελώς απολίτιστους τρόπους για να ασχολούνται με τους πρόσφυγες. Αντί να φτιάξουν ένα «υπουργείο μετανάστευσης» και να το αναθέσουν σ’ όποιο καθίκι θα ήταν διατεθειμένο να παίξει τον φερετζέ του στρατού (και της εξόντωσης όσων τολμούν να πατάνε τα ιερά χώματα χωρίς να είναι τουρίστες…), απασχολούν υπηρεσίες από τα περισσότερα υπουργεία τους, σε μικτές επιτροπές, μαζί με εκπροσώπους των διάφορων διεθνών οργανισμών. Το έχουν πάρει σοβαρά οι άθλιοι!!!

Και πόσους πρόσφυγες περιθάλπτουν; Μόνο 3,5 εκατομύρια αυτή τη στιγμή. Σε πληθυσμιακή αναλογία 1:8 (ο πληθυσμός της τουρκίας είναι 80 μύρια) θα ήταν σα να φροντίζει το ελληνικό κράτος (και η ελληνική κοινωνία) 437.000… Άντρες, γυναίκες και παιδιά…

Σιγά!!! 437 χιλιάδες πρόσφυγες απ’ την συρία θα είχαν ανθρώπινη μεταχείριση στο ελλαδιστάν; Και μάλιστα θα ασχολούνταν μαζί τους απ’ το υπουργείο κοινωνικών υποθέσεων μέχρι τα υπουργεία εργασίας και αγροτικής ανάπτυξης όπως συμβαίνει σ’ αυτήν την απολίτιστη επικράτεια του «σουλτάνου»;

Σιγά!!! Οι έλληνες, κράτος και υπήκοοι, είναι πρωτοκοσμικοί, ευρωπαίοι και πολιτισμένοι!!! Όχι σαν αυτόν τον φασίστα τον Orban – για παράδειγμα… Ακόμα περισσότερο!!!

(Μην κάνετε την έξυπνη ερώτηση «και τότε γιατί φεύγουν απ’ την τουρκία;». Υπάρχουν και καλύτερα μέρη για τους ξεριζωμένους…

Πάντως όχι το ελλαδιστάν…)

(Δεν είναι «μακέτο». Το Kilis είναι μια κωμόπολη περίπου 30.000 κατοίκων. Οι προσφυγικοί καταυλισμοί γύρω του φιλοξενούν άλλες 120.000 πρόσφυγες απ’ την συρία. Αυτός της φωτογραφίας στεγάζει 24.000. Εννοείται ότι πέρα απ’ τα υπόλοιπα έχει και σχολείο, με δασκάλους εκπαιδευμένους για να φροντίζουν παιδιά με συναισθηματικά προβλήματα λόγω πολέμου και ξενητειάς, κι ένα ειδικό σχολικό πρόγραμμα που συνδυάζει στοιχεία του συριακού και του τουρκικού…

Μα είναι δυνατόν να συμβαίνουν τέτοια απαράδεκτα έως προσβλητικά για τον “πολιτισμό” πράγματα εδώ δίπλα και να μην έχει αναλάβει δράση ο ψεκασμένος, ο ογκόλιθος κι όλο το κυβερνητικό και διακομματικό σκυλολόι;)

Δείτε

Τετάρτη 4 Απρίλη. Το video ντοκυμαντέρ Kill ‘em all: in the name of the name (από Sarajevo και αντιφασίστες συντρόφους).

Πρώτο μισό της δεκαετίας του 1990, όταν η εθνικοφροσύνη αναγεννιέται σαν «το όνομά μας…» Η διάλυση της γιουγκοσλαβίας, η σφαγή των Βοσνίων, ο άξονας Αθήνας / Βελιγραδίου, τα ελληνικά σχέδια για επέκταση προς βορρά, η προοπτική διάλυσης και μοιρασιάς του κράτους της μακεδονίας.

Δείτε κι αυτό: Μεσίστιες γαλανόλευκες και μισοφέγγαρα στις φλόγες: ο ελληνικός αντιτουρκικός ιμπεριαλιστικός παροξυσμός στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90, και το ελληνικό όνειρο για την διάλυση της τουρκίας (πάνω στο κύμα του τότε διεθνούς σχεδιασμού για τη μέση Ανατολή): Ίμια, κύπριοι μοτοσυκλετιστές, υπερεξοπλισμός… Ένα video ντοκουμέντο του 2016, απ’ το antifa projector.

Διακοπές…

Τετάρτη 4 Απρίλη. Απ’ την Πέμπτη 5 Απρίλη ως και την Δευτέρα 8 Απρίλη η ασταμάτητη μηχανή παίρνει άδεια – και απ’ τον εαυτό της.

Ευχόμαστε πριν και μετά τις μάσες να αράζετε στη λιακάδα σαν τον κύριο πάνω. (Στ. σ’ έκλεψα χωρίς να ρωτήσω – δεν πρόλαβα, ήταν ιδέα της τελευταίας στιγμής!!!)

Η θεία Λίτσα έχει κάτι επιπλοκές

Τετάρτη 4 Απρίλη. Είναι αλήθεια, και πρέπει να την πούμε: το τμήμα “επαφών με το ξανθό γένος” της θείας Λίστας έπαθε τραμπάκουλο χτες. Πρώτα με την υποδοχή του “τσάρου” (δεν κάνει να τον λέμε έτσι; τι λένε οι σύμβουλοι απ’ το Τελ Αβίβ;) απ’ τον “σουλτάνο”. Μια μαύρη θωρακισμένη λιμουζίνα που συνοδεύεται μόνο από άοπλους ιππείς (ναι, ιππείς…) είναι χωρίς αμφιβολία μεγάλη επίδειξη δύναμης (με όρους δημόσιας τάξης και ασφάλειας) εκ μέρους του οικοδεσπότη. Έτσι δεν είναι; Σημειολογικά πολύ προχωρημένη. Κάτι θα σημαίνει αυτό…

Ύστερα η δήλωση του Πουτινάκου. Αντί να πει “πρώτη προτεραιότητά μου είναι η απελευθέρωση των δύο παλληκαριών απ’ την ελλάδα” είπε “πρώτη προτεραιότητά μου είναι η ολοκλήρωση της πώλησης των S-400 στην τουρκία”. Κακώς μπελάς: με 400 χιλιόμετρα τουρκικά ραντάρ και αντιεροπορική άμυνα το Αιγαίο δεν είναι πια «ελληνική λίμνη». Με το που θα σηκώνονται τα ελληνικά πολεμικά απ’ τη Ν. Αγχίαλο τα τουρκικά ραντάρ θα τα έχουν στο στόχαστρο…

Το τελευταίο, μετά την θεμελίωση του πυρηνικού σταθμού στο Akkugu: όλα τα ελληνικά γεωπολιτικά τσακάλια (μισθοδοτούμενοι απ’ τις υπηρεσίες…) και το κοινό τους, έχουν σιγουρευτεί πως όπου νάναι η τουρκία θα διαλυθεί (τα τελευταία 25 χρόνια…). Είναι δυνατόν κοτζάμ «τσάρος» να κάνει λάθος και να κλείνει deal μ’ ένα κράτος που έχει – δεν έχει μερικούς μήνες ζωής;

Η θεία Λίτσα, στη διάρκεια του τραμπάκουλου, άρχισε να βγάζει αφρούς και να μοιρολογάει: Δηλαδή δεν θα διαλυθεί; Δηλαδή δεν θα διαλυθεί; Ωιμέ!!! Αλί και τρισαλί!!! Παναγία μου!!!

Όχι για να συνέλθει, αλλά για να σταματήσει τουλάχιστον να βλέπει κοζάκους να καλπάζουν στον θεσσαλικό κάμπο κατηφορίζοντας προς τα διόδια της Λαμίας (χωρίς τον Λαφαζάνη…), αναγκαστήκαμε (τι άλλο;) να της κάνουμε ένεση ουασιγκτονονίνης των 1000 mg. Είναι πολύ μεγάλη δόση, μπορεί και να σε στείλει (στο αφγανιστάν):

… Είχε πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθείς την αλληλεπίδραση του Αλέξη Τσίπρα με δύο Αμερικάνους προέδρους. Είναι πολύ νέος, 43 ετών, επομένως είναι ένας άνθρωπος που σκοπεύει να είναι μέρος του πολιτικού συστήματος για χρόνια. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι επίσης νέος, οπότε είναι εντυπωσιακό να βλέπεις αυτούς τους δύο ικανούς πολιτικούς να παίζουν πολιτικό σκάκι. Γιατί είμαι σίγουρος πως δεν σκέφτονται μόνο τι θα γίνει το 2019 αλλά και το 2029 και το 2039…. Ο Αλέξης Τσίπρας τα πήγε καλά με την Ουάσιγκτον. Έκανε εντύπωση όχι μόνο στον Ντόναλντ Τραμπ αλλά και σε σημαντικά μέλη του δημοκρατικού κόμματος…

(Μόλις άκουσε «2039» η θεία Λίτσα ανασηκώθηκε και προσπάθησε να εστιάσει. Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να εστιάσει μετά από 20 χρόνια μόνο· γενικά βλέπει δυνατά μετά τα 100. Ψιθύρισε μόνο: Θα έχει πεθάνει ο σουλτάνος και ο τσάρος τότε; Ε;;; Και μετά ξαναξεράθηκε.

Μάλλον θα την βγάλει…)