#20 - 02/2021

Η ευρώπη βιο-φρούριο

Η ιδέα

Η ιδέα για ενοποίηση των ευρωπαϊκών βάσεων με τα δεδομένα των υπήκοων της ε.ε, αλλά και όσων έρχονται σε αυτήν (ως τουρίστες ή ως μετανάστες), υπάρχει στο τραπέζι των συζητήσεων για πάνω από 15 χρόνια. Όμως στα πρώτα βήματά της έπεφτε πάνω σε διάφορα ζητήματα που έθεταν είτε οι μηχανές οι ίδιες, αφού είχε ακόμα δρόμο η ανάπτυξη των συστημάτων για να καλυφθούν οι απαιτήσεις, είτε οι πολιτικές της ελευθερίας· περισσότερο ίσως, με την έννοια της ιδιωτικότητας και της προστασίας των δεδομένων και λιγότερο με αυτήν της ελευθερίας της μετακίνησης.
Αυτό, μέχρι τις επιθέσεις στις Βρυξέλλες και το Παρίσι, το 2015, αλλά και την αύξηση της μετακίνησης πληθυσμών προς την ευρώπη, κυρίως από το μέτωπο της συρίας, τα επόμενα χρόνια. Από το 2016 η ευρωπαϊκή επιτροπή έχει βάλει σε πρώτη γραμμή την ιδέα για ενοποίηση των βάσεων, θέτοντας συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα: οι εκτιμήσεις λένε ότι το σύστημα θα είναι έτοιμο το 2023.

Αν και το τεχνικό πρόβλημα στην εφαρμογή, ήταν ζήτημα χρόνου – αφού η εξέλιξη της τεχνολογίας ως επιστήμης δεν έχει αμφισβητηθεί στα σοβαρά – αυτό των πολιτικών δικαιωμάτων έπρεπε κάπως να λυθεί. Οι συζητήσεις στις επιτροπές είχαν πάντα αυτό το εμπόδιο, προσπαθώντας να το στρογγυλέψουν με διάφορες θεσμίσεις μέτρων για την σωστή χρήση και την ασφάλεια των δεδομένων. Επειδή όμως η «σωστή» εφαρμογή της επιτήρησης και του ελέγχου δεν έχει πολύ χώρο για τέτοιες – και άλλες – ελευθερίες, και επειδή ένας καπιταλισμός σε κρίση δεν μπορεί να περιμένει πότε θα συμμορφωθούν όσοι έχουν τάσεις για αυτές τις ελευθερίες, είναι πιο πρακτικό να μην γίνονται και πολλές τέτοιες συζητήσεις· ή αν γίνονται, να γίνονται στην βάση της «έκτακτης ανάγκης». Δεν είναι και κάτι καινούριο.

Αντιγράφουμε από μια σχετική έκθεση: [1Biometrics and international migration – Jillyanne Redpath, Ann Ist Super Sanita 2007 Vol-43]

“Τα γεγονότα της 11η Σεπτέμβρη είχαν δραματική επίδραση στην χρήση βιομετρικών συστημάτων στο πλαίσιο της μετανάστευσης και της ασφάλειας. Μέχρι τότε, τα βιομετρικά συστήματα αναπτύσσονταν ως εργαλεία διαχείρισης της μετανάστευσης και όπως άλλες αναπτυσσόμενες τεχνολογίες, εφαρμόζονταν ανα-περίπτωση στην βάση δοκιμών. Μια χρήση τους ήταν η διευκόλυνση όσων ταξίδευαν συχνά, εξασφαλίζοντας μια ξεχωριστή «γρήγορη» πύλη αφίξεων/αναχωρήσεων. Η εγγραφή στο βιομετρικό σύστημα ήταν εθελοντική και εξυπηρετούσε ως διευκόλυνση. Ως μέτρα ασφάλειας, τα βιομετρικά συστήματα χρησιμοποιούνταν μόνο για την είσοδο σε χώρους περιορισμένης πρόσβασης του αεροδρομίου (με εξαίρεση το EURODAC ). Παρότι οι πρωτοβουλίες για την εισαγωγή βιομετρικών στοιχείων στα διαβατήρια προϋπήρχαν της 11ης Σεπτέμβρη, τα γεγονότα εκείνης την ημέρας επιτάχυναν τις προσπάθειες και την καθιέρωση συγκεκριμένων χρονοδιαγραμμάτων για την υλοποίηση.” [2To EURODAC είναι μια ευρωπαϊκή βάση δακτυλικών αποτυπωμάτων, που δημιουργήθηκε το 2000 με σκοπό την καταγραφή και τον έλεγχο των αιτούντων άσυλο.]

Και από μια ακόμα: [3European securitization and biometric identification: the uses of genetic profiling – Paul Johnson and Robin Williams, Ann Ist Super Sanita 2007 Vol-43]

“Ακολουθώντας το παράδειγμα των ΗΠΑ, η αντζέντα «ασφάλειας» της ΕΕ προωθεί έντονα την χρήση βιομετρικών […] και έχει αποφασίσει ήδη την εισαγωγή δακτυλικών αποτυπωμάτων στα ευρωπαϊκά διαβατήρια.
[…]

Οι κυβερνητικές αντιδράσεις στα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη 2001, όπως και σε άλλες τρομοκρατικές ενέργειες στο Μπαλί το 2002 και την Μαδρίτη το 2004, περιελάμβαναν αποφάσεις για την σημαντική αύξηση της ανάπτυξης και της εφαρμογής βιομετρικών και τεχνολογιών της πληροφορίας για την καταγραφή και επαλήθευση της ταυτότητας.
[…]

Στο πλαίσιο της ΕΕ υπάρχει αυξημένο πολιτικό ενδιαφέρον για την επέκταση των συστημάτων ταυτοποίησης, για την ενίσχυση των συνοριακών κανονισμών. Αυτό συνδέεται με μια παλαιότερη και μακροχρόνια φιλοδοξία της ΕΕ: να βρεθούν τρόποι διασφάλισης της ελεύθερης μετακίνησης των πολιτών εντός των κράτων μελών και της διαχείρισης της μετακίνησης στα εξωτερικά σύνορα. Μια τέτοια φιλοδοξία εκφράζεται μέσω του ιδανικού της ΕΕ ως περιοχή «ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης», όπου τα ασφαλή εξωτερικά σύνορα θεωρούνται κρίσιμα, έτσι ώστε η οι ελευθερίες των πολιτών της ΕΕ να μην διακυβεύονται από «εξωτερικές απειλές». Ο αποτελεσματικός έλεγχος της μετακίνησης των ατόμων, που σημαίνει την ρύθμιση τόσο των «εσωτερικών» όσο και των «εξωτερικών» συνόρων, απαιτεί την εξατομίκευση των ανθρώπων προκειμένου να καθοριστούν τα δικαιώματά τους για πρόσβαση και στα δύο μέρη. Η μεγάλη ειρωνεία της αντζέντας «ασφάλειας» της ΕΕ, στην οποία δόθηκε μεγαλύτερη ώθηση με την Συνθήκη του Άμστερνταμ και το μεταγενέστερο πρόγραμμα του Τάμπερε του 1999, είναι ότι η παροχή μεγαλύτερης ελευθερίας έχει συνδεθεί στενά με τις αυξημένες μορφές επιτήρησης· επιτήρηση, τόσο των πολιτών εκτός ΕΕ, όσο και εντός.
[…]

Το πρόγραμμα της Χάγης, που διαδέχθηκε το πρόγραμμα του Τάμπερε του 1999, έχει εκδοθεί πρόσφατα, μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως «Πρόγραμμα της Χάγης: Δέκα προτεραιότητες για την επόμενη πένταετία». Πολλές από αυτές τις δέκα προτεραιότητες συνδέουν την διατήρηση της «ελευθερίας» με αυξημένα μέτρα για την εξασφάλιση της «ασφάλειας» σε ολόκληρη την ΕΕ. Η προτεραιότητα νο 6 παρέχει το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα της αμοιβαίας σχέσης αυτών των δύο εννοιών, υποστηρίζοντας ότι: «μια περιοχή όπου η ελεύθερη κυκλοφορία των ανθρώπων διασφαλίζεται πλήρως, απαιτεί περαιτέρω προσπάθειες για ολοκληρωμένο έλεγχο της πρόσβασης, βάσει μιας ολοκληρωμένης διαχείρισης των εξωτερικών συνόρων, μιας πολιτικής κοινής βίζας και με την υποστήριξη νέων τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης βιομετρικών αναγνωριστικών.»
[…]

Το ιστορικό της εισαγωγής των βιομετρικών στα διαβατήρια της ΕΕ περιλαμβάνει μια σειρά συζητήσεων σχετικά με την μετανάστευση και το έγκλημα· τα ψηφίσματα σχετικά με την καταγραφή ταυτότητας και ασφάλειας που εγκρίθηκαν από το Συμβούλιο το 2000, επανεκτιμήθηκαν γρήγορα μετά την 11η Σεπτέμβρη και έως τον Ιούνιο του 2003 η σύνοδος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στην Θεσσαλονίκη επιβεβαίωσε την ανάγκη αναβάθμισης της ασφάλειας των διαβατηρίων με την χρήση βιομετρικής τεχνολογίας.”

Φτάνοντας στον Απρίλη του 2019, το έργο έχει προχωρήσει σημαντικά. Η τεχνολογία έχει κάνει τα άλματά της για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις· οι έξυπνοι αλγόριθμοι έχουν εκπαιδευτεί αρκετά καλά πάνω σε δεδομένα από πολλές «πηγές», όπως με τα γενναία δείγματα εθελοντικής αυτο-προβολής στα αντι-κοινωνικά δίκτυα, αλλά και με την απόσπαση βιομετρικών δεδομένων από μετανάστες/τριες, ενώ και οι τεχνολογίες δικτύων πλέον φαίνεται να αντέχουν αυτή την μεγάλη ροή δεδομένων. Τότε είναι που δίνεται το «πράσινο φως» από την ευρωβουλή για την δημιουργία της μεγα-βάσης βιομετρικών δεδομένων.

Η υλοποίηση

Η σχετική δήλωση της επιτροπής μετανάστευσης και εσωτερικών υποθέσεων αναφέρει: [4Security Union: The EU closes gaps between information systems for security, borders and migration management - 14 May, 2019]

“Σήμερα, το Συμβούλιο ενέκρινε την πρόταση της Επιτροπής για την κάλυψη σημαντικών κενών ασφαλείας, για την ενοποίηση των συστημάτων πληροφοριών της ΕΕ για την ασφάλεια, τη μετανάστευση και τη διαχείριση. [...]
Χαιρετίζοντας την έγκριση, ο Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας, Δημήτρης Αβραμόπουλος δήλωσε: «Μια αποτελεσματική και Ένωση Ασφαλείας (Security Union) πρέπει να διασφαλίσει ότι οι εθνικές αρχές και οι οργανισμοί της ΕΕ μπορούν να συνεργάζονται απρόσκοπτα, συνδέοντας τα σημεία μεταξύ των συστημάτων πληροφοριών για τη μετανάστευση, τα σύνορα και την ασφάλεια. Σήμερα, δημιουργούμε έναν κρίσιμο πυλώνα αυτού του έργου, παρέχοντας στους συνοριοφύλακες και στους αστυνομικούς τα κατάλληλα εργαλεία για την προστασία των ευρωπαίων πολιτών».
Η σημερινή έγκριση σηματοδοτεί το τελικό βήμα στη νομοθετική διαδικασία. Το κείμενο του κανονισμού θα δημοσιευθεί τώρα στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα τεθεί σε ισχύ 20 ημέρες αργότερα. Η eu-LISA, ο οργανισμός της ΕΕ που είναι υπεύθυνος για τη λειτουργική διαχείριση συστημάτων πληροφοριών μεγάλης κλίμακας στον χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, θα ξεκινήσει στη συνέχεια το τεχνικό έργο της εφαρμογής των μέτρων διαλειτουργικότητας. Το έργο αυτό αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 2023. Η Επιτροπή είναι επίσης έτοιμη να βοηθήσει τα κράτη μέλη στην εφαρμογή του κανονισμού.”

Η μεγα-βάση ονομάζεται CIR (Common Identity Repository) και η υλοποίηση της εγκρίθηκε από την ευρωβουλή στις 15 Απρίλη του 2019. Ο στόχος είναι να ενοποιήσει όλες τις υπάρχουσες βάσεις δεδομενων στην ε.ε [5Περισσότερες πληροφορίες στις σχετικές εικόνες.], με στοιχεία πάνω από 350 εκ. ανθρώπων, που περιλαμβάνουν αρχεία ταυτοτήτων (όνομα, ημερομηνία γέννησης, αριθμούς διαβατηρίων κ.α) και βιομετρικά δεδομένα (δακτυλικά αποτυπώματα και φωτογραφίες προσώπων, αρχικά), και θα είναι η τρίτη μεγαλύτερη βάση βιομετρικών δεδομένων, μετά από την κίνα και την ινδία.
Τον Οκτώβρη του 2019, ο eu-LISA οργάνωσε ένα συνέδριο στην εσθονική πόλη Τάλιν, όπου αξιωματούχοι της ε.ε και εκπρόσωποι του τεχνολογικού κλάδου συζήτησαν τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να θέσουν την «διαλειτουργικότητα» σε πράξη. Ομιλητές από εταιρείες λογισμικού που ειδικεύονται στην τεχνητή νοημοσύνη και στη βιομετρική έκαναν παρουσιάσεις, όπως και ένας εκπρόσωπος της «ασφάλειας συνόρων» των ΗΠΑ (US customs and border control), ο οποίος εξήγησε ότι ένα μέρος της βασικής τεχνολογίας που χρησιμοποιείται τώρα για τον έλεγχο των συνόρων αναπτύχθηκε αμέσως μετά την 11η Σεμπτέμβρη, για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

“Τα δεδομένα στην βάση CIR θα συγκεντρωθούν από πέντε άλλες βάσεις. Δύο από αυτές - που περιέχουν δακτυλικά αποτυπώματα των αιτούντων άσυλο και δεδομένα σχετικά με τις αιτήσεις θεώρησης σύντομης διαμονής - βρίσκονται ήδη σε λειτουργία.
Δύο άλλες περιλαμβάνουν ένα σύστημα αντικατάστασης των σφραγίδων διαβατηρίου καταγράφοντας όλες τις μετακινήσεις πολιτών τρίτων χωρών, μέσα και έξω από την ΕΕ, και ένα πρόγραμμα που απαιτεί από τους επισκέπτες που δεν χρειάζονται βίζα να υποβάλουν αίτηση εισόδου στην ΕΕ.
Το τελευταίο κομμάτι του παζλ - ένα σύστημα συλλογής αρχείων που έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τις εθνικές αρχές να γνωρίζουν εάν οι αλλοδαποί έχουν προηγούμενες ποινικές καταδίκες στην ΕΕ - θα διατηρεί επίσης δεδομένα για υπηκόους της ΕΕ με διπλή υπηκοότητα.
Η προτεινόμενη νομοθεσία κοστίζει αρκετά: οι Βρυξέλλες διέθεσαν 425 εκ. ευρώ για το διάστημα 2019 και 2027 για την υλοποίηση της «διαλειτουργικότητας», με τις εκάστοτε χώρες να αναμένεται να πληρώσουν και το μέρος των δικών τους δαπανών. Η Γερμανία εκτιμά ότι θα χρειαστεί να δαπανήσει έως 92 εκ. ευρώ. Η δημιουργία των νέων συστημάτων ελέγχου των συνόρων και των αδειών ταξιδιού στο πλαίσιο του σχεδίου θα κοστίσει στην ΕΕ άλλα 690 εκατομμύρια ευρώ.” [6EU pushes to link tracking databases – Politico, April 15, 2019]

Η μεγα-βάση CIR, με τις επιμέρους βάσεις, σε ένα περιγραφικό σχέδιο της μεταξύ τους διασυνδεσιμότητας.

Τα περιεχόμενα των επιμέρους βάσεων, που "συνθέτουν" την βάση CIR.

Τον Ιούνιο του 2020, ο οργανισμός eu-LISA υπέγραψε με τουλάχιστον δύο εταιρείες, την IDEMIA και την Sopra Steria, για την υλοποίηση μιας βιομετρικής βάσης δεδομένων, περίπου 400 εκ. «υπήκοων τρίτων χωρών», μέχρι το 2022. Το αν αυτά τα βιομετρικά δεδομένα θα μείνουν στα δακτυλικά αποτυπώματα και τις εικόνες προσώπου, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε ακόμα.

“Τον Φεβρουάριο (2020), έγγραφα που διέρρευσαν έδειξαν ότι οι αστυνομικές δυνάμεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζουν να δημιουργήσουν ένα διασυνδεδεμένο δίκτυο βάσεων δεδομένων αναγνώρισης προσώπου σε ολόκληρη την ΕΕ.
Μια έκθεση του Συμβουλίου της ΕΕ, σύμφωνα με πληροφορίες, κυκλοφόρησε μεταξύ 10 κρατών μελών τον περασμένο Νοέμβριο, με λεπτομερή μέτρα που πρότεινε η Αυστρία, για τη νομοθεσία για τη δημιουργία ενός δικτύου βάσεων δεδομένων αναγνώρισης προσώπου που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τις αστυνομικές δυνάμεις σε ολόκληρο το μπλοκ.
Τα έγγραφα που δημοσιεύτηκαν στο ‘The Intercept’, αντιστοιχούν σε μια σειρά εκθέσεων που εξετάζουν εάν η συνθήκη του Prüm, η οποία περιέχει κανόνες για την επιχειρησιακή αστυνομική συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, πρέπει να επεκταθεί ώστε να συμπεριλάβει εικόνες προσώπου.” [7EU signs contract for large-scale biometric database to protect borders – Euractiv, June 4, 2020]

Όμως η «ιδέα» (με την έννοια της τάσης που δείχνει να έχει το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα) είναι μάλλον να προχωρήσει ακόμα περισσότερο το θέμα: [8European securitization and biometric identification: the uses of genetic profiling – Paul Johnson and Robin Williams, Ann Ist Super Sanita 2007 Vol-43]

“Η πρακτική εφαρμογή και χρησιμότητα της βιομετρίας στην εξατομίκευση των σωμάτων, για τη διευκόλυνσή της ταυτοποίησης, είναι συνεπής με τις τρέχουσες χρήσεις ταυτοποίησης DNA, μια τεχνολογία που χρησιμοποιείται για τη συλλογή και την αναπαράσταση της μοναδικότητας των μεμονωμένων σωμάτων σε μοριακό επίπεδο. […] Επί του παρόντος παρέχει τον πιο συστηματικό και αυστηρό τρόπο εξατομίκευσης των ανθρώπων και είναι ευρέως γνωστή ως αποδεδειγμένη μέθοδος για την αξιόπιστη και επαναλαμβανόμενη αναγνώριση των ατόμων και των σωματικών τους ιχνών. Για αυτούς τους λόγους, η ταυτοποίηση DNA και η συλλογή του σε βάσεις δεδομένων αναφέρονται συχνά ως ανεκτίμητοι πόροι που θα μπορούσαν ενδεχομένως να αναπτυχθούν ως τεχνολογίες ικανές να παρέχουν την ασφάλεια στην ΕΕ. Μια ιδιαίτερα εμφανής περίπτωση αυτού του ισχυρισμού έγινε από τον David Blunkett στην διάσκεψη κορυφής G5 που πραγματοποιήθηκε στο Sheffield τον Ιούλιο του 2004, όταν επεσήμανε ότι οι βιομετρικές τεχνολογίες μπορούν ουσιαστικά να συμβάλλουν στην εθνική και τη δημόσια ασφάλεια, όχι μόνο διευκολύνοντας την ταυτοποίηση στα εθνικά σύνορα αλλά και βοηθώντας στην «αστυνόμευση βάσει πληροφοριών και την συνεργασία κλειστών συνόρων».”

Το σημείο χωρίς επιστροφή

Η κριτική που γίνεται μέχρι στιγμής προέρχεται από ακαδημαϊκούς, στη βάση της αμφισβήτησης της εγγυρότητας των βιομετρικών ταυτοποιήσεων, με αφορμή την αυξημένη πιθανότητα «ψευδώς θετικών» αποτελεσμάτων, αλλά και από ομάδες υπεράσπισης στην ιδιωτικότητα:

“Η γαλλική ομάδα υπεράσπισης ψηφιακών δικαιωμάτων La Quadrature du Net υπέβαλε νομική αγωγή στο ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας τον Αύγουστο, κατά της χρήσης αναγνώρισης προσώπου από την αστυνομία.
Η γαλλική αστυνομία διαθέτει μια βάση δεδομένων περίπου 19 εκ. αρχείων, συμπεριλαμβανομένων 8 εκ. Προσώπων.
Η ομάδα αναφέρει ότι η αστυνομία στη Γαλλία χρησιμοποιεί την αναγνώριση προσώπου «συστηματικά» στον δημόσιο χώρο, «εδώ και πολλά χρόνια» χωρίς αιτιολόγηση ή νομικό πλαίσιο. Παρά τις εκκλήσεις για δημόσιο διάλογο από την γαλλική κυβέρνηση, η ομάδα αναφέρει ότι η αναγνώριση προσώπου έχει ήδη εδραιωθεί στη χώρα, από «ασκήσεις» στη Νίκαια και τις πύλες εισόδου "Parafe" σε σταθμούς διέλευσης και σε αεροδρόμια, όπως και με το πρόγραμμα ψηφιακής ταυτότητας Alicem.
Το Traitement des antécédents judiciaires (TAJ ή επεξεργασία ποινικών αρχείων) θα περιλαμβάνει εικόνες ανθρώπων που δεν έχουν βρεθεί ένοχοι για έγκλημα, λέει η La Quadrature du Net, και ακόμη περισσότεροι άνθρωποι θα «παγιδευτούν» στο βιομετρικό σύστημα της Γαλλίας.
Η ομάδα υποστηρίζει ότι το σύστημα «καθιστά τους πάντες υπόπτους» και επιτρέπει στις αρχές να εντοπίζουν και να παρακολουθούν τους ανθρώπους από τα πρόσωπά τους.” [9EU police face biometrics system debated by lawmakers, experts concerned about false positives – Biometric Update, September 23, 2020]

Αντίστοιχα, η ευρωπαϊκή εποπτική αρχή προστασίας δεδομένων (European Data Protecion Supervisor – EDPS), κατακρίνει την δημιουργία μιας τέτοιας μεγα-βάσης: [10Interoperability morphs into the creation of a Big Brother centralised EU state database includingall existing and future Justice and Home Affairs databases – May 2018]

“Η «διαλειτουργικότητα» δεν είναι μια τεχνική απόφαση· είναι κυρίως μια πολιτική απόφαση. Στο πλαίσιο της ενοποίησης διακριτών ευρωπαϊκών νόμων και πολιτικών στόχων (π.χ. για τους συνοριακούς ελεγχούς, το άσυλο και την μετανάστευση, την αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις) καθώς και με την παροχή πρόσβασης στις αστυνομικές αρχές σε βάσεις δεδομένων που δεν σχετίζονται με την επιβολή του νόμου, η απόφαση της ΕΕ να δημιουργήσει διαλειτουργικά συστήματα μεγάλης κλίμακας δεν θα επηρεάσει μόνο μόνιμα και βαθιά τη δομή και τον τρόπο λειτουργίας τους, αλλά θα αλλάξει επίσης τον τρόπο ερμηνείας των νομικών αρχών, σηματοδοτώντας ένα «σημείο χωρίς επιστροφή».
[…]

Ο EDPS ανησυχεί ότι η επανειλημμένη αναφορά στη μετανάστευση, την εσωτερική ασφάλεια και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, (στμ: ως αφορμές για την δημιουργία της μεγα-βάσης) έχει τον κίνδυνο να θολώσει τα όρια μεταξύ της διαχείρισης της μετανάστευσης και της καταπολέμησης του εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Μπορεί ακόμη και να συμβάλει στην εξομοίωση των τρομοκρατών, των εγκληματιών και των μεταναστών […] και θεωρεί ότι οι στόχοι της καταπολέμησης της παράνομης μετανάστευσης είναι υπερβολικά ευρείς και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις της «αυστηρά περιορισμένης» και «επακριβώς καθορισμένης» χρήσης ενός τέτοιου συστήματος, όπως απαιτείται από τις προτάσεις του Δικαστηρίου.”

Κάτι τέτοιες αντιρρήσεις εμφανίζονταν στον «ευρωπαϊκό διάλογο» μέχρι πρόσφατα, και μάλλον έριχναν κάπως τους ρυθμούς με τους οποίους θα ήθελαν τα αφεντικά να γίνει η εφαρμογή των «ιδεών» τους. Οπότε, φαίνεται ότι έπιασαν την “ευκαιρία”: «Ααα….δεν σας φτάνει ο έλεγχος της μετανάστευσης ως δικαιολογία; Πάρτε και μια υγιεινιστική τρομοκρατία τώρα, να δούμε τί θα απαντήσετε».

Και αν έχει κανείς απορίες για το πώς θα είναι η καθημερινότητα σε μια ευρώπη βιο-φρούριο, μπορεί να ρίξει μια ματιά στην πραγματικότητα των μεταναστών/τριων· εκεί που βρίσκεται το πραγματικό «σημείο χωρίς επιστροφή».

Wintermute

Σημειώσεις

1 - Biometrics and international migration – Jillyanne Redpath, Ann Ist Super Sanita 2007 Vol-43
[ επιστροφή ]

2 - To EURODAC είναι μια ευρωπαϊκή βάση δακτυλικών αποτυπωματών, που δημιουργήθηκε το 2000 με σκοπό την καταγραφή και τον έλεγχο των αιτούντων άσυλο.
[ επιστροφή ]

3 - European securitization and biometric identification: the uses of genetic profiling – Paul Johnson and Robin Williams, Ann Ist Super Sanita 2007 Vol-43
[ επιστροφή ]

4 - Security Union: The EU closes gaps between information systems for security, borders and migration management - 14 May, 2019
[ επιστροφή ]

5 - Περισσότερες πληροφορίες στις σχετικές εικόνες.
[ επιστροφή ]

6 - EU pushes to link tracking databases – Politico, April 15, 2019
[ επιστροφή ]

7 - EU signs contract for large-scale biometric database to protect borders – Euractiv, June 4, 2020
[ επιστροφή ]

8 - European securitization and biometric identification: the uses of genetic profiling – Paul Johnson and Robin Williams, Ann Ist Super Sanita 2007 Vol-43
[ επιστροφή ]

9 - EU police face biometrics system debated by lawmakers, experts concerned about false positives – Biometric Update, September 23, 2020
[ επιστροφή ]

10 - Interoperability morphs into the creation of a Big Brother centralised EU state database includingall existing and future Justice and Home Affairs databases – May 2018
[ επιστροφή ]