Page 5 - Πεζοδρόμιο #01
P. 5

δεν χαίρεται να νοιώθει σαν “εξωτικό ζώο σ’ έναν urban ζωολογικό κήπο”. Το
       τουριστικό “προσόν” των Εξαρχείων σε σχέση µε την Πλάκα (για παράδειγµα) είναι
       η underground µυθολογία τους - αυτή, δηλαδή, που ήταν η καταραµένη στις
       προηγούµενες δόσεις “άβατο - άβατο!” Ακόµα κι εκείνοι που την υπερασπίστηκαν
       δεν ρωτήθηκαν όµως αν την πουλάνε σαν αξιοθέατο! Υπάρχει ένα σοβαρό ζήτηµα
       ηθικής τάξης εδώ, του ίδιου χαρακτήρα (αν και µικρότερης έκτασης) µε εκείνο που
       αφορά τους κατοίκους της Βαρκελώνης - για παράδειγµα...


        ∆εν είναι µόνο η “ηθική τάξη”, που κάποιοι θα την περιγελάσουν. Η βιοµηχανία
       του airbnb έσκασε και στο κέντρο της πόλης σαν διπλή αξιοποίηση: αφενός της
       underground µυθολογίας, και αφετέρου των σχετικά χαµηλών τιµών αγοράς
       ακινήτων.
        “Σχετικά χαµηλές τιµές αγοράς”; Χµµµµ.... Έτσι κι έτσι. Τα νοίκια των µικρών
       διαµερισµάτων (γκαρσονιέρες, δυάρια) στα Εξάρχεια ήταν πάντα ψηλότερα από
       άλλες γειτονιές, στο βαθµό που προορίζονταν για την αγορά φοιτητικής κατοικίας.
       Στα µεγαλύτερα όµως (που προορίζονταν για οικογένειες) έπεφταν χαρακτηριστικά:
       παλιές πολυκατοικίες, δυσκολία parking, και άλλα µειονεκτήµατα, έκαναν εφικτές
       οικονοµικά τις φιλικές συγκατοικήσεις τριών ή τεσσάρων ατόµων πίσω απ’ την ίδια
       πόρτα µεγάλου διαµερίσµατος...


        Η βιοµηχανία του airbnb τα ανατρέπει όλα αυτά, οριζοντίως και καθέτως. Πρώτον
       επειδή εµφανίστηκε µια κεντρική φιγούρα που µπορεί να διαχειρίζεται µαζικά τα
       µεµονωµένα διαµερίσµατα των µεµονωµένων ιδιοκτητών: οι µεσίτες του airbnb.
       Κάθε µεσίτης που έχει µια λίστα µε 100 ή 500 ενοικιαζόµενα διαµερίσµατα στην
       περιοχή (ή και οποιαδήποτε άλλη), χάρη στην όποια ζήτηση του airbnb, µπορεί να
       κάνει “πολιτική τιµών” σαν de facto στέλεχος µεγάλης εταιρείας real estate. Μπορεί
       να κρατάει “κλειστά” όσα θέλει για να µην πέφτουν οι τιµές, κλπ κλπ.


        ∆εύτερον, επειδή ο νοµαδισµός της καταναλωτικής αποξένωσης, όχι απλά µέσα
       σε µια αγορά urban διασκέδασης αλλά επιπλέον σε µια αγορά τουρισµού, ενισχύει -
       άσχετα µε τις προθέσεις των ίδιων των τουριστών... - τις αρνητικές πλευρές της
       όποιας καθηµερινότητας. Πέρα απ’ την κατοίκηση. Αυτό είναι κοινός τόπος για κάθε
       µέρος που τουριστικοποιήθηκε µαζικά κι οργανωµένα τα τελευταία 40 χρόνια. Kαι
       δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει κάτι διαφορετικό εδώ.



                                                                                       Τ Τι ι   ν να α   κ κά άν νο ου υµ µε ε; ;


            ι πιο πάνω εξελίξεις πιέζουν πολλούς και πολλές, βασικά ενοικιαστές,
        Οδιώχνοντάς τους προς µακρινές άκρες της πόλης· δυσκολεύοντας την ζωή τους
       από πολλές απόψεις. Θα ήταν ηλιθιότητα να πιστεύαµε πως τα ρουτινιάρικα
       “µπαχαλάκια” είναι “αιτία του κακού”. Μάλλον για µέρος του αποτελέσµατος
       πρόκειται: η “θεαµατικότητα” της εγκατάλειψης ρίχνει τις τιµές επιτρέποντας στους
       πολεο-κτόνους να αλλάξουν τις χρήσεις µιας περιοχής (εξασφαλίζοντας υψηλή
       κερδοφορία) µε το µικρότερο κατά το δυνατόν κόστος για τις τσέπες τους. Το
       airbnb, καθώς υπόσχεται πολύ µεγαλύτερη “απόδοση” απ’ το κλασσικό νοίκι, είναι
       ανθρωποδιώκτης. Το δίπολο ε γ κ ατ άλειψη - gentri fi cati on είν αι
       π ο λύ  ε υ ρ ύ τ ε ρ ο απ’ τ ο πα ιχ ν ίδι “ κλέφτες κι αστ υνόµο ι” .
   1   2   3   4   5   6   7   8